Ἡ κακία τῶν μοχθηρῶν ἀνθρώπων. Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος

Ἡ Ὀρθοδοξία μας
π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος
Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας

Ἡ κακία τῶν μοχθηρῶν ἀνθρώπων (σελ.406-408)

Ὅπως ἡ μετοχή τῶν ἁγίων στήν ἁγιότητα τοῦ Χριστοῦ τούς φέρει κοντά στή λοιπή δημιουργία καί ἀποκαθιστᾶ τήν ἑνότητα καί τήν ἁρμονία σέ ὁλόκληρη τήν κτίση, ἔτσι καί ἡ ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τήν ἀρετή δημιουργεῖ δυσαρμονία καί ἐχθρότητα μέσα στή κτίση.  Τοῦτο βλέπουμε σέ πολλές περιστάσεις.
Ἡ ἁγία Γραφή ὑπογραμμίζει αὐτή τήν ἀλήθεια, ἰδιαίτερα στήν Παλαιά Διαθήκη:
«Ἐάν δέν ὑπακούσης εἰς τήν φωνήν Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου, ὥστε νά φυλάττης καί νά ἐφαρμοζης ὅλας τάς ἐντολάς αὐτοῦ, τάς ὁποίας ἐγώ σήμερον σοῦ δίδω, θά ξεσπάσουν ἐναντίον σου ὅλαι  αὐταί αἱ κατάραι.  Θά εἶσαι κατηραμένος εἰς τήν πόλιν καί τόν ἀγρόν.  Κατηραμέναι θά εἶναι οἱ ἀποθῆκαι σου καί τά περισσεύματά σου, τά προϊόντα τῶν ἀγρῶν σου, αἱ ἀγέλαι τῶν βοδιῶν σου καί τὰ ποίμνια τῶν προβάτων σου» (Δευτ. κη΄ 15-18. Πρβλ. Ἡσ. κδ΄ 3-7. Ἱερεμ. ζ΄ 20. Λευϊτ. ιγ΄25).
Οἱ πονηροί ἄνθρωποι μεταδίδουν τήν πονηρία καί τήν κακία καί σέ ὁλόκληρο τό περιβάλλον τους, καί σ’ αὐτά ἀκόμη τά ἄψυχα ἀντικείμενα (Ἰούδα 23).
Ὅταν ὁ Κορέ ἐπανάστησε κατά τῆς ἱερατικῆς τάξης τήν ὁποία ἔθεσε ὁ Θεός, οἱ Ἰσραηλίται ἔλαβαν ἀπό τόν Θεόν τήν ἐντολή νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τίς σκηνές καί ἀπό τά πράγματα τῶν στασιαστῶν, γιά νά μήν ἀφανισθοῦν. Ἀποχωρισθῆτε, τούς λέγει, ἀπό τίς σκηνές τῶν ἀσεβῶν αὐτῶν ἀνθρώπων καί μή ἐγγίσετε τίποτε ἀπό ὅσα ἀνήκουν σέ αὐτούς, γιά νά μήν ἀφανισθῆτε λόγω τοῦ πλήθους τῶν ἁμαρτιῶν τους (Ἀριθ. ιστ΄26).

Στό βίο τοῦ ἁγίου Ἱλαρίωνα τοῦ Μεγάλου ἀναφέρεται τό παράδειγμα φιλαργύρου, πού μετέδωσε τήν πονηρία του καί στά ρεβίθια τοῦ κήπου!
Ὁ φιλάργυρος αὐτός ἐζήτησε νά λάβει συγχώρηση ἀπό τόν ἅγιο καί ἔβαλε μεσίτη τούς μαθητές τοῦ ἁγίου, καί μάλιστα τόν πλέον ἀγαπημένο του, τόν Ἡσύχιο. Γιά νά δημιουργήσει μεγαλύτερη συμπάθεια, τοῦ ἔφερε λίγα ρεβίθια γιά χάριν φιλίας. «Ὁ δέ Ἡσύχιος», ἀναφέρει τό ἱερό Συναξάρι, «ὡς συνετός ὅπου ἦτο, δέν εἶπε τοῦ ἁγίου τίς τά ἔφερε, μόνον τά ἔβαλε εἰς τήν τράπεζαν. Ἀλλ’ ἐκεῖνος ἐπειδή εἶχε εἰς τήν καρδιά του τόν Δεσπότην Χριστόν καί τοῦ ἐφανέρωσε τά ἀπόκρυφα, ἐγνώρισε τήν ὑπόθεσιν καί κυττάζων αὐστηρά τόν Ἡσύχιον εἶπε:
-Δέν αἰσθάνεσαι ὅτι ὄζουσι φιλαργυρίας, ἀλλά τά  ἔφερες εἰς τήν τράπεζαν;
Ὁ δέ Ἡσύχιος ταπεινά ἀπεκρίνετο:
-Δέν ἠσθάνθην ἐγώ δυσωδίαν οὐδαμῶς εἰς αὐτά πάτερ τίμιε.
Λέγει εἰς αὐτόν ὁ ὅσιος:
-Δός τα εἰς τούς βόας, διά νά γνωρίσης ὅτι δέν ψεύδομαι.
Εὐθύς, λοιπόν, ὡς ἔβαλε τά ρεβίθια ἔμπροσθεν εἰς τούς βόας, ἔστρεψαν ἐκεῖθεν τό πρόσωπον καί ἐφώναζαν ὡς νά ἔβλεπον πρᾶγμα φοβερόν καί τέρας ἐξαίσιον.

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο :

«Ἡ Ὀρθοδοξία μας».

Ἔτος 1994

σελίδες 406 -408

Ἐκδόσεις Διάλογος 

Τῆς Ὑπηρεσίας Ἐνημερώσεως Διαλόγου καί Πολιτισμοῦ 

τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν σέ συνεργασία μέ τήν Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων διά τήν Προστασία

τοῦ Ἑλληνορθόδοξου Πολιτισμοῦ, τῆς Οἰκογενείας καί τοῦ Ἀτόμου.

Ἐπιμέλεια κειμένου:   http://anavaseis.blogspot.com