Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Γ΄ Μέρος Τέταρτο . Κεφάλαιο 1ον. 1) «Πότε πιάνουν τά μάγια» 2) «Πώς λύνονται τά μάγια» 3) «Συνεργασία μάγων καί δαιμόνων»

Λόγοι Γ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ 

«Πότε πιάνουν τά μάγια»

- Γέροντα, πάντοτε πιάνουν τά μάγια;
- Γιά νά πιάσουν τά μάγια, πρέπει νά δώση κανείς δικαιώματα στόν διάβολο. Νά δώση δηλαδή σοβαρή αφορμή καί νά μήν έχη τακτοποιηθή μέ τήν μετάνοια καί τήν εξομολόγηση. Σέ έναν πού εξομολογείται, καί μέ τό φτυάρι νά του ρίχνουν τά μάγια, δέν πιάνουν.
Γιατί, όταν εξομολογήται καί έχη καθαρή καρδιά, δέν μπορούν οί μάγοι νά συνεργασθούν μέ τόν διάβολο, γιά νά τόν βλάψουν.
Μιά φορά ήρθε ένας μεσήλικας στο Καλύβι μέ έναν αέρα... Από μακριά, μόλις τόν είδα, κατάλαβα ότι έχει δαιμονική επήρεια. «Ήρθα νά μέ βοηθήσης, μού είπε. Προσευχήσου γιά μένα, γιατί έναν χρόνο τώρα έχω φοβερούς πονοκεφάλους καί οί γιατροί δέν βρίσκουν τίποτε».
«Έχεις δαιμόνιο, του λέω, γιατί έδωσες δικαιώματα στόν διάβολο». «Δέν έκανα τίποτε», μού λέει. «Δέν έκανες τίποτε; του λέω. Δέν απάτησες μία κοπέλα; Έ, αυτή πήγε καί σου έκανε μάγια. Πήγαινε νά ζήτησης συγγνώμη από τήν κοπέλα, μετά νά εξομολογηθής, νά σου διαβάσουν καί εξορκισμούς, γιά νά βρής τήν υγεία σου. Αν εσύ δέν καταλάβης τό σφάλμα σου καί δέν μετανοήσης, όλοι οί πνευματικοί του κόσμου νά μαζευτούν καί νά ευχηθούν, τό δαιμόνιο δέν θά φύγη».
Όταν έρχωνται τέτοιοι άνθρωποι, μέ τέτοιον αέρα, τούς μιλάω ανοιχτά. Θέλουν τράνταγμα, γιά νά συνέλθουν.
Ένας άλλος μού είπε ότι ή γυναίκα του έχει δαιμόνιο. Κάνει συνέχεια φασαρίες στο σπίτι. Σηκώνεται τό βράδυ, τούς ξυπνάει, τά κάνει όλα άνω-κάτω. «Εσύ εξομολογείσαι;», τού λέω. «Όχι», μου λέει. «Πρέπει νά έχετε δώσει δικαιώματα στόν διάβολο, του λέω. Δέν έγινε αυτό στά καλά καθούμενα». Τελικά βρήκαμε ότι είχε πάει σ' έναν Χότζα καί του έδωσε κάτι νά ραντίση στο σπίτι γιά γούρι, γιά νά πάη καλά ή δουλειά του, καί ούτε καν έδινε σ' αυτό σημασία. Αλώνιζε μετά ό διάβολος στό σπίτι του.

 «Πώς λύνονται τά μάγια»

- Άν πιάσουν, Γέροντα, τά μάγια, πώς λύνονται;
- Μέ τήν μετάνοια καί τήν εξομολόγηση. Γι' αυτό πρέπει πρώτα νά βρεθή ή αιτία, γιά τήν οποία έπιασαν τά μάγια, νά καταλάβη ό άνθρωπος τό σφάλμα του, νά μετανοήση καί νά εξομολογηθή. Πόσοι έρχονται εκεί στό Καλύβι πού ταλαιπωρούνται, επειδή τούς έχουν κάνει μάγια, καί μου λένε: «Κάνε προσευχή, γιά νά απαλλαγώ από αυτό τό βάσανο»!
Μού ζητούν βοήθεια, χωρίς νά ψάξουν νά βρουν από πού ξεκίνησε τό κακό, γιά νά τό διορθώσουν. Νά βρουν δηλαδή σέ τί έφταιξαν καί έπιασαν τά μάγια, νά μετανοήσουν, νά εξομολογηθούν, γιά νά σταματήση ή ταλαιπωρία τους.
- Γέροντα, όταν ό άνθρωπος πού τού έχουν κάνει μάγια φθάση σέ τέτοια κατάσταση πού δέν μπορεί νά βοηθήση ό ίδιος τόν εαυτό του, νά εξομολογηθή κ.λπ., μπορούν οί άλλοι νά τόν βοηθήσουν;
- Μπορούν νά καλέσουν τόν ιερέα στό σπίτι νά κάνη ένα ευχέλαιο ή έναν αγιασμό. Νά τού δώσουν νά πιή αγιασμό, γιά νά υποχώρηση λίγο τό κακό καί νά μπή λίγο Χριστός μέσα του. Έτσι έκανε μιά μητέρα γιά τό παιδί της καί βοηθήθηκε.
Μού είχε πει ότι ό γιός της υπέφερε πολύ, γιατί τού είχαν κάνει μάγια. «Νά πάη νά εξομολογηθή», τής είπα. «Πώς νά πάη, πάτερ, νά εξομολογηθή, στήν κατάσταση πού είναι;», μού είπε. «Τότε πές στόν πνευματικό σου, τής λέω, νά έρθη στό σπίτι, νά κάνη αγιασμό καί νά δώσης στόν γιό σου νά πιή από τόν αγιασμό. Θά τόν πιή όμως;».
«Θά τόν πιή», μού λέει. «Έ, ξεκίνησε μέ τόν αγιασμό, τής λέω, καί μετά προσπάθησε νά μιλήση τό παιδί σου μέ τόν παπά. Άν εξομολογηθή, θά τόν πετάξη τόν διάβολο πέρα». Καί πράγματι, μέ άκουσε καί βοηθήθηκε τό παιδί. Μετά από λίγο μπόρεσε νά εξομολογηθή καί έγινε καλά.
Μιά άλλη γυναίκα, ή φουκαριάρα, τί έκανε; Ό άνδρας της είχε μπλέξει μέ μάγους καί δέν ήθελε ούτε σταυρό νά φορέση. Γιά νά τόν βοηθήση λίγο, έρραψε στόν γιακά από τό σακκάκι του ένα σταυρουδάκι. Μιά φορά πού χρειάσθηκε νά περάση από ένα γεφύρι στήν άλλη όχθη ενός ποταμού, μόλις πάτησε στο γεφύρι, άκουσε μιά φωνή νά τού λέει: «Τάσο, Τάσο, βγάλε τό σακκάκι, νά περάσουμε μαζί τό γεφύρι». Ευτυχώς έκανε κρύο καί είπε: «Πώς νά τό βγάλω; Κρυώνω!». «Βγάλ' το, βγάλ' το, νά περάσουμε», άκουσε τήν ίδια φωνή νά τού λέει. Βρέ τόν διάβολο!
Ήθελε νά τόν ρίξη κάτω στο ποτάμι, αλλά δέν μπορούσε, γιατί είχε επάνω του τό σταυρουδάκι. Τελικά τόν έρριξε εκεί σέ μιά άκρη. Έν τω μεταξύ, τόν έψαχναν οί δικοί του όλη τήν νύχτα καί τόν βρήκαν τόν καημένο πεσμένο επάνω στο γεφύρι.
Αν δέν έκανε κρύο, θά έβγαζε τό σακκάκι καί θά τόν πετούσε ό διάβολος μέσα στο ποτάμι. Τόν φύλαξε ό σταυρός πού είχε στο πέτο του. Πίστευε ή φουκαριάρα ή γυναίκα του. Αν δέν είχε πίστη, θά τό έκανε αυτό;

«Συνεργασία μάγων καί δαιμόνων»

- Γέροντα, ένας άνθρωπος πού έχει αγιότητα δέν μπορεί νά ξεσκεπάση ή νά φρενάρη έναν μάγο;
- Πώς νά τόν φρενάρη; Εδώ λες σέ κάποιον πού έχει λίγο φόβο Θεού νά προσέξη, γιατί έτσι όπως ζή δέν πάει καλά, καί πάλι δέν βγαίνει από τό δικό του, πόσο μάλλον ό μάγος πού συνεργάζεται μέ τόν διάβολο. Αυτόν τί νά τόν κάνης;
Θά τού πής ορισμένα πράγματα, αλλά αυτός πάλι μέ τόν διάβολο θά είναι. Δέν γίνεται τίποτε. Μόνον όταν είναι μπροστά σου ό μάγος καί λές τήν ευχή, εκείνη τήν στιγμή μπορεί νά μπερδευτή τό δαιμόνιο καί νά μήν μπορή ό μάγος νά κάνη τήν δουλειά του.
Κάποιος είχε ένα πρόβλημα, καί ένας μάγος, πού ήταν μεγάλος απατεώνας, πήγε στό σπίτι του νά τόν βοηθήση. Εκείνος έλεγε τήν ευχή. Ό καημένος ήταν απλός · δέν ήξερε ότι ό άλλος ήταν μάγος, γι' αυτό επενέβη ό Θεός. Καί νά δήτε τί επέτρεψε ό Θεός, γιά νά καταλάβη! Άρχισε νά δέρνεται ό μάγος από τούς δαίμονες καί ζητούσε βοήθεια από τόν άνθρωπο τού οποίου θά έλυνε τό πρόβλημα!
- Γέροντα, εκείνος έβλεπε τούς δαίμονες;
- Εκείνος δέν έβλεπε τούς δαίμονες· έβλεπε μιά σκηνή. Ό μάγος φώναζε «βοήθεια», έκανε τούμπες, έπεφτε κάτω, έβαζε τό χέρι του, γιά νά προφύλαξη τό κεφάλι του. Γιατί μή νομίζετε ότι οί μάγοι καλοπερνούν, ότι οί δαίμονες τούς κάνουν όλες τις φορές τό χατίρι. Τό 97 ότι αρνήθηκαν μιά φορά τόν Χριστό, αυτό τούς είναι αρκετό.
Στήν άρχή οί μάγοι κάνουν συμβόλαιο μέ τούς δαίμονες, γιά νά τούς βοηθούν, καί οί δαίμονες υποτάσσονται γιά μερικά χρόνια στις διαταγές τους. Έπειτα όμως από λίγο καιρό τούς λένε: «Μ' εσάς θά ασχολούμαστε τώρα;». Ειδικά, όταν οί μάγοι δέν καταφέρνουν νά κάνουν αυτό πού θέλουν οί δαίμονες, ξέρετε τί τραβούν μετά;
Θυμάμαι, μιά φορά πού συζητούσα έξω άπό τό Καλύβι μέ εκείνον τόν νεαρό μάγο άπό τό Θιβέτ, ξαφνικά σηκώθηκε, μού έπιασε τά χέρια καί μού τά γύρισε προς τά πίσω. «Άς έρθη νά σ' ελευθέρωση τώρα ό Χατζεφεντής[1]», μού είπε. «Άντε, βρέ διάβολε, φύγε άπό 'δώ», τού είπα καί τόν έρριξα κάτω. Ακούς εκεί νά βλασφημήση τόν Άγιο!
Πήγε μετά νά μέ χτυπήση μέ τό πόδι του, άλλά δέν τά κατάφερε· τό πόδι του σταμάτησε κοντά στό στόμα μου. Μέ φύλαξε ό Θεός. Τόν άφησα καί μπήκα στό κελλί.
Ύστερα από λίγη ώρα τόν είδα νά έρχεται άπο πέρα, γεμάτος αγκάθια. «Ό Σατάν μέ τιμώρησε, μου είπε, γιατί δέν σέ νίκησα. Μέ έσυρε μέσα στά ρουμάνια». Οί μαύρες δυνάμεις του σκότους είναι αδύνατες. Οί άνθρωποι τις κάνουν δυνατές μέ τήν απομάκρυνση τους από τόν Θεό, γιατί έτσι δίνουν δικαιώματα στόν διάβολο.

1. Ό Άγιος Αρσένιος ό Καππαδόκης.


Απόσπασμα από τις σελίδες 185-190 του βιβλίου:
            ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
                              ΛΟΓΟΙ Γ΄      
                ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
                  ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
       «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
                ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ