Η Ευθύνη της επιλογής μας. «6. β. Ὁ δούρειος ἵππος τῆς Λισσαβῶνος» Μέρος Β΄

ΙΕΡΟΝ ΚΕΛΛΙΟΝ
ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΠΟΥΡΑΖΕΡΗ
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΑΣ 

Κεφάλαιο Β΄ 

Οι Έσχατολογικοί καιροί μας
« 6. β. Ὁ δούρειος ἵππος τῆς Λισσαβῶνος .»  Μέρος Β΄ (σελ. 179- 182)

           ____________________________________

                                  Βιομετρικά διαβατήρια

                                  Ἡλεκτρονικές ταυτότητες

                                   666
                                   Bar code
                                   RFID
                                   Smart cards
                                   Ἐμφυτευόμενα μικροτσιπς

Ὁ ὕπατος ἐκπρόσωπος τῆς Ἑνώσεως, ὡς νέος «Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν» - θεσπίζεται τό ἀξίωμα αὐτό ἀπό τό ἄρθρο 18 ΣΕΕ - διορίζεται ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Συμβούλιο (χωρίς τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο να ἔχῃ  ἔστω καί συμβουλευτικό ρόλο), ἀσκεῖ τήν κοινή ἐξωτερική πολιτική καί πολιτική ἀσφαλείας τῆς Ἑνώσεως (ἄρθρο 18) καί διατηρεῖ ἐπιφύλαξι, στήν ἐκπροσώπησι τῆς Ἑνώσεως σέ θέματα ΚΕΠΠΑ ἀπό τόν Πρόεδρο τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Συμβουλίου (ἄρθρο 15 παρ. 6).

Αὐτές εἶναι οἱ ὑπερ-εξουσίες τοῦ ὑπάτου! ...

Ὁμοίως συμβαίνει καί μέ τό Δικαστήριο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως πού ἡ νομολογία του σαφῶς ὑπέρκειται τῆς νομολογίας τῶν ἐθνικῶν δικαστηρίων μας (ἄρθρο 19 ΣΕΕ καί ἄρθρα 251-281 ΣΛΕΕ).  Τό δίκαιο θά εἶναι πάντοτε μέ τό μέρος τῆς Ἑνώσεως, μέ τό ὁποῖο θά πρέπῃ νά ταυτίζεται τό ἐθνικό μας.

Τό ἄρθρο 20 ὁμιλεῖ γιά τίς ἐνισχυμένες συνεργασίες.  «Εἶναι ἀνοικτές σέ ὄλα τά κράτη μέλη ἀνά πᾶσα στιγμή», ἀλλά καί ταυτόχρονα...κλειστές λόγῳ τῶν προϋποθέσεων τῶν ἄρθρων 328-331 ΣΛΕΕ.   

Θεσμοθετοῦνται δηλαδή μόνιμες ὁμαδοποιήσεις κρατῶν μελῶν σέ κρίσιμους τομεῖς (ἄμυνα, ἐξωτερικές ἐπεμβάσεις, διακαιοσύνη, ἀστυνομία, οἰκονομική συνεργασία) – «ὑπό τόν ὅρο ὅτι θά συμμετέχουν σέ αὐτήν (τήν ὁμαδοποίησι) τουλάχιστον ἑννέα κράτη μέλη» (ἄρθρο 20 παρ. 2) –μέ οὐσιαστική βάσι τά ἀνταγωνιστικά συμφέροντα καί τίς σχέσεις ἐξουσίας μεταξύ ἀνίσων.   

Παντοῦ ἀνισότητες καί διακρίσεις ἐν ὀνόματι τῆς ....ἱστότητος (πρβ. ἄρθρα 4 παρ. 2 ΣΕΕ και 326 ΣΛΕΕ).

Ἡ Ἕνωσι τώρα ἀναπτύσσει σχέσεις στή διεθνή σκηνή (ἄρθρα 21 ΣΕΕ καί 205 ΣΛΕΕ), ἀποβλέποντας μάλιστα στήν «προώθηση διεθνοῦς συστήματος πού θεμελιώνεται στήν ἐνισχυμένη πολυμερή συνεργασία καί τή χρηστή παγκόσμια διακυβέρνηση» (ἄρθρο 21παρ. 2 σημεῖο η).

Τά στρατηγικά συμφέροντα καί οἱ στόχοι τῆς Ἑνώσεως καθορίζονται ἀπό τό Εὐρωπαϊκό Συμβούλιο.   

Ἡ ἀντιμετώπισι τῶν ἀναφαινομένων κρίσεων μέ τά ὅμορα κράτη δέν ὑπαγορεύεται πλέον ἀπό τόν ἁγνό πατριωτισμό καί τήν ἀνδρεία ἑλληνική ψυχή¹⁶⁶ 

(¹⁶⁶ Τί εἰρωνεία!  Στίς ἡμέρες μας ἡ Νέα Ὁμιλία ταυτίζει τόν πατριωτισμό μέ τόν σωβινισμό καί στήν Πατρίδα μας ἐντός ὁλίγου οἱ ἕλληνες ἐξ Ἑλλήνων ψυχές θά εἶναι μειονόητα! ...

Γιά ὅλα αὐτά βέβαια φροντίζει ὁ νεοταξικός ἐθνομηδενισμός μέ τήν προώθησι ἑλληνοκτόνων νομοσχεδίων,  πού ἀπαιτοῦν ἐδῶ καί τώρα μία Ἑλλάδα πολυπολιτισμική, πολυφυλετική καί πολυθρησκευτική. 

Κάθε τί ἄλλο παρά Ἑλλάδα...), ἀλλά ρυθμίζεται ἀπό τά ἄρθρα 22 καί 26 ΣΕΕ. Ἀλλά θά γνωρίζουν καλύτερα τό ἐθνικό μας συμφέρον καί θά τό προασπίζωνται ἀνάλογα.

Ὁ δέ ὕπατος σέ ὅλα παίζει τόν κυρίαρχο ρόλο τοῦ (πρβλ. ἄρθρα 21 παρ.3, 22 παρ. 2, 26 παρ. 2 καί 3,27).

Ἄραγε ποιό θά εἶναι ἐκεῖνο τό Εὐρωπαϊκό Συμβούλιο πού θά καθορίζῃ τά σύνορα τῆς Ἑλλάδος; Ποιός θά εἶναι ὁ ὕπατος ἐκπρόσωπος πού θά ὑλοποιῇ τά στρατηγικά συμφέροντα καί τούς στόχους τῆς Ἑνώσεως (ἄρθρα 24 παρ.1 καί 22 παρ.1); 

Ὅμως τά κράτη μέλη ὀφείλουν  ν ά   σ υ γ κ λ ί ν ο υ ν  ὅλο καί περισσότερο τίς δράσεις τους καί συνεργαζόμενα  ν ά  σ έ β ω ν τ α ι  τή δρᾶσι τῆς Ἑνώσεως (ἄρθρα 24 παρ.2, παρ.3 ἐδαφ.1). 

Ὀφείλουν δηλαδή ὑπακοή στό Συμβούλιο καί στόν ὕπατο καί νά «ὑποστηρίζουν ἐνεργά καί ἀνεπιφύλακτα τήν ΚΕΠΠΑ τῆς Ἕνωσης μέ πνεῦμα πίστης καί ἀμοιβαίας ἀλληλεγγύης» (ἄρθρο 24 παρ.3, ἐδαφ. 1) ἐν ὀνόματι «τῆς κοινῆς ἄμυνας» (ἔ,ἀ.,παρ.1).   

Καί ὅμως ἡ Ἕνωσι διακηρύσσει στό ἄρθρο 4 παρ. 2 ὄτι «σέβεται τίς οὐσιώδεις λειτουργίες τοῦ κράτους, ἰδίως δέ τίς λειτουργίες πού ἀποβλέπουν στήν διασφάλιση τῆς ἐδαφικῆς ἀκεραιότητας...». 

ΚΕΠΠΑ σημαίνει τά πάντα κοινά.   

Δράσεις, θέσεις, στόχοι, ἄμυνα.  Γι’ αὐτό τά κράτη μέλη μεριμνοῦν ὥστε νά συνεργάζονται, ἀφοῦ τό Συμβούλιο φροντίζει..(πρβλ. ἄρθρα 25 καί 29).

Ὁ νέος ὑπουργός τῶν Ἐξωτερικῶν, ὁ ὕπατος, «ἐπικουρεῖται ἀπό εὐρωπαϊκή ὑπηρεσία ἐξωτερικῆς δράσης» (ἄρθρο 27 παρ.3), καί ἔτσι ἐκπροσωπεῖ τήν Ἕνωσι, διεξάγει τόν πολιτικό διάλογο και ἐκφράζει τίς θέσεις τῆς Ἑνώσεως (ἔ.ἀ.,παρ.2).   

Αὐτό θά εἶναι τό διπλωματικό σῶμα τῆς Ἑνώσεως πού θά ἐκτοπίσῃ τά ἐθνικά διπλωματικά σώματα τῶν κρατῶν μελῶν.

Ὁ ὔπατος, ἡ Ἐπιτροπή καί τό Συμβούλιο, αὐτοί καί μόνο θά καθορίζουν καί θά ἐφαρμόζουν τήν κοινή ἐξωτερική πολιτική τῆς Ἑνώσεως (ἄρθρο 30).  Τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο δέν ἀναφέρεται καθόλου –αὐτό ἰσχύει πολύ περισσότερο γιά τά ἐθνικά κοινοβούλια-ὄπως καί σέ ὅλες σχεδόν τίς σημαντικές ἀποφάσεις.   

Ἡ δομή τοῦ ὅλου συστήματος διακυβερνήσεως εἶναι συγκεντρωτική καί ὁλιγαρχική.

Ναί!  Δέν θά ὑπάρχῃ πλέον ἐθνική ἐξωτερική πολιτική!   

Οἱ ὅποιες φαινομενικές ἐλευθερίες, ὄπως ἀποχή ἀπό τή διεξαγωγή ψηφορίας (ἄρθρο 31 παρ. 1 ἐδαφ.2) ἤ ἀντίθεσι στή θέσπισι ἀποφάσεως (ἄρθρο 31 παρ. 2 ἐδαφ.2), θά «τακτοποιοῦνται»μέ πνεῦμα «ἐλευθερίας» ἀπό τόν ὕπατο. Τί ἀντιφάσεις! 

Πῶς ἐξηγεῖται τά κράτη μέλη νά ὑποστηρίζουν «ἐνεργά καί ἀνεπιφύλακτα»τήν ΚΕΠΠΑ τῆς Ἑνώσεως καί ταυτόχρονα νά ἀπέχουν ἤ νά ἀντιτίθεται στά διατασσόμενα ὑπ’ αὐτῆς; 

Πάντως, ἡ παρ.4 τοῦ ὑπ’ ὅψιν ἄρθρου καί αὐτές τίς φαινομενικές ἐλευθερίες καταργεῖ, ἀφοῦ τά ἀνωτέρω δέν ἰσχύουν «γιά ἀποφάσεις μέ στρατιωτικές συνέπειες στήν ἄμυνα».

____________________
Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα