Η Επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη σε Εβραική Συναγωγή. (28/11/2009)

Η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην μεγαλύτερη Εβραική Συναγωγή Park East της Νέας Υόρκης.
Το γεγονός έλαβε χώρα ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου, και δεν καλύφτηκε από κανένα ειδησιογραφικό μέσο.
Να σημειώσουμε επίσης ότι 2 φορές που αναφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη την ονόμασε « Iνσταμπούλ»




Eδώ η ομιλία με υποτιτλισμό διάρκειας 13 λεπτών http://www.ianos.net/ftp/ecumenical-pat ... c-subs.avi


Και εδώ ολόκληρο το βίντεο διάρκειας 50.54' λεπτών




Ολόκληρο το κείμενο της ομιλίας του Οικουμενικού Πατριάρχου.

«Ραβίνε Σνάϊερ, πολυαγαπημένε φίλε, εξοχότατοι πρεσβευτές και αντιπρόσωποι των
εθνών, διακεκριμένοι ηγέτες της Εβραϊκής κοινότητας και άλλων θρησκευτικών
κοινοτήτων, αγαπητά παιδιά, Σαλόμ.
Είναι μεγάλη χαρά για εμάς να έχουμε την δυνατότητα να επισκεφτούμε αυτήν την
ευλογημένη συναγωγή του Παρκ-Ιστ, στην καρδιά αυτής της υπέροχης πόλης.
Είμαστε γνωστοί με τους πνευματικούς ηγέτες σας, γνωρίζουμε τα θρησκευτικά και
κοινωνικά προγράμματα σας και θαυμάζουμε τις ποικίλες εκπαιδευτικές
πρωτοβουλίες σας για την διάπλαση των πιστών σας.

Ιδιαίτερα, είμαστε γνώστες της εκπληκτικής δουλειάς για την θρησκευτική ελευθερία
που κάνει ο Ραβίνος Σνάϊερ, μέσα από το Ίδρυμα «Έκκληση στη Συνείδηση» (Appeal
of Conscience), για το οποίο ο αγαπητός μας φίλος δίκαια έλαβε το Αθηναγόρειο
βραβείο ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το τάγμα των Ελληνορθόδοξων Αρχόντων
Αμερικής, από τα χέρια του πολυαγαπημένου μας Έξαρχου, Αρχιεπισκόπου
Δημήτριου.

 
Όμως, η επίσκεψή μας εδώ είναι κάτι παραπάνω από μια απλή τυπικότητα.
Υπερβαίνει την απλή φιλοφρονητική επίσκεψη ενός Χριστιανού ηγέτη σε έναν
Εβραίο ηγέτη. Όπως και ο διάδοχος του Αγίου Πέτρου, ο αδελφός μας, η αγιότητά
του ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος ήταν εδώ πέρυσι, έτσι και εμείς, σαν διάδοχοι του
γήινου αδελφού του αγίου Πέτρου, του πρώτου που καλέστηκε απόστολος, του Αγίου
Αντρέα, εμπνευσμένοι από την διακαή πεποίθηση πως το πιο επείγον έργο που
στέκεται μπροστά σε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες είναι η παγκόσμια
συνεργασία μας για την προώθηση μεγαλύτερης ανεκτικότητας και κατανόησης
ανάμεσα στους ανθρώπους, τις φυλές και τις θρησκείες του πλανήτη μας. 

Για αυτόν το λόγο σήμερα μας συνοδεύει η Εξοχότης του, ο μητροπολίτης Εμμανουήλ της
Γαλλίας, που διευκολύνει και περιθάλπει τις Διεθνείς Ακαδημαϊκές Διαβουλεύσεις
ανάμεσα στον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και τον Ιουδαϊσμό, που ξεκίνησε το
Οικουμενικό Πατριαρχείο από τα μέσα της δεκαετίας του 70.

Είμαστε ευχαριστημένοι που η 7η Ακαδημαϊκή Συνδιάσκεψη ανάμεσα στον
Ιουδαϊσμό και την Ορθοδοξία θα συνέρθει σε δύο εβδομάδες στην Αθήνα. Ο τίτλος
της Συνδιάσκεψης, Ο Κόσμος σε Κρίση: Ηθικές Προκλήσεις και Θρησκευτική
Προοπτική, είναι πραγματικά επίκαιρος, με δεδομένες τις οικολογικές, κοινωνικές,
οικονομικές και πολιτικές αναταραχές στον κόσμο μας σήμερα. 

Είχαμε προσωπικά παραβρεθεί σε μια προηγούμενη συνδιάσκεψη στη Θεσσαλονίκη, ανάμεσα στους
Ορθόδοξους Χριστιανούς και τους Εβραίους. Επισκεφτήκαμε και το μνημείο για το
Ολοκαύτωμα στην πόλη.

Δεν υπάρχει αμφιβολία στο μυαλό μας πως ένας διαθρησκευτικός διάλογος είναι
ευθύνη και υποχρέωση όλων των θρησκευτικών ηγετών της εποχής μας. Διότι δεν
έχουμε μόνο κοινά σημεία που μας ενώνουν, όπως οι ιερές γραφές που λατρεύουμε,
οι Πατριάρχες και οι Προφήτες που τιμούμε, αλλά έχουμε και κοινά θέματα που
πρέπει να αντιμετωπίσουμε στον κόσμο. 

Πρωταρχικό ανάμεσα σε αυτά τα κρίσιμα ζητήματα είναι η διατήρηση της δημιουργίας του 

Θεού, του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο έχουμε διαταγή να καλλιεργούμε και να διατηρούμε (Γένεσης, 2:15), σαν ιερατικοί επιστάτες της γης.
 

Όπως γνωρίζετε, μόλις τελείωσε το 8ο οικολογικό συμπόσιο στον ποταμό Μισισιπή
της Νέας Ορλεάνης, όπου εγείραμε την επίγνωση για τα τεράστια ηθικά και
κοινωνικά προβλήματα , τα οποία ενδόμυχα σχετίζονται με την καταστροφή των
φυσικών αποθεμάτων σαν αποτέλεσμα της ανθρώπινης αλαζονείας και απληστίας.
 

Από το ξεκίνημα της οικολογικής πρωτοβουλίας μας, αναγνωρίσαμε την σημασία της
συνεργασίας με ανθρώπους σε άλλους τομείς, όπως οι επιστήμονες και οι νομοθέτες,
όπως και με άλλες πίστεις και θρησκείες, διότι το περιβάλλον υπερβαίνει τα
δογματικά σύνορα. Είναι κάτι για το οποίο είμαστε συλλογικά υπεύθυνοι. Είναι κάτι
που μπορούμε να αντιμετωπίσουμε μόνο μαζί και όχι με την απομόνωση.
 

Οι θρησκευτικές κοινότητες των Ηνωμένων Πολιτειών έχουν επιπλέον ευθύνη και
υποχρέωση να επιμορφώσουν τους πιστούς για την μεγάλη επιρροή που έχουν τα
μεγάλα έθνη στην δυνατότητα του πλανήτη να επιβιώσει.
Άλλα ζητήματα κοινής ανησυχίας για τις παγκόσμιες θρησκευτικές κοινότητες
περιλαμβάνουν τον αυξανόμενο φονταμενταλισμό και φανατισμό στους
θρησκευτικούς κύκλους, καθώς και τον αυξανόμενο ρατσισμό και την τρομοκρατία
στον κόσμο.

 
Για αυτόν το λόγο είμαστε ενωμένοι με τον Ραβίνο Σνάϊερ και συνεχίζουμε να
συνεργαζόμαστε με το Ίδρυμα «Έκκληση στη Συνείδηση» για να ενθαρρύνουμε την
μεγαλύτερη κατανόηση και ανεκτικότητα ανάμεσα στις θρησκείες, και όταν είναι
απαραίτητο να λέμε την αλήθεια με αγάπη και να ανακοινώνουμε, όπως έγινε πρώτα
στην Βέρνη της Ελβετίας και επαναβεβαιώθηκε στην Ιστανμπούλ, ένα έγκλημα που
γίνεται στο όνομα της θρησκείας είναι έγκλημα κατά της θρησκείας.
 

Το χρωστάμε, σαν Εβραίοι και Χριστιανοί, στην κοινή κληρονομιά μας, να
μιμηθούμε τον προπάτορα μας Αβραάμ που δέχτηκε την απρόσμενη επίσκεψη των
τριών ξένων κάτω από τη σκιά των βελανιδιών Μαμβρή, όπως περιγράφεται στη
Γένεσης, 18. 

Ο πατριάρχης του Ισραήλ δεν θεώρησε αυτούς τους ξένους απειλή ή
κίνδυνο για τον τρόπο ζωής του ή την περιουσία του. Δεν ήταν καταραμένος με
ξενοφοβία, τον φόβο απέναντι στον ξένο, αλλά ήταν ολότελα γεμάτος φιλοξενία,
αγάπη για τον ξένο. 

Φιλοξενία, μια όμορφη Ελληνική λέξη. Αυθόρμητα μοιράστηκε
μαζί τους την φιλία του και το φαγητό του, εκτείνοντας τόσο γενναιόδωρα την
φιλοξενία , ώστε το δίκαιο φέρσιμο και η συμπονετική φροντίδα προς τους ξένους
αναφέρεται ευλαβικά στην Τορά και την Ορθόδοξη Χριστιανική παράδοση. Η σκηνή
ερμηνεύτηκε και συνταυτίστηκε με τη ζωή του Θεού.
 

Αγαπητοί φίλοι, καλούμαστε να γίνουμε προφητικές κοινωνίες μετατροπής σε έναν
τελματωμένο κόσμο. Προφητικές κοινωνίες ειρήνης σε μια παγκόσμια κοινωνία που
απειλείται με πόλεμο, προφητικές κοινωνίες διαλόγου σε έναν πολιτισμό που
χαρακτηρίζεται από αντιμαχίες και προφητικές κοινωνίες συμφιλίωσης με την
δημιουργία του Θεού σε μια εποχή που διακυβεύεται το μέλλον της γης.
 

Όλοι έχουμε μεγάλα παραδείγματα να ακολουθήσουμε: για μας, τους Χριστιανούς,
δεν θα ξεχαστούν ποτέ οι ήρωες της Βουλγαρίας και της Ελλάδας, οι οποίοι, κατά τον
Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ρίσκαραν τις ζωές τους για να σώσουν τους Εβραίους
φίλους και γείτονές τους από την αποτρόπαιη φρίκη του Ολοκαυτώματος. 

Αύριο θα επισκεφθούμε έναν πολυαγαπημένο φίλο, τον Μουχτάρ Κεντ στην Ατλάντα, την
νούμερο ένα για την κόκα κόλα, παγκοσμίως. Είναι πολύ καλός φίλος μας. 

Ο πατέρας του ήταν Τούρκος διπλωμάτης που δούλεψε με ενεργητικότητα και συμπόνια για να
προστατέψει τους Εβραίους Τούρκους πολίτες και όχι μόνο. Μερικά χρόνια πριν η
Εβραϊκή κοινότητα της Ιστανμπούλ οργάνωσε μια συγκινητική εκδήλωση για να
τιμήσει τις υπηρεσίες του πατέρα του Κεντ, και την γενναιοδωρία του κατά τον
Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
 

Όσο για εσάς Παιδιά του Αβραάμ, έχουμε εκείνους τους ήρωες που ενάντια σε όλες
τις πιθανότητες ίδρυσαν ένα νέο έθνος για να σώσουν για τον Θεό την παράδοση του
λαού του Ισραήλ.
Καμία από αυτές τις προσπάθειες δεν ήταν τέλειες, ελάχιστοι μόνο σώθηκαν και
σήμερα παρατηρούμε πόσο δύσκολο είναι να καθιερώσουμε την ασφάλεια και την
δικαιοσύνη για όλους στην Μέση Ανατολή. Όμως δεν αποκαρδιωνόμαστε, αλλά
παίρνουμε κουράγιο να συνεχίσουμε την κοινή μας μάχη.
 

Πριν μερικά χρόνια επισκεφτήκαμε επίσημα το Πατριαρχείο της Ιερουσαλήμ και ο
τότε Πρόεδρος του Ισραήλ Βάισμαν μας δέχτηκε στο γραφείο του και μας είπε: η
Αγιότητά σας γνωρίζει πως είμαι αξιωματικός και λόγω της θέσης μου, σε ολόκληρη τη
ζωή μου έκανα είτε ειρήνη ή πόλεμο. Δούλευα για την ειρήνη ή για τον πόλεμο. Από
προσωπική εμπειρία σε διαβεβαιώνω πως να κάνεις ειρήνη είναι πολύ πιο δύσκολο από το να
κάνεις πόλεμο.
 

Ας αντιμετωπίσουμε αυτούς τους στόχους μαζί. Ας πιαστούμε από τα χέρια όχι μόνο για να
προσευχηθούμε, αλλά και σε ένδειξη αλληλεγγύης. Το χρωστάμε στο Θεό μας, στους κοινούς
Πατριάρχες μας Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, σε όλους εμάς και στον κόσμο.»