Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

Κεφάλαιον Ζ΄ - Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων. Επιστολή 27η-28η


ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ΄

 Περί Σαρκικού και Αοράτου Πολέμου των Δαιμόνων
27η.Επιστολή

Προσεύχου ολοέν με την ευχούλα, κλείου εις τον εαυτόν σου δια σιωπής και μελέτης, φρόντιζε δια την ψυχούλα σου, κόρη μου. Γίνου πιο πνευματική εις το σπίτι σου, ο δε Θεός παρακολουθεί την υπόθεσίν σου και θα σημάνη η ώρα της χάριτος θαυματουργικώς, όταν το αποφασίση το άνω στρατηγείον. Κλαίε ταπεινά προσευχομένη, «τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον, αν κερδίση όλον τον κόσμον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού;». Ο σατανάς βάζει όλα του τα μέσα, δια να εμποδίση την άνοδον των ψυχών. Μακαρία όποια του ξεφύγη και τον περιγελάση. Φιλοσόφει την ματαιότητα των παρερχομένων πραγμάτων και την γνησιότητα της σταθεροτάτης Ουρανίου πολιτείας, όπου συναυλίζεται η θριαμβεύουσα εκκλησία αναμένουσα και προσευχομένη δια την αγωνιζομένην τον σκληρόν σημερινόν αγώνα. Είπερ ποτέ θα χρειασθώμεν καυτήν πίστιν εις τον Χριστόν και ορθά δόγματα των αγίων μας πατέρων. Καιρός που θα πλανήση ο διάβολος και τους εκλεκτούς.


28η.Επιστολή

Φυσικά ο διάβολος δεν θα μείνη αδρανής εις την πάλην, και αυτός έχει τα ιδικά του όπλα. Ποία; Να, π.χ. μας ψιθυρίζει: «Δεν θα κάνης τίποτε, εγώ πάλιν θα σε ρίξω, δεν βλέπεις το μέγεθος του τάδε πάθους, τον όγκον της δείνα αδυναμίας; Έχε υπ’ όψιν σου ότι δεν νικώμαι τόσον εύκολα και ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσω, τι έχεις κάμει εξ άλλου εσύ μέχρι σήμερα; Τίποτε! Αλλά ούτε θα σε αφήσω να κάνης, εις μάτην πάνε όλαι αι προσπάθειαί σου, εγώ είμαι ανίκητος, δεν βλέπεις το μέγεθός μου;»
Και αμέσως παρουσιάζει ιδίως τας αισχράς φαντασίας με σφοδράν δύναμιν σαρκικής ηδονής. Φαίνεται αρματωμένος ωσάν σκορπιός, και τότε υποβάλλει αίσθησιν εις τον αγωνιστήν ότι είναι αδύνατον να γλυτώση, αλλά να σηκώση τα χέρια και να παραδοθή!
Αυτά και άλλα μύρια μας παρουσιάζει πανούργως ο δόλιος υποβολεύς. Εμπρός λοιπόν, ας αποκαλύψωμεν το ψεύδος των παγίδων και ας ξεσκεπάσωμεν τα σκουριασμένα του όπλα. Ο αγωνιστής του κραταιού Θεού πιστεύων εις την ακαταμάχητον δύναμιν Αυτού και αισθανόμενος αυτήν, άρχεται του σοβαρού αγώνος θαρσαλέως υψώνων την σημαίαν του φοβερού Σταυρού με όπλον το τρομερόν τοις δαίμοσιν όνομα του Ιησού, επικαλούμενον συνεχώς και σθεναρώς, φράσσων ούτω τον δρόμον να ενεργήση η φαντασία τας δολεράς και ανοήτους προσβολάς του διαβόλου, ολοέν σκεπτόμενος τον θάνατον, την κρίσιν, την κόλασιν, την παραδεισιακήν τρυφήν και αιώνιον δόξαν πλησίον του Ιησού, τας ανδραγαθίας των αγίων κ.λ.π., και όλα αυτά ως πυρομαχικά, που τροφοδοτούν την δύναμιν της ευχής!
Τότε φυγαδεύεται η απελπισία, η αμέλεια, ο εγωϊσμός, η αισχρότης και καταλαμβάνει ο ζήλος τον αγωνιζόμενον, οπότε υποχωρεί το φούσκωμα του σατανά και ως «μπαλόνι» λεπτό διαλύεται.




Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ 
Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας  Αργυρακόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου