Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ὁ πόλεμος τοῦ Σατανᾶ καί ὁ ἀγώνας τοῦ πιστοῦ »

ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ – Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ

Μετάφραση ἀπό τη ρωσική γλῶσσα:
Πρωτοπρεσβύτερος Ἰωάννης Φωτόπουλος

Διδαχές τοῦ στάρετς Σάββα

α) Ἀποσπάσματα πού ἐλήφθησαν ἀπό τά κηρύγματά του (118-119)

Ὁ πόλεμος τοῦ Σατανᾶ καί ὁ ἀγώνας τοῦ πιστοῦ

Ὁ Σατανάς ἔχει πλῆθος ὑποταγμένων σ’ αὐτόν πνευμάτων, τά ὁποῖα στέλνει νά μᾶς πειράξουν καί τά ὀποῖα μᾶς παραφυλάσσουν ἐπίμονα.  Μᾶς πειράζουν ἰδιαίτερα τήν ὥρα τῆς προσευχῆς, ἐπειδή πάνω ἀπ’ ὅλα μισοῦν τήν προσευχή.  Βάζουν στά μάτια τοῦ ἀνθρώ-που ἕνα «δάχτυλο» καί τόν παίρνει ὁ ὕπνος.  Καί τότε εἰσχωρώντας στήν ψυχή βάζουν διάφορους λογισμούς καί ὁ ἄνθρωπος χάνει τήν εἰρηνική κατάσταση τοῦ νοῦ του. Ἐάν κατά τήν διάρκεια τῆς λει-του¬ργίας ἤ τῆς κατ’ ἰδίαν προσευχῆς δέν καταφέρει τό κακό πνεῦμα νά πειράξει τήν ψυχή, τό κάνει σ’ ἄλλη στιγμή.
Θέλετε νά μοιραστεῖτε τίς θλίψεις σας μέ κάποιον καί ἀπρόσε¬κτα κατά τή διάρκεια τῆς συζητήσεως κρίνετε κάποιον.  Τότε φανε¬ρώ¬νεται ὁ εὐέξαπτος χαρακτήρας, ἡ κακία, ἡ μελαγχολία. Ὁ ἄνθρω¬πος ἀρχίζει νά ἔχει διάθεση νά καυγαδίζει μέ ὅλους, ὅλα τοῦ φαίνο¬νται ὅτι δέν γίνονται καλά. Ὁ Σατανᾶς ἐκδικεῖται γιά τό καλό, τό ὁποῖο ἀπέκτησε ὁ ἄνθρωπος.  Μᾶς τριγυρίζει καί βρυχᾶται μέ  τήν ἀκριβῆ ἔννοια τῆς λέξεως.
Αὐτό τό βρυχηθμό του τόν ἄκουσαν ὄχι μιά φορά οἱ ἅγιοι πατέρες: ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας,  ὁ Μακάριος ὁ Μέγας, ὁ Σέργιος τοῦ Ραντονέζ, ὁ Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ καί ἄλλοι.  Γράφει καί ὁ Ἀπόστολος Πέτρος στή πρώτη Ἐπιστολή του: «Ὁ Διάβολος ὡς λέων ὠρυόμενος περιπατεῖ ζητῶν τίνα καταπίῃ» (Α΄ Πετρ. 5,8).
Γι’ αὐτό πρέπει πάντοτε νά εἴμαστε σέ ἐπιφυλακή.  Καί μετά τήν εἰρήνη τῆς ψυχῆς πού δίνει ἡ θεία χάρις, πρέπει πάντοτε νά περιμένουμε πειρασμούς καί θλίψεις.  Δέν πρέπει νά χάνουμε τό θάρρος μας,
ἀλλά μέ ταπείνωση να΄συντρίβουμε ὅλες τίς σατανικές παγίδες. Ὁ Κύριος ἐπιτρέπει στό Διάβολο νά μᾶς πειράζει γιά νά μάθουμε τόν ἀγῶνα κατά τοῦ κακοῦ. Ἡ φωτιά καθαρίζει τό χρυσάφι, οἱ πειρασμοί καθαρίζουν τόν ἀγωνιζόμενο και ἀπο-καλύπτουν τό μέτρο τῶν πνευματικῶν δυνάμεων τοῦ ἀνθρώπου.  Ἄς μήν ἀπελπιζόμαστε, ὄταν πέφτουμε σέ πειρασμό, ἀλλά πιό φιλότιμα, μέ ταπείνωση νά προσευχόμαστε καί νά ζητοῦμε ἀπό τόν Κύριο νά μᾶς ἐνισχύσει στήν πάλη μέ τήν ἁμαρτία.  Αὐτός εἶναι ἡ ἰσχύς καί ἠ δύναμή μας, μᾶς ἐπικέπτεται στήν ἀδυναμία μας καί μέ τήν βοήθειά Του βγαίνουμε νικητές.



Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα