Ὁ στρατιωτικός δικαστής. Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων

 

 Ὁ στρατιωτικός δικαστής

 Ἡ ἐπιστροφή στόν Χριστό. Πρώτο μέρος

Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων  Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Ἰωάννης Ἰανωλίδε
 
Ὁ στρατιωτικός δικαστής ἦταν ἕνας συνηθισμένος κοσμικός τύπος, τόν ὁποῖον καταφρονούσαμε. Προερχόμενος ἀπό μιά οἰκογένεια μέ πονηρές συνήθειες, ὁ φιλόδοξος νεαρός ἔγινε στρατιωτικός δικαστής.
Ὅταν τόν Νοέμβριο 1938, στό Τινκαμπέστι, 14 ἄνθρωποι πυροβολήθηκαν καί  ὕστερα πετάχτηκαν σ΄ ἕνα λάκκο καί κάηκαν μέ ἰσχυρό ὀξύ (15 μπιτόνια βιτριόλι) γιά νά μήν ἀναγνωρισθοῦν, οἱ βασανιστές θυμήθηκαν ὅτι δέν εἶχαν καλέσει κι ἕναν εἰσαγγελέα γιά νά διαπιστώσει  ὅτι οἱ δεκατέσσερις «προσπάθησαν νά δραπετεύσουν στό δάσος καί, στήν μάχη πού ἔδωσαν μέ  τούς φύλακές τους, πυροβολήθηκαν».
 Ποιός μποροῦσε νά παίξει αὐτό τό ἀπαίσιο παιχνίδι; Ὁ στρατιωτικός δικαστής Ἀουρέλ Μουντεάνου. Ἔτσι ξεκίνησε ἡ μεγάλη του καριέρα. Τόν  ἔφεραν ἀμέσως στήν Ζιλάβα καί μέσα σέ ἀτμόσφαιρα τρόμου καί φρίκης, τοῦ ἀνακοινώθηκε τί πρέπει νά κάνει – καί τό ἔκανε χωρίς γογγυσμό καί δισταγμό. Καί ὅταν ἕνας ἀπό τούς ἀνθυπασπιστές, ὁ ὁποῖος εἶχε φονεύσει μέ στραγγαλισμό κάποιον φυλακισμένον, εἶχε κυριευθῆ ἀπό λύπη καί ἀπό ἕνα νευρικό κλονισμό, οὐρλιάζοντας ὅσο μποροῦσε δυνατώτερα ὅτι ἐφόνευσε ἕναν ἀθῶο ἄνθρωπο, ὁ στρατιωτικός δικαστής Ἀουρέλ Μουντεάνου τόν ἀπείλησε καί τόν χτύπησε γιά νά σιωπᾶ καί τόν ἀνάγκασε νά ὑπογράψει μιά δήλωση σύμφωνα μέ τό τυπικό πού εἶχε δοθῆ ἀπό τούς δολοφόνους κομμουνιστές.
Τό 1941, ὁ στρατιωτικός δικαστής σκηνοθέτησε τόν στυγερό σφαγιασμό 30 Ἑβραίων, πού βρέθηκαν κρεμασμένοι στά τσιγκέλια ἑνός σφαγίου τοῦ Βουκουρεστίου. Ἐπίσης, αὐτός ὁ στρατιωτικός δικαστής ἔγραψε κι ἕνα ψεύτικο πρακτικό, σύμφωνα μέ τό ὁποῖο ἕνας δυστυχισμένος ρουμᾶνος στρατιώτης, πού εἶχε πεθάνει στίς φλόγες ἑνός πυρπολημένου αὐτοκινήτου, παρουσιάστηκε σάν θῦμα ἐπάνω στό ὁποῖο οἱ λεγεωνάριοι ἔριξαν βενζίνη καί τό ἔκαψαν.
Αὐτός ἦταν ὁ στρατιωτικός διοικητής τοῦ Ἀϊουντ, στάλμένος μέ τήν ἀποστολή γιά νά μᾶς καταστρέψει. Αὐτός ἔγινε γιά ἐμᾶς τό σύμβολο τῆς ἀνανδρίας καί τῆς δολοφονίας, τῆς ἀσέβειας καί τῆς ἀγριότητας, ὥστε τόν μισούσαμε μέχρι τόν θάνατόν μας.

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας