Κεφάλαιον Ζ΄- Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων Επιστολή 14η-16η

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ΄

 Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων

14η.Επιστολή

Δια τους πολέμους σου μη λυπήσαι, μη φοβήσαι, αλλά θάρσει. Δεν έχουν εξουσίαν οι δαίμονες να σου κάνουν κακόν, αλλά δάκτυλος Θεού είναι και ευχαρίστησον εκ καρδίας, διότι δια μέσου τούτων θα σου ανοιχθούν της ψυχής σου τα μάτια και θα σε τακτοποιήσουν εις τον ορθόν δρόμον. Δια πικροτάτων φαρμάκων ιατρεύονται τα δυσκολοθεράπευτα πάθη. Παρακάλει τον Θεόν: «και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν». Αυτός ο πόλεμος, καθώς λέγει ο αββάς Ισαάκ, είναι από υπερηφάνειαν, από οίησιν, από σκληρότητα καρδίας. Η θεραπεία των είναι η ταπείνωσις και η αναγνώρισις των εσφαλμένων κρίσεων και υπακοή και πίστις εις τον πνευματικόν πατέρα. Ταπεινώσου, παιδί μου, μόνον αυτό το φάρμακον θα σε σώση. Δια τούτο από αγάπην ο Θεός προς σε, σου έστειλεν αυτούς τους πειρασμούς, ίνα σε εκφοβήση, δια να συνέλθης και συνετισθής και ταπεινωθής και ζητήσης συγχώρησιν. Δια τούτο, όταν προσεύχεσαι, αγριεύουν. Διότι βλέπουν αυτοί οι πονηροί ότι αρχίζεις να σπάζης τα δίκτυά των και φοβούνται μήπως τους ξεφύγης. Θέλουν να σε κάνουν να δειλιάσης, ή να σε φέρουν εις απόγνωσιν. Δια τούτο οπλίζου με την εις Θεόν πίστιν και ελπίδα και με την πεποίθησιν ότι δεν τους περνά τίποτε να κάνουν χωρίς την ανωτέραν κέλευσιν του Θεού. Γνώριζε ότι, εάν κάμνης υπομονήν εις τους πολέμους αυτούς και ταπεινώνεσαι εις τον Θεόν και εις τους αδελφούς σου, πολλήν χάριν θα σου δώση ο Θεός και φώτισιν και θα ανοιχθούν της ψυχής σου τα μάτια και θα ίδης εις πόσον σκότος ήσουν. Το θάρρος που έχεις είναι η χάρις του Θεού, που σε βοηθεί εις αυτούς τους πειρασμούς, διότι χωρίς θάρρος και ελπίδα και πίστιν εις τους τοιούτους πειρασμούς είναι ο κίνδυνος μεγάλος. Μη φοβήσαι τίποτε, εις τον Χριστόν έχε όλας τας ελπίδας σου. Φώναζε την ευχήν χωρίς να σταματάς και θα ίδης πόσην βοήθειαν θα λάβης. Φοβού τον Θεόν και μη τους δαίμονας. Φοβού τον Θεόν εις τας κρίσεις Του, διότι, όταν αποφασίση κανένα κανόνα τιμωρίας δια την υπερηφάνειάν μας, τότε ποίος δύναται να Τον εμποδίση; Δια τούτο
όταν είναι μικρόν το κακόν, ας φροντίσωμεν να το θεραπεύσωμεν, διότι όταν μεγαλώση, τότε και άλλοι να σε βοηθήσουν, δεν θα δυνηθούν να σε γλυτώσουν. Λοιπόν αγάπησε περισσότερον τον Θεόν, που σου έστειλε το φάρμακον των ασθενειών σου, δηλαδή υπομονήν, ταπείνωσιν, θάρρος και φρόντιζε να το παίρνης.

15η.Επιστολή

Το πονηρόν πνεύμα της υπερηφανείας, όταν μας πολεμά, ποτέ δεν θα λείψουν αι πτώσεις, και αι πτώσεις θα μας χαρίσουν την επίγνωσιν της αθλιότητός μας και θα αξιωθώμεν της ταπεινώσεως, οπότε πάρεστι ο Χριστός, ο ταπεινός τη καρδία και πράος τη ψυχή. Τότε η χαρά, η ειρήνη, η γλυκύτης θα βασιλεύη εις την ψυχήν μας και η μακαριότης θα θάλπη την καρδίαν μας.

16η.Επιστολή

Βιάζεσθε, τέκνα μου, εις τον πνευματικόν αγώνα. Μη λησμονήτε την πολλήν εμπειρίαν του διαβόλου και την ιδικήν μας ασθένειαν. Όπως το φθινοπωρινόν φύλλον, που πίπτει με τον ελάχιστον άνεμον, ούτω και ημείς πίπτομεν και εις τον μικρότατον πειρασμόν και δοκιμασίαν, όταν η χάρις του Θεού δεν συμμαχή μαζί μας. Και πότε συμμαχεί η χάρις του Θεού μεθ’ ημών; Τότε μόνον, όταν το ταπεινόν φρόνημα ποδηγετή κάθε μας σκέψιν και έργον.

Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ 

Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας  Αργυρακόπουλος

17 Μονές σε Αμερική Καναδά -Εφραίμ Φιλοθείτη