Ὁ φυσικὸς κόσμος τῆς Καμτσάτκας. Μέρος Α'. Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος.

 Ὁ φυσικὸς κόσμος τῆς Καμτσάτκας

                                                                               Μέρος Α'

Δέν πρέπει νά παραλείψω μιά ἀναφορά σέ μερικά στοιχεῖα τοῦ φυσικοῦ κόσμου τῆς Καμτσάτκας, πού παρουσιάζουν ἐξαιρετικό ἐνδιαφέρον καί πρωτοτυπία.  Καί πρῶτα-πρῶτα, στά ποτάμια της.
Ἡ χερσόνησος διασχίζεται σ’ ὅλο τό μῆκος της ἀπό ποταμάκια –ξεπερνοῦν τά διακόσια- πού πηγάζουν ἀπό τά ὀρεινά. Μέ γραφικούς ἑλιγμούς, μεσ’ ἀπό ὁμαλές κοιλάδες ἤ ἀπότομες χαράδρες, φτάνουν μέχρι τούς παραλιακούς βαλτότοπους καί χύνονται στή θάλασσα. Τό μεγαλύτερο ποτάμι, πού ὀνομάζεται κι αὐτό Καμτσάτκα, ἔχει μῆκος 570 βέρστια. Εἶναι ρηχό, μέ πετρώδη κοίτη, καί δέχεται τά νερά ἑκατόν εἴκοσι χειμάρρων.
Τά χρόνια ἐκεῖνα ὁ ποταμός Καμτσάτκα δέν ἦταν πλωτός, παρά μόνο μέχρι τό χωριό Μίλκοβο. Τό ἴδιο καί τ’ ἄλλα ποτάμια. Ἔτσι ὅπως ἦταν λοιπόν παρθένα κι ἀναλλοίωτα ἀπό ἀνθρώπινες ἐπεμβάσεις, προσφέρονταν γιά τήν ἀναπαραγωγή ἑνός πολύτιμου ψαριοῦ, τοῦ κόκκινου σολομοῦ.
Κάθε χρόνο, σέ ὁρισμένη ἐποχή, ἀναρίθμητο πλῆθος σολομῶν ἀνεβαίνουν ἀπό τή θάλασσα πρός τίς πηγές τῶν ποταμῶν, ἐκεῖ πού εἶχαν γεννηθεῖ, γιά νά γεννήσουν κι αὐτοί στό ἴδιο μέρος τ’ αὐγά τους. Εἶναι ἕνα ἀληθινό θαῦμα τῆς δημιουργίας τοῦ Θεοῦ.

Ὁ σολομός, πού ζεῖ στούς ὠκεανούς, γεννάει τ’ αὐγά του πάντα στά ποτάμια, καί μάλιστα ἀποκλειστικά στό ποτάμι ἐκεῖνο πού ὁ ἴδιος γεννήθηκε. Ὅταν ἔρθει ἡ ἐποχή τῆς ὠτοκίας, οἱ σολομοί, σ’ ὅποιο σημεῖο τῆς θάλασσας κι ἄν βρίσκονται, ἀρχίζουν τίς ἀπίστευτες μεταναστεύσεις τους μέ προορισμό τούς ποταμούς, ὅπου εἶδαν τό φῶς τῆς ἡμέρας.
Μόλις φτάσουν στίς ἐκβολές τῶν ποταμῶν, ἀρχίζουν ν’ ἀνεβαίνουν ἀντίθετα στό ρεῦμα!  Εἶναι κι αὐτό ἕνα ἄλλο καταπληκτικό θαῦμα.  Μέ ἀπίστευτη δύναμη ἀντιμετωπίζουν ἀποφασιστικά τήν ὁρμή τοῦ νεροῦ, παρακάμπτουν ἀσυγκράτητοι ὅλα τά φυσικά ἐμπόδια, ὑπερπηδοῦν καταρράκτες ὕψους πολλῶν μέτρων καί κατευθύνονται ἀκάθεκτοι πρός τίς πηγές.
Κάθε θηλυκός σολομός, ὅταν βρεθεῖ στό σημεῖο πού θέλει, χτυπάει δυνατά μέ τήν οὐρά του τόν πυθμένα τοῦ ποταμοῦ κι ἀνοίγει ἕνα μικρό λάκκο στήν ἄμμο ἤ στά χαλίκια. Ὕστερα γεννάει ἐκεῖ μέσα τ’ αὐγά του, δεκαπέντε χιλιάδες περίπου, στρογγυλά, σχεδόν διαφανή, διαμέτρου πέντε-ἕξι χιλιοστῶν.  Στή συνέχεια ὁ ἀρσενικός σολομός γονιμοποιεῖ τ’ αὐγά, καλύπτοντάς τα μ’ ἕνα γαλακτῶδες ὑγρό πού ἐκκρίνει.
Ἀφοῦ ἐπιτελέσουν τό γονικό τους χρέος οἱ σολομοί, σέ ἄθλια πιά κατάσταση, πεθαίνουν καί γίνονται τροφή γιά τίς ἀλεποῦδες, τά σκυλιά καί τά σαμούρια.
Τήν ἄνοιξη ἐκκολάπτονται τά μικρά ψαράκια, πού σέ ἡλικία δύο ἤ τριῶν ἐτῶν εἶναι ἕτοιμα κι αὐτά γιά τό μεταναστευτικό τους ταξίδι στή θάλασσα.
Ὁλόκληρος ὁ κύκλος τῆς ζωῆς τοῦ κόκκινου σολομοῦ, ἀπό τήν ἐκκόλαψή του μέχρι τήν ἐπιστροφή του πάλι στόν ἴδιο τόπο γιά τήν ἀναπαραγωγή, διαρκεῖ ἕξι χρόνια περίπου, τρία χρόνια στό ποτάμι καί τρία χρόνια στή θάλασσα.
Χαρακτηριστικά εἶναι καί τά καβούρια πού ζοῦν στίς ὀχοτσκικές ἀκτές. Ἔχουν νοστιμότατο καί θρεπτικό κρέας καί ἀποτελοῦν σπουδαία τροφή γιά τούς κατοίκους. 
Χρειάζεται ὅμως ἰδιαίτερη ἱκανότητα καί τόλμη γιά τή σύλληψή τους, ἐπειδή δέν εἶναι καί τόσο μικρά. Στά θηλυκά τό πλάτος τοῦ κεφαλιοῦ φτάνει τά εἰκοσιπέντε ἑκατοστά, τό ἄνοιγμα τῶν ποδιῶν τό ἑνάμισι μέτρο καί τό βάρος τους τά ἑπτά κιλά! Τ’ ἀρσενικά εἶναι συνήθως μιάμιση φορά μεγαλύτερα ἀπό τά θηλυκά.

Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.121-130

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα