Ἡ ἱστορία ἑνός Κατηχητοῦ. Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

 Ἡ ἱστορία ἑνός Κατηχητοῦ

Θαύματα Ἁγίων καί ἐμπειρίες Ὀρθοδόξων Ἀφρικανῶν στήν Ἱεραποστολή τῆς Ἀφρικῆς

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Εἴπαμε ὅτι στήν Σαντόα ἔφθασε ἡ Ἐκκλησία μας ἐξ αἰτίας τῆς ἐπισκέψεως τοῦ π.Ρωμανοῦ στούς ἐκεῖ συγγενεῖς του. Ὁ Πάστορας πού τόν πλησίασε καί τόν ἐρώτησε γιά τήν πίστι του, ἔγινε κατηχούμενος καί σέ ἕξι μῆνες βαπτίσθηκε μέ τό ὄνομα Τιμόθεος.

Αὐτός ὁ ἄνθρωπος λοιπόν, ἀρκετά πλούσιος καί δημόσιος ὑπάλληλος, ἔκτισε ἐκκλησία-λασποκαλύβα στήν εὐρύχωρη αὐλή τοῦ σπιτοῦ του καί ἔγινε ὁ πρῶτος κατηχητής τῆς Ὀρθοδόξου ἐκεῖ ἐκκλησίας μας.
Μή γνωρίζοντας τήν ἐσωτερική πνευματικότητα καί τήν ταπείνωσι τήν ὁποία πρέπει νά διαθέτει ὁ Ὀρθόδοξος Χριστιανός καί μάλιστα ἕνας διδάσκαλος τῆς Πίστεώς μας καί ἐπηρεασμένος ἀπό τήν πλάνη τοῦ προτεσταντισμοῦ ἐπί τόσα χρόνια, πλανήθηκε ἀπό τόν διάβολο.

Τόν παρεκίνησε ὁ διάβολος νά σκορπίσει καί νά διαλύσει ὅ,τι εἶχε κάνει μέχρι τότε ἀπό πλευρᾶς  ὀρθόδοξου. Ἔδιωξε τούς Πιστούς καί τούς Κατηχουμένους καί τούς εἶπε ὅτι αὐτή ἡ ἐκκλησία εἶναι τοῦ σατανᾶ καί πρέπει νά γυρίσουν στήν παλιά τους, τήν προτεστάντικη Κοινότητα.
Δύο ἀπό τούς πιό πιστούς Χριστιανούς ὁ Κωνσταντῖνος καί ὁ Γεώργιος συγκέντρωσαν πάλι τό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ μας καί ζήτησαν ἀπό τόν ὑπεύθυνο τῆς περιοχῆς χῶρο γιά τήν ἵδρυσι ἐκκλησίας τους.
Ἡ ὑπόθεσις ὅμως τοῦ Τιμοθέου ἐπήγαινε πρός τό χειρότερο. Τό 2002 ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἔστειλε μόνιμο ἐκεῖ ἱερέα τόν π. Δαμιανό. Ὁ Τιμόθεος ἐπέστρεψε γιά λίγο στήν ἐκκλησία μας. Κατόπιν ἐξύβρισε τόν ἱερέα, τόν περιφρόνησε καί ἐντάχθηκε πάλι σέ μία ἄλλη προτεσταντική Κοινότητα. Ἐκεῖ  ὅμως ἀρρώστησε καί οἱ ἄνθρωποι τοῦ περιβάλλοντός του τόν μετέφεραν στό νοσοκομεῖο.
Τό πρόβλημά του ἦτο περισσότερο πνευματικῆς καί ὄχι ὀργανικῆς φύσεως, διότι εἶχε μπλέξει πάλι μέ τούς μάγους καί τά μαγικά τους. Ζήτησε τήν βοήθεια τοῦ π. Δαμιανοῦ, ὁ ὁποῖος τόν ἐξωμολόγησε καί τοῦ διάβασε συγχωρητική εὐχή. Ἐπῆρε πρός τό καλλίτερο ὁ Τιμόθεος καί βγῆκε ἀπό τό νοσοκομεῖο. Ἀλλά καί πάλι ὁ διάβολος τόν ἐνίκησε καί πῆγε στόν μάγο γιά ἀπαλλαγή ἀπό τά προβλήματά του. Φυσικά μπλέχθηκε χειρότερα καί πέθανε μετά ἀπό λίγες ἡμέρες.
Ὅλοι οἱ Πιστοί καί οἱ Κατηχητές καί ἰδιαίτερα ὁ π. Δαμιανός ἀναρρωτιωτοῦνται: Τί ἔγινε μέ τήν ψυχή τοῦ εὐμετάβλητου Τιμοθέου;

Τίς ἡμέρες πού ἤμουν στό Κολουέζι, τό 2004, ἦλθε ἕνας κογκολλέζος νεαρός, ρωμαιοκαθολικός στό θρήσκευμα καί μοῦ ἔδωσε ἕνα γράμμα στά γαλλικά. Τό μεταφέρω ἐδῶ μεταφρασμένο:

Μάρτιος 2004.
Πέτρος Μουλέμπα

Μαρτυρία  θεραπείας

Ἕνα μέρος τοῦ σώματός μου ἦτο σκεπασμένο ἀπό κόκκινες κοκκίδες (σάν ψωρίασι). Γιά πολύ καιρό ὑπέφερα μ᾿ αὐτή τήν κατάστασι ἐπί ὀκτώ μῆνες καί πῆρα φάρμακα, χωρίς ἀποτέλεσμα. Ἔκτοτε, ἐφ᾿ ὅσον δέν ἔβλεπα γιατρειά, σταμάτησα νά παίρνω φάρμακα. Κάποια ἡμέρα εἶχα τήν ἐξαιρετική εὐλογία καί παρεκάλεσα τόν Θεό νά μέ βοηθήση μέ τήν πρεσβεία τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, τοῦ ὁποίου μοῦ εἶχε δώσει λάδι ἡ ἀδελφή Θέκλα.  Μετά ἀπό δύο ἡμερονύκτια, ἔπαυσα νά αἰσθάνωμαι τήν φαγούρα. καί κοιμήθηκα ἥσυχα γιά πρώτη φορά. Μετά ἀπό μία ἑβδομάδα καθαρίσθηκε τό σῶμα μου ἀπ᾿ ὅλες τίς κοκκίδες.
Εὐχαριστῶ τόν Ἅγιο Νεκτάριο γιά τήν ἄμεση βοήθειά του.

Ἕτερο γράμμα

(σ.σ) Τό γράμμα αὐτό ἐστάλη στήν κογκολλέζα μοναχή Θέκλα ἀπό μία ρωμαιοκαθολική μοναχή, ὀνόματι Κλεμεντίνα ἡ ὁποία εἶναι προϊσταμένη ὅλων τῶν μοναζουσῶν τῆς περιοχῆς Κατάγκα. Σ᾿ αὐτήν εἶχε δώσει ἡ ἀδελφή Θέκλα λάδι ἀπό τοῦ καντήλι τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου γιά νά ἐπαλείφεται, λόγῳ τῆς ἀσθενείας της, πού τήν ταλαιπωροῦσε γιά πολύ καιρό.  Ἰδού τί γράφει ἡ ἴδια, μετά τήν θεραπεία της:
Τό παραθέτουμε ἐδῶ μεταφρασμένο ἀπό τά γαλλικά:

Πολυαγαπητή Ἀδελφή Θέκλα.
Καλημέρα, εἰρήνη, χαρά καί ὅλα τ᾿ ἀγαθά τοῦ Θεοῦ σέ σένα!
Κάποια ἡμέρα ἐξεπλάγην, ὅταν ἄκουσα τήν φωνή σου στό τηλέφωνο. Σ᾿ εὐχαριστῶ πολύ μέσα ἀπό τήν καρδιά μου γι᾿ αὐτή τήν φιλία πού ἔδειξες σέ μένα. Τήν ἀγάπη σου αὐτή θά τήν ἐνθυμοῦμαι πάντοτε σάν μία ἀδελφική ἀνάμνησι. Καί πάλι σ᾿ εὐχαριστῶ.
Μοῦ συνέβη ἕνα γεγονός τό ὁποῖο μέ ἐξέπληξε, διότι ὑπάρχει χρόνος γιά κάθε ἔργο. Ἔπρεπε  κι ἐγώ ν᾿ ἀναχωρήσω....
Μετέβην στήν Κινσάσα. Ἐκεῖ τακτοποίησα τά χαρτιά μου γιά διακοπές στόν Καναδᾶ, ὅπου θά μετέβαινα, μέσῳ Βρυξελλῶν. Ἀλλά τό ταξίδι μου αὐτό ἦτο μακροχρόνιο. Ὅμως ἔπρεπε νά ὑπομένω καί νά δείχνω κατανόησι.
Θέλω νά σοῦ γνωστοποιήσω ἕνα γεγονός, πού ἤθελα ἀπό καιρό νά σοῦ γράψω. Ὅταν ἦλθα στό μοναστήρι σου, τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου, μοῦ ἔδωσες ἕνα φιαλίδιο μέ λαδάκι τοῦ ἁγίου Νεκταρίου. Εἶχα ἕνα ἐξόγκωμα μέσα στό ἕνα μάτι μου. Ὁ ὀφθαλμίατρος, τ᾿ ὄνομά του Μουτάτσι, μοῦ εἶπε ὅτι πρέπει νά κάνω ἐγχείρησι καί νά βγῆ αὐτός ὁ ὄγκος. Ἐγώ τοῦ εἶπα ὅτι δέν ἠμπορῶ τώρα, ἀλλά μετά τρεῖς μῆνες, διότι ἔχω τά  διοικητικά  μου καθήκοντά. Ὁ γιατρός μοῦ ἔδωσε παυσίπονα φάρμακα καί τότε ἐνθυμήθηκα τό λάδι πού μοῦ ἔδωσες. Παρεκάλεσα τόν Ἅγιο Νεκτάριο ἐπί τρεῖς ἡμέρες, πρό τοῦ ὕπνου καί μετά τήν βραδυνή μου προσευχή ἔκαμα ἐπάλειψι μέ τό λάδι στό μάτι μου. Μετά ἀπό τρεῖς ἡμέρες αἰσθάνθηκα βελτίωσι μέσα στά μάτια μου. Ἦταν καθαρά καί δέν αἰσθανόμουν πόνους. Θεραπεύθηκα.
Μόλις εἶπα τό θαῦμα αὐτό στίς ἄλλες μοναχές, αὐτές μοῦ εἶπαν: "Ὄχι, ὁ γιατρός σέ ἐθεράπευσε. Μόνο ὁ γιατρός μπορεῖ νά εἰπῆ ὅτι αὐτό εἶναι θαῦμα καί ὄχι ἐσύ". Ἐγώ τούς εἶπα: "Ἐγώ δέν ἔχω ἀνάγκη ἀπό ἀνακοινώσεις τοῦ γιατροῦ, διότι ἐγώ αἰσθανόμουν τούς πόνους. Ἐάν θά εἰπῶ τοῦ γιατροῦ ὅτι ἔγινα καλά, ἐκεῖνος θά δώση τίς δικές του ἐξηγήσεις καί θά μοῦ ζητῆ πλέον πολλά χρήματα. Μέχρι τώρα, σᾶς λέγω, ὅτι ἔχω πλήρως θεραπευθῆ.
Καί πάλι, ἀδελφή Θέκλα, σᾶς ἐκφράζω τίς θερμές μου εὐχαριστίες. Ἡ συνάντησις καί γνωριμία μας μ᾿ ἔφερε κοντά στόν Θεό καί στόν Ἅγιο Νεκτάριο, ὁ ὁποῖος μέ θεράπευσε. Καί πάλι σοῦ προσφέρω ἕνα θερμό εὐχαριστῶ.

Σέ ἀσπάζομαι ἀδελφικά     Κλεμεντίνα Χουνγκίσα

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  π.Δαμασκηνός - Ἀφρική-Μαγεία