Λόγοι. Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστὼφ.

Ἡ ἀγαθὴ προαίρεσις γεννᾶ τοὺς κόπους. Οἱ κόποι γεννοῦν τὶς ἀρετές. Οἱ ἀρετὲς γεννοῦν τὴν πνευματικὴ ἐργασία. Ἡ πνευματικὴ ἐργασία, τέλος, ὅταν εἶναι συνεχὴς καὶ ἐπίμονη, μονιμοποιεῖ στὴν ψυχὴ τὴν ἀρετὴ καὶ τὴν κάνει φυσικὴ κατάστασί της. Ὅταν φθάσης σ’ αὐτὴ τὴν τελευταία βαθμίδα, λίγο θ’ ἀπέχης ἀπὸ τὴν ψηλάφισι τοῦ Θεοῦ!

    Ἀπὸ τὴν προκοπή σου στὴν ταπείνωσι ἐξαρτᾶται ἡ πρόοδός σου σὲ κάθε ἄλλη ἀρετὴ καὶ ἡ ἐπιτυχία κάθε καλοῦ ἔργου σου.

    Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ εἶναι καὶ ὀλιγαρκής. Πλοῦτος του εἶναι ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ τὸν ἐπισκιάζει. Θησαυρός του εἶναι ἡ ζωντανὴ παρουσία τοῦ Κυρίου γύρω του καὶ μέσα του, ποὺ τοῦ χαρίζει τὴν εἰρήνη, «τὴν πάντα νοῦν ὑπερέχουσαν».

    Πῶς θὰ ἑτοιμασθῆς γιὰ τὸν θάνατο; Ἀποφεύγοντας τὴν ἁμαρτία καὶ ἀγαπώντας τὸν Κύριο μ’ ὅλη τὴ δύναμι τῆς καρδιᾶς σου.



    Τὴν ὁλοκληρωτικὴ ἕνωσί σου μὲ τὸν Κύριο θὰ ἐπιτύχης καλλιεργώντας τὴν ἀδιάκοπη ἐπικοινωνία μαζί Του διὰ τῆς προσευχῆς.

arnion.gr