Κεφάλαιον Ζ΄- Περί των Παθών. Επιστολή 1η - 2η

Κεφάλαιον Ζ΄

Περί των Παθών

1η.Επιστολή

Αγωνίζου, τέκνον, διότι ο δρόμος του Θεού είναι στενός και ακανθώδης, όχι φυσικώς, αλλά δια τα πάθη μας, και εφ’ όσον θέλομεν να εκριζώσωμεν από την καρδίαν μας τα πάθη, τα οποία εικονίζονται ως ακανθώδεις ριζίδες, δια να φυτεύσωμεν χρήσιμα φυτά, φυσικώς θα κοπιάσωμεν πολύ και τα χέρια μας θα αιματώσουν και το πρόσωπόν μας θα ιδρώση, ενίοτε θα μας έλθη και απελπισία, βλέποντας όλο ρίζες, όλο πάθη!
Ημείς όμως, με την ελπίδα μας εις τον Χριστόν, τον διορθωτήν των ψυχών μας, ας επιμελούμεθα κάθε ημέραν την γην της καρδίας μας εργαζόμενοι επί αυτής την κάθαρσιν. Η υπομονή, το πένθος, η ταπείνωσις, η υπακοή, η εκκοπή του θελήματος, όλα αυτά συνεργούν εις την καλλιέργειαν. Ημείς πρέπει να βάλωμεν όλην την δύναμίν μας και ο Θεός βλέποντας τον κόπον μας, έρχεται και τον ευλογεί και γίνεται η προκοπή μας.
Θάρσει, ο κόπος πρόσκαιρος και εφήμερος, ενώ ο μισθός πολύς εν τω ουρανώ, αγωνίζου και νήφε εις τους λογισμούς, την ελπίδα κράτει γερά, διότι εικονίζει ότι το σπίτι τεθεμελίωται εις την πέτραν, πέτρα δε ο Χριστός μας.


2η.Επιστολή

Να έχης πραότητα, να μη θυμώνης, διότι ο θυμός είναι καρπός εγωϊσμού και ιδίου θελήματος, ενώ
αντιθέτως, η πραότης είναι καρπός ταπεινής καρδίας και εκκοπής του ιδίου θελήματος. Όταν κανείς θυμώνη, χάνει το διακριτικόν ο νους, και ως εκ τούτου χάνει την ισορροπίαν του και παρασύρεται εις άπρεπους λόγους και σχήματα.
Οι άγιοι πατέρες τον θυμόν κυρίως, αν και όλα τα πάθη, τον παρομοιάζουν με την μέθην, διότι όταν μεθύη κανείς, χάνει την αξιοπρέπειάν του και γίνεται γελοίος ενώπιον των συνανθρώπων του, ούτω πως και ο θυμώδης εν καιρώ παραφοράς.
Ο Κύριος, μας λέγει: «Μάθετε απ’ εμού, ότι πράός ειμι και ταπεινός τη καρδία και ευρήσετε ανάπαυσιν ταις ψυχαίς υμών» (Ματθ. 11,29 ). Δια να εύρωμεν ειρήνην εις την συνείδησίν μας, πρέπει να καταστείλωμεν και να εκριζώσωμεν το θηρίον του θυμού, που φωλεάν έχει τον εγωϊσμόν.
Όταν τύχη και σε ελέγξη το πρόσωπον αυτό, είτε δικαίως, είτε από αδιακρισίαν, σφίξε τον εαυτόν σου, πίεσε τον εσωτερικόν αναβρασμόν, κλείσε το στόμα και άρχισε την ευχήν μέσα σου και θα ίδης αμέσως να πνιγή το θηρίον! Αλλά χρειάζεται αγώνας δια κάθε νίκην.
Όταν νικάσαι από τον θυμόν, να γνωρίζης ότι του έρριξες τροφήν, οπότε εις άλλην περίπτωσιν θα τον ίδης πιο δυνατόν. Όταν όμως τον πνίγης με τον άνωθεν τρόπον, όταν εξαγριώνεται, τότε να γνωρίζης ότι δεν του έρριξες τροφήν, οπότε εις άλλην του εξαγρίωσιν θα είναι πιο αδύνατος, εις την επομένην πιο αδύνατος και σιγά-σιγά θα γίνεται η θεραπεία του.

17 Μονές σε Αμερική Καναδά -Εφραίμ Φιλοθείτη

Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ 

Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας  Αργυρακόπουλος