Αποκαλύψεις του Γέροντος Αμβροσίου

Γέροντας Αμβρόσιος της Μονής Δαδίου

Όσοι πάρουν το χάραγμα ( 666 ), δεν θα βρουν στιγμή ησυχίας!

Οι Έλληνες έχουμε ανάγκη σοβαρής κατηχήσεως. Που είστε κύριοι καθηγηταί; 10.000 καθηγηταί θεολόγοι έπρεπε να βγείτε πάνω στις πλατείες να κηρύξετε το Ευαγγέλιο, όχι να περιμένετε μέσα στα Γυμνάσια και μέσα στους άμβωνες...

Οι άμβωνες δεν φτιάνουν ανθρώπους!

Γιατί δυστυχώς, δεν λέγεται η αλήθεια, η οποία έπρεπε να λέγεται, μέσα στον Χριστιανικό Ναό. Κρύβεται η αλήθεια από εμάς όλους τους δασκάλους. Σας το λέω με πλήρη συνείδηση αυτό.

Κρύβεται η αλήθεια, δεν διδάσκεται ο ελληνικός λαός όπως πρέπει. Αλλού τον προσανατολίζουμε και δεν του λέμε την αλήθεια, για να συνέλθει ο ελληνικός λαός και να συνέλθουμε κι εμείς. Γιατί είναι τυφλωμένα τα πνεύματα μας, η καρδιά μας είναι σκοτισμένη, δεν έχει Πνεύμα Θεού, για να μεταδώσει και στον πλησίον, να μεταδώσει εις τον συνάνθρωπο Πνεύμα Θεού. (σελ. 233)
Μην περιμένουμε, αδελφοί μου χριστιανοί, να έρθει ένας προφήτης Ηλίας για να μας σώσει.

Γιατί, αν έρθει εκείνη η εποχή, θα είναι πολύ τραγική για τον άνθρωπο, και πιο πολύ για εμάς τους χριστιανούς, όταν θα έρθει ο Προφήτης Ηλίας στη γη...

Είναι εδώ στη γη  ο Προφήτης Ηλίας, εδώ είναι, μεταξύ μας, και θα έρθει (φανερωθεί) στην καθορισμένη ώρα του, η οποία θα είναι φοβερή για τους ψευδοπροφήτες σαν κι εμένα, χριστιανοί μου
αδελφοί.

Ψευδοπροφήτης είμαι κι εγώ, δυστυχώς, γιατί σας λέγω μόνο λόγια, δεν είμαι όμως στα έργα φτασμένος, και συγχωρέστε με. (σελ. 233)

Πρέπει ν' αποκτήσετε ισχυρή πίστη, μόνοι σας, με υπομονή, με καλοσύνη, με δικαιοσύνη. Να μη χάσουμε την πίστη! Σταθερή πίστη, και ο Θεός θα δώσει βοήθεια. Χωρίς την προσευχή, πάμε χαμένοι. Μη σκέφτεστε για το μέλλον. Είναι όλα στα χέρια του Θεού. Να διαβάζετε Πατερικά κάθε μέρα από λίγο, και ο Θεός θα φωτίζει. Ύστερα θα δυναμώνει ο νους σας.

Πήγα ένα τέταρτο στην κόλαση και νόμιζα ότι ήμουν τρεις ώρες !!!

Να μη λέμε, να πάμε «επάνω», αλλά νά πάμε «ψηλά», γιατί και επάνω καιροφυλακτεί ο πονηρός, να μας γκρεμίσει.

Μόνο όταν μπούμε στον Παράδεισο δεν κινδυνεύουμε.

Επειδή έρχονται πολύ δύσκολες μέρες για την ανθρωπότητα, ο Θεός πήρε ορισμένους ανθρώπους και τους έκανε αξιωματικούς.

Τα πράγματα θα εξελιχθούν πολύ γρήγορα. Ό διάβολος θα κυριαρχήσει. Όσοι τον πλησιάσουν, θα τους τσακίσει, θα τους συντρίψει. Φίλους αυτός δεν έχει...

Βρεθήκαμε στους έσχατους καιρούς εμείς οι ταλαίπωροι, και οι μοναχοί και κοσμικοί, αλλά ο αγώνας είναι αγώνας. Δεν θα σταματήσεις τον αγώνα ούτε δευτερόλεπτο. Αγώνας μέχρι τέλους! Και τότε ο Κύριος, πού στεφανώνει τους ανθρώπους και τους αποκατασταίνει αιώνια, Εκείνος την τελευταία ώρα θα σου χαρίσει όχι πράγματα ψεύτικα και μάταια της ζωής αυτής, αλλά θα σε κάνει άξιο να βασιλεύεις μέσα στη Βασιλεία του Θεού.

Αιώνια! Όχι για 1.000 χρόνια, για 100.000 χρόνια. Αιώνια, σημαίνει δεν θά έχει τέλος!

Άλλη τόση να είναι ή γη, μπορεί ο Θεός να τη θρέψει.

Περί αναστάσεως των σωμάτων μην αμφιβάλλετε.

Να, είμαι 90 χρόνων. Αυτό το σώμα πρέπει να λιώσει στον τάφο, για να βγει καινούριο, άφθαρτο, αιώνιο, χωρίς να αρρωσταίνει, χωρίς να πονά, χωρίς να διψά, χωρίς να ζεσταίνεται, θα είναι όπως τα αγγελικά σώματα. Αρκεί να μην πέσουμε στην αμαρτία. Ό Θεός θέλει να Του πούμε ότι μόνο γι' Αυτόν θα ζούμε. Αν μείνουμε στην αμαρτία, τότε και τα καταχθόνια είναι αιώνια. Δεν αλλάζει από κει ή κατάσταση, ή βάσανος, ή οδύνη, ο πόνος, οι φωτιές...

Εσάς, στη Θεολογική Σχολή, αυτά σας τα λένε μαλακά. Ούτε ο πατήρ Ιάκωβος Τσαλίκης, ούτε ο πατήρ Πορφύριος τα έλεγαν αυστηρά. Έτσι έπρεπε να τα πουν, να τα ακούσει ο κόσμος και να μετανοήσει.

Έρχεται ο διάβολος και με χτυπάει αλύπητα.

Μου λέει: «Μην τούς τα λες τόσο καθαρά. Άσε τους να κοιμούνται. Μην τους αφήνεις να ξυπνούν…».

Οι πεθαμένοι πού είναι σε καλή μεριά δεν μπορούν να επισκέπτονται τους ζωντανούς όποτε θέλουν. Πρέπει να πάρουν άδεια από τον Κύριο...

Ή ευχή «Κύριε, ελέησον» είναι σαν ένα σπαθί πού κόβει στα δύο τον σατανά.

Ή οικογένεια είναι Ιερή. Όποιος εγκαταλείπει την οικογένεια του, τον σύζυγο ή την σύζυγο, τα παιδιά του, τιμωρείται πολύ σκληρά από τον Θεό. Στις μεγάλες εορτές ή οικογένεια πρέπει να είναι όλοι μαζί.

Ή οικογένεια πρέπει να έχει τον ίδιο Πνευματικό.

Είδες ο Μέγας Βασίλειος; Είχε Χάρη από τον Θεό και δεν κοιμόταν καθόλου. Έζησε 49 χρόνια και είδες τι έργο έκανε;

Εγώ όμως είμαι 80 ετών και δεν είμαι ούτε το δαχτυλάκι του. Είμαι ένας ελεεινός μοναχός... Ό Θεός να με ελεήσει, γιατί πάω χαμένος.

Ξυπνώ τα βράδια να μελετώ, όπως έκανε κι αυτός, κατά τον λόγο του, και να εφαρμόσω τον λόγο του μεγάλου Αγίου. Εγώ όμως κοιμάμαι συνέχεια. Ξυπνώ πότε-πότε, κλαίω και λέω: «Κύριε, Ελέησον!». Ξανά κοιμούμαι πάλι.

Οι σημερινοί άνθρωποι δεν έρχονται προς το φως, γιατί είναι πονηρά τα έργα τους, όπως έλεγε και ο Κύριος στο Ευαγγέλιο. Και όταν πηγαίνουν να μιλήσουν με κάποιον και ν' ακούσουν λόγο Θεού, πάλι μπερδεύονται πιο πολύ, επειδή τα έργα τους είναι πονηρά...

Ξέρεις τι είναι το Άγιο Πνεύμα; Είναι εδώ πού μιλάμε, είναι έξω απ' το μυαλό σου, είναι μέσα στο μυαλό σου, είναι γύρω απ' το στόμα σου, είναι παντού. Είδες πόσο κοντά είναι ο Θεός σ' εμάς; Είναι Ζωή, είναι παντού. Οι Πατέρες λένε: «Ό Θεός είναι τόσο κοντά μας, όση ώρα θέλει ο αέρας να βγει από το στόμα μας».

Όταν ζητάτε τη βοήθεια ενός Αγίου και λέτε «Άγιε μου, βοήθα με», ο Άγιος την ίδια στιγμή πού το ζητάτε είναι δίπλα σας.

Δεν σας αφήνει να το καταλάβετε, γιατί θα ερχόσασταν σε έπαρση και μπορεί να του ζητάγατε και χαζά πράγματα. Σας προσφέρει τη βοήθεια όχι άμεσα, αλλά απαλά, σιγά, όπως ο Θεός πλησιάζει τον άνθρωπο, ώστε να μην ανέβει ο εγωισμός σας.

Θα δείτε, μέρα με τη μέρα, ότι αυτό πού ζητήσατε λύνεται και έρχεται, αν είναι για το όφελος της ψυχής σας…

Το «Πιστεύω»  να το λέτε απαραιτήτως πρωί και βράδυ. Διότι έτσι ομολογούμε την πίστη μας και, ότι κι αν μας συμβεί κατά τη διάρκεια της μέρας ή της νύχτας, θα έχουμε ομολογήσει τον Κύριο.

Το "Πάτερ ημών" να το λέτε αργά, για να το καταλαβαίνετε.

Το Απόδειπνο είναι ομπρέλα προστασίας.

Να κάνετε το Απόδειπνο και τους Χαιρετισμούς.

Και είναι μεγάλη ευλογία να κάνετε το πρωί τον Όρθρο. Ή καρδιά σας να βαδίζει σύμφωνα με αυτά πού λέτε.

Όταν ο ιερέας λέει "Πρόσχωμεν τα Άγια τοις Άγίοις", είναι ή μεγαλύτερη και φοβερότερη στιγμή, γιατί τότε είναι ανοιχτοί οι Ουρανοί και για ότι παρακαλέσουμε τον Θεό, εισακουόμαστε.

Να προσεύχεσθε συνέχεια, να συνηθίζει ο νους. Και αν ακόμα συγχύζεστε, εσείς να λέτε την ευχή. Τι πιο εύκολο πράγμα; Την λες πάντοτε, εκεί πού βαδίζεις, στο λεωφορείο, παντού. Έστω και μηχανικά. Τη συνηθίζει έπειτα ο νους και προχωράς. Στην αρχή ο νους θα είναι στο Λονδίνο, αλλά υστέρα μαζεύεται. Αρκεί να μη σταματάς να τη λες.

Πώς θες να σε συγχωρήσει ο Κύριος, ενώ μέσα σου βράζει το καντήλι της μνησικακίας; Τι νομίζεις, πώς ο Κύριος δεν βλέπει τι έχεις μέσα στην ψυχή σου;

gerontas.gr