O Άγιος Απόστολος Ανδρέας, ο Πρωτόκλητος. Μητροπολίτου Αντινόης Παντελεήμονος

O Άγιος Απόστολος Ανδρέας, ο Πρωτόκλητος

Μητροπολίτου Αντινόης Παντελεήμονος

Ο Ανδρέας (ή Ανδρεύς ή Ανδρείας) ήταν αδελφός του Σίμωνα Πέτρου. Φέρει ελληνικό όνομα και καταγόταν από την πόλη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας.. Οι γονείς του ονομάζονταν Ιωνάς ή Ιωάννης και Ιωάννα. Με τον αδελφό του, Σίμωνα Πέτρο, μετερχόταν το επάγγελμα του ψαρά στη λίμνη της Τιβεριάδος.
Η Καινή Διαθήκη ουσιαστικά σιωπά για το πρόσωπό του ενώ οι σχετικές παραδόσεις και θρύλοι πολλαπλασιάζονται από τον 3ο αιώνα και ιδιαίτερα κατά τον 8ο και 9ο αιώνα.
Ο Ανδρέας μαζί με τον αδελφό του τον Πέτρο ήταν οι πρώτοι που κλήθηκαν και ακολούθησαν τον Χριστό. Έτσι, ο Ανδρέας αποκαλείται και «Πρωτόκλητος».
Η ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά την Πεντηκοστή και το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, με τον αδερφό του Πέτρο και άλλους μαθητές βρέθηκαν στη Σινώπη του Ευξείνου Πόντου και εκεί έδρασε ανάμεσα στους Εθνικούς και Ιουδαίους, έχοντας ως ορμητήριο μια νησίδα κοντά στη Σινώπη.
Από τη Σινώπη ο Ανδρέας μαζί με το Ματθία και άλλους μαθητές πήγαν στην Αμισό (Σαμψούντα), όπου ίδρυσαν Εκκλησία.

Συμπόσιον τῶν δέκα παρθένων ἤ περί Ἁγνείας τοῦ Μεθοδίου Ὀλύμπου (5). Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

       
Ἱερά Μητρόπολις
Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως                                           Πατερικά κηρύγματα
Δημητσάνα Μεγαλόπολις

Δημητσάνα - Μεγαλόπολη, Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013

Κυριακάτικο ἐγκύκλιο κήρυγμα Μητροπολίτου

Συμπόσιον τῶν δέκα παρθένων ἤ περί Ἁγνείας

τοῦ Μεθοδίου Ὀλύμπου (5)

Δ´ Λόγος. Ὁμιλεῖ ἡ παρθένος Θεοπάτρα

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

1. Μελετῶντες, ἀδελφοί μου χριστιανοί, τό ὡραῖο ἔργο τοῦ ἁγίου Μεθοδίου Ἐπισκόπου Ὀλύμπου, Συμπόσιο τῶν δέκα παρθένων, βρισκόμαστε στόν τέταρτο λόγο περί παρθενίας, τόν ὁποῖο ἐκφωνεῖ ἡ παρθένος Θεοπάτρα.
Στήν ἀρχή τοῦ λόγου της ἡ Θεοπάτρα ὡς νά ἐκφράζει τήν δυσκολία νά ὁμιλήσει γι᾽ αὐτό τό μεγάλο θέμα. Μέ τήν ἐλπίδα ὅμως στήν φώτιση τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί στόν μεγάλο πλοῦτο πού ἔχει τό θέμα τῆς παρθενίας, ἡ Θεοπάτρα τολμάει νά συνθέσει καί αὐτή τό ἐγκώμιο τῆς παρθενίας.
Στό ἐγκώμιό της αὐτό γενικά ἡ ὁμιλήτρια λέγει τά ἑξῆς: Ἡ παρθενία εἶναι τό ἀνώτερο ἀπό ὅλα τά χαρίσματα, εἶναι τό φωτεινότερο ἀπό ὅλα τά ἀστέρια. Εἶναι τό ἀποτελεσματικότερο μέσο γιά τήν ἀποκατάσταση τοῦ ἀνθρώπου στόν παράδεισο, γιά τήν ἀπόκτηση τῆς ἀφθαρσίας καί γιά τήν καταλλαγή του μέ τόν Θεό.
Τό ρεῦμα τῆς ἁμαρτίας, μέ τήν πτώση τῶν Πρωτοπλάστων, ξεχύθηκε μέ ὁρμή καί κατέκλυσε καί τά σώματα καί τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων. Στήν πλημμύρα αὐτή τοῦ κακοῦ, πού ἔφερε τήν τρικυμία τῶν ἁμαρτωλῶν παθῶν, ὁ Θεός ἔδωσε στόν ἄνθρωπο ὡς ἄριστο βοήθημα τήν παρθενία.

2. Ἡ παρθενία – συνεχίζει νά λέγει ἡ Θεοπάτρα – στό ποτάμι τῶν παθῶν πού πέσαμε, εἶναι τό δένδρο ἀπό τό ὁποῖο πρέπει νά κρατηθεῖ κανείς, γιά νά μήν παρασυρθεῖ ἀπό τό ρεῦμα τοῦ κακοῦ, ἀλλά νά σωθεῖ.

963-2013. Αφιέρωμα στα 1050 χρόνια του Αγίου Όρους

963-2013.  Αφιέρωμα στα 1050 χρόνια του Αγίου Όρους

Πότε περνάει ὁ Χριστός; Κυριακή ΙΔ΄ Λουκᾶ. (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Πότε περνάει ὁ Χριστός; 

Κυριακή ΙΔ΄ Λουκᾶ. (Λουκ. 18,35-43)

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Η μεγαλύτερη δυστυχία είναι το να αγνοείς πως είσαι ευτυχισμένος. Κυριακή ΙΔ' Λουκά. Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος

«Η μεγαλύτερη δυστυχία είναι το να αγνοείς πως είσαι ευτυχισμένος»

Αποστολικό Ανάγνωσμα Κυριακής

ΙΔ' Λουκά (Εφεσ. Β' 4-10)

Ο Απόστολος Παύλος βρισκόταν δέσμιος κατά την πρώτη φυλάκισή του στη Ρώμη (62 ή 62 μ.Χ.), για την αγάπη και την δόξα του Χριστού και της Εκκλησίας Του.
Κατά την ευλογημένη του συνήθεια, αποστέλλει επιστολή στους πιστούς της Eκκλησίας της Εφέσου, όπου μεταξύ των άλλων τους αναπτύσσει την μεγάλη δογματική αλήθεια, ότι ενώ στο παρελθόν ήταν πνευματικώς νεκροί, εξ' αιτίας των αμαρτιών τους, τώρα έχουν ζωοποιηθεί από τον ίδιο τον Χριστό!
Το Αποστολικό λοιπόν ανάγνωσμα, κηρύσσει βαθύτατες αλήθειες και είναι ανάγκη να σταθούμε και να δούμε αυτή ακριβώς την ουσία του όλου θέματος. «Και όντας ημάς, νεκρούς τοις παραπτώμασι, συνεζωοποίησε τω Χριστώ» (Εφεσ. Β' 5).
Αλλά ποια είναι η νέκρωση για την οποία γίνεται λόγος; Δεν είναι, παρά ο θάνατος της ψυχής. Και όταν λέμε θάνατο της ψυχής, εννοούμε όχι βεβαίως ότι η ψυχή εκμηδενίζεται ποτέ, όπως κηρύσσουν οι πλανεμένοι αιρετικοί και άλλοι κακόδοξοι, αλλά εννοούμε τον χωρισμό της ψυχής από τον Θεό.

Κυριακὴ ΙΔ΄ Λουκᾶ

Ομιλία Δημητρίου Παναγόπουλου στην Κυριακή ΙΔ' Λουκά. (Κυριακή του Τυφλού)

Η επίκλησις του ονόματος του Ι.Χριστού στην αποτύφλωσι και το φως του Θεού. Κυριακή ΙΔ' Λουκά. Π. Στέφανος Αναγνωστόπουλος

Τὸ «Κύριε, ἐλέησον» μὲ ὅλη τὴν καρδιὰ. Κυριακὴ ΙΔ΄ Λουκᾶ (Λουκ. 18,35-43). (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης

Κυριακή ΙΔ΄ Λουκᾶ. Θεοφυλάκτου Ἀρχιεπισκόπου Βουλγαρίας

Ὁ τυφλὸς ποὺ ἔγινεν ὁδηγός. Κυριακή ΙΔ΄ Λουκᾶ. (†) ἐπίσκοπος Γεώργιος Παυλίδης Μητροπολίτης Νικαίας

Ο τυφλός τής Ιεριχούς καί οί ολίγοι σωζόμενοι. Ομιλία π. Στέφανου Αναγνωστόπουλου στην Κυριακή ΙΔ΄ Λουκά (Κυριακή του Τυφλού)

Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς. Κυριακή ΙΔ΄ Λουκᾶ

Κυριακή ΙΔ΄ Λουκᾶ

 Τό Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς καί ἡ ἀπόδοσή του στήν νεοελληνική

Κατά Λουκᾶν Εὐαγγέλιο  Κεφ. 18, χωρία 35 ἕως 43

῾Η θεραπεία τοῦ τυφλοῦ τῆς ῾Ιεριχὼ

ΙΗ΄\ 35 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἐγγίζειν αὐτὸν εἰς ῾Ιεριχὼ τυφλός τις ἐκάθητο παρὰ τὴν ὁδὸν προσαιτῶν· 36 ἀκούσας δὲ ὄχλου διαπορευομένου ἐπυνθάνετο τί εἴη ταῦτα. 37 ἀπήγγειλαν δὲ αὐτῷ ὅτι ᾿Ιησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται. 38 καὶ ἐβόησε λέγων· ᾿Ιησοῦ υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με·
39 καὶ οἱ προάγοντες ἐπετίμων αὐτῷ ἵνα σιωπήσῃ· αὐτὸς δὲ πολλῷ μᾶλλον ἔκραζεν· υἱὲ Δαυΐδ, ἐλέησόν με. 40 σταθεὶς δὲ ὁ ᾿Ιησοῦς ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀχθῆναι πρὸς αὐτόν. ἐγγίσαντος δὲ αὐτοῦ ἐπηρώτησεν αὐτὸν
41 λέγων· τί σοι θέλεις ποιήσω; ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω. 42 καὶ ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτῷ· ἀνάβλεψον· ἡ πίστις σου σέσωκέ σε. 43 καὶ παραχρῆμα ἀνέβλεψε, καὶ ἠκολούθει αὐτῷ δοξάζων τὸν Θεόν· καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἰδὼν ἔδωκεν αἶνον τῷ Θεῷ.

ΑΠΟΔΟΣΗ

Εκείνο τον καιρό, καθώς πλησίαζε ο Ιησούς στην Ιεριχώ, καθόταν ένας τυφλός κοντά στο δρόμο και ζητιάνευε. Όταν άκουσε πώς περνάει πολύς κόσμος, ρώτησε τί ακριβώς συμβαίνει. Του απάντησαν δε πώς ο Ιησούς ο Ναζωραίος περνάει από μπροστά του. Τότε φώναξε δυνατά: «Ιησού υιέ Δαβίδ, ελέησε με».

Ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς. Ἐπιστολή πρός Ἐφεσίους Β´ 4 - 10

Ὁ Ἀπόστολος τῆς Κυριακῆς. 

Ἐπιστολή πρός Ἐφεσίους Β´ 4 - 10 καί ἡ ἀπόδοση στήν νεοελληνική

4 ὁ δὲ Θεὸς πλούσιος ὢν ἐν ἐλέει, διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, 5 καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε τῷ Χριστῷ· χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι· 6 καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ,
7 ἵνα ἐνδείξηται ἐν τοῖς αἰῶσι τοῖς ἐπερχομένοις τὸν ὑπερβάλλοντα πλοῦτον τῆς χάριτος αὐτοῦ ἐν χρηστότητι ἐφ’ ἡμᾶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.
8 τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσῳσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον, 9 οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται.
10 αὐτοῦ γάρ ἐσμεν ποίημα, κτισθέντες ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐπὶ ἔργοις ἀγαθοῖς, οἷς προητοίμασεν ὁ Θεὸς ἵνα ἐν αὐτοῖς περιπατήσωμεν.

Ἀπόδοση

Ἡ ἀνορεξία ὡς… πρότυπον!(2ον). Τελευταῖον. Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος

Ἡ ἀνορεξία ὡς… πρότυπον! (2ον.–Τελευταῖον)

Οἱ ἀντιλήψεις τῶν ἀνορεκτικῶν

Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος 

Χωρὶς τὴν ἀνορεξία αἰσθάνονται μηδαμινοί, ἕνα «τίποτε»! Περιγράφουν τὸν ἑαυτό τους ὡς κενὸ χωρὶς τὴν «Ana», τιποτένιο! Μὲ τὴν «Ana» ὅμως, εἶναι σημαντικοί, ἔχουν ταυτότητα, ὑπάρχουν καὶ ζοῦν! Τί φοβερό! Τί διαβολικό! Κι ἐκεῖνο τὸ «Ana» τὸ γράφουν πάντα μὲ κεφαλαῖο, τὸ ἀποκαλοῦν θεά, δέχονται τὶς ὅποιες προσταγὲς ὡς αὐτῆς τῆς θεᾶς, στὴν ὁποία ἀπόλυτα ὑπακούουν! Θεέ μου! Μέλη τοῦ ἐν λόγῳ «κινήματος» εἶναι ἔφηβες κοπέλλες ἢ καὶ νεαρὲς γυναῖκες δυτικῶν χωρῶν, ποὺ πάσχουν ἀπὸ ἀνορεξία, ποὺ δημιουργοῦν μία ἄτυπη ὡστόσο δὲ συμπαγῆ κλειστὴ κοινότητα!
Στὶς σχετικὲς ἱστοσελίδες μπορεῖ νὰ βρεῖ κανεὶς τὰ πάντα. Ἀπὸ διαιτολόγια, θερμιδομετρητὲς καὶ φωτογραφίες ἀνορεκτικῶν μοντέλων, μέχρι ποιήματα καὶ ἄλλα κείμενα προώθησης τῆς ἰδεολογίας, ἀλλὰ καὶ τρόπους νὰ μείνει κρυφὸ τὸ πρόβλημα ἀπ’ τὴν οἰκογένεια! Στὶς ἱστοσελίδες αὐτὲς δίνουν κουράγιο ὁ ἕνας στὸν ἄλλο καὶ ἀναπαράγουν ἐντολὲς-παραινέσεις σὰν αὐτές: – «Ἂν δὲν εἶσαι ἀδύνατη, εἶσαι χοντρή»! – «Αὐτὸ ποὺ θέλουν οἱ γιατροὶ εἶναι νὰ σὲ κάνουν χοντρὸ ἀμερικανάκι»! – «Τὸ νὰ εἶσαι ἀδύνατη εἶναι πιὸ σημαντικὸ ἀπ’ τὸ νὰ εἶσαι ὑγιής»!
Ἀλλ’ εἶναι πολὺ σημαντικὰ αὐτὰ ποὺ γράφει ἡ ἐφημερίδα «Τὸ Βῆμα». Ἂς τὰ προσέξουμε:

Ἐπιστολὴ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου πρὸς τὸν Ἀρχιμ. π. Χαράλαμπον Βασιλόπουλον

Ἐπιστολὴ Γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου πρὸς τὸν Ἀρχιμ. π. Χαράλαμπον Βασιλόπουλον

Ἀγαπητὲ ἐν Κυρίῳ ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ Χαράλαμπε. Ἐπειδὴ ἔφθασα εἰς βαθύτατον γῆρας, ζητῶ παρὰ τοῦ Οὐρανίου Πατρὸς ἡμῶν τὴν ἀπόλυσιν. Ἐπὶ 82 ἔτη παιδιόθεν, ἐν Ἐκκλησίαις καὶ παντὶ καιρῷ ὕμνουν καὶ ηὐλόγουν τὸν Θεὸν ἐν ὕμνοις καὶ ὠδαῖς πνευματικαῖς.
Ἐπὶ 78 ἔτη ὑπηρέτησα τὸν Θεὸν καὶ τὴν Ἁγίαν καὶ Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν ὡς Μοναχός, Ἱεροδιάκονος, Ἱερομόναχος, Ἱεροκῆρυξ, Πνευματικὸς καὶ Ἡγούμενος.
 Ἀκούων τὸν ἠγαπημένον Μαθητὴν τοῦ Κυρίου Ἰωάννην τὸν Θεολόγον λέγοντα· «Ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν... Καὶ ἐὰν εἴπωμεν ὅτι οὐχ ἡμαρτήκαμεν, ψεύστην ποιοῦμεν αὐτόν» (Ἰωάν. Α´ Καθολ. 1, 8-10).
Ταῦτα ἀναγινώσκων καὶ ἀκούων, ἐξετάζων ἐμαυτὸν καλὰ καλὰ καὶ βαθειά, εὑρίσκω καὶ γνωρίζω καλῶς ὅτι οὔτε ἀρχὴν μετανοίας οὔτε ἀγαθόν τι ἐποίησα ἐπὶ τῆς γῆς. Εἰ δὲ καὶ ἐποίησα κάποιον ἀγαθόν, τοῦτο οὐκ ἔστιν ἐμόν, ἒστι ξένον, τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ. Συναισθανόμενος ὅτι πρῶτος καὶ μεγαλύτερος ἁμαρτωλὸς εἶμαι ἐγώ, ὁ μὴ ποιήσας οὐ δὲν ἀγαθὸν ἐπὶ τῆς γῆς, πρὸς στιγμὴν ἀπελπίσθην καὶ εἶπον οὐκ ἔστιν ἐν ἐμοὶ σωτηρία.
 Ἀλλ᾽ ἀκούσας τὸν ἴδιον τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν νὰ λέγῃ ἐν Εὐαγγελίοις: «Οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους, ἀλλ᾽ ἁμαρτωλοὺς εἰς μετάνοιαν...» (Ματθ. 9, 13), καὶ τὸ «Ἦλθε γὰρ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός» (Λουκ. 19, 10).

Λόγοι περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας. Πατερικά διδάγματα

Λόγοι περὶ τῆς κατὰ Θεὸν ἐλευθερίας

 
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος μιλώντας περὶ ἐλευθερίας ἔλεγε: «Στὸν ἄνθρωπο, σὰν ὑλοπνευματικὸ ὂν ἐμφανίζονται δύο θελήσεις σὰν ἐνδόμυχες ἑνὸς μὲν προσώπου, ἀλλὰ δύο ὑποστάσεων, ἡ θέληση τοῦ πνεύματος κι ἡ θέληση τῆς σάρκας.
Ὁ ἐσωτερικὸς ἄνθρωπος θέλει κι ἐπιθυμεῖ τὸ καλὸ σὰν οἰκεῖο ἐπιθυμητό, σὰν συμφυὲς ἀγαθό, σὰν δικό του νόμο. Ἀλλὰ ὁ νόμος τῆς σάρκας, τῆς ἁμαρτίας ἀντιστρατεύεται πρὸς τὶς ἐνέργειες τῆς ἀληθινῆς μας ἐλευθερίας κι ἐμποδίζει τὴν ἐμφάνιση τοῦ καλοῦ, ἐνῶ μᾶς ὑπαγορεύει τὴν ἐργασία τοῦ κακοῦ. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος κάνει τὸ καλὸ ἐργάζεται ἐλεύθερα καὶ σύμφωνα πρὸς τὴ θέληση τοῦ ἐσωτερικοῦ ἀνθρώπου, κι εἶναι ἀληθινὰ ἐλεύθερος.
Κι ὅταν κάνει τὸ κακό, ἐργάζεται δουλικά, γιατί ἔχει ὑποταχθεῖ στὸ νόμο τῆς ἁμαρτίας καὶ εἶναι ἀνελεύθερος καὶ δοῦλος τῆς ἁμαρτίας.

Ιερά Μονή Αποστόλου Ανδρέα. Στην Καρπασία της Κύπρου

 

Ιερά Μονή Αποστόλου Ανδρέα (ανδρική)

Το Απολυτίκιο του Αποστόλου Ανδρέα, Ήχος δ’
«Ώς των Αποστόλων Πρωτόκλητος και του Κορυφαίου αυτάδελφος, τον Δεσπότην των όλων, Ανδρέα, ικέτευε, ειρήνην τη οικουμένη δωρήσασθαι, και ταις ψυχαίς ημών το μέγα έλεος.»

῾Η ῾Ιερά Μονή ᾿Αποστόλου ᾿Ανδρέου διοικεῖται ὑπό Διαχειριστικῆς ᾿Επιτροπῆς, βάσει τοῦ ῎Αρθρου 92 τοῦ Καταστατικοῦ τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς Κύπρου, δι’ εἰδικῶν Κανονισμῶν, συγκροτούντων ἴδιον Καταστατικόν, τεθέν ἐν ἐπισήμῳ λειτουργίᾳ τό ἔτος 1927. Τό Καταστατικόν διασφαλίζει τήν εὔρυθμον διοίκησιν τῆς ῾Ιερᾶς Μονῆς ᾿Αποστόλου ᾿Ανδρέου καί τήν μετά τοῦ οἰκείου ᾿Επισκόπου νομοκανονικήν σχέσιν αὐτῆς.
Παραμένει ἡ μοναδική ὑπό τουρκικήν κατοχήν ἐν ἐνεργείᾳ Μονή. Πανηγυρίζει κατά τήν 30ήν Νοεμβρίου καί τήν 15ην Αὐγούστου, ἡμέραν τῶν ἐγκαινίων αὐτῆς.
᾿Εφημέριος· Οἰκον. Ζαχαρίας Γεωργίου. Ψάλται· Ζαχαρίας Ν. Παπαζαχαρία καί Σάββας Λιασῆς. Προσωπικόν· Δέσποινα Παντελῆ, Μαρούλλα Παπαζαχαρία, Τάκης Χριστοφῆ, Λευτέρης Κοτσιεκκᾶ καί ᾿Αχιλλέας ᾿Αχιλλέως.
Διαχειριστική ᾿Επιτροπή ῾Ιερᾶς Μονῆς ᾿Αποστόλου ᾿Ανδρέου· Οἰκον. Ζαχαρίας Γεωργίου, Πρόεδρος. Γεώργιος Χριστοδούλου, ᾿Αν. Πρόεδρος. Παντελῆς Πίτρακος, Γραμματεύς. ᾿Ιωάννης Μανώλη, Ταμίας. ᾿Ιωάννης Τανῆ, ᾿Ιωάννης ᾿Αρχοντοῦς καί ᾿Αχιλλέας ᾿Αχιλλέως, Μέλη. Ζαχαρίας Κουλίας, Νομικός Σύμβουλος.

30 Νοεμβρίου Συναξαριστής

Ἀνδρέου Ἀποστόλου, Φρουμεντίου Ἀρχιεπισκόπου, Ἀλεξάνδρου Μηθύμνης.


Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας ὁ Ἀπόστολος ὁ Πρωτόκλητος

Μορφὴ βιβλική. Φυσιογνωμία προνομιοῦχος καὶ διαλεχτή. Πρῶτος ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀποστόλους γνώρισε τὸν Ἰησοῦ, ἀλλὰ καὶ πρῶτος κλήθηκε νὰ τὸν ἀκολουθήσει, γι’ αὐτὸ καὶ Πρωτόκλητος. Τὸ ὄνομά του τὸ ἱερὸ κατέχει ἰδιαίτερη θέση στὴν ψυχὴ τῶν Ἑλλήνων.
Αὐτὸς εἶναι ὁ Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους τοῦ Ἔθνους μας.
Ὁ Ἀνδρέας καταγόταν ἀπὸ τὴν Βηθσαϊδᾶ τῆς Γαλιλαῖας καὶ ἦταν γιὸς τοῦ Ἰωνᾶ καὶ ἀδελφὸς τοῦ πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου. Τὸ ἐπάγγελμά του ἦταν ψαράς.
Ἦταν ὅμως ἀπὸ τὶς εὐγενικὲς ἐκεῖνες ψυχές, ποὺ μελετοῦσαν τοὺς προφῆτες καὶ περίμεναν μὲ λαχτάρα τὴν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεων τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ κόσμου.
Ὁ Ἀνδρέας μαζὶ μὲ τὸν Ἰωάννη τὸν Ἐὐαγγελιστὴ, ὑπῆρξαν στὴν ἀρχὴ μαθητὲς τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, ποὺ βρισκόντουσαν στὶς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη καὶ ὁ Πρόδρομος τοὺς ἔδειξε τὸν Ἰησοῦ καὶ τοὺς εἶπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οἱ δυὸ ἁπλοϊκοὶ ἐκεῖνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, ποὺ χωρὶς κανένα δισταγμὸ καὶ ἐπιφύλαξη ἀφήκαν ἀμέσως τὸν δάσκαλό τους καὶ ἀκολούθησαν τὸν Ἰησοῦ.

Ὁ Χρυσόστομος πρὸς Ἰουδαίους (γ). Μητροπολίτου Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Ἰερεμίου

Ὁ Χρυσόστομος πρὸς Ἰουδαίους (γ)

 Μητροπολίτης Γόρτυνος Ἰερεμίας

1. Σᾶς παρουσιάζω, ἀδελφοί μου χριστιανοί, μία χριστολογική ὁμιλία τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. Μία ὁμιλία δηλαδή τοῦ μεγάλου αὐτοῦ πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, στήν ὁποία μᾶς παρουσιάζει προφητεῖες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀναφερόμενες στόν Μεσσία.
Τήν ὁμιλία αὐτή ὁ ἅγιος πατέρας τήν ἀφιερώνει στούς Ἰουδαίους καί παρουσιάζει σ᾽ αὐτούς ἀπό τίς Ἅγιες Γραφές – τήν Παλαιά δηλαδή Διαθήκη – ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός εἶναι ὁ Μεσσίας· γιατί ὅσα προφήτευσαν οἱ προφῆτες γιά τόν Μεσσία ἐφαρμόζονται ἀπόλυτα, ἀκριβῶς ἀπόλυτα, στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Στό προηγούμενο κήρυγμα μᾶς εἶπε ὁ ἅγιος Χρυσόστομος τήν προφητεία τοῦ Ἠσαΐου, ὅτι ὁ Μεσσίας θά εἶναι Θεός καί θά γεννηθεῖ ἀπό Παρθένο (Ἠσ. 7,14.15). Ἡ προφητεία αὐτή, ἀγαπητοί μου, ἐκπληρώθηκε στό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος γεννήθηκε παρθενικά ἀπό τήν Παρθένο Μαρία, τήν Παναγία μας.
Αλλά παίρνω ἀφορμή ἀπό τόν ἅγιο πατέρα γιά νά πῶ στό σημερινό μου κήρυγμα καί τά παρακάτω: Αὐτό πού κάνει ὁ Χρυσόστομος μέ τήν ὁμιλία του, τήν ὁποία σᾶς ἀναλύω, τό ἔκανε πολύ πρίν ἀπό αὐτόν καί ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος. Γιατί θέλοντας ὁ Εὐαγγελιστής τήν σωτηρία τῶν ὁμοεθνῶν του, τῶν Ἰουδαίων δηλαδή, τούς παρουσιάζει ἀπό τήν Παλαιά Διαθήκη τούς λόγους τῶν προφητῶν, οἱ ὁποῖοι πραγματοποιήθηκαν στό Πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Τό Μυστήριο τῆς Μετανοίας Τί εἶναι Μετάνοια; Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας

 Τό Μυστήριο τῆς Μετανοίας 

Τί εἶναι Μετάνοια;

Μετάνοια ἤ ἐξομολόγησις εἶναι τό ἅγιο Μυστήριο μέ τό ὁποῖο ὁ Χριστιανός ἐξομολογεῖται στόν ῾Ιερέα-Πνευματικό, τά ἁμαρτήματα πού ἔπραξε μετά τό βάπτισμά του καί λαμβάνει τήν συγχώρησι γι' αὐτά ἀπό τόν Θεό. 'Επειδή ἡ Μετάνοια ἔχει ὡς σκοπό τήν διόρθωσι καί συμφιλίωσι τῶν ἀμαρτωλῶν μετά τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀκόμη ἐπιστροφή ἀπό τήν ἁμαρτωλή στήν ἁγία ζωή, πού βιώνεται κατά τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ.

Πῶς συστήθηκε τό ῾Ιερό Μυστήριο τῆς Μρτανοίας; 

῾Η Μετάνοια συστήθηκε ὡς Μυστήριο ἀπό τόν Κύριό μας 'Ιησοῦ Χρτιστό, ὅταν ἔδωσε στούς ῾Αγίους 'Αποστόλους Του τήν ἐξουσία νά συγχωροῦν τίς ἁμαρτίες τῶν ἀνθρώπων. «ἵνα δέ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἐπί τῆς γῆς ἀφιέναι ἁμαρτίας» (Ματθ. 9,7), καί τήν δύναμι αὐτή ἔδωσε στούς 'Αποστόλους Του, τήν ἡμέρα τῆς 'Αναστάσεώς Του, «εἰρήνη ὑμῖν.
Καθώς ἀπέσταλκέ με ὁ Πατήρ κἀγώ μέμπω ὑμᾶς», καί τούς εἶπε: «ὅσα ἄν δήσητε ἐπί τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ Οὐρανῶ, καί ὅσα ἄν λύσητε ἐπί τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ Οὐρανῷ» (Ματθ.18,18).

Έμειναν μόνο τα αίματα. Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκταρίου Αντωνοπούλου

 Έμειναν μόνο τα αίματα

 Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκταρίου Αντωνοπούλου

ΟΔΗΣΣΟΣ  2002. Σε θάλαμο μεγάλου κρατικού νοσοκομείου της Ουκρανικής πόλης ακούγονται τά βογκητά ενός ηλικιωμένου άρρωστου.Ό καρκί­νος διάσπαρτος. Οι πόνοι φρικτοί. Τά παυσίπονα δέν επαρκούν, μέρες καί νύχτες άγρυπνος. Ό ασθε­νής περιμένει τό θάνατο σάν λύτρωση.
Πολλές φο­ρές φτάνει στό χείλος τού θανάτου, άλλα αυτός σάν νά αδιαφορεί. Μήνες τώρα παλεύει μεταξύ ζωής καί θανάτου. Οι απλοί άνθρωποι θά έλεγαν: «Δέν τού βγαίνει ή ψυχή».
Κάποια μέρα ο ταλαίπωρος αυτός άνθρωπος σάν νά άνένηψε. Ζήτησε απεγνωσμένα έναν Ιερέα.
Οί δικοί του έτρεξαν σέ κάποια Εκκλησία καί παρα­κάλεσαν τόν εφημέριο νά έρθει στό νοσοκομείο. Ό Ιερέας, χωρίς χρονοτριβή, επισκέφθηκε τόν ασθενή.
Σοκαρίστηκε άπό τή θλιβερή όψη καί κατάσταση του, περισσότερο όμως άπό όσα άκουσε. Ό ηλικιω­μένος άρρωστος, χωρίς προλόγους καί εισαγωγές. σάν νά πιεζόταν άπό κάτι. άρχισε νά ξεδιπλώνει τά κρίματά του στον άγνωστο Ιερέα.
- "Ακουσε, παπά μου. Έγώ άπ' τά νιάτα μου ή­μουν άθεος, μαχητικός άθεος. "Ημουν μέλος τού κόμ­ματος, ανέβηκα στην ιεραρχία καί κάποτε έγινα δι οικητής   σέ   στρατόπεδο   «αναμορφωτικής  εργα­σίας» στη Σιβηρία. Μισούσα τους χριστιανούς καί περισσότερο τους παπάδες. Στό στρατόπεδο είχα πολλούς κρατούμενους, αρχιερείς, ιερείς, μοναχούς καί μοναχές.

Παράκληση στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο στὶς 4-12-2013 στὸν Ι.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἁμαρουσίου καὶ ὁμιλία π. Σαράντη Σαράντου, μὲ θέμα 22 χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ Ἁγίου Γέροντος π. Πορφυρίου

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ    
ΜΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ        
 Β. ΗΠΕΙΡΟΥ 47  ΜΑΡΟΥΣΙ
ΤΗΛ.  210 8025211 fax 8025227
estiapm@gmail.com

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 04/12/2013 ΩΡΑ 5.00 μ.μ.

ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ

ΘΑ ΨΑΛΟΥΝ Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ «ΦΟΒΕΡΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ» 

Άθλιοι και τιποτένιοι σε χώρα Αγίων. Νίκου Χειλαδάκη

Άθλιοι και τιποτένιοι σε χώρα Αγίων

Νίκος Χειλαδάκης  Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Φαίνεται πως το πρώτο μέλημα μόλις σηκωθούν το πρωί από τα «μαλακά» τους κρεβάτια όλοι όσοι σήμερα κυβερνούν αυτόν τον τόπο είναι να βρουν, συχνά με άγχος και αγωνία, τι άλλο θα πρέπει να καταστρέψουν σε αυτή την χώρα που την απομυζούν με όλα τα μέσα προς χάριν των ξένων αφεντικών τους.

Οικονομία, υγεία, εθνική άμυνα, παιδεία, οι βασικοί πυλώνες λειτουργίας ενός έθνους έπρεπε να διαλυθούν και να καταστραφούν. Αλλά δεν έφταναν όλα αυτά. Δεν έφτανε η απελπισία που έσπειραν. Έπρεπε να χτυπήσουν πιο βαθιά. Να χτυπήσουν το βαθύ ριζωμένο θρησκευτικό αίσθημα και όλες εκείνες τις «αναχρονιστικές» αντιλήψεις για την φύση της οικογένειας, το μοναδικό ακόμα στήριγμα που στέκεται ορθό και ακόμα διασώζει όπως όπως την ελληνική κοινωνία.

Οι σατανικοί σημειολογικοί συμβολισμοί της DT (Deutche Telekom- OTE) μπροστά στο Μέγαρο ΟΤΕ στο Μαρούσι

Η Νεοεποχίτικη “υπευθυνότητα” της D.T.

Την Αθήνα επέλεξε η γερμανική Deutche Telekom για το διεθνές Συνέδριό της στις 12-13 Νοεμβρίου, για να στείλει «μήνυμα υπευθυνότητας».

Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος: «Είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε κατάματα την επερχόμενη ανατροπή»

Μητροπολίτης Φθιώτιδος Νικόλαος: «Είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε κατάματα την επερχόμενη ανατροπή»

Όπως μας ενημέρωσε η Ι.Μητρόπολη Φθιώτιδος, εξ αφορμής της καταθέσεως στη Βουλή του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου στο οποίο είχε συμπεριληφθεί και η νομιμοποίηση του συμφώνου συμβιώσεως (Γάμου) των ομοφυλοφίλων ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης  κ. Νικόλαος προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Κατάπληξη αισθάνθηκε ο λαός της Εκκλησίας από την προσπάθεια που καταβάλλεται από πολιτικά κόμματα για τη νομιμοποίηση του Γάμου των ομοφυλοφίλων. Επειδή ζούμε σε Ορθόδοξη χώρα στην οποία οι σχέσεις Εκκλησίας και πολιτείας είναι σχέσεις συναλληλίας, οφείλουν οι εκλεκτοί του λαού να προσέξουν ιδιαιτέρως, ώστε κάθε απόφασή τους να συνάδει με τα πιστεύω του λαού και με εκείνα που ορίζει η σχέση συναλληλίας και όχι να αποφασίζει αντίθετα με το φρόνημα του λαού που τους εξέλεξε και αντίθετα απ’ ό, τι ορίζει ο Νόμος. 
Αν ποτέ η πολιτεία λάβει την εντολή του λαού για τέτοιου είδους καινοτομίες, που αναιρούν την παράδοση, την ηθική και το Ευαγγέλιο, τότε μόνο ημπορεί να αγνοήσει την Εκκλησία. Ή αν ποτέ χωρισθεί το κράτος από την Εκκλησία, τότε μόνο ημπορεί να περιφρονεί τα πιστεύω της Εκκλησίας.

Μέχρι τότε η φωνή της Εκκλησίας είναι δεσμευτική για την πολιτεία και σεβαστή για την διατήρηση των σχέσεων συναλληλίας.

Πάπας: Λάθος νὰ ἐμμένωμεν εἰς τὰς ἐκτρώσεις καὶ τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων!

Πάπας: Λάθος νὰ ἐμμένωμεν εἰς τὰς ἐκτρώσεις καὶ τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων!

  Δεῖτε τί εἶπε σὲ συνέντευξή του στὸ περιοδικὸ «La Civilta Cattolica », πρὶν λίγες ἡμέρες: «Σὲ ἀξιοσημείωτα ἄμεση γλώσσα, ὁ νέος προκαθήμενος τῆς ρωμαιοκαθολικῆς ἐκκλησίας εἶπε, ὅτι ἡ ἐκκλησία πρέπει νὰ γίνει “ἕνας οἶκος ἀνοιχτὸς σὲ ὅλους”, κι ὄχι ἕνα “μικρὸ ἐκκλησίασμα”, ποὺ ἐπιμένει νὰ ἐπικεντρώνεται σὲ θέματα, ὅπως τὸ δόγμα, ἡ ὀρθοδοξία του καὶ ἠθικὰ θέματα.
Ὁ Πάπας Φραγκίσκος εἶπε ὅτι ἡ Ρωμαιοκαθολικὴ ἐκκλησία ἐπιδεικνύει μία “ἐμμονὴ” στὰ κηρύγματα γιὰ τὶς ἀμβλώσεις, τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ τὴν ἀντισύλληψη καὶ ὅτι ὁ ἴδιος ἐπέλεξε νὰ μὴ μιλάει γι᾽ αὐτά, παρὰ τὶς ἐπικρίσεις, ποὺ δέχθηκε» (Πηγή: http://tanea24.gr)! «Τὸ πιὸ σημαντικὸ εἶναι νὰ κηρύξουμε τὸ Εὐαγγέλιο, ἀντὶ νὰ ἐπικεντρωνόμαστε συνεχῶς στὴν ἄμβλωση, τοὺς γάμους τῶν ὁμοφυλόφιλων, τὴ χρήση ἀντισύλληψης», τόνισε.

“Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία που ο νους σας δεν φαντάζεται”! Επιβεβαιώνεται ο Αγ. Κοσμάς ο Αιτωλός

Χωρίς ιδιαίτερο σχολιασμό παραθέτουμε ένα μοναδικό ντοκουμέντο που αφορά τους έφηβους και όλη την ελληνική κοινωνία.
Είναι αντιπροσωπευτικό δείγμα ή μεμονωμένο γεγονός του Schoolwave 2013;
Καθένας μπορεί να το αξιολογήσει, ερευνώντας τι εστί Schoolwave, τι εστί Schooligans, ποιοι φορείς, ποιοι δήμοι, ποιοι πολιτικοί παράγοντες συνδιοργανώνουν ή εμψυχώνουν, ποιος ο ρόλος της Ευρώπης σε όλα αυτά, γιατί θεωρείται “το Schoolwave το πιο επιτυχημένο φεστιβαλ στο είδος του στην Ευρώπη“

(Γιαγιά -πρεζόνι)


Πηγή ενημέρωσης  tonoikaipnevmata.wordpress.com

Μνήμη του Ιερομάρτυρα Φιλουμένου του Κυπρίου (29 Νοεμβρίου)

 Μνήμη του Ιερομάρτυρα Φιλουμένου του Κυπρίου (29 Νοεμβρίου)

 Σήμερα τιμούμε τη μνήμη του Αγίου Νικολάου Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, του Αγίου Μάρτυρος Φιλουμένου, που έζησε τον 3ο αιώνα στη Λυκαονία και του Ιερομάρτυρα Φιλουμένου του Κυπρίου, που μαρτύρησε στο προσκύνημα του Φρέατος του Ιακώβ το 1979 και πρόσφατα έχει διαπιστωθεί και διακηρυχθεί επίσημα από την Εκκλησία η αγιότητά του.
Τιμούμε επίσης τη μνήμη του Αγίου Παραμόνου και άλλων 370 Χριστιανών, που μαρτύρησαν μαζί του, κατά τα μέσα του 3ου αιώνα, στο μεγάλο διωγμό του αυτοκράτορα Δέκιου.
Ο Άγιος Παράμονος και οι υπόλοιποι μάρτυρες είχαν συλληφθεί και βρίσκονταν φυλακισμένοι κοντά στον ποταμό Τίγρη. Συνέπεσε τότε να πραγματοποιούνται στην περιοχή εκείνη τελετές προς τιμή της αιγυπτιακής θεάς Ίσιδος, στις οποίες πρωτοστατούσε ο φανατικός ειδωλολάτρης άρχοντας Ακυλίνος. Με εντολή του τελευταίου, οδηγήθηκαν οι φυλακισμένοι μπροστά στους ειδωλολατρικούς βωμούς και τους ζητήθηκε να πάρουν μέρος στις θυσίες.
Η άρνησή τους και η ταυτόχρονη ομολογία του Χριστού εξαγρίωσε τον Ακυλίνο, που διέταξε τους στρατιώτες να τους κατασφάξουν με τις λόγχες τους. Με τον τρόπο αυτό έλαβαν οι μακάριοι τα στεφάνια του μαρτυρίου.

29 Νοεμβρίου Συναξαριστής

Παραμόνου καὶ τῶν σὺν αὐτῶ 370, Φιλουμένου, Νικολάου Ὁσίου, Ἰωάννη Ἱερομάρτυρα, τῶν Ἁγίων ἔξι Μαρτύρων, Οὐρβανοῦ, Διονυσίου Ἐπισκόπου, Παγκοσμίου Ὁσίου, Πιτυροῦν Ὁσίου, Οὐαλερινοῦ, Φαιδροῦ, Μάρκου Ὁσίου, Νεκταρίου Ὁσίου, Φιλουμένου Νέο-ἱερομάρτυρα, Brendan, Ἀνάμνηση Ἐγκαινίων Ναοῦ Σεργίου καὶ Βάκχου.


Ὁ Ἅγιος Παράμονος ὁ Μάρτυρας καὶ οἱ 370 σὺν αὐτῷ Μάρτυρες

Μαρτύρησε μαζὶ μὲ ἄλλους 370 χριστιανοὺς στὰ μέσα του 3ου μ.Χ. αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος, ποὺ εἶχε κάνει πολλοὺς φόνους χριστιανῶν.
Τότε λοιπόν, κοντὰ στὸν ποταμὸ Τίγρη ὑπῆρχαν ἰαματικὰ λουτρά. Στὰ λουτρὰ αὐτὰ εἶχε πάει καὶ ἕνας φανατικὸς λάτρης τῶν εἰδώλων, ὁ ἄρχων Ἀκυλίνος. Ὅταν ἔκανε θυσίες στὸ ναὸ τῆς Ἴσιδος, ἔδωσε διαταγὴ νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτὲς ὁ Παράμονος καὶ ἄλλοι 370 χριστιανοί, ποὺ εἶχαν συλληφθεῖ καὶ τοὺς κρατοῦσαν φυλακισμένους. Ὅλοι ὅμως ἀρνήθηκαν. Καὶ ἐνῶ γίνονταν οἱ εἰδωλολατρικὲς θυσίες, οἱ πιστοί του Χριστοῦ ἔψαλλαν «ψαλμοὶς καὶ ὕμνοις καὶ ὠδαὶ πνευματικαί», στὸν Σωτήρα τους.
Ὁ Ἀκυλίνος, ἐξαγριωμένος ἀπὸ τὴν στάση τους, διέταξε νὰ τοὺς σκοτώσουν. Ὅρμησαν ἐναντίον τους οἱ στρατιῶτες, καὶ κτυπώντας τους μὲ τὶς λόγχες, καταξέσχισαν τὰ σώματά τους. Ἔτσι, μαρτυρικὰ καὶ ἔνδοξα παρέδωσαν ὅλοι τὴν γενναία ψυχή τους στὸ στεφανοδότη Χριστό.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.

Ἐγεννήθη ὑγιὲς βρέφος ἀπὸ ἐγκεφαλικῶς νεκρὰν μητέρα

Ἐγεννήθη ὑγιὲς βρέφος ἀπὸ ἐγκεφαλικῶς νεκρὰν μητέρα

Οἱ σύγχρονοι πολιτικοὶ κυβερνῆται ἀλλὰ καὶ πολλοὶ θρησκευτικοὶ ἀλλὰ καὶ ἐκκλησιαστικοὶ παράγοντες εἶχον ταχθῆ ὑπὲρ τῆς ἀπόψεως ὅτι δύνανται νὰ γίνωνται μεταμοσχεύσεις ἀπὸ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἐγκεφαλικῶς εἶναι νεκρά, μὲ βάσιν τὴν ἰατρικὴν ἐπιστήμην.
Ἡ πραγματικότης ὅμως εἶναι ἄλλη, ὡς ἀποδεικνύει ἡ μεταδοθεῖσα εἴδησις, ὑπὸ ἡμερομηνίαν 15ην Νοεμβρίου, ἐκ τῆς Βουδαπέστης.
 Συμφώνως πρὸς τὸν διαδικτυακὸν ἱστότοπον Mothersblog.gr: «Ἕνα πρόωρο, ἀλλὰ ὑγιὲς μωράκι, γεννήθηκε ἀπὸ τὴν ἐγκεφαλικὰ νεκρὴ μητέρα του, στὴν ὁποία γιατροὶ παρέτειναν τὴ ζωή της γιὰ τρεῖς ὁλόκληρους μῆνες, ὥστε νὰ καταφέρει νὰ γεννηθεῖ τὸ παιδί. Ἡ ἄτυχη γυναίκα, ὑπέστη ἐγκεφαλικό, ὅταν ἦταν μόλις 15 ἑβδομάδων ἔγκυος καὶ ἔμεινε ἐγκεφαλικὰ νεκρή. Τὸ πρόωρο μωράκι γεννήθηκε μὲ καισαρικὴ τομὴ στὶς 27 ἑβδομάδες καὶ ζύγιζε μόλις 1,5 κιλὸ ἀλλὰ εἶναι καλὰ στὴν ὑγεία του».

Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φυλ. 2000, 29 Νοεμβρίου 2013
 

Μάθημα θρησκευτικῶν μέσα εἰς τὴν τάξιν. Ἰωάννου Τάτση

Μάθημα θρησκευτικῶν μέσα εἰς τὴν τάξιν

Ἰωάννου Τάτση Θεολόγου

Πολυάριθμες εἶναι οἱ ἀναφορὲς, ποὺ γίνονται στὸν ἔντυπο καὶ ἠλεκτρονικὸ τύπο γιὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν, τὸ καθεστὼς τῶν ἀπαλλαγῶν ἀπὸ αὐτὸ καὶ τὸ χαρακτήρα, ποὺ θέλουμε νὰ ἔχει. Οἱ ἀρθρογράφοι πολλὲς φορὲς εἶναι ἄνθρωποι, ποὺ δὲν διδάσκουν τὸ μάθημα στὰ σχολεῖα καὶ γιὰ τοῦτο ἀγνοοῦν βασικὰ στοιχεῖα τοῦ μαθήματος στὴν πράξη ἢ καλύτερα μέσα στὴν τάξη.
Ὅσοι ἔχουμε τὸ προνόμιο ἢ μᾶλλον τὴν εὐλογία νὰ διδάσκουμε Θρησκευτικὰ στὴν τάξη γευόμαστε τοὺς πλούσιους καρποὺς τῆς ἐπικοινωνίας μὲ τοὺς μαθητὲς καὶ μάλιστα γιὰ θέματα τῆς πίστης μας καὶ τῆς καθημερινῆς ζωῆς, ποὺ εἶναι βαθύτατα πνευματικά.
Ἕνα σχετικὰ μικρὸ Λύκειο μὲ ἕξι τμήματα φιλοξενεῖ τουλάχιστον στὰ τρία ἀπὸ αὐτὰ ἀπὸ ἕνα μαθητὴ τοῦ ὁποίου ὁ ἕνας γονιὸς ἔχει ἤδη μεταβεῖ στὴν ἀληθινὴ ζωή. Τὸ μάθημα ἀναγκαστικὰ ἐπιστρέφει πολλὲς φορὲς στὴ συζήτηση γιὰ τὴν αἰώνια ζωή.

Τὸ ἔθνος τοῦ Γιαχβὲ. Πρωτ. Βασίλειος Γεωργόπουλος

Τὸ ἔθνος τοῦ Γιαχβὲ

Μιά σέκτα μέ ἐγκληματική δραστηριότητα

  Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Τή δεκαετία τοῦ 1980, τήν οἰκονομική εὐθύνη τοῦ «Ναοῦ» τήν εἶχε ἡ Linda Gaines, σέ συνδυασμό μέ μιά ὁμάδα ἐπιχειρήσεων, πού λειτουργοῦσαν στήν περιοχή τοῦ «Ναοῦ». Ἡ ἀρχική πίστη τῆς Σέκτας ἀναφερόταν στή μοναδικότητα τοῦ Θεοῦ τῆς Βίβλου καί τόν ὀνόμαζε «φῶς καί ὁδηγό τῆς πίστης».
Ἡ κίνηση δίδασκε τήν ἀνορθολογική καί παράδοξη θέση ὅτι ὁ Γιαχβέ εἶναι ὁ φοβερός μαῦρος θεός καί ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἦταν ἐπίσης μαῦρος. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ εἶχε ἔλθει στή γῆ νά λυτρώσει τούς Ἀφροαμερικανούς, ὅπου σύμφωνα μέ τά παραδοξολογήματα τῆς κινήσεως, συγκρότησαν τίς χαμένες φυλές τοῦ Ἰσραήλ καί νά τούς ἀπελευθερώσει ἀπό 400 χρόνια λευκῆς κατοχῆς. Ταυτοχρόνως ἰσχυρίζονταν ὅτι ἡ λευκή Ἀμερική εἶναι καταραμένη ἀπό τό Θεό.
Τή δεκαετία τοῦ ᾽80 ὁ ἱδρυτής τῆς κινήσεως υἱοθέτησε τό ὄνομα Yahweh ben Yahweh καί προέτρεπε τούς ὀπαδούς του νά ἀπαρνηθοῦν τόν ἀνήθικο κόσμο, πού ζοῦσαν, νά μετακομίσουν καί νά ἐγκατασταθοῦν γύρω ἀπό τόν «Ναό τῆς Ἀγάπης», νά υἱοθετήσουν τόν ἀφρικανικό τρόπο ντυσίματος καί νά ἀντικαθιστοῦν τά ὀνόματά τους μέ ἑβραϊκά.

Τί εἶναι ἡ χρῆσις μέ τό ῞Αγιο Μῦρο; Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας

Τί εἶναι ἡ χρῆσις μέ τό ῞Αγιο Μῦρο; 

Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας
 

Γιά τό Μυστήριο τοῦ ῾Αγίου Χρίσματος, γράφει ὁ 'Απόστολος Παῦλος, ὅτι εἶναι μία Θεία τελετή πού ἐπιτελεῖται σ' αὐτόν ὁ ὁποῖος βαπτίσθηκε. Χρίεται μέ τό ῞Αγιο Μῦρο σ' ὅλες τίς αἰσθήσεις καί σέ διάφορα ἄλλα μέρη τοῦ σώματός του, στό μέτωπο, στό στόμα, στ' αὐτιά, στό στῆθος, στά χέρια, καί στά πόδια γιά νά σφραγισθῇ ἔτσι καί νά ἐνισχυθῇ μέ τά χαρίσματα τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος καί νά τεθῇ στήν ὑπηρεσία τῆς 'Εκκλησίας.
Γιά τό Μυστήριο τοῦ Χρίσματος μᾶς λέγει ὁ 'Απόστολος Παῦλος, ὅτι οἱ Χριστιανοί ἐσφραγίζοντο μέ τό ῞Αγιο Πνεῦμα, ('Εφεσ. 1,13), ἐνῶ ὁ Εὐαγγελιστής 'Ιωάννης στήν Α.
 'Επιστολή του, (2,20-27), μᾶς λέγει: «καί ὑμεῖς χρῖσμα ἔχετε ἀπό τοῦ ῾Αγίου, καί οἴδατε πάντα», ἐνῶ στήν (Β. Κορ.1,21-2), γράφει: «῾Ο δέ βεβαιῶν ἡμᾶς σύν ὑμῖν εἰς Χριστόν καί χρίσας ἡμᾶς Θεός, ὁ καί σφραγισάμενος ἡμᾶς καί δούς τόν ἀρραβῶνα τοῦ Πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν».
῾Οποιοδήποτε κείμενο ἤ ἐπίσημο ἔγγραφο μόνο τότε ἔχει ἀξία, ὅταν ἔχῃ τοποθετηθεῖ σ' αὐτό καί ἡ σφραγίδα.῎Ετσι καί ἕνας βαπτισμένος μόνο τότε συναριθμεῖται στό σῶμα τῶν ἀληθινῶν ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ὅταν μετά τό βάπτισμά του, ἐπῆρε καί τήν σφραγίδα τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος μέ τό ῞Αγιο Μῦρο. Γι' αὐτό λέγει ὁ ῾Ιερεύς, ὅταν τόν χρίει: «Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος ῾Αγίου. 'Αμήν.

  Ἀναβάσεις

28 Νοεμβρίου 2013

Γιά νά διαβάσετε τά ὑπόλοιπα πατῆστε: Ὀρθόδοξος κατήχησις - Ἐπίσκοπος Ἀνδρέας

 

῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος ΙΕ'). Τελευταῖο

 ῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος ΙΕ')
Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

100. Μᾶς ἔλεγε ἀκόμη ὁ π. Κλεόπας: 
'Η ἄσκησις τοῦ ἐρημίτου καί ἡσυχαστοῦ εἶναι ἡ ἀδιάκοπη προσευχή βοηθουμένη καί ἀπό τήν νηστεία. 'Η προσευχή καί ἡ νηστεία εἶναι τά δύο ὅπλα πού προστατεύουν τόν ἡσυχαστή& εἶναι οἱ δύο πτέρυγες μέ τίς ὁποῖες ἀνεβαίνει μέχρι τοῦ θρόνου τοῦ Χριστοῦ.
'Ο ἐρημίτης πρέπει νά εἶναι μία ἀναμμένη λαμπάδα τῆς ἀδιάκοπης ἐργασίας τῆς προσευχῆς. 'Εάν  μένης στήν ἔρημο γιά  ἡσυχία, γιά ψυχαγωγία ἤ σπουδές, δέν θά σέ πολεμήση ποτέ ὁ διάβολος. 'Αλλά, ὅταν εἰπεῖς ὅτι μένεις γιά τόν Θεό, ὅταν ἀρχίζης νά προσεύχεσαι καί νά νηστεύης στήν ἔρημο, τότε βλέπεις τί πόλεμο σοῦ κάνει ὁ διάβολος.
'Αναφέρεται στό Γεροντικό ὅτι κάποιος ἡσυχαστής μετέβη στήν ἔρημο.
Μία ἡμέρα τοῦ ἐμφανίσθηκε ὁ διάβολος ὡς ἄνθρωπος καί τόν ἐρώτησε: « Γιατί ἦλθες ἐδῶ;» Γιά τόν Θεό!, τοῦ ἀπήντησε ὁ ἐρημίτης. Τότε ἄρχισε ὁ διάβολος νά τόν πολεμᾶ μέ κάθε εἴδους πειρασμούς, γιά νά τόν διώξη ἀπό τήν ἔρημο. «Γιατί μέ πολεμᾶς ἔτσι;» Τόν ἐρώτησε ὁ ἐρημίτης.

Οἰκουμενιστικό προσκύνημα. (Βασούλα Ρύντεν)

Ἱ.Μητρόπολη Πειραιῶς Γραφείο ἐπί τῶν Αἰρέσεων & Παραθρησκειῶν
Ἐν Πειραιεῖ τῇ 25ῃ Νοεμβρίου 2013

Οἰκουμενιστικό προσκύνημα

Τό περιοδικό τῶν ἐν Ἑλλάδι Ἰησουιτῶν «Ἀνοιχτοί Ὁρίζοντες» (τεῦχος 1083, Αὔγουστος – Οκτωβριος 2013) δημοσίευσε ἄρθρο τοῦ παπικοῦ κληρικοῦ καί διευθυντή τοῦ ἐν λόγω περιοδικοῦ κ. Θεοδώρου Κοντίδη μέ θέμα: «Ἕνα ἰδιαίτερο προσκύνημα στούς Ἁγίους Τόπους».

Διαβάζοντας μέ προσοχή τό ἄρθρο διαπιστώσαμε πράγματι, ὅτι τό «προσκύνημα» αὐτό ἦταν ὄντως «ἰδιαίτερο», διότι διοργανώτρια ἦταν ἡ γνωστή κ. Βασούλα Ρύντεν, ἡ ὁποία, ὅπως ἀναφέρει στό ἄρθρο του ὁ κ. Κοντίδης «εἶναι γνωστή ὡς ὀρθόδοξη πιστή, Ἑλληνίδα τῆς διασπορᾶς ἀπό τήν Ἡλιούπολη τοῦ Καΐρου, ἡ ὁποία σέ προσωπικά ὁράματα ἔχει συνομιλίες μέ τό Θεό Πατέρα, τό Χριστό, ἀλλά καί μέ ἁγίους καί μέ τήν Παναγία.
Τά ὁράματα αὐτά ἔχουν δημοσιευτεῖ σέ πολλές γλῶσσες, μεταξύ των ὁποίων καί στά ἑλληνικά καί εἶναι διαθέσιμα καί στό διαδίκτυο» (σέλ.23) καί πώς εἶναι «χαρισματική φυσιογνωμία!» (σέλ.25).

Κοινή πνευματική ζωή τῆς οἰκογένειας. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Κοινή πνευματική ζωή τῆς οἰκογένειας

Ὁ ἐν τῷ κόσμῳ πιστός καί τά μέλη τῆς οἰκογένειας στήν ὁποία ἀνήκει θά πρέπει νά λειτουργοῦν ὡς μέλη μιᾶς «κατ’ οἶκον Ἐκκλησίας».
Ἡ οἰκογένεια εἶναι μία μικρή Ἐκκλησία. Θά πρέπει τά μέλη της, κατά μίμηση τῆς μοναστικῆς Ἐνορίας, νά καλλιεργήσουν τήν κοινή λειτουργική ζωή, τήν νηστεία, τήν φιλανθρωπία, τήν ἁπλότητα καί ἀφελότητα, τήν ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη, τήν κοινή προσευχή μέσα στό σπίτι καθώς καί τήν πνευματική συμμελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί τῶν Πατερικῶν συγγραφῶν.
Ὁ συμπνευματισμός, ἡ φιλόθεος ἀδολεσχία καί ἡ κοινή προσευχή καλό εἶναι νά γίνονται σέ τακτά χρονικά διαστήματα καί σέ καθορισμένες ὧρες πού νά μποροῦν ὅλοι νά συμμετέχουν.

Μή φοβᾶσαι τόν καρκίνο. Ὁ Θεός δίνει τίς ἀρρώστειες τοῦ σώματος γιά τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς!

Μή φοβᾶσαι τόν καρκίνο. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, λένε ὅτι

ὁ Θεός δίνει τίς ἀρρώστειες τοῦ σώματος γιά τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς! 

Γι’ αὐτό χωρίς γογγυσμό, ἀλλά μέ εὐχαριστία καί δοξολογία, πρέπει νά τίς ἀντιμετωπίζουμε ὡς φάρμακα τῆς αἰωνίου ψυχῆς μας.
«Παιδεία Κυρίου ἀνοίγει μου τά ὦτα, ἐγώ δέ οὐκ ἀπειθῶ οὐδέ ἀντιλέγω.» (Ἡσ. 50,5)

Ὁ μακαριστός Γέροντας Πορφύριος ἔλεγε: «Αἰσθάνομαι τήν ἀσθένεια ὠς ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ». ( Βίος καί Λόγοι, σελ. 471 Περί ἀσθενείας ).
«Εὐχαριστῶ τόν Θεό, πού μοῦ ἔδωσε πολλές ἀρρώστειες. Πολλές φορές τοῦ λέω: Χριστέ μου, ἡ ἀγάπη Σου δέν ἔχει ὅρια! Τό πῶς ζῶ εἶναι ἕνα θαῦμα. Μέσα στίς ἄλλες μου ἀρρώστειες ἔχω καί καρκίνο στήν ὑπόφυση. Δημιμουργήθηκε ἐκεῖ ὄγκος πού μεγαλώνει καί πιέζει τό ὀπτικό νεῦρο. Γι’ αὐτό τώρα πιά δέν βλέπω. Πονάω φοβερά. Προσεύχομαι, ὅμως, σηκώνοντας τό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ μέ ὑπομονή».
Ἐπίσης ἔλεγε: «Τό τέλειο εἶναι νά μήν προσευχόμαστε γιά τήν ὑγεία μας. Νά μήν εὐχόμαστε νά γίνομαι καλά, ἀλλά νά γίνομε καλοί». ( σελ. 483 ).

Ἁγιοκατάταξις Ἱερομονάχου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου καὶ Ἱερομονάχου Μελετίου τοῦ ἐν Ὑψενῇ Ρόδου

Ἁγιοκατάταξις Ἱερομονάχου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου καὶ Ἱερομονάχου Μελετίου τοῦ ἐν Ὑψενῇ Ρόδου

Ἀνακοινωθέν (27/11/2013)

Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρίαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τήν τακτικήν συνεδρίαν αὐτῆς σήμερον, Τετάρτην, 27ην Νοεμβρίου 2013 πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων.

Κατ' αὐτήν, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἀποδεχθεῖσα:
α) εἰσήγησιν τῆς Κανονικῆς Ἐπιτροπῆς ἀνέγραψεν εἰς τό Ἁγιολόγιον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τούς Ἱερομόναχον Πορφύριον, τόν Καυσοκαλυβίτην, καί Ἱερομόναχον Μελέτιον τόν ἐν Ὑψενῇ Ρόδου, καί
β) τήν οἰκειοθελῆ παραίτησιν τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Βελγίου κ. Παντελεήμονος ἀπό τῆς διαποιμάνσεως τῆς ἐπαρχίας αὐτοῦ,  προτάσει τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, εἰς τήν οὑτωσί κενωθεῖσαν Μητρόπολιν Βελγίου ἐξελέξατο παμψηψεί τόν Θεοφιλέστατον Ἐπίσκοπον Σινώπης κύριον Ἀθηναγόραν.

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας
τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

28 Νοεμβρίου Συναξαριστής

Στεφάνου Ὁμολογητῆ, Ἀνδρέα, Πέτρου, Ἄννας Ὁσιομάρτυρος, Τῶν Ἁγίων Βασιλείου, Στεφάνου, Ἰωάννη, Γρηγορίου καὶ Γρηγορίου οἱ σὺν Στεφάνω μαρτυρήσαντες, Εἰρηνάρχου καὶ οἱ σὺν αὐτῶ ἑπτὰ γυναῖκες, τῶν Ἁγίων Τιμοθέου καὶ Θεοδώρου καὶ οἱ σὺν αὐτῶν μαρτυρήσαντες, Ρωμανοῦ Ἐπισκόπου.

Ὁ Ὅσιος Στέφανος ὁ Ὁμολογητής ὁ Νέος

Γεννήθηκε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ οἱ εὐσεβεῖς γονεῖς του, Ἰωάννης καὶ Ἄννα, τὸν ἀνέθρεψαν κατὰ τὸν καλύτερο χριστιανικὸ τρόπο. Ὅταν μεγάλωσε, μορφώθηκε ἀρκετὰ καὶ ἀργότερα ἀναδείχθηκε ἡγούμενος στὸ περίφημο ὄρος τοῦ Ἁγίου Αὐξεντίου.
Ὅταν ξέσπασε ὁ πόλεμος ἐναντίον τῶν ἁγίων εἰκόνων, ὄχι μόνο δὲ συμμορφώθηκε μὲ τὶς αὐτοκρατορικὲς διαταγές, ἀλλὰ καὶ χαρακτήρισε αἱρετικοὺς τοὺς εἰκονομάχους βασιλεῖς.
Καταγγέλθηκε στὸν αὐτοκράτορα Κωνσταντῖνο τὸν Κοπρώνυμο, ὁ ὁποῖος ἤλπιζε μὲ τὴν προσωπική του ἐπιβολή, ὅταν τὸν ἔφερνε μπροστά του, νὰ δαμάσει τὸ φρόνημα τοῦ Στεφάνου.
Συνέβη ὅμως τὸ ἀντίθετο. Ὁ Στέφανος, ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους μὲ «πολλὴν παρρησίαν ἐν πίστει τῇ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ», δηλαδὴ μὲ πολλὴ παρρησία καὶ θάρρος στὸ νὰ διακηρύττει τὴν πίστη ποὺ ὁμολογοῦν ὅσοι εἶναι σὲ κοινωνία μὲ τὸν Ἰησοῦ Χριστό, ἤλεγξε αὐστηρὰ κατὰ πρόσωπο τὸν Κοπρώνυμο. Αὐτὸς τότε τὸν ἔκλεισε στὴ φυλακὴ καὶ μετὰ ἀπὸ μέρες διέταξε νὰ τὸν θανατώσουν.

Τί εἶναι Μυστήριο; Τί εἶναι Χάρις; Τί εἶναι τό Βάπτισμα; Τό βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό ἴδιο μέ τό δικό μας βάπτισμα; Ἐπισκόπου Ἀνδρέου Ἀράντ καί Χουνεντοάρας

Τά ῞Αγια Μυστήρια

Ποιό εἶναι τό δέκατο ἄρθρο τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως καί ποία ἡ διδασκαλία του:

Τό δέκατο ἄρθρο εἶναι: «ὁμολογῶ ἕν βάπτισμα εἰς ἄφεσιν ἀμαρτιῶν». Αὐτό περιέχει τήν διδασκαλία γιά τό Μυστήριο τοῦ ῾Αγίου βαπτίσματος.

Τί εἶναι Μυστήριο;
Μυστήριον εἶναι ἕνα ἔργο ἤ μία ἱερά τελετή, ἡ ὁποία συστήθηκε ἀπό τόν Κύριό μας 'Ιησοῦ Χριστό στήν 'Εκκλησία, μέσῳ τῆς ὁποίας κοινωνοῦν οἱ πιστοί μέ τρόπους ὁρατούς τήν ἀόρατη Χάρι τοῦ Θεοῦ.

Τί εἶναι Χάρις;
῾Η Θεία Χάρις ἤ Θεία Δωρεά, εἶναι φῶς καί δύναμις τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, τήν ὁποίαν ὁ Θεός ἐκχέει στήν ψυχή τοῦ 'Ορθοδόξου Χριστιανοῦ μέσῳ τῶν ῾Αγίων Μυστηρίων, γιά νά μπορέσῃ νά ἀποκτήσῃ τήν σωτηρία καί τόν ἁγιασμό.

Εἶναι δίκαιο νά ἀποφεύγουμε τόν αἱρετικό;

Εἶναι δίκαιο νά ἀποφεύγουμε τόν αἱρετικό;

 Μέγας Ἀθανάσιος
Εἶναι δίκαιο οἱ πιστοί νά ἀποφεύγουν τή συναναστροφή καί τίς συζητήσεις, μέ ἐκείνους τούς ἀνθρώπους πού ξέφυγαν ἀπό τήν ὀρθή πίστη καί ἐπιμένουν στήν αἵρεση.

Αὐτό συμβουλεύει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: "αἱρετικό ἄνθρωπο, πού ἐπιμένει νά δημιουργεῖ σκάνδαλα καί διαιρέσεις στήν Ἐκκλησία, μολονότι τόν συμβούλευσες καί πρώτη καί δεύτερη φορά, ὀφείλεις νά τόν ἀποφεύγεις.
Παράτησέ τον. Γνώριζε πώς ὁ ἄνθρωπος αὐτός ἔχει ξεφύγει ὁλότελα. Ἐπιμένοντας στήν κακοδοξία του, ἁμαρτάνει. Νομίζει ὅτι τά φρονήματά του εἶναι ὀρθά.
Κατακρίνει τούς ἀντιφρονοῦντες σ' αὐτόν σάν αἱρετικούς. Καί ἔτσι κατακρίνοντας τούς ἄλλους, εἶναι αὐτοκατάκριτος. Κατακρίνει ὁ ἴδιος τόν ἑαυτό του". 

Ἕνας ἀκόμα λόγος, πού πρέπει νά τούς ἀποφεύγουν οἱ πιστοί, εἶναι καί τό ὅτι αὐτοί, σύμφωνα μέ τό παράδειγμα τοῦ ἀρχητοῦ τους τοῦ διαβόλου, τριγυρίζουν σάν λιοντάρια καί ζητοῦν ποιόν ἀπό τούς ἀκέραιους θά ἀποσπάσουν ἀπό τήν ὀρθόδοξη πίστη καί θά τόν καταπιοῦν ( Πρβλ. Α' Πέτρ. 5, 8 ).

kaiomenivatos.blogspot.gr

Νηστεία και φιλοξενία. Νηστεία και συνεστιάσεις. Νηστεία και σκανδαλισμός. (Μέρος Γ'). Π. Επιφανίου Θεοδωρόπουλου

Νηστεία και φιλοξενία

Είχα εξομολογηθεί στον Γέροντα προ ετών, θυμάται ένα πνευματικοπαίδι του, ότι είχαμε φιλοξενήσει στο σπίτι κάποιον εξάδελφο, λίγο κοσμικό στο φρόνημα σε ημέρα νηστείας και γι’ αυτό δεν είχαμε νηστεύσει. Ο Γέροντας υπήρξε αυστηρός:
-Την μια ο εξάδελφος, την άλλη ο κουμπάρος, την τρίτη ο μπατζανάκης, μετά ο φίλος! Αν το πάτε έτσι, δεν πρόκειται να νηστεύετε.
Καλά κάνετε και φιλοξενείτε. Αυτό σας το συνιστώ. Ακόμη και σε μέρες νηστείας. Αλλά θα προσφέρετε νηστίσιμα φαγητά.
Περιποιημένα και νόστιμα αν θέλετε να τιμήσετε κάποιον, αλλά νηστίσιμα. «Σήμερα», θα του λέτε απλά, «είναι νηστεία, γι’ αυτό σου έχουμε νηστίσιμο φαγητό. Δεν θέλουμε να παραβούμε τις εντολές της Εκκλησίας».

Νηστεία και συνεστιάσεις

Γέροντας Σωφρόνιος Αγιορείτης: Ήμουν στο Παρίσι, τα είχα όλα – (Έτσι νόμιζα..)

Γέροντας Σωφρόνιος Αγιορείτης: Ήμουν στο Παρίσι, τα είχα όλα – (Έτσι νόμιζα..)

Ήμουν στο Παρίσι, τα είχα όλα ζούσα με τον καλλιτεχνικό κόσμο του Παρισιού και συμμετείχα σε όλες τις εκδηλώσεις.
Όμως τίποτα δεν μου έδινε χαρά και ανακούφιση.
 Μετά από κάθε εκδήλωσητου καλλιτεχνικού κόσμου, είχα μέσα μου κενό και αγωνία.
 Ο λογισμός μου, μου έλεγε πως κάτι πρέπει να κάμω, για να φύγω από το αδιέξοδο, που με συνείχε…
 Όμως δεν εύρισκα λύση.
Έλεγα πως αυτή η ζωή είναι βάναυση, είναι ανιαρή.
Τότε σκέφτηκα να γίνω μοναχός, όμως πού και πώς δεν είχα ιδέα.
 Ήμουν Ρώσος εμιγκρέ-πρόσφυγας στη Γαλλία. Εκεί υπήρχαν πολλοί Ρώσοι, οι οποίοι ίδρυσαν το Θεολογικό Ινστιτούτο Του Αγίου Σεργίου…
Στο Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου,όλοι μιλούσαν για Θεό, αλλά Θεό δεν είδα…
Eνώ όταν πήγα στο Άγιο Όρος,κανείς δεν μιλούσε για Θεό και όλα έδειχναν τον Θεό».
π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ
http://tonoikaipnevmata.wordpress.com
agioritikesmnimes.blogspot.gr

Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ προς ΣΥΡΙΖΑ- ΔΗΜΑΡ & ΠΑΣΟΚ περί «συμφώνου ἐλεύθερης συμβίωσης»

Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ προς ΣΥΡΙΖΑ- ΔΗΜΑΡ περί «συμφώνου ἐλεύθερης συμβίωσης»

Μητροπολίτης Πειραιῶς Σεραφείμ

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 27ῃ Νοεμβρίου 2013

ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ

Ἡ κατάθεση πρότασης Νόμου ἀπό τόν «ΣΥΡΙΖΑ Ἑνωτικό Κοινωνικό Μέτωπο» καί τήν ΔΗΜΑΡ γιά τήν ἐπέκταση τοῦ ἰσχῦοντος δυστυχῶς Νόμου «περί συμφώνου ἐλεύθερης συμβίωσης» πού μετατρέπει τό ἀνθρώπινο πρόσωπο σέ χρηστικό ἀντικείμενο καί μάλιστα ὑποκείμενο δικαιοπρακτικῆς ἐνέργειας στά λεγόμενα «ὁμόφυλα ζευγάρια» ἐπειδή τό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο γιά τά δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου (ΕΔΔΑ) κατεδίκασε τήν χῶρα μας νά καταβάλη 5.000 Εὐρώ στούς προσφεύγοντες ἐπειδή δέν ἀναγνωρίζεται θεσμικά συμβίωση μεταξύ ὁμοφύλων προσώπων καί ἡ δηλωθείσα πρόθεση τῆς συγκυβέρνησης ΝΔ καί ΠΑΣΟΚ νά προωθήση στόν λεγόμενο ἀντιρατσιστικό Νόμο σχετική τροπολογία θέτει πλέον κατά τρόπο φρικιαστικό στή χῶρα μας τήν θεσμοθέτηση τῆς ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί τήν κατοχύρωση τῆς ψυχοπαθολογικῆς ἐκτροπῆς τῆς ὁμοφυλοφιλίας.

Ἡ Ἐκκλησία, ὡς χώρα τῶν μεταποιουμένων ἁμαρτωλῶν καί ὡς ἰατρεῖο παθῶν ψυχῶν καί σωμάτων δέν στηλιτεύει τά ἀτυχῆ θύματα τοῦ βυθίου δράκοντος τά ὁποῖα περιθάλπει διά τῶν εὐχῶν της καί τῶν ἱερῶν μυστηρίων της ἐφ’ ὅσον μετανοήσουν, ἀλλά τήν πολυποίκιλο τραγικότητα τῆς εἰδεχθοῦς ἁμαρτίας των.

Γιατί μνημονεύουμε τα ονόματα. Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

Γιατί μνημονεύουμε τα ονόματα. 

Μερικοί ρωτούν γιατί μνημονεύουμε τα ονόματα των κεκοιμημένων και των ζώντων στις προσευχές που κάνουμε γι’ αυτούς. Ο Θεός σαν παντογνώστης που είναι, δεν ξέρει τα ονόματά τους και τις ανάγκες τους;
Όμως αυτοί που μιλούν και σκέπτονται έτσι, ξεχνούν ότι την προσευχή δεν την κάνομε για ενημέρωση του Θεού. Φυσικά ο Θεός δεν έχει ανάγκη τέτοιας ενημερώσεως. Άλλη είναι η σημασία αυτής της προσευχής.
Προσευχόμεθα υπέρ των ζώντων και των μεταστάντων και τους μνημονεύουμε με τα ονόματά τους, για να δείξουμε, ότι τους αγαπάμε με όλη μας την καρδιά. Γιατί δεν είμαστε απλώς συγγενείς ή φίλοι ή γνωστοί, αλλά «αλλήλων μέλη». Μέλη της Μιάς Εκκλησίας. Του Ενός Μυστικού Σώματος του Χριστού.
Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στη μηχανική και απαθή μνημόνευση των ονομάτων και στην ολοκάρδια προσευχή. Το ένα απέχει από τον άλλο, όσο ο ουρανός από τη γη.
Η προσευχή πρέπει να είναι ειλικρινής εκδήλωση αγάπης. Η αγάπη είναι η πρώτη και μεγάλη εντολή. Γι’ αυτό ο Θεός τη δέχεται. Και γι’ αυτό την περιμένει! Η αγάπη για τους ζώντες και κεκοιμημένους αδελφούς μας είναι χρέος.

Τά δάκρυα. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Τά δάκρυα

Στόν κανόνα του ὁ καλός πιστός ἐνορίτης πρέπει νά ἐμπνευσθεῖ ἀπό τόν Πνευματικότου πατέρα νά καλλιεργεῖ μαζί μέ τήν προσευχή του καί τά δάκρυα.

«Τὰ δάκρυα» δίδασκε ὁ χαρισματοῦχος π. Ἐφραίμ «εἶναι μεταξὺ ἐμπαθείας καὶ ἀπαθείας» καί συνέχιζε: «Τὰ δάκρυα καθαρίζουν. Εἶναι τὰ ἀρχαρήτικα δάκρυα, δηλαδὴ τὰ δάκρυα μετανοίας. Ἤτοι σκέπτεσαι, ἐὰν κολασθῶ; Θὰ εἶμαι μὲ τὸν Χριστὸν ἢ μὲ τὸν διάβολον; Ἐὰν θὰ εἶμαι αἰώνια εἰς τὴν κόλασιν; Τότε τί θὰ κάνω; κ.ο.κ.

Κατόπιν ἔρχονται τὰ δάκρυα τῆς χάριτος. Τὰ δάκρυα αὐτὰ εἶναι τόσον γλυκά, ὥστε ὅταν μοῦ ἤρχοντο ἔλεγα: Θεέ μου εἰς τὸν Παράδεισον τίποτε ἄλλον δὲν θέλω, παρὰ νὰ κλαίω ἔτσι. Αὐτὰ τὰ δάκρυα ἔρχονται ὕστερα.

Τὰ δάκρυα εἶναι ἡ τροφὴ τῆς ψυχῆς. Ὅπως τὸ σῶμα (ὅταν) τρέφεται μὲ καλὴν τροφὴ ζωογονεῖται, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ τρέφεται μὲ τὰ δάκρυα καὶ ζωογονεῖται.

Νὰ καλλιεργεῖς τὰ δάκρυα. Νὰ καλλιεργεῖς τὶς εἰκόνες, τὶς σκέψεις, ποὺ φέρνουν δάκρυα. Ἐγὼ καλλιεργοῦσα τὴν εἰκόνα τοῦ νεκροῦ σώματος τοῦ Γέροντα Ἰωσήφ. Ὅταν τὸν φίλησα καὶ τὸν βάλαμε στὸ μνῆμα. Σκεπτόμουνα, ὅτι κι ἐγὼ σύντομα ἔτσι θὰ γίνω. Σκεπτόμουνα, μήπως ὁ Θεὸς δὲν μὲ δεχθεῖ, δὲν μὲ συγχωρήσει, κ.ο.κ.

Ὅταν προσεύχεσαι νὰ προσπαθεῖς νὰ ἔχεις δάκρυα. Γίνεται συνήθεια κατόπιν καὶ κλαῖς εἰς τὴν προσευχήν σου. Ὅταν ἔχῃς δάκρυα εἰς τὴν προσευχή, ὁ,τιδήποτε δάκρυα, πηγαίνεις μπροστά. Ὅταν σταματήσουν τὰ δάκρυα πᾷς ὀπίσω.

Όσιος Θεοδόσιος Τυρνόβου (†1362/3). Μνήμη 27 Νοεμβρίου

Όσιος Θεοδόσιος Τυρνόβου (†1362/3)

Αγιορείτης Άγιος. Μνήμη 27 Νοεμβρίου

Νέος εγκατέλειψε την πατρίδα του και πήγε στη μονή Αγίου Νικολάου στο Βιδύνιο. Εκεί αποστήθισε ολόκληρο το Ψαλτήρι κι επιδόθηκε στην άσκηση των αρετών. Μετά την κοίμηση του Γέροντός του Ιώβ, μετέβη στη μονή της Οδηγητρίας στο Τύρνοβο, που βρισκόταν στην τοποθεσία Άγιον Όρος. Συχνά περιεφέρετο στα δάση του Σλίβεν, για ν' απολαύσει τη χάρη της ησυχίας. Από εκεί κατευθύνθηκε στη μονή της Θεοτόκου της Επικέρνους.
Όταν άκουσε πως ο όσιος Γρηγόριος ο Σιναΐτης ήλθε από το Άγιον Όρος με τους μαθητές του στα Παρόρια, «όπως ο μαγνήτης έλκει προς αυτόν το σίδηρον, ούτω και η είδησις περί του πατρός είλκυσε και τον ένθεον άνδρα». Μετά την κοίμηση του οσίου Γρηγορίου ήλθε στον Άθωνα με τον φίλο του όσιο Ρωμύλο και έζησε αρκετό χρόνο μελετώντας τη ζωή και τα έργα των πατέρων.
Κατόπιν αναχωρεί για τη Θεσσαλονίκη, Βέροια, Κωνσταντινούπολη, Παρόρια και Σλίβεν. Καταλήγει στο όρος Κελιφάρεβο, πλησίον του Τυρνόβου, όπου με τη βοήθεια του φίλου του βασιλέα Ιωάννου Αλεξάνδρου ιδρύει μονή, στην οποία συγκεντρώνονται αρκετοί μοναχοί. Η μονή αποτέλεσε φάρο της Ορθοδοξίας, κέντρο αντιαιρετικό, που ακτινοβολούσε στη Σερβία, Ουγγαρία και Βλαχία.

27 Νοεμβρίου Συναξαριστής

Ἰακώβου Πέρση, Πινουφρίου Ὁσίου, Ναθαναὴλ Ὁσίου, Μωυσῆ Ὁσίου, Ἰακώβου Θαυματουργοῦ.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Πέρσης

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος, ἔζησε τὸν 4ο μ.Χ. αἰ. ἐπὶ βασιλέως Ἀρκαδίου. Ζοῦσε στὴν Βηθλαδὰ τῆς Περσίας καὶ καταγόταν ἀπὸ ἐπίσημο γένος. Ἦταν φίλος μὲ τὸν βασιλιὰ τῶν Περσῶν, Ἰσδιγέρδη.
Παρασυρμένος ἀπὸ αὐτὴ τὴ φιλία του, ὁ Ἰάκωβος ἀπαρνήθηκε τὴν πίστη του στὸν Χριστό. Γιὰ νὰ εὐχαριστήσει τὸν Ἰσδιγέρδη, ἄφησε τὸν ἑαυτό του νὰ χαθεῖ μέσα στὴν ψευδαίσθηση τοῦ πλούτου τῶν ἀνακτόρων.
Ὅταν τὸ ἔμαθαν αὐτὸ ἡ μητέρα καὶ ἡ γυναίκα του, οἱ ὁποῖες ἦταν εὐσεβεῖς καὶ πιστὲς χριστιανὲς λυπήθηκαν καὶ ἐξοργίστηκαν. Καὶ οἱ δυὸ λοιπὸν τὸν ἐπιπλήξανε γιὰ τὴ στάση του καὶ τοῦ δήλωσαν ὅτι δὲν ἤθελαν καμία σχέση, μαζί του. Αὐτὸ τὸ μικρὸ πλῆγμα, ἐπανέφερε τὸν Ἰάκωβο στὸν ἴσιο δρόμο. Τὸν ἔκανε νὰ διαπιστώσει τὸ χάσμα τὸ ὁποῖο δημιούργησε.
Ἔτσι ὁ Ἰάκωβος ἀποφάσισε νὰ ἐξαγνίσει τὸ ἀτόπημά του καὶ νὰ ἐπανέλθει στὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Μετὰ ἀπὸ τὴν ἀπόφαση αὐτή, πῆγε στὸν βασιλιὰ καὶ ὁμολόγησε μπροστά του τὴν μία καὶ ἀληθινὴ πίστη στὸν Χριστό.

῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος ΙΔ')

 ῎Εργα καί διδακτικοί Λόγοι τοῦ π. Κλεόπα. (Μέρος ΙΔ')
Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

99. 'Ο π. Κλεόπας πολλές φορές μᾶς συνιστοῦσε καθαρή καί εἰλικρινῆ ἐξομολόγησι. Κάποια φορά μᾶς ἀνέφερε καί τό παρακάτω περιστατικό κάποιου ὀρθοδόξου Χριστιανοῦ, τοῦ ὁποίου τό σῶμα ἔμεινε ἄλειωτο καί τυμπανιαῖο, διότι δέν εἶχε ἐξομολογηθῆ στήν ζωή τά ἁμαρτήματά του.
Στήν 'Επισκοπή τοῦ Χούσι, τό 1785 ἐζοῦσε ἕνας μοναχός, ὀνόματι Ραφαήλ. Αὐτός ὁ μοναχός ἦτο ἀγγειοπλάστης καί εἶχε ἐνάρετη ζωή. Τήν ἡμέρα δέν ἔτρωγε τίποτε καί μόνο τό βράδυ, μετά τήν δύσι τοῦ ἡλίου, ἔτρωγε πολύ λίγο φαγητό. Μετά ἔπαιρνε ἕνα βιβλίο καί ἐδιάβαζε.
Γιά ὕπνο ἐπήγαινε καί ἐξάπλωνε στό Κοιμητήριο, ἀνάμσεα στούς Σταυρούς τῶν νεκρῶν. Χειμῶνα καί καλοκαίρι ἐφοροῦσε ἕνα γελέκο ἀπό δέρμα μέ μαλλί προβάτου καί μ' αὐτό κοιμόταν στά μνήματα. Οἱ ἄλλοι μοναχοί τόν ὠνόμαζον «ὁ Ραφαήλ ὁ σαλός» Μακάρι νά εἴμασταν κι ἐμεῖς σαλοί σάν αὐτόν! Αὐτός ἦτο ἅγιος
Δέν συνωμιλοῦσε μέ κανέναν, ἀλλά, ὁσάκις τοῦ ζητοῦσαν παραγγελίες, ἐθαύμαζαν ὅλοι τά ἔργα πού ἐξήρχοντο ἀπό τά χέρια του. Τόν ἐρωτοῦσαν γιατί κοιμᾶται στό Κοιμητήριο κι ἐκεῖνος ἀπαντοῦσε: «Διότι ἐκεῖ εἶναι καί ἡ ἰδική μου κατοικία. 'Εάν αὔριο ἀποθάνω, δέν θά μέ πᾶτε ἐκεῖ; Γι' αὐτό θέλω κι ἐγώ νἀ συνηθίσω μέ τά μνήματα».

Ὁ γερο-ἐπίσκοπος Γρηγόριος ἀνεβάζει τό Βασίλειο στό θρόνο τῆς Καισάρειας. (Μέρος Α'). Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Ὁ γερο-ἐπίσκοπος Γρηγόριος ἀνεβάζει τό Βασίλειο στό θρόνο τῆς Καισάρειας. (Μέρος Α')

Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

Μέ τόν Οὐάλη (364-378) αὐτοκράτορα τό ἀνατολικό ρωμαϊκό κράτος προσπαθοῦσε μάταια νά ἰσορροπήσει. Ἐχθροί ἀπό τήν Ἀνατολή, Πέρσες καί Ἀρμένιοι. Ἐχθροί ἀπό τά βόρεια σύνορα, Γότθοι, Οὖνοι καί Ἀλαμανοί.
Περνούσανε τό Δούναβη καί ἀπειλοῦσαν τήν Ἰλλυρία, τή Θράκη καί τή Μακεδονία.  Καί σά νά μήν ἀρκούσανε αὐτά, ἦρθε καί ὁ Προκόπιος, ἕνας συγγενής τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ (361-363) στή Γαλλία. Ἐπαναστάτησε, ἀνακηρύχτηκε στήν Κωνσταντινούπολη αὐτοκράτορας καί ἀγωνίστηκε νά ἐκτοπίση τόν Οὐάλη, ὁ ὁποῖος τελικά τά κατάφερε.  Νίκησε τόν Προκόπιο καί τούς Γότθους συμμάχους του καί σιγουρεύτηκε στό θρόνο.
Ἀλλά καί τό ἐσωτερικό μέτωπο ἤτανε ἀνάστατο.
Οἱ αἱρετικοί ἀρειανοί προσεταιρίστηκαν τόν Οὐάλη καί αὐτός, ἀκούγοντας τίς εἰσηγήσεις τους, στράφηκε κατά τῶν ὀρθοδόξων. Οἱ χριστιανοί διαιρέθηκαν πάλι, ἐνῶ μέ τόν Ἰοβιανό (363-364) τά πνεύματα εἶχαν ἡσυχάσει.
Οἱ ἀρειανοί ἀποθηριώθηκαν.  Εἴχανε τίς πλάτες τῆς ἐξουσίας καί μέ αὐτήν κυρίεψανν ὅλα τά ἐκκλησιαστικά κέντρα.  Πολλοί ἀξιωματοῦχοι, γιά ν’ ἀρέσουνε στόν Οὐάλη, καταδιώκανε καί τιμωρούσανε τούς ὀρθοδόξους μέ ζῆλο μεγαλύτερο ἀπό αὐτόν, πού ἔδειχναν στή μάχη γιά τούς ἐχθρούς τοῦ κράτους.
Ἰδιαίτερα μέχρι τό 370 ἡ κατάσταση τῶν ὀρθοδόξων στό ἀνατολικό κράτος ἤτανε ἀφόρητη. Ἐξορίες, δημεύσεις περιουσιῶν, καταπιέσεις, παντός εἴδους διωγμοί.

Επιστολή Μητροπολίτου Γόρτυνος Ιερεμία προς Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο Νικόλαο

Επιστολή Μητροπολίτου Γόρτυνος Ιερεμία προς Ρωμαιοκαθολικό Αρχιεπίσκοπο Νικόλαο *

Εντιμότατε κ. Νικόλαε,
Καθολικέ Αρχιεπίσκοπε Νάξου, Τήνου, Άνδρου και Μυκόνου
Χαίρετε και υγιαίνετε!

1.   Είμαι ένας Αρχιερεύς της Ορθοδόξου Εκκλησίας και διακονώ ποιμαντικά τον λαό του Θεού στην Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως. Ευχαριστώ τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, διότι γεννήθηκα και ανατράφηκα στην αγκαλιά της Μάνας Ορθοδόξου Εκκλησίας. 

Ο άγιος ημών των Ορθοδόξων Κοσμάς ο Αιτωλός, στον οποίον οι Έλληνες πρέπει να είμεθα ευγνώμονες, διότι αν δεν υπήρχε αυτός, δεν θα υπήρχε πατρίδα ελευθέρα, έλεγε στο κήρυγμά του στους υποδούλους Έλληνες: «Όλες αι πίστες είνε ψεύτικες• τούτο κατάλαβα αληθινόν, ότι μόνη η πίστις των ορθοδόξων χριστιανών είνε καλή και αγία. Να ευφραίνεσθε όπου είσθε ορθόδοξοι χριστιανοί και να κλαίετε διά τους ασεβείς και αιρετικούς όπου περιπατούν εις το σκότος».[1]

Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ. Ὁμιλία 38η π.Σάββα Ἁγιορείτη

Π. Σάββας 2013-06-27 Οἱ περιπέτειες ἑνός προσκυνητοῦ ΛΗ΄ Μέρος.

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 27-06-2013 (ΣυνάξειςΝέων στό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Ι. Ν. Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης).  

Γιά νά κατεβάσετε καί νά ἀποθηκεύσετε τήν ὁμιλία πατῆστε ἐδῶ (δεξί κλίκ, ‘Ἀποθήκευση προορισμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Interntet Explorer ἤ Ἀποθήκευση δεσμοῦ ὡς, ἄν ἔχετε Mozilla. Στή συνέχεια δῶστε τό ὄνομα πού θέλετε καί πατῆστε ΟΚ γιά νά ἀποθηκευθεῖ ἡ ὁμιλία)

hristospanagia3.blogspot.gr