Ἡ Προφητεία τοῦ 'Επισκόπου ἁγίου 'Ιωάννου. Τό θαυμαστό τέλος τοῦ ρασοφόρου Βασιλείου. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε.

Ἡ Προφητεία τοῦ 'Επισκόπου ἁγίου 'Ιωάννου

Μέρος Β'

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

 Τό Φθινόπωρο τοῦ ἔτους 1930, ὁ ρασοφόρος Βασίλειος ἔβοσκε τά πρόβατα μαζί μέ τόν ἀδελφό του Κωνσταντῖνο στήν περιοχή τῶν ὀρέων τῆς Σύχλας. 'Ο π. Βασίλειος ἐπήγαινε μπροστά ἀπό τά πρόβατα καί προσηύχετο, ἐνῶ ὁ Κωνσταντῖνος ἀκολουθοῦσε.
'Εκείνη τήν ὥρα πέρασε ἀπό δίπλα του ἕνας ἅγιος ἐρημίτης, ὁ 'Επίσκοπος 'Ιωάννης, συνοδευόμενος κι ἀπό ἕνα διάκονο. Αὐτός εἶχε φύγει ἀπό τό Κίεβο τό ἔτος 1918, ἐξ αἰτίας τῶν διωγμῶν τοῦ ἀθεϊστικοῦ καθεστῶτος. 'Ο 'Επίσκοπος 'Ιωάννης ἐμφανίσθηκε μπροστά τους, τούς εὐλόγησε καί τούς δύο καί ὡς προορατικός, εἶπε στόν νεώτερο ἀδελφό μέσω τοῦ διακόνου του, ὁ ὁποῖος ἐγνώριζε τήν ρουμανική γλῶσσα.
-'Αδελφέ Κωνσταντῖνε, εἰπέ στόν ἀδελφό σου Βασίλειο νά ἑτοιμάζεται καί νά πηγαίνη μπροστά, διότι ἔχει νά διανύση ἕνα πολύ μακρινό δρόμο!
'Ο διάκονος μετέφρασε τά λόγια αὐτά στόν ἀδελφό Κωνσταντῖνο. Κατόπιν ὁ μακάριος 'Επίσκοπος ἀνεχώρησε γιά τήν Σύχλα, στόν Πνευματικό του, ἱερομόναχο μεγαλόσχημο  Βασιανό, ὁ ὁποῖος ἀσκήτευε πλησίον τῆς σπηλιᾶς τῆς ὁσίας Θεοδώρας. 'Ο Κωνσταντῖνος ὅμως δέν κατεννόησε τί ἐσήμαιναν τά λόγια τοῦ 'Επισκόπου. 'Αλλά, ὅταν συναντήθηκαν μέ τόν ἀδελφό του τόν π. Βασίλειο, πού προπορευόταν τῶν προβάτων, τοῦ ἐμήνυσε τά λόγια αὐτοῦ τοῦ ἁγίου ἐρημίτου, ἐπισκόπου 'Ιωάννου.
'Ο π. Βασίλειος κατάλαβε τήν προφητεία τοῦ ἁγίου 'Επισκόπου, ὅτι σίγουρα ἔπρεπε νά ἑτοιμασθῆ διότι ἡ ὥρα τῆς ἀναχωρήσεώς του ἀπ' αὐτόν τόν κόσμο ἐπλησίαζε.

Τό θαυμαστό τέλος τοῦ ρασοφόρου Βασιλείου

Τήν ἄνοιξι τοῦ ἔτους 1931, αὐτός ὁ ταπεινός ὑποτακτικός καί πρῶτος γυιός στήν οἰκογένεια τοῦ  'Αλεξάνδρου 'Ηλίε, ἀρώστησε καί μεταφέθηκε στήν Σκήτη. Κάποτε, μετά τό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας καί προσευχόμενος μπροστά στήν ἐκκλησία, εἶδε μία φοβερή ὀπτασία. 'Από τόν φόβο του ἀρχισε νά κλαίη καί νά φωνάζη δυνατά:

'Υπεραγία Θεοτόκε, σῶσον με, διότι μέ κτυποῦν οἱ δαίμονες! Δέν μέ ἀφήνουν!
'Ενῶ πρός τούς Πατέρας πού ἄκουσαν τίς φωνές του καί συγκεντρώθησαν γύρω του, τούς εἶπε:
-Προσκυνεῖτε, Πατέρες! Προσκυνεῖτε! 'Ιδού ἦλθε ἡ Δέσποινά μας! 'Η Μητέρα τοῦ Κυρίου μας εἶναι ἐνώπιόν μας μέ τόν Σωτῆρα Χριστό στήν ἀγκαλιά της! Νάτην, εἶναι ψηλά ἐπάνω μας!. . .
-'Αδελφέ π. Βασίλειε, γιατί ἐφώναζες τόσο δυνατά; Τόν ἐρώτησαν οἱ Μοναχοί.
-Πατέρες, ὅταν προσευχόμουν μπροστά στήν ἐκκλησία, ξαφνικά ἐμφανίσθηκε μία ὁμάδα δαιμόνων πολύ φοβερῶν μέ πύρινα ρόπαλα στά χέρια τους κι ἄρχισαν νά μέ κτυποῦν σκληρά καί νά κραυγάζουν:
<Ματαίως προσεύχεσαι, δέν θά σωθῆς! Σύ εἶσαι ἰδικός μας, διότι εἶσαι ἁμαρτωλός>. Τότε ἄρχισα νά ἱκετεύω μέ ἐλπίδα τήν Κυρία μας Θεοτόκο. Τήν στιγμή ἐκείνη, κατέβηκε χαμηλά ἀπό τόν οὐρανό ἕνα ἄσπρο σύννεφο, πλημμυρισμένο στό φῶς, καί στάθηκε ἐπάνω ἀπό τήν ἐκκλησία μας. Μέσα στό σύννεφο εἶδα τήν Κυρία Θεοτόκο μέ τό Θεῖο Βρέφος στήν ἀγκάλη της καί μοῦ εἶπε:
-Μή φοβᾶσαι. 'Από σήμερα ἔχεις ἀκόμη τρεῖς ἡμέρες. Κατόπιν θά ἔλθης κοντά μας. 'Υστερα ὁ Σωτήρ μᾶς  εὐλόγησε ὅλους καί τό σύννεφο ἀνέβηκε πάλι στόν οὐρανό. . . . Πατέρες, μεγάλη εἶναι ἡ δύναμις καί ἡ παρρησία τῆς Κυρίας Θεοτόκου ἐνώπιον τοῦ Σωτῆρος μας 'Ιησοῦ Χριστοῦ καί πάρα πολύ ἀκούει τίς προσευχές της!
Στήν συνέχεια ὁ 'Ηγούμενος τοῦ εἶπε τά ἑξῆς:
-'Αδελφέ Βασίλειε, πρόσεχε νά μή σέ ἐξαπατήση ὁ νοητός ἐχθρός! Πρόσεχε τόν ἑαυτό σου καί τόν νοῦ σου, διότι πολλές εἶναι οἱ παγίδες του!
Μετά εἶπε πρός τούς ἄλλους 'Αδελφούς:
-'Εάν μετά ἀπό τρεῖς ἡμέρες ὁ π. Βασίλειος θ' ἀναχωρήση ἀπό κοντά μας, τότε πραγματικά ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου μας τοῦ ἐμφανίσθηκε! 'Εάν, δέν πεθάνη, τότε ὁ διάβολος τόν ἐξηπάτησε!
Μετά ἀπό τρεῖς ἡμέρες, ἀκριβῶς τήν ἴδια ὥρα τῆς ἐμφανίσεως τῆς Παναγίας μας, ὁ ρασοφόρος Βασίλειος 'Ηλίε ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνη μέ τήν προσευχή στά χείλη του.
'Η ἄσκησις καί τό τέλος τοῦ μοναχοῦ Γερασίμου 'Ηλίε
'Ο μοναχός Γεράσιμος 'Ηλίε ἦτο μεγαλύτερος ἀδελφός τοῦ π. Κλεόπα. Αὐτός ἐποίμανε τίς ἀγελάδες τῆς Σκήτης ἐπί τέσσερα συνεχῆ χρόνια, διότι ἦτο μία Ψυχή  ἀγωνιστική καί φιλέρημη. Μετά τήν κουρά του σέ μοναχό ὁ π. Γεράσιμος ἐπολλαπλασίασε τίς ἀσκήσεις του. ῎Ελεγε καθημερινά τό Ψαλτήριο, ἐδιάβαζε τίς 'Ακολουθίες τοῦ νυχθημέρου, πολλές ἀπό τίς ὁποῖες τίς ἤξερε ἀπέξω, ἐνῶ τίς νύκτες ἔκανε ἑκατό μετάνοιες λέγοντας καί τήν εὐχή τοῦ 'Ιησοῦ. ῏Ητο ζηλωτής στά πνευματικά, σιωπηλός καί εἶχε μεγάλη εὐλάβεια στήν Παναγία μας. Συζητοῦσε λίγο καί εἶχε τό χάρισμα τὦν δακρύων.

Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου 

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω 

1999

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   Κλεόπας Ηλίε - Ιωαννίκιος Μπάλαν