Ανάσταση! Η ανόρθωση και ο θρίαμβος της αγάπης. Αρχιμανδρίτη Ευσέβιου Βίττη. Μέρος ΙΑ

γ) Η ανόρθωση και ο θρίαμβος της αγάπης

Ανάσταση! Ο θρίαμβος της αγάπης του Θεού
Μέρος ΙΑ'

Ο Θεός όμως δεν είναι μικροπρεπής ούτε εκδικητικός. «Ουκ εις τέλος οργισθήσεται, ουδείς εις τον αιώνα μηνιεί˙ ου κατά τας ανομίας ημών εποίησεν ημίν, ουδέ κατά τας αμαρτίας ημών ανταπέδωκεν ημίν», θα ψάλει αργότερα ο ιερός Ψαλμωδός.
Αλλά ο Θεός ήταν και είναι πάντα ο ίδιος. Το πλάσμα του ελεύθερα τον παρήκουσε. Διεχώρισε την πορεία του από την πορεία, που του χάραξε ο Δημιουργός του. Αλλά εκείνος μακρόθυμος ων και πολυέλεος, δεν μπορούσε να υποφέρει βλέποντας το πλάσμα του καταδικασμένο στη φθορά και στο θάνατο από τον ίδιο τον εαυτό του.
Αν ο άνθρωπος λησμόνησε τον Πλαστουργό του, ο Πλαστουργός δεν λησμόνησε ποτέ το πλάσμα του, το ξεπεσμένο και δυστυχισμένο από τη δική του παράνοια και ανυπακοή. «Ο Θεός αγάπη εστί».
Και η αγάπη του Θεού «ουδέποτε εκπίπτει» σε μη αγάπη. Ο Θεός δεν έπαψε να αγαπά το δημιούργημά του, στο οποίο μάλιστα εγκατέστησε την εικόνα του. Ως Παντογνώστης, αλλά και πλήρως Προγνώστης του μέλλοντος, είχε σχεδιάσει «προ καταβολής κόσμου» την επανόρθωση του πεσόντος Αδάμ και της καταπεσμένης ανθρώπινης φύσεως.
 Και προγραμμάτισε κάτι, που όχι ανθρώπου διάνοια, αλλά και αυτών των αγίων αγγέλων ο άγιος νους, ήταν αδύνατο να φαντασθεί.
Επειδή δε δεν ήθελε με κανένα τρόπο να παραβιάσει την ελευθερία του ανθρώπου, που ο ίδιος του χάρισε, και επειδή δεν ήθελε χρησιμοποιώντας τη θεία δύναμή του να αναγκάσει τον άνθρωπο να δεχθεί τη λύτρωσή του, έπρεπε να χρησιμοποιήσει τρόπο τέτοιον, που να βοηθηθεί ο άνθρωπος να δεχθεί ελεύθερα και αβίαστα την επάνοδό του στην αγαπητική σχέση με το Δημιουργό του.
Δύο ενέργειες καθιστούν φανερόν και γνήσιον τον εραστή και φορέα της θείας αγάπης.
Πρώτον, η ευποιΐα και ευεργεσία προς τον αγαπημένο και
Δεύτερον, η αδίστακτη προσφορά και των μεγαλυτέρων θυσιών και δεινών χάριν του αγαπημένου.
Η δεύτερη ενέργεια είναι ανώτερη από την πρώτη. Η δεύτερη ενέργεια είναι επίσης πειστικότερη από την πρώτη. Και γι’ αυτό και είναι σπανιότερη από την πρώτη. Στον ανθρώπινο βίο βέβαια, όχι όμως και προκειμένου περί του Θεού.
Και η πρώτη ενέργεια για το Θεό ήταν προχειρότατη. Και την είχε εκδηλώσει προηγουμένως με πλούσια δώρα στον άνθρωπο και μπορούσε να την επαναλάβει με περισσότερες και ακόμη ανώτερες δωρεές και ευεργεσίες.
Η δεύτερη όμως ενέργεια θα σκόνταβε στο ότι ο Θεός είναι απρόσβλητος από ο,τιδήποτε μειωτικό και αρνητικό, γιατί ο Θεός δεν είναι παθητός. Όμως η αγάπη του δε σταμάτησε σε αυτό το εμπόδιο.

Αρχιμανδρίτη Ευσέβιου Βίττη

Εμείς και η αγάπη μας

Εκδόσεις Μονής Οσίου Γρηγορίου

Άγιον Όρος 2012

(σελ. 80-100)

Επιμέλεια και μεταφορά στο Διαδίκτυο  Αναβάσεις

Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα πατώντας   Εμείς και η αγάπη μας