Μοιάζει δύσκολο, ἂν ὄχι ἀκατόρθωτο. Γιατὶ ὅσοι ἔχουν μικρὰ ἢ μεγάλα πάθη, γνωρίζουν τὴν τυραννία, ποὺ ἀσκοῦν πάνω στὸν ἄνθρωπον. Ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητὴς ὅμως, ὅπως καὶ ἄλλοι Ἅγιοι Πατέρες, μᾶς διδάσκουν ὅτι ὁ πιστὸς μπορεῖ νὰ κόψη ὅλα του τὰ πάθη μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
Ἰδοὺ τί μᾶς λέγει ὁ Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής: «Ἀρχὴ ὅλων τῶν παθῶν εἶναι ἡ φιλαυτία, τέλος ἡ ὑπερηφάνεια. Φιλαυτία εἶναι ἡ παράλογη ἀγάπη πρὸς τὸ σῶμα. Ἐκεῖνος, ποὺ τὴν ἔκοψε σύρριζα ἔκο- ψε μαζί της καὶ ὅλα τὰ πάθη». Ἐμπρὸς λοιπόν. Τί περιμένουμε;
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΗΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ;
Βέβαια κάθε λογικὸς ἄνθρωπος θὰ ἀπαντήση καταφατικὰ στὸ ἐρώτημα αὐτό.
Ὁ Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος ἐξηγεῖ στὸν ΝΣΤ´ Λόγον τῶν «Ἀσκητικῶν» του καὶ τὸν τρόπον, λέγοντας: «Τρεῖς τρόποι ὑπάρχουν, διὰ τῶν ὁποί- ων κάθε λογικὴ ψυχὴ μπορεῖ νὰ προσεγγίση τὸν Θεόν: Ἢ διὰ τῆς θερ- μότητος τῆς πίστεως ἢ διὰ τοῦ φόβου τοῦ Θεοῦ ἢ διὰ τῆς παιδείας τοῦ Κυρίου. Κανένας δὲν μπορεῖ νὰ προσεγγίση τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἂν δὲν προηγηθῆ ἕνας ἀπὸ τοὺς τρεῖς τούτους τρόπους». Ἂς δοῦμε ποὺ βρισκόμαστε καὶ ἂς πράξουμε ἀναλόγως.
ΠΡΙΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ.
Πρὶν ἀρχίσουμε τὴν μελέτην τοῦ Εὐαγγελίου ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς συνιστᾶ νὰ λέμε τὴν ἀκόλουθη προσευχή, ποὺ ὑπάρχει καὶ στὴν Θ. Λειτουργία: «Ἔλλαμψον ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, φιλάνθρωπε Δέσποτα, τὸ τῆς Σῆς θεογνωσίας ἀκήρατον φῶς, καὶ τοὺς τῆς διανοίας ἡμῶν διάνοιξον ὀφθαλμοὺς εἰς τὴν τῶν Εὐαγγελικῶν Σου κηρυγμάτων κατανόησιν.
Ἔνθες ἡμῖν καὶ τὸν τῶν μακαρίων σου ἐντολῶν φόβον, ἵνα τὰς σαρκικὰς ἐπιθυμίας πάσας καταπατήσαντες, πνευματικὴν πολιτείαν μετέλ- θωμεν, πάντα τὰ πρὸς εὐαρέστησιν τὴν σὴν καὶ φρονοῦντες καὶ πράτ- τοντες. Σὺ γὰρ εἶ ὁ φωτισμὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν, Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ Σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν σὺν τῷ ἀνάρχῳ Σου Πατρὶ καὶ τῷ Παναγίῳ καὶ Ἀγαθῷ καὶ Ζωοποιῷ Σου Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεί, καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Τὴν ἴδια συμβουλὴ μᾶς δίνει καὶ ὁ Μέγας Βασίλειος καὶ ἄλλοι Ἅγιοι Πατέρες.
ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΟΣΟΤΗΤΑ.
Ἀντιγράφω ἀπὸ τὴν «Κλίμακα» τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Σιναΐτου λίγες φράσεις περὶ προσευχῆς, ποὺ εἶναι τὸ πρῶτον ὅπλον τοῦ καλοῦ ἀγῶνος τῆς σωτηρίας: «Ὁ μεγάλος ἐργάτης τῆς μεγάλης καὶ τελείας προσευχῆς (ὁ Ἀπόστολος Παῦλος) λέγει: “Θέλω εἰπεῖν πέντε λόγους τῷ νοΐ μου” κ.λπ. (Α´ Κορ. ΙΔ´ 19), πρᾶγμα, ποὺ εἶναι ξένο γιὰ τοὺς νηπίους καὶ τοὺς ἀρχαρίους.
Γι᾽ αὐτὸ ἐμεῖς σὰν ἀτελεῖς, ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ποιότητα ἔχουμε ἀνάγκη καὶ ἀπὸ τὴν ποσότητα τῆς προσευχῆς. Τὸ δεύτερον ἄλλωστε εἶναι πρόξενον τοῦ πρώτου. “Ὁ Θεός, λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, δίνει καθαρὴ προσευχὴ σ᾽ ἐκεῖνον, ποὺ προσεύχεται, ἔστω καὶ ρυπαρά, ἀλλὰ χωρὶς νὰ ὑπολογίζη κόπον καὶ πόνον” (Α´ Βασ. Β´ 9)». Γι᾽ αὐτὸ ἂς προσευχόμαστε ὅσον περισσότερον μποροῦμε καὶ ὁ Θεὸς θὰ μᾶς ἐλεήση ὁπωσδήποτε.
ΕΧΘΡΟΣ Η ΦΑΝΤΑΣΙΑ.
Ὁ Ἅγιος Ἡσύχιος ὁ Πρεσβύτερος γράφει (Πρὸς Θεόδουλον) τὰ ἑξῆς: «Κοίταξε πὼς μὲ φαντασία καὶ ψεῦδος καὶ κούφιες ὑποσχέσεις μᾶς κατανικοῦν οἱ ἐχθροὶ τῆς σωτηρίας μας. Καὶ αὐτὸς ὁ σατανᾶς μὲ τὸν ἴδιον τρόπον κατακρημνίσθηκε ἀπὸ τὸ οὐράνιον ὕψος ὡς ἀστραπὴ (Λουκ. Ι´), ἐπειδὴ ἔβαλε στὴν φαντασία του νὰ γίνη ἴσος μὲ τὸν Θεόν. Καὶ τὸν Ἀδὰμ τὸν χώρισε ὁ σατανᾶς ἀπὸ τὸν Θεὸν παρουσιάζοντάς του τὴν φαντασία ὅτι θὰ γινόταν ἴσος μὲ τὸν Θεόν».
Π. Μ. Σωτῆρχος
Ορθόδοξος Τύπος 4/3/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.