Ἀντιμέτωποι μέ τούς βλάσφημους. Πρωτοπρ. Διονυσίου Τάτση

Ἀντιμέτωποι μέ τούς βλάσφημους

Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Στήν ἐποχή μας οἱ βλάσφημοι ἄνθρωποι ἔχουν αὐξηθεῖ. Τό καταστροφικό τους ἔργο παίρνει διαστάσεις ἐπιδημίας, καθώς συνεργοῦν σέ αὐτό τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημέρωσης καί οἱ ἐφημερίδες.

 Χωρίς ἴχνος ντροπῆς, χωρίς εὐγένεια καί μέ θρασύτητα ἀσχολοῦνται μέ θέματα τῆς θρησκείας καί μιλοῦν ἀπαξιωτικά γιά ἱερά πρόσωπα καί γιά τούς κληρικούς τῆς Ἐκκλησίας. Καί τί δέν λένε οἱ ἄνθρωποι!
Χρησιμοποιοῦν τίς χειρότερες ἐκφράσεις, τίς πιό χυδαῖες καί τίς πιό βρωμερές. Ἄλλοτε τίς λένε κατ᾽ ἰδίαν, ἄλλοτε μπροστά σέ μικρόφωνα καί κάμερες καί συχνότατα τίς περνοῦν στά κείμενά τους καί τά βιβλία.
Καί κάποτε, ὅλως παραδόξως, οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἀποκτοῦν καί φήμη, ἐξασφαλίζουν δωρεάν προβολή, ἐκλέγονται σέ διάφορα ὄργανα καί ἀποκτοῦν τή δυνατότητα νά διαβρώνουν ἀμέσως ἤ ἐμμέσως τά λαϊκά στρώματα, τά ὁποῖα πολλές φορές εἶναι ἀνυποψίαστα, ἀλλά καί εὐκολόπιστα.
Ἡ στάση τῶν χριστιανῶν ἀπέναντι στούς βλασφήμους πρέπει νά εἶναι σθεναρή καί ὄχι ἀνεκτική. Καί αὐτό γιατί προσβάλλονται ἱερά πρόσωπα και πλήττεται ἡ Ἐκκλησία. Τό δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἔκφρασης δέν μπορεῖ νά ἐκφυλίζεται σέ βλασφημίες καί ἀθλιότητες.Ὅλα τά δικαιώματα ἔχουν τά ὅριά τους.
Ὅταν τό δικαίωμα τοῦ ἑνός καταργεῖ τό δικαίωμα τοῦ ἄλλου, χρειάζεται κάποιο σαφές ὅριο. Ἕνα ἐντυπωσιακό περιστατικό, μέ πρωταγωνιστή τόν Γέροντα Παΐσιο, νομίζω ὅτι θά λύσει ὁποιοδήποτε προβληματισμό, πού μπορεῖ νά ἔχει κάποιος σύγχρονος καί μοντέρνος ἄνθρωπος μέ ὑπερβολικές δημοκρατικές εὐαισθησίες.

Κάποτε, λοιπόν, ἕνας κακόψυχος ἄνθρωπος βρέθηκε στό ὑπαίθριο ἀρχονταρίκι τῆς Παναγούδας καί παρακολουθοῦσε τήν ἐπικοινωνία τοῦ Γέροντα μέ τούς ἐπισκέπτες. Τά ὅσα ἔβλεπε καί ἄκουγε τόν ἐξόργιζαν καί εἶχε πάρει τήν ἀπόφαση νά βλάψει τόν Γέροντα. Ἀργά τό ἀπόγευμα, ὅταν εἶχαν φύγει
ὅλοι, ἔκανε ἐπίθεση στόν Γέροντα καί τόν ἔπιασε ἀπό τόν λαιμό, βγάζοντας βλάσφημες κραυγές. 
Ὁ π. Παΐσιος μόλις ἄκουσε τίς βλασφημίες, ἀγρίεψε καί μέ μιά ἀπότομη κίνηση τοῦ ξέφυγε καί τόν ἔσπρωξε ἀπότομα. Ὁ βλάσφημος ἔπεσε κάτω καί μαζεύτηκε. Φοβισμένος σύρθηκε στήν πόρτα καί χάθηκε.
῏Ηταν μία δυναμική ἀντίδραση τοῦ Γέροντα σέ ἕνα βλάσφημο ἄνθρωπο, πού εἶχε διεστραμμένο νοῦ καί ἄγριες διαθέσεις. Οἱ χριστιανοί πρέπει νά εἶναι εὐαίσθητοι στά θέματα τῆς πί- στεως καί νά μή ὑπολογίζουν τίς ἐνδεχόμενες ἀντιδράσεις τῶν κοσμικῶν καί ἀθέων ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι φτάνουν στό σημεῖο νά ἐπαινοῦν τό βλάσφημο καί νά κατηγοροῦν τόν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ, πού ἀντιδρᾶ καί δέν ἀνέχεται νά περιφρονοῦνται τά ἱερά καί ὅσια. Καί δέν σταματοῦν ἐκεῖ.
Ἐμφανίζουν τό βλάσφημο ὡς καλλιεργημένο ἄνθρωπο μέ σπουδαία παιδεία καί μακρά θητεία στήν τέχνη καί τόν πολιτισμό καί ἄρα πρέπει ὅλοι νά τοῦ ἀναγνωρίζουν τό δικαίωμα νά λέει ὅ,τι θέλει, ἐνῶ στόν πιστό δέν ἀναγνωρίζουν τό δικαίωμα νά ὑπερασπίζεται τά ἱερά πρόσωπα τῆς θρησκείας του! Ἕνα ἀκόμα σημεῖο τῶν καιρῶν.

Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1962 8 Φεβρουαρίου 2013