Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων. Θέμα 13ον. «Περί μνημοσύνων» 3ον «Η Λογική» Μέρος Β΄(Τελευταῖο). Αρχ. Ιωήλ Γιαννακόπουλος

Διαλογική συζήτησις Ευαγγελικών και Ορθοδόξων
Αρχιμανδρίτου Ιωήλ Γιαννακοπούλου
Εκδόσεις Πουρνάρα – Θεσσαλονίκη 

Θέμα 13ον «Περί μνημοσύνων»  3ον «Η Λογική» Μέρος Β΄ (Τελευταῖο) (σελίδων 233-239)

____________________________

ΠΕΡΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΩΝ

ΤΡΙΤΟΝ: Η ΛΟΓΙΚΗ

Εὐαγγελικός: Τό τέταρτον λογικόν ἐπιχείρημά σας; 

Ὀρθόδοξος: Τοῦτο εἶναι βαθύτερον εἰς νόημα καί θά ἤθελον νά προσέξητε περισσότερον.

Εὐαγγελικός: Σᾶς ἀκούω.

Ὀρθόδοξος: Δύο πράγματα ὑπάρχουν ὡραιότερα ἐν οὐρανῷ καί ἐν γῇ, ἐν τῷ ἀνθρώπῳ καί ἐν τῷ Θεῷ: Ὁ ἀνθρώπινος πόνος καί ἡ θεία προσευχή.  Αὐτά συνδέονται πολύ μεταξύ των, διότι ὁ ἀνθρώπινος πόνος μόνον μέ τήν προσευχήν λαμβάνει νόημα καί δόξαν.

  

 Ἡ δέ προσευχή μᾶλλον μέ τόν ἀνθρώπινον πόνον ἐκφράζεται παρά μέ τήν χαράν. Ἡ μεγάλη αὕτη σχέσις τῶν δύο τούτων δώρων τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, τοῦ πόνου καί τῆς προσευχῆς, στηρίζεται εἰς τήν μεγάλην συγγένειαν τῶν δώρων αὐτῶν.   

Καί ἐξηγοῦμαι: Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος πονεῖ φωνάζει ὄχι πάντοτε διά νά εἰσακουσθῇ καί θεραπευθῇ ὁ πόνος του, ἀλλά φωνάζει διότι πονεῖ.  Ἡ ἀρχική λοιπόν αἰτία πολλάκις δέ καί ἡ μόνη αἰτία τῆς κραυγῆς μας ἐπάνω εἰς τόν πόνον μας δέν εἶναι ἡ θεραπεία ἀλλά ὁ πόνος.  Τό ἴδιον συμβαίνει καί μέ τήν προσευχήν.  Ἡ προσευχή εἶναι κραυγή ἀγάπης.  

 Προσεύχεσαι ὅταν ἀγαπᾶς. Ἀγαπᾷς  δέ πραγματικῶς ὅταν πονᾷς.  Ἡ πρώτη λοιπόν αἰτία τῆς προσευχῆς εἶναι ὄχι νά εἰσακουσθῇ τό περιεχόμενον τῆς αἰτήσεως της ἀλλά προσεύχεται τις διότι ἀγαπᾷ διότι πονᾷ ἀδιαφόρως ἐάν εἰσακουσθῇ ἤ ὄχι κατά τήν προσευχή του. Ἕν παράδειγμα. Ὁ Κύριος προσεύχεται ἐν Γεθσθημανῇ ἤ διά τόν ἑαυτόν Του και ἐν τῷ Σταυρῷ διά τούς ἄλλους.  Προσεύχεται ἐν Γεθσθημανῇ ἵνα παρέλθῃ τό ποτήριον τοῦ Πάθους Του.  Προσεύχεται εἰς τόν Σταυρόν διά τούς ἐχθρούς Του «οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι». 

Ὁ Κύριος ἐγνώριζε ὅτι δέν θά εἰσακουσθῇ  ἡ προσευχή Του καί εἰς τά δύο περιπτώσεις.  Πῶς θά συγχωρήσῃ ὁ Θεός τούς Σταυρωτάς Του μέ μόνην τήν δικαιολογίαν ὅτι δέν ἠξεύρουν τί κάμνουν ἄν δέν μετανοήσουν; Γνωρίζει ὅτι εἰς τήν Γεθσθημανήν δέν θά ἀκουσθῆ ἡ φωνή Του καί ὅμως προσεύχεται. 

Ἀφοῦ λοιπόν κ. Εὐγγελικέ, ὁ Κύριος προσευχήθηκε δίς ἄν καί ἐγνώριζε ὅτι δέν θά εἰσακουσθῇ διατί νά μή προσευχώμεθα ἡμεῖς ὑπέρ τῶν προσφιλῶν μας ἀδελφῶν ἀφοῦ ἡ Γραφή ῥητῶς ὡς εἴδομεν, οὐδαμοῦ ἀπαγορεύει τοῦτο, τοὐναντίον μάλιστα παρέχει πιθανότητας; 

Διατί νά μή προσευχηθῶμεν ἀφοῦ ἔχομεν τήν παράδοσιν ὁμόφωνον ἐπ’ αὐτοῦ ἀπό τῶν Ἀποστολικῶν χρόνων μέχρι σήμερον ἤτοι τό «πάσας τάς ἡμέρας» τοῦ Κυρίου Ματθ. 28,20 καί τέλος τόσα ἄλλα λογικά ἐπιχειρήματα ἐπί τῆς Ἁγ. Γραφῆς στηριζόμενα;

Εὐαγγελικός: Λογικά καί συγκινητικά εἶναι ὅλα αὐτά, ἰδίως ἡ προσευχή τοῦ Κυρίου ἐν Γεθσθημανῇ ἤ καί ἐν τῷ Σταυρῷ. Ἔχω ὅμως μίαν ἀπορίαν: Δέν νομίζετε ὅτι μέ τά μνημόσυνα δίδομεν εὐχέρειαν νά σωθοῦν περισσότεροι οἱ πλούσιοι ἀφοῦ ἔχουν τά χρηματικά μέσα τῶν μνημοσύνων καί ὄχι οἱ πτωχοί;

Ὀρθόδοξος: Εἴπομεν ὅτι διά τῶν μνημοσύνων δέν συγχωροῦνται ὅλαι αἱ ἁμαρτίαι.  Οἱ πλούσιοι μέ τό χρῆμα των ἐν τῇ γῇ ὅταν ἔζων εἶχον τήν εὐκολίαν τῆς ἁμαρτίας περισσότερον. Ἐάν οὗτοι ἡμάρτησαν θανασίμως καί δέν μετενόησον οὐδεμίαν ὠφέλειαν θά εὕρωσιν ἐκ τῶν μνημοσύνων ἔστω καί ἄν αὐτά εἶναι πολυδάπανα, Ἀρχιερατικά.  

 Ἔπειτα οἱ πτωχοί, δύνανται νά προσευχηθῶσι ὑπέρ τῶν κεκοιμημένων προσφιλῶν των δίδοντες ἕν μόνον πρόσφορον ἀξίας πέντε δραχμῶν ἤ καί ἄνευ αὐτοῦ ἕν μόνον σημείωμα ὅπου θά γράψωσι τό ὄνομα τοῦ κεκοιμημένου των ἵνα μνημονευθῇ κατά τήν ἱεράν θυσίαν.

Εὐαγγελικός: Καί ἄλλην μίαν ἀπορίαν.  Δέν νομίζεται ὅτι ὅταν πιστεύωμεν εἰς τά μνημόσυνα θά ἀμελήσωμεν τήν ἐδῶ χριστιανικήν ζωήν ἐμπιστευόμενοι εἰς αὐτά;

Ὀρθόδοξος: Ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανός γνωρίζει καλά ὅτι ἀσφαλής εἶναι δι’ὅσας ἀρετάς ἐργασθῆ ὁ ἴδιος ἐδῶ.  Πέραν τοῦ τάφου θά πέσῃ μόνον εἰς τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.  Δέν εἶναι λοιπόν καί εἰς τόν πλέον ἀνόητον ἄνθρωπον φανερόν ὅτι πρέπει νά προτιμήσῃ τήν ἀσφαλῆ ὁδόν τῆς ἐντεῦθεν προετοιμασίας του παρά νά ἀφεθῇ ἐξ ὁλοκλήρου εἰς τήν διάθεσιν τῶν ἄλλων καί τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς.

Συμπέρασμα: Ἰδού καί τά μνημόσυνα: Γραφικῶς, Πατερικῶς, Λογικῶς.  Καί κατά τά τρία ὑπερτεροῦμεν οἱ Ὀρθόδοξοι τῶν Εὐαγγελικῶν.

______________________________

Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα