Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 14ον.(Τελαυταῖο). Ἀνάλεκτα. Β΄ «Ἡ ὑποχρετικη ἀγαμία τῶν ἐπισκόπων»

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

Θέμα 14ον.(Τελαυταῖο). Ἀνάλεκτα. Β΄ «Ἡ ὑποχρετικη ἀγαμία τῶν ἐπισκόπων». (σελίδες 241-244)

____________________________

Β΄ «Ἡ ὑποχρετικη ἀγαμία τῶν ἐπισκόπων»

Εὐαγγελικός: Διατί ἀπαγορεύεται οἱ ὀρθόδοξοι τόν γάμον τῶν ἐπισκόπων, ἀφοῦ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ῥητῶς λέγει : «δεῖ τόν ἐπίσκοπον μιᾶς γυναικός εἶναι ἄνδρα» Α΄ Τιμοθ. 3,1-2.  Πρέπει ὁ ἐπίσκοπος νά εἶναι ἀνήρ μιᾶς γυναικός.

Ὀρθόδοξος: Σᾶς λέω τά ἑξῆς δύο πράγματα: α) Πού πρέπει νά τεθῇ ὁ τόνος τῆς φράσες αὐτῆς καί β) τί σημαίνει «ἐπίσκοπος» ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ.

Καί ἐν πρώτοις. 

Ὁ τόνος τῆς φράσεως ταύτης: «Δεῖ τόν ἐπίσκοπον κ.λ.π.» δέν πρέπει νά τεθῇ εἰς τό «δεῖ»τό ὁποῖον σημαίνει πρέπει, ἀλλά εἰς τό «μιᾶς γυναικός»,  πρέπει δηλαδή ὁ ἐπίσκοπος νά ἔχῃ ἔλθῃ εἰς γάμον μέ μίαν γυναῖκα  (ἀποθανοῦσαν ἤ ζῶσαν) καί ὄχι μέ πολλάς.   

Δέν πρέπει νά τεθῇ ὁ τόνος εἰς τό «δεῖ» ἀλλά εἰς τό «μιᾶς», διότι ὁ ἀπόστολος συνιστᾷ τήν ἀγαμίαν εἰς τούς κοινούς χριστιανούς λέγων Α΄ Κορινθ. 7,7-8 «θέλω πάντας ἀνθρώπους εἶναι ὡς καί ἑμαυτόν ἤτοι ἀγάμους καί στιχ. 38 «ὁ ἐρχόμενος εἰς γάμον καλῶς ποιεῖ ὁ δέ μή ἐρχόμενος κρεῖσσον ποιεῖ».  Πῶς λοιπόν θά θελήσῃ ὁ Ἀπόστολος μέ τό «δεῖ» νά θέσῃ νόμον γάμου εἰς τούς Ἐπισκόπους:

Εὐγγελικός: Διατί ὅμως κ’ σεῖς ἐθέσατε νόμον ἀγαμίας εἰς τούς Ἐπισκόπους;

Ὀρθόδοξος: Ἤδη ἔρχομαι εἰς τό β) ζήτημα περί τοῦ ἐπισκόπου ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ. «Ἐπίσκοπος» ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ σημαίνει Πρεσβύτερος.  Τοῦτο φαίνεται ἐκ πολλῶν χωρίων τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἐν τῇ πρός Φιλιπισίους ἐπιστολῇ 1,1 ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γράφει «σύν Ἐπισκόποις καί Διακόνοις». 

Ἦτο ποτέ δυνατόν εἰς μίαν πόλιν τούς Φιλίππους νά ἦσαν πολλοί Ἐπίσκοποι; Εἷς ἦτο. Ἐδῶ ὅμως ὁμιλεῖ περί πολλῶν Ἐπισκόπων. Ἄρα εἶναι οἱ πρεσβύτεροι.  Τό ἴδιον δυνάμεθα νά εἴπωμεν καί διά τήν Ἔφεσον ὅπου αἱ λέξεις Ἐπίσκοπος καί Πρεσβύτερος ἑναλλάσονται ἔχουσι τήν ἔννοιαν τοῦ Πρεσβυτέρου. Πραξ. Ἀποστ. 20,17,28. 

Ἄρα καί ἐκεῖ πρόκειται περί πρεσβυτέρων, οἱ ὁποῖοι ὀνομάζονται ἐπίσκοποι, διότι δέν ἦτο δυνατόν εἰς τήν Ἔφεσον νά εἶναι πολλοί ἐπίσκοποι. Εἰς τό αὐτό συμπέρασμα θά ἀχθῶμεν ἐάν συγκρίνωμεν καί ἄλλα χωρία τῆς Ἁγίας Γραφῆς τῶν ποιμαντορικῶν ἐπιστολῶν τοῦ Παύλου.

Εὐαγγελικός: Ποῖοι ἦσαν ἐπίσκοποι ἐν τῇ σημερινῇ ἐννοίᾳ κατά τήν ἀποστολικήν ἐποχήν;

Ὀρθόδοξος: Ἐπίσκοποι ἐν τῇ σημερινῇ ἐννοίᾳ ἦσαν ἐπί τῆς Ἀποστολικῆς ἐποχῆς οἱ Ἀπόστολοι.  Τοῦτο φαίνεται καθαρά ἐκ τῶν Πραξ. 15,2 ὅπου λέγει «πρός τούς Ἀποστόλους καί Πρεσβυτέρους», στιχ. 4 «Ἀποστόλων καί Πρεσβυτέρων», στιχ. 22 «ἔδοξε τοῖς Ἀποστόλοις καί Πρεσβυτέροις», στιχ. 23 «οἱ Ἀπόστολοι καί Πρεσβύτεροι». Ἑπομένως εἶναι σαφής εἰς τά χωρία αὐτά ἡ διάκρισις τοῦ Ἀποστόλου ἀπό τοῦ Πρεσβυτέρου.   

Οἱ Ἀπόστολοι ἦσαν ἀνώτεροι τῶν πρεσβυτέρων, ἄρα ἦσαν οἱ Ἐπίσκοποι αὐτῶν.  Μετά τόν θάνατον τῶν Ἀποστόλων ἕλαβον οἱ διάδοχοι αὐτῶν οἱ ἐπίσκοποι τό ὄνομα Ἐπίσκοπος, τό ὁποῖον ἔχωρίσθῃ ἀπό τόν Πρεσβύτερον, ὅπως φαίνεται ἀπό τόν ἀποστολικόν πατέρα Ἰγνάτιον, ὁ ὁποῖος ὀνομάζει τούς τρεῖς βαθμούς καθαρά: Ἐπίσκοπον, Πρεσβύτερον Διάκονον (Μαγνησίους VI,1).

Συμπέρασμα: Λέγων ὁ Ἀπόστολος «δεῖ τόν Ἐπίσκοπον μιᾶς γυναικός εἶναι ἄνδρα» ἐννοεῖ: «πρέπει ὁ Πρεσβύτερος νά εἶναι ἀνήρ σύζυγος μιᾶς (ἀποθανούσης ἤ ζώσης) γυναικός, νά εἶναι μονόγαμος καί ὄχι πολλῶν γυναικῶν. Ἀφοῦ δέ ὁ τόνος εἴπομεν, πρέπει νά τεθῇ εἰς τό  «μιᾶς» καί ὄχι εἰς τό «δεῖ» θά ἔχωμεν τήν ἑξῆς ἔννοιαν.  «Δύναται ὁ Πρεσβύτερος νά εἶναι ἔγγαμος θά εἶναι ὅμως μιᾶς γυναικός ἀνήρ».    

Τοῦτο γίνεται σήμερον καί παρ’ ἡμῖν: Οἱ πρεσβύτεροι εἶναι ἔγγαμοι, οἱ διάφοροι ἐφημέριοι, ἤ ἄγγαμοι οἱ ἱερομόναχοι. Ἰδού λοιπόν ὅτι οὐδόλως ἀντίκειται ἡ ἀγαμία τῶν «ἐπισκόπων»ἤτοι τῶν πρεσβυτέρων πρός τήν Ἁγίαν Γραφήν. Ἰδού καί ἄλλη πλάνη σας!

______________________________

Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα