Επιστολή προς Αγιορείτες. Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς,

Γιατί θλίβεστε εσείς οι Αγιορείτες; Και γιατί οι ψυχές σας είναι λυπημένες; Μήπως σας πιέζουν οι άνθρωποι; Κοιτάξ­τε τα πεύκα του Άθωνα, εκεί όπου υπάρχει περισσότερη στενότητα, πόσο ψηλά, ίσια και λεία είναι.
 Εσείς γνωρίζετε την αλήθεια και από την αλήθεια έχετε την εσωτερική ελευθερία. Και από την αλήθεια και από την ελευθερία έρχεται η ησυχία της ψυχής. Από την ησυχία της ψυχής πηγάζει η χαρά. Εσείς ήσασταν οι φορείς της χαράς και οι σπορείς της παρηγοριάς στα Βαλκάνια μέσω πολλών αιώνων. Άλλα εσείς να ζητάτε τώρα τη χαρά και την παρη­γοριά από μας, οι όποιοι ζούμε στα δίχτυα του κόσμου;
 Όλος ο κόσμος δεν μπορεί να σας δώσει ούτε κομματάκι από την παρηγοριά, πού δίνει η αθάνατη Βασίλισσά σας, η πρώτη κόρη του Βασιλιά. Όλες οι ονομασίες των πολυάριθ­μων εικόνων της σημαίνουν τη χαρά και την παρηγοριά. Ξέρετε, πώς ο Κύριος προφήτευσε στους αποστόλους: «Κλαύσετε και θρηνήσετε υμείς, ο δε κόσμος χαρήσεται· υμείς δε λυπηθήσεσθε» (Ίωάν. 16,20).
 Μήπως οι απόστολοι ήταν τίποτα άλλο από ταξιδιώτες ασκητές; Όλος ο κόσμος ήταν το μοναστήρι τους. Αλλά σ αυτό το μεγάλο μοναστήρι ο καθένας απ΄ αυτούς είχε από ένα κελί, στο οποίο ο κόσμος με τα σκάνδαλα του και τις φουρτούνες δεν είχε είσοδο.
Μέσα στις καρδιές τους, σαν σε κλειδωμένα κελιά, κρα­τούσαν την αλήθεια και την ελευθερία, την ησυχία και τη χα­ρά.
Σ' αυτά τα κρυμμένα κελιά οι ψυχές τους συναντιόνταν με το Πνεύμα του Ζωοδότη Θεού. Γι' αυτό και μπορούσαν άφοβα να στέκουν επάνω στις σκοτεινές κορυφές του κό­σμου και σαν φωτεινές λαμπάδες να λάμπουν με την αλή­θεια και τη χαρά.
 Κι εσείς είστε στο Άγιον Όρος, σαν σε ήσυχο λιμάνι απέ­ναντι τον κόσμο. Παρόλο πού είστε ακίνητοι σ αυτό τον τό­πο, το φως της αλήθειας σας και η ευωδία των προσευχών σας γίνεται αισθητή στον κόσμο. Είστε προσκολλημένοι σε αυτόν τον βράχο, πού λέγεται Άγιον Όρος, όπως οι στηλί­τες στη στήλη· όντως όλοι σας είστε στηλίτες.
 Εάν καμιά φορά οι τρικυμίες του κόσμου χτυπούν στη στήλη σας, εσείς θα φοβηθείτε; Κοιτάξτε, πώς τα άσπρα κύματα με βρυχηθμό χτυπούν τον Άθωνα καί διασπώνται φεύγοντας πάλι πί­σω. Έτσι και τα αδύναμα κύματα της κοσμικής μοχθηρίας χτυπούν στις αγίες οικογένειές σας, αλλά πάλι σαν ντροπια­σμένα επιστρέφουν στη ροή τους.
 Με το δυνατό σκήπτρο Της τα εμποδίζει η Οδηγήτρια. Όταν οι άνθρωποι σας πιέ­ζουν και σας ενοχλούν, εσείς μην κοιτάτε τους ανθρώπους αλλά Αυτήν, την πεντακάθαρη Στρατηγό σας. Εκείνη ξέρει να εκκαθαρίζει όλους τους εχθρούς του κράτους Της, του αξιώματός Της.
 Θυμάστε, πώς σας σκέπαζε στην αγκαλιά Της τον καιρό του Παγκόσμιου Πολέμου. Πιο επιμελημένα απ' ό,τι το χελιδόνι τα χελιδονάκια. Καί είναι οι άνθρωποι κάποιοι φοβεροί εχθροί, για να τους φοβηθείτε; Το χόρτο και η σκόνη, πνεύματα της μοχθηρίας κάτω από τον ουρανό, με τα οποία εσείς, καλά ζωσμένοι, μπορείτε να παλεύετε.
 Και όταν η Δέσποινα σας, σας σώζει από τα αγριεμένα δαι­μόνια, πού δεν κοιμούνται ποτέ, άραγε δεν θα σας σώσει από την τιποτένια ανθρώπινη μοχθηρία; Και εσάς εννοούσε ο προφήτης όταν προφήτευσε, ότι θα παρουσιάσουν τις κο­πέλες στον τσάρο ακολουθώντας εκείνη. Εκείνη είναι η πρώτη κόρη του Βασιλιά, ενώ οι ψυχές σας κοπέλες, οι οποίες την ακολουθούν μέχρι τον θρόνο του βασιλιά των βασιλέων. Το χέρι Της σας οδηγεί, το ράσο Της σας σκεπά­ζει, τα μάτια Της σας κοιτούν, η αγάπη Της σας ζεσταίνει, το παράδειγμα Της σας ενθαρρύνει.
 Μακάριοι εσείς, ακούρα­στοι δοξάζετε τον Θεό! Μακάριοι εσείς, εκλεγμένοι πολίτες του κράτους της Θεοτόκου! Εκείνη από σας δεν ζητά κανέ­ναν φόρο, αλλά ζητά σαν δώρο τρία χρυσά νομίσματα από τον φλέγοντα χρυσό. Το πρώτο χρυσό νόμισμα είναι η κα­θαρότητα της κοπέλας (δηλαδή της ψυχής σας). Το δεύτερο χρυσό νόμισμα είναι η ταπεινοφροσύνη της. Το τρίτο χρυσό νόμισμα είναι η υπακοή της. Γι' αυτά τα τρία δώρα της κο­πέλας Εκείνη σας υπόσχεται να σας υψώσει από το Άγιον Όρος της γης στο Άγιον Όρος των Ουρανών.
 Γιατί, λοιπόν, θλίβεστε Αγιορείτες; Και γιατί οι ψυχές σας είναι λυπημένες;
 Από τον Θεό ευλογία σε σας και σωτηρία.

Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Επίσκοπος Ορθοδόξου Σερβικής Εκκλησίας

agioritikesmnimes.blogspot.gr