Στον Άγιο Νικόλαο επίσκοπο Μύρων της Λυκίας. Μητροπολίτου Αντινόης Παντελεήμονος

 Στον Άγιο Νικόλαο επίσκοπο Μύρων της Λυκίας

   Μητροπολίτου Αντινόης Παντελεήμονος

O σκοπός της θείας ενσαρκώσεως του Θεού Λόγου απέβλεπε στο να ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος από την δουλεία της αμαρτίας και του θανάτου.  Ήρθε ως ο αληθινός Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων μας.  Διά του θανάτου Του καταπάτησε τον Διάβολο και χάρισε διά της ενδόξου Αναστάσεώς Του ζωήν αιώνιο σ’ όλους εκείνους που θα πιστεύσουν και θα ομολογούν το όνομά Του.
Ως ο Καλός Ποιμήν αναζήτησε και βρήκε το απολωλός πρόβατο.  Και αυτήν την αποστολή ανέθεσε στους Αποστόλους Του και δι’ αυτών στους άμεσους διαδόχους των.  Να προσέχουν τους εαυτούς τους από τους πνευματικούς κινδύνους που προξενεί η αμαρτία, αλλά και ταυτόχρονα να προσέχουν ολόκληρο το ποίμνιο του Χριστού από τις πλάνες και τις αιρέσεις.  Το Πνεύμα το Άγιο τοποθέτησε τους επισκόπους και πρεσβυτέρους στην Εκκλησία να ποιμαίνουν την εκκλησία του Θεού, την οποία o Kύριος «περιεποιήσατο διά του ιδίου αίματος» (Πράξ. 20:29).
Και η Εκκλησία του Θεού ανάδειξε άξιους διαδόχους των Αποστόλων, οι οποίοι ως καλοί ποιμένες φρόντιζαν την πνευματική καθοδήγηση των πιστών.  Αναρίθμητοι υπήρξαν οι ιεράρχες εκείνοι, οι οποίοι θυσίασαν τα πάντα γιά τον Χριστό και τον συνάνθρωπό τους. 
Δια του χριστιανικού βίου και της ενάρετης πολιτείας τους αναδείχθηκαν πνευματικά φώτα, που λάμπουν στο στερέωμα της Εκκλησίας και αποτελούν παραδείγματα άξια προς μίμηση απ’ όλους τους πιστούς.  Ανάμεσα σ’ αυτούς τους πολύφωτους αστέρες της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι και ο σημερινός εορταζόμενος άγιος Νικόλαος, Επίσκοπος Μύρων της Λυκίας.
Ο άγιος Νικόλαος γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας (Μ. Ασίας) κατά το δεύτερο ήμισυ του 3ου μ.Χ. αιώνα.  Καταγόταν από πλούσια και περιφανή οικογένεια και έτυχε επιμελημένη μόρφωση.  Αφοσιώθηκε από τη νεαρά του ηλικία στα θεία.  Χειροτονήθηκε ιερέας και κατόπιν διαδέχθηκε τον αποθανόντα Επίσκοπο Μύρων της Λυκίας. 
Ως επίσκοπος Μύρων ανέπτυξε σπουδαία κοινωνική δράση.  Ίδρυσε νοσοκομεία και πολλά φιλανθρωπικά ιδρύματα.  Προικισμένος με υψηλό χριστιανικό φρόνημα, ακαταμάχητο θάρρος και ζωτικότητα, εμψύχωνε τους διωκόμενους από τους Ρωμαίους μάρτυρας της Χριστιανικής Πίστεως, τους οποίους επισκέπτετο στις φυλακές.
Σημαντικό ρόλο έπαιξε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο της Νικαίας, όπου υπερασπίσθηκε την θεότητα του Χριστού και καταδίκασε την αίρεση του Αρείου.  Κατά την διάρκεια της Συνόδου, έδωσε δείγματα της φλογερής του πίστεως.  Αδυνατών να ακούει τις βλάσφημες διδασκαλίες του αιρεσιάρχου Αρείου ενώπιον του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου του Μεγάλου, κτυπά στο στόμα τον Άρειο. 
Η πράξη του αυτή, καταδικάζεται από τον Μέγα Κωνσταντίνο και ο ιεράρχης του Χριστού φυλακίζεται.  Την νύκτα τον επισκέπτονται ο Χριστός και η Θεοτόκος Μαρία.  Και ο μεν Κύριος του παραδίδει το Ιερό Ευαγγέλιο, η δε Θεοτόκος Μαρία το επισκοπικό ωμοφόριο.  Την επομένη αποφυλακίζεται θαυματουργικά και παρουσιάζεται ενώπιον της Συνόδου και ομολογεί την Ορθόδοξή του πίστη και διηγείται τα όσα συνέβησαν στην φυλακή.
Ένεκα της ενάρετης ζωής του αξιώθηκε να λάβει από τον Κύριο το χάρισμα της θεραπείας.  Διά της Χάριτος του Χριστού επετέλεσε εν ζωή πολλά θαύματα, ανάμεσα στα οποία συγκαταλέγονται:  η απελευθέρωση των τριών στρατηγών από την θανατική καταδίκη, η θεραπεία των νοσούντων και ο πλουτισμός των φτωχών. 
Αξιομνημόνευτη θα μένει στους αιώνες η διήγηση περί της φιλανθρώπου συμπαραστάσεως του αγίου Νικολάου στην αποκατάσταση των θυγατέρων του φτωχού συμπολίτου του.  Σύμφωνα μ’ αυτήν, κατά την διάρκεια της νυκτός, κρυφά και χωρίς να τον βλέπει κανείς, πήγαινε στην καλύβα του φτωχού και τοποθετούσε μεγάλα χρηματικά ποσά.  Κτυπώντας την πόρτα της καλύβας έτρεχε για να μη τον ίδει ο ευεργετούμενος φτωχός και δεχθεί ανθρώπινο έπαινο.
Η κατ’ εξοχήν όμως θαυματουργική χάρις του Αγίου Νικολάου επεκτείνεται στους ανά την θάλασσα ευρισκομένους ναυτιλλόμενους πιστούς. Οι περισσότεροι ναυτικοί επικαλούνται τον άγιο Νικόλαο σε κάθε κίνδυνο που αντιμετωπίζουν.  Γι’ αυτό θεωρείται από την Ορθόδοξος Εκκλησία ως ο προστάτης των ναυτιλλομένων.  Δεν υπάρχει σκάφος που να μη φέρει σε περίοπτη θέση την ιερά εικόνα του.  Οι ιερές εικόνες του είναι γεμάτες από αφιερώματα, έκφραση της τιμής και της ευγνωμοσύνης των ναυτιλλομένων προς τον άγιο προστάτη τους.
Ο άγιος Νικόλαος κοιμήθηκε το 330 μ.Χ.  Το δε ιερό λείψανο του κλάπηκε από τους δυτικούς σταυροφόρους το 1087 μ.Χ. και μεταφέρθηκε στο Μπάρι της Ιταλίας.
Η σημερινή γιορτή μας προσκαλεί στο να μιμηθούμε την ζωή και την πολιτεία του εν αγίοις πατρός ημών Νικολάου, Επισκόπου Μύρων της Λυκίας, του θαυματουργού. 
Ο Κύριος μας δίδαξε λέγοντας, ότι διά να κληρονομήσουμε την Ουράνιό Του Βασιλεία, οφείλομε να εφαρμόζουμε τις εντολές Του στην καθημερινή μας ζωή.  Η τιμή την οποία προσφέρομε στους αγίους της Εκκλησίας μας είναι να μιμούμεθα τις αρετές και τα κατορθώματά τους.  Γι’ αυτό, ας στρέψουμε τις καρδιές μας με ειλικρινή μετάνοια προς τον Κύριο του Ελέους.  Μιά και βρισκόμαστε στην περίοδο της νηστείας των Χριστουγέννων, ας τρέξουμε στο Ιερό Μυστήριο της Ιεράς Εξομολογήσεως και ας ζητήσουμε την συγχώρηση των αμαρτιών  και των σφαλμάτων μας.  Ο Κύριος είναι πάντοτε έτοιμος να δεχθεί την μετάνοια όλων εκείνων που ζητούν ειλικρινά το έλεός Του. 
Δια της μετανοίας και της σταθερής αποφασιστικότητα, αγαπητοί μου εν Χριστώ αδελφοί, ας μιμηθούμε την πίστη, την φιλανθρωπία και την αγάπη του αγίου Νικολάου.  Έτσι θα εφαρμόσουμε τα ευαγγελικά λόγια και θα  τιμήσουμε τον σημερινό εορταζόμενο άγιο, όχι με μόνον με λόγια και ύμνους, αλλά με πράξη και έργα.
Διά των πρεσβειών του εν αγίοις Πατρός ημών Νικολάου, Επισκόπου Μύρων της Λυκίας, του θαυματουργού, ας παρακαλέσουμε να αξιωθούμε και εμείς της εν Χριστώ σωτηρίας και αγιασμού.  Χρόνια πολλά σ’ όλους.  Αμήν.

St Nicholas of Myra
Saint Nicholas (Greek: Άγιος Νικόλαος [="victory of the people"]) (270–6 December 346) is the canonical and most popular name for Nikolaos of Myra, a saint and Greek Bishop of Myra (Demre, in Lycia, part of modern-day Turkey). Because of the many miracles attributed to his intercession, he is also known as Nikolaos the Wonderworker (Greek: Νικόλαος ο Θαυματουργός). He had a reputation for secret gift-giving, such as putting coins in the shoes of those who left them out for him, and thus became the model for Santa Claus, whose English name comes from the Dutch Sinterklaas. In 1087, his relics were furtively translated to Bari, in southeastern Italy; for this reason, he is also known as Nikolaos of Bari.
The historical Saint Nicholas is remembered and revered among Orthodox Christians. Saint Nicholas is the patron saint of sailors, merchants, archers, children, and students in Greece, Belgium, Romania, Bulgaria, Georgia, Albania, Russia, Slovakia, Serbia, and Montenegro.
Translation of his relics: On 26 August 1071 Romanus IV, Emperor of the Eastern Roman Empire (reigned 1068–1071), faced Sultan Alp Arslan of the Seljuk Turks (reigned 1059–1072) in the Battle of Manzikert. The battle ended in humiliating defeat and capture for Romanus. As a result the Empire temporarily lost control over most of Asia Minor to the invading Seljuk Turks. The Byzantines would regain its control over Asia Minor during the reign of Alexius I Comnenus (reigned 1081–1118). But early in his reign Myra was overtaken by the Islamic invaders. Taking advantage of the confusion, sailors from Bari in Apulia seized the remains of the saint over the objections of the Orthodox monks. Returning to Bari, they brought the remains with them and cared for them. The remains arrived on 9 May 1087.
Some observers have reported seeing myrrh exude his relics, anointing with which has been credited with numerous miracles. Vials of myrrh from his relics have been taken all over the world for centuries, and can still be obtained from his church in Bari. Currently at Bari, there are two churches at his shrine, one Roman Catholic and one Orthodox.
It is said that in Myra the relics of Saint Nicholas each year exuded a clear watery liquid which smells like rose water, called manna (or myrrh), which is believed by the faithful to possess miraculous powers. After the relics were brought to Bari, they continued to do so, much to the joy of the new owners. Even up to the present day, a flask of manna is extracted from the tomb of Saint Nicholas every year on 6 December (the Saint's feast day) by the clergy of the basilica. The myrrh is collected from a sarcophagus which is located in the basilica vault and could obtained in the shop nearby.
Proposed return of his bones to Turkey: On 28 December 2009, the return of St Nikolaos's bones to Turkey from the Italian government. Saint Nicolas himself wanted to be buried at his birthplace.
Legends and folklore: Another legend tells how a terrible famine struck the island and a malicious butcher lured three little children into his house, where he slaughtered and butchered them, placing their remains in a barrel to cure, planning to sell them off as ham. Saint Nicholas, visiting the region to care for the hungry, not only saw through the butcher's horrific crime but also resurrected the three boys from the barrel by his prayers. Another version of this story, possibly formed around the eleventh century, claims that the butcher's victims were instead three clerks who wished to stay the night. The man murdered them, and was advised by his wife to dispose of them by turning them into meat pies. The Saint saw through this and brought the men back to life.
However, in his most famous exploit, a poor man had three daughters but could not afford a proper dowry for them. This meant that they would remain unmarried and probably, in absence of any other possible employment would have to become prostitutes. Hearing of the poor man's plight, Nicholas decided to help him but being too modest to help the man in public (or to save the man the humiliation of accepting charity), he went to his house under the cover of night and threw three purses (one for each daughter) filled with gold coins through the window opening into the man's house.
One version has him throwing one purse for three consecutive nights. Another has him throw the purses over a period of three years, each time the night before one of the daughters comes "of age". Invariably, the third time the father lies in wait, trying to discover the identity of their benefactor. In one version the father confronts the saint, only to have Saint Nicholas say it is not him he should thank, but God alone. In another version, Nicholas learns of the poor man's plan and drops the third bag down the chimney instead; a variant holds that the daughter had washed her stockings that evening and hung them over the embers to dry, and that the bag of gold fell into the stocking.
The miracle of wheat multiplication: During a great famine that the Bishop of Myra experienced, a ship was is in the port at anchor, which was loaded with wheat for the Emperor in Byzantium. He invited the sailors to unload a part of the wheat to help in time of need. The sailors at first disliked the request, because the wheat had to be weighed accurately and delivered to the Emperor. Only when Nicholas promised them that they would not take any damage for their consideration, the sailors agreed. When they arrived later in the capital, they made a surprising find. The weight of the load had not changed. The removed wheat in Myra was even enough for two full years and could even be used for sowing.
The face of the historical saint: Whereas the devotional importance of relics and the economics associated with pilgrimages caused the remains of most saints to be divided up and spread over numerous churches in several countries, St. Nicholas is unique in that most of his bones have been preserved in one spot: his grave crypt in Bari. Even with the still-continuing miracle of the manna, the archdiocese of Bari has allowed for one scientific survey of the bones. In the late 1950s, during a restoration of the chapel, it allowed a team of hand-picked scientists to photograph and measure the contents of the crypt grave.
Formal veneration of the saint: Among the Greeks and Italians he is a favourite of sailors, fishermen, ships and sailing. As such he has become over time the patron saint of several cities maintaining harbours. In centuries of Greek folklore, Nicholas was seen as "The Lord of the Sea". In modern Greece, he is still easily among the most recognisable saints and 6 December finds many cities celebrating their patron saint. He is also the patron saint of all of Greece. Saint Nicholas' memory is celebrated on every Thursday of the year (together with the Apostles), and special hymns to him are found in the liturgical text known as the Octoechos.