Αγιορείτης
Άγιος Μνήμη
15 Ιουνίου
Ήταν υιός
ιερέως από τη Βουλγαρία και από νέος πόθησε την ασκητική
ζωή. Όταν οι γονείς του θέλησαν να τον νυμφεύσουν, έφυγε για το Άγιον
Όρος και,
έγινε μοναχός στη μονή Χιλανδαρίου.
Αργότερα
επέστρεψε στη Σερβία και ασκήθηκε στην Κλεισούρα του
ποταμού Ίμπα και το μοναστήρι του Ντέτσανη. Πατριάρχευσε δύο φορές
(1375-1379
και 1389-1392). Την πρώτη φορά παραιτήθηκε οικειοθελώς και επέστρεψε
στην
ποθητή του έρημο.
Μετά από παράκληση του ηγεμόνα Λαζάρου αναλαμβάνει
ξανά την
πατριαρχεία. Τη φορά αυτή όμως έχει να γευθεί μεγάλη θλίψη, γιατί στις
ημέρες
του συμπίπτει η πιο ζοφερή περίοδος του έθνους του, η τραγωδία του
Κοσσυφοπεδίου (1389), όπου οι Σέρβοι νικήθηκαν από τους Τούρκους, αφού
αγωνίσθηκαν μέχρι τέλους υπέρ πίστεως και πατρίδος. Υπήρξε ποιητής
Παρακλητικών
Κανόνων.
Ο όσιος πατριάρχης κοιμήθηκε σε βαθειά γεράματα και
τα οστά του
φυλάγονται στο ναό του Αγίου Δημητρίου στο Πέκιο. Το βίο και την
ακολουθία του
έγραψε, λίγο μετά την κοίμησή του, ο μαθητής του επίσκοπος Μάρκος.
Τοιχογραφίες
του σώζονται στο Πέκιο, στις μονές Γρατσάνιτσα και Στουντένιτσα. Η
αναγνώριση
της αγιότητός του έγινε από τη Σερβική Εκκλησία και τιμάται ιδιαίτερα
στο Πέκιο,
στις 15 Ιουνίου και στις 30 Αυγούστου.
Πηγή: ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
Πηγή: ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.