Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος. Μέρος Β'

 Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Μέρος Β'

Πρόλογος τοῦ συγγραφέα

Περισσότερο ἀπό ἑβδομηνταπέντε χρόνια ἔχω ζήση πάνω στόν ὑπέροχο πλανήτη μας, τή γῆ, κι ἔχω διατηρήσει στή μνήμη μου πολλές συναρπαστικές ἀναμνήσεις.
 Συχνά τίς μοιράστηκα μέ ἀνθρώπους πού ἀνῆκαν σέ διάφορες ἡλικίες, ἰδεολογίες καί κοινωνικές τάξεις. Καί ὅλοι τους, σά νά ἦταν συνεννοημένοι, μέ παρακινοῦσαν νά καταγράψω ὅσα ἔζησα, εἶδα καί ἄκουσα ὅλ’ αὐτά τά χρόνια, τόσο ἐδῶ, στήν πατρίδα μου, ὅσο καί σ’ ἅλλους τόπους.
 Ὅταν τό 1907 ξεκίνησα σά νεαρός ἱεραπόστολος ἀπό τήν πόλη Καζάν γιά τήν Καμτσάτκα, ὁ ἀείμνηστος γέροντάς μου, ὁ ἐπίσκοπος Ἀνδρέας, μοῦ ὑπέδειξε νά κρατῶ λεπτομερές ἡμερολόγιο τῆς ποιμαντικῆς μου δραστηριότητος. Ἔτσι, ἀκόμα καί κάτω ἀπό τίς πιό ἀντίξοες συνθῆκες, φύλαξα τήν πατρική ἐντολή μέ ἀκρίβεια. Μέ τόν τρόπο αὐτό ἀποθησαύρισα πλῆθος ἐξαιρετικῶν περιστατικῶν καί ἐντυπωσιακῶν γεγονότων, πού ξετυλίχθηκαν μπροστά στά μάτια μου.
 Στήν τελική ἀπόφασή μου νά καταγράψω ὅλο αὐτό τό ὑλικό, συνέβαλε σημαντικά καί ἡ  προτροπή τοῦ πατριάρχη Μόσχας Ἀλεξίου Α΄. Ὅταν κι ἐκεῖνος μοῦ ἔδωσε  τή σχετική εὐλογία, ἄρχισα πιά μέ ζῆλο νά καταγράφω τ’ ἀπομνημονεύματά μου, ἀκολουθώντας τά ἴχνη τοῦ οὐράνιου προστάτη μου, τοῦ Ἁγίου Νέστορος τοῦ Χρονογράφου.
Ξεπερνώντας, μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ, τίς δυσκολίες πού μοῦ δημιουργοῦν τά γηρατειά καί ἡ κλονισμένη ὑγεία μου, μέ νεανικό ἐνθουσιασμό καί νοσταλγία ἔστρεψα το νοῦ μου στά περασμένα.
Προσπάθησα νά περιγράψω τήν πολυκύμαντη ζωή μου μέ συντομία, εἰλικρίνια καί ἁπλότητα.
Καί δέν παύω νά ἀναπέμπω εὐχαριστία, εὐγνωμοσύνη καί δοξολογία πρός τό φιλάνθρωπο Θεό, πού μέ τόση ἀγαπη περιέβαλλε πάντοτε τήν ἀναξιότητά του. «Μή ἐμοί, Κύριε, μή ἐμοί, ἀλλ’ ἤ τῷ ὀνόματί σου δός δόξαν» γιά ὅ,τι κατόρθωσα μέ τόν πλοῦτο τοῦ ἀπείρου ἐλέους Σου καί τό θησαυρό τῆς χάριτός Σου.
Μέ δέος καί συγκίνηση ἀναλογίζομαι τά ἑβδομηνταπέντε περιπετειώδη χρόνια τῆς ζωῆς μου. Διέσχισα ὁλόκληρη σχεδόν τήν ἀγαπημένη μου πατρίδα, τή Ρωσία!  Πάτησα σέ τρεῖς ἠπείρους –Εὐρώπη, Ἀσία καί Ἀφρική!  Ἐπισκέφθηκα δεκάδες χῶρες, ἑκατοντάδες πόλεις καί χιλιάδες χωριά!
Ἀντίκρυσα ἑκατομμύρια ἀνθρώπων ἀπό διαφορετικές φυλές καί ἔθνη!
Πάντοτε ὅμως καί παντοῦ, ὅπου ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ μέ ἔστελνε, ἀναλογιζόμουν ὄχι μόνο τό ποιμαντικό μου χρέος, ἀλλά καί τή μεγάλη μου εὐθύνη ὡς Ρώσου, πού μέ κάθε τρόπο προσπαθεῖ νά δικαιώσει τήν ἱστορική ὕπαρξη τοῦ ἔθνους του, σκύβοντας μέ βαθειά ἀγάπη καί ἀληθινό ἐνδιαφέρον πάνω στά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων, καί μαθητεύοντας μέ ἐπιμέλεια στό μεγάλο σχολεῖο τῆς ζωῆς.
Μ’ αὐτήν τήν τοποθέτηση καί μ’ αὐτή τή διάθεση εἶναι διαποτισμένη κάθε γραμμή τῶν ἀναμνήσεών μου.
Καί, πραγματικά, θεωρῶ τόν ἑαυτό μου σάν τόν πιό εὐτυχισμένο ἄνθρωπο τῆς γῆς· γιά ὅλες τίς ἐμπειρίε πού δοκίμασα, παρ’ ὅλο πού δέν ἔλειψαν καί οἱ πικρίες καί οἱ πειρασμοί.
Γράφοντας τώρα, στή δύση τῆς ζωῆς μου, τίς ἀναμνήσεις μου, δέν κρατάω ἀκριβή χρονολογική σειρά. Οἱ γραμμές τῶν ἀπομνημονευμάτων μου εἶναι σκόρπιες πινελιές πάνω σ’ ἕνα καμβά, πού τελικά ὅμως παρουσιάζει ἕνα ὁλοκληρωμένο σύνολο.
Ἄν καί πέρασαν ἤδη ἀρκετές δεκατίες ἀπό τήν πολύχρονη παραμονή μου στή μακρινή Καμτσάτκα, δέν ξεθώριασαν μέσα οἱ ἐνυμήσεις ἀπό τό ἱεραποστολικό μου ἔργο, ἀπό τούς ἀνθρώπους πού συναναστράφηκα καί ἀπό τή μαγευτική φύση. Τί παραδίδω τώρα στό ἐνδιαφέρον τῶν ἀναγνωστῶν.

Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.13-14

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα