Ἡ ταπείνωσις εἶναι ἡ λύσις τῶν συγχρόνων ἀδιεξόδων μας.

Ἡ ταπείνωσις εἶναι ἡ λύσις τῶν συγχρόνων ἀδιεξόδων μας

 ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ τῆς Ἐκκλησίας μᾶς συμβουλεύουν πὼς ἡ ρίζα ὅλων τῶν κακῶν εἶναι ὁ ἐγωισμὸς καὶ ἡ φιλαυτία. Προφανῶς ἡ αἰτία τῆς σύγχρονης κακοδαιμονίας τοῦ κόσμου εἶναι ἡ νοσηρὴ ἐγωπάθεια.
Ἂς δοῦμε ἕνα μικρὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ ἕνα ἀπὸ τοὺς μεγαλύτερους ἀσκητικοὺς Πατέρες, τοῦ ἁγίου Ἰσαὰκ τοῦ Σύρου, τί μᾶς συμβουλεύει γιὰ τὴν ταπείνωση, τὸν ἀντίποδα τῆς ἐγωπάθειας: «Στὴν μὲν ταπεινοφροσύνη ἕπεται ἡ ἐγκράτεια καὶ ἡ συστολὴ τῶν αἰσθήσεων, ἡ δὲ κενοδοξία εἶναι ὑπηρέτης μὲν τῆς πορνείας, ἔργο δὲ τῆς ὑπερηφάνειας. Ἡ μὲν ταπεινοφροσύνη μὲ τὴν παντοτινή της συστολὴ καταγίνεται στὴ θεωρία καὶ στολίζει τὴν ψυχὴ μὲ σωφροσύνη, ἡ δὲ κενοδοξία μὲ τὴν ἀκατάπαυστη ταραχὴ καὶ σύγχυση τῶν ἐνθυμήσεων, ἡ ὁποία προέρχεται ἀπὸ τὴν περιέργεια, συνάγει στὴν ψυχὴ μας θησαυροὺς πονηρίας, μολύνει τὴν καρδιά μας.
Μὲ τοὺς ἀκόλαστους λογισμοὺς παρουσιάζει τὴν φύση ὅλων τῶν πραγμάτων ἡδονικὴ καὶ γεμίζει τὸ νοῦ μας μὲ αἰσχροὺς λογισμούς. Ἀντίθετα ἡ ταπεινοφροσύνη, διὰ τῆς θεωρίας τοῦ Θεοῦ, περιστέλλει πνευματικῶς τὴν ψυχή μας καὶ μᾶς παρακινεῖ νὰ στραφοῦμε πρὸς τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ» (Λόγ. ΚΓ΄).
Ὁ σύγχρονος ἐγωπαθὴς ἄνθρωπος ἂν δὲν ἀφήσει χῶρο στὴν ψυχή του γιὰ ταπείνωση, εἶναι βέβαιο ὅτι θὰ αὐτοκτονήσει πνευματικά, ἂν δὲν τὸ ἔχει κάνει κιόλας! Τὸ ἔχουμε τονίσει ἐπανειλημμένα: Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι τρόπος ζωῆς, φα- νέρωση τῆς ἀγαπητικῆς σχέσεως τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ!

Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1961, 1 Φεβρουαρίου 2013