Η Ευθύνη της επιλογής μας. «6. β. Ὁ δούρειος ἵππος τῆς Λισσαβῶνος» Μέρος Ε΄(Τελευταῖο)

ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΠΟΥΡΑΖΕΡΗ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ 

Κεφάλαιο Β΄ 

Οι Έσχατολογικοί καιροί μας
« 6. β. Ὁ δούρειος ἵππος τῆς Λισσαβῶνος .»  Μέρος Ε΄ (Τελευταῖο) (σελ. 189- 192)

           ____________________________________

                                  Βιομετρικά διαβατήρια

                                  Ἡλεκτρονικές ταυτότητες

                                   666
                                   Bar code
                                   RFID
                                   Smart cards
                                   Ἐμφυτευόμενα μικροτσιπς

Ἐπί πλέον ἡ Ἕνωσι ὡς ὑπερκράτος παρεμβαίνοντας μπορεῖ νά ἀποφασίζῃ τή διακοπή ἤ μείωσι (περιοριστικά μέτρα – κυρώσεις) τῶν οἰκονομικῶν σχέσεων μέ μία ἤ περισσότερες τρίτες χῶρες μετά ἀπό πρότασι τοῦ ὑπάτου, σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 215.   

 Τά κράτη μέλη ὀφείλουν νά ὑπακούσουν καί νά «συμφωνοῦν», ἄσχετα ἄν διαφωνοῦν! 

Ἡ σύναψι συμφωνιῶν μέ τρίτες χῶρες ἤ διεθνεῖς ὀργανισμούς ἀνήκει στήν Ἕνωσι καί τά κράτη μέλη δεσμεύονται (ἄρθρο 216).

Ὁ ὕπατος μέ τίς ἀντιπροσωπεῖες τῆς Ἑνώσεως ὑπό τήν ἐξουσία του καί ἡ Ἐπιτροπή δροῦν στό διεθνές προσκήνιο ἐκπροσωπώντας τήν Ἔνωσι. (ἄρθρα 220 καί 221).  

 Συσκέπτονται,  ἀποφασίζουν καί ἐνεργοῦν γιά τά ἐθνικά μας θέματα πάντα μέ γνώμονα τό κοινό συμφέρον τῆς Ἑνώσεως.

Καθιερώνεται ρήτρα ἀλληλεγγύης.  Σέ περίπτωσι ἐνδεχομένης τρομοκρατικῆς ἐπιθέσεως (ἤ καί πραγματοποιηθείσης)- ὅπως ὁρίζει τό ἄρθρο 222- ἡ Ἕνωσι κινητοποιεῖ ὅλα τά μέσα, στρατιωτικά καί μή, πού ἔχει στή διάθεσί της.   

Ἐκδίδεται ἀπόφασι ἀπό τό Συμβούλιο, μετά ἀπό κοινή πρότασι τῆς Ἐπιτροπῆς καί τοῦ ὑπάτου, καί ἡ Ἕνωσι ἐπεμβαίνει. 

Ἄραγε ποιά θά εἶναι τά κριτήρια πού θά συνιστοῦν τήν πρόληψι ἐνδεχόμενης τρομοκρατικῆς ἀπειλῆς; 

Πάντως τά κράτη μέλη ὀφείλουν νά δεχθοῦν τό στρατό τῆς Ἑνώσεως μέ εὐγνωμοσύνη! ... 

Καί ὅλα αὐτά χωρίς κατ’ ἀνάγκη νά ἔχῃ προηγηθῇ αἴτησι τῶν πολιτικῶν τους ἀρχῶν...

Ἐπίσης τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο καί τό Συμβούλιο ἐξακολουθοῦν νά καθορίζουν κανόνες γιά τήν χρηματοδότησι τῶν πολιτικῶν κομμάτων σέ εὐρωπαϊκό ἐπίπεδο -ὅπως ἀναφέρει τό ἄρθρο 224- καί ἔτσι νά στοχεύουν σέ μελλοντική ἀπαγόρευσι ὁποιουδήποτε ἀνεπιθύμητου πολιτικοῦ σχηματισμοῦ.

 Τό Δικαστηρίο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως ἐκδικάζοντας προσφυγές πού ἀφοροῦν πράξεις γενικῆς ἰσχύος πού ἔχουν ἐκδοθῆ ἀπό θεσμικά ἤ λοιπά ὄργανα ἤ ὀργανισμούς τῆς Ἑνώσεως (ἄρθρο 277), ἐπεκτείνεται πέραν τῶν κανονικῶν ἁρομοδιοτήτων του καί παράγει πρωτογενές δίκαιο.

Ἀλλά καί στούς τομεῖς πού καλύπτονται οἱ τίτλοι τοῦ Γ’ Μέρους τῆς ΣΛΕΕ (ἐλεύθερη κυκλοφορία τῶν ἐμπορευμάτων, γεωργία καί ἁλιεία, ἐλεύθερη κυκλοφορία τῶν προσώπων, τῶν ὑπηρεσιῶν καί τῶν κεφαλαίων, μεταφορές, ἀνταγωνισμός, φορολογία, οἰκονομική καί νομισματική πολιτική, ἀπασχόλησι, κοινωνική πολιτική, παιδεία, ἀθλητισμός, πολιτισμός, δημόσια ὑγεία, βιομηχανία, περιβάλλον, τουρισμός κ.ἄ.)

*ἄν καί «οἱ πολιτικές τῶν κρατῶν μελῶν

ἀλληλοσυμπληρώνονται καί ἀλληλοενισχύονται» (ἄρθρα 208

παρ 1 και 212 παρ.1),

*ἄν καί ὅλα προτείνωνται καί θεσπίζωνται «σέ πνεῦμα   

ἀλληλεγγύης μεταξύ κρατῶν μελῶν»(ἄρθρα 122 παρ. 1 και

194 παρα.1),

 ὅμως τελικά ὑπόδουλα κράτη μέλη δεσμεύονται (ἄρθρα 28 παρ.2 ΣΕΕ καί 216 παρ.2 ΣΛΕΕ) ὑποστηρίζοντας «ἐνεργά καί ἀνεπιφύλακτα» τήν κοινή πολιτική τῆς Ἑνώσεως «μέ πνεῦμα πίστης καί ἀμοιβαίας ἀλληλεγύης» (ἄρθρο 24 παρ.2 και παρ.3 ΣΕΕ. Πρβλ. καί ἄρθρο 4 παρ.3 ΣΕΕ), ἐπειδή ὁ βαθμός συγκλίσεως τῶν δράσεών τους ὀφείλει νά ἐπιτυγχάνεται σέ διαρκῶς μεγαλύτερο βαθμό (ἄρθρο 24 παρ. 2 ΣΕΕ).

Δέν ἀναφέραμε ὅμως το σημαντικώτερο: 

Συνίσταται Εὐρωπαϊκή Εἰσαγγελία ἐκ τῆς Eurojust «γιά τήν καταπολέμησι τῶν ἀδικημάτων πού θίγουν τά οἰκονομικά συμφέροντα τῆς Ἕνωσης» (ἄρθρο 86 παρ.1 ἐδαφ.1) –καί ὄχι μόνο-, ἀφοῦ «τό Εὐρωπαϊκό Συμβούλιο δύναται ταυτόχρονα ἤ σέ μεταγενέστερο στάδιο.... νά ἐπεκτείνει τίς ἁρμοδιότητες τῆς Εὐρωπαϊκῆς Εἰσαγγελίας στήν καταπολέμηση τῆς σοβαρῆς ἐγκληματικότητας μέ διασυνοριακή διάσταση» (ἔ.ἀ., παρ.4).   

Ἡ ὁποιαδήποτε λοιπόν κριτική καί ἀντίρρησι, ὁ ἐλάχιστος σκεπτικισμός καί πατριωτισμός μποροῦν νά συνιστοῦν ἔγκλημα κατά τῆς Ἑνώσεως καί σοβαρή ἐπιβουλή κατά τῆς ἐπιδιωκομένης «ἐλευθερίας, ἀσφάλειας καί δικαιοσύνης» (βλ. ἄρθρο 67 παρ.1). 

Ἡ Εὐρωπαϊκή Εἰσαγγελια, ὡς ἁρμοδία, καταζητᾷ τόν ὕποπτο, τόν διώκει, τόν συλλαμβάνει καί τόν παραπέμπει στήν Εὐρω-διακαιοσύνη, πού σχεδιάζεται νά γίνῃ ἠλεκτρονική μέχρι τό τέλος του 2009 μέ τήν ἐκπόνησι σχεδίου γιά τή δημιουργία δικτυακῆς πύλης τῆς ἑνοποιημένης εὐρωπαϊκῆς ἠλεκτρονικῆς δικαιοσύνης¹⁷⁴. 

(¹⁷⁴ ΕΕ C75/31-3-2009μ σ. 1 κἑ., ὅπου ἐκτίθεται σέ 66 παραγράφους τό «πολυτελές σχέδιο δράσης 2009 -2013 σχετικά μέ τήν εὐρωπαϊκή ἠλεκτρονική δικαιοσύνη». 

Ἰσχυρίζεται ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωσι ὄτι ἡ εὐρωπαϊκή ἠλεκτρονική δικαιοσύνη θά συντελέσῃ «στήν διαμόρφωση ἑνός εὐρωπαϊκοῦ χώρου δικαιοσύνης, χρησιμοποιώντας τίς τεχνολογίες τῶν πληροφοριῶν καί τῆς ἐπικοινωνίας»(παρ.20) καί ὄτι θά σέβεται τήν ἀρχή τῆς ἀνεξαρτησίας τῆς δικαιοσύνης (παρ. 12)...  

Καί ὅλα αὐτά ἐπειδή ἡ Ἕνωσι «ἀναγνωρίζει τά δικαιώματα, τίς ἐλευθερίες καί τίς ἀρχές πού περιέχονται στό Χάρτη τῶν Θεμελιωδῶν Δικαιωμάτων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης τῆς 7^ης Δεκεμβρίου 2000, ὅπως προσαρμόσθηκε στίς 12 Δεκεμβρίου 2007, στό Στρασβοῦργο, ὁ ὁποῖος ἔχει τό  ἴ δ ι ο (ἡ ὑπογράμμισι δική μας) νομικό κύρος μέ τίς «Συνθῆκες» (ἄρθρο 6 παρ.1ΣΕΕ) καί ἐπειδή «ἡ Ἕνωση προσχωρεῖ στήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση γιά τήν Προσάσπιση τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου καί τῶν Θεμελιωδῶν Ἐλευθεριῶν»  (ἔ.ἀ.,παρ.2)....

Τί ὑποκρισία καί ἄμετρη ἀλαζονεία!  

Αὐτή εἶναι ἡ ἀλαζονία τῆς ἐξουσίας σέ ἐπίπεδο Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. 

Ἴσως καί ἡ κυκλοφορία τοῦ βιβλίου συνιστᾷ σοβαρό ἔγκλημα κατά τῆς Ἑνώσεως μέ.... διασυνοριακή διάστασι (!) καί, συνεπῶς, ὑπόκειται στίς «ἔννομες» συνέπειες τοῦ ἄρθρου 86 τῆς ΣΛΕΕ.....

____________________
Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα