Τό μοναστήρι τοῦ Σέκου. Ἀναμνήσεις μου ἀπό τόν Ρουμάνο γέροντα π.Ἰωαννίκιο Μπάλαν

Τό μοναστήρι τοῦ Σέκου

Ἀναμνήσεις μου ἀπό τόν Ρουμάνο γέροντα π.Ἰωαννίκιο Μπάλαν

Εὑρίσκεται κατά μῆκος τῆς ἰδίας κοιλάδος στήν ὁποία εἶναι καί ἡ μονή Συχαστρία, ἀπό τήν ὁποία ἀπέχει δύο χιλιόμετρα.
Κτίσθηκε ἀπό τόν Νέστορα Οὐρέκι καί τήν σύζυγό του Μητροφάνα τό 1602. Αὐτός ἦταν πολιτικός ἄρχων τῆς Μολδαβίας. Ἡ κεντρική ἐκκλησία τιμᾶται στήν Ἀποτομή τῆς Κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί πανηγυρίζει στίς 29 Αὐγούστου ἑκάστου ἔτους.
Ἔξω τοῦ Καθολικοῦ καί δεξιά εὑρίσκεται ὁ τάφος τοῦ μεγάλου μητροπολίτου τῆς Μολδαβίας Βαρλαάμ, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε προστάτης τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καί ὁ συγγραφεύς τοῦ πρώτου Κυριακοδρομίου στήν κυριλλική γραφή καί σέ γλῶσσα ρουμανική.
Ἡ ἐκκλησία εἶναι ἐπιμήκης, σχήματος σταυροῦ μέ δύο τρούλλους, ἀπό τούς ὁποίους ὁ ἕνας εὑρίσκεται πάνω ἀπό τόν νάρθηκα καί ὁ ἄλλος πάνω ἀπό τόν κυρίως ναό καί καταλήγει σέ πολυγωνική κορυφή. Περιβάλλεται ἀπό τό φρούριο τῶν πολυωρόφων πτερύγων πού τίς στολίζουν γύρω-γύρω τό καταπράσινο χρῶμα τῶν χόρτων τής αὐλῆς.

Μετά τό προσκύνημά μας στήν ἐκκλησία, ἐπισκεφθήκαμε τό μουσεῖο, ἕνα ἀπό τά  πλέον ἐνδιαφέροντα μουσεῖα μέ πολύτιμα ἱερά σκεύη, ἄμφια, εἰκόνες, ὅλα σχεδόν τοῦ 17ου αἰῶνος. Ἐδῶ εὑρίσκεται καί ὁ μεγαλύτερος ἐπιτάφιος τῆς Ρουμανίας πού ἔχει μέγεθος 2x2,50 μέτρα καί εἶναι ἔργο τῆς συζύγου τοῦ κτίτορος Μητροφάνας. Τόν ἐκέντησε τό 1608, κατ᾿ ἐντολήν τοῦ Πνευματικοῦ της πατρός. Ἐπίσης ὑπάρχει ἕνα χρυσοκέντητο φαιλόνιο τοῦ ὁσίου Παϊσίου Βελιτσικόβκσυ, τοῦ 18ου αἰῶνος.
Ἡ μονή τοῦ Σέκου εἶναι γνωστή ἀπό τήν ἑλληνική ἐπανάστασι τοῦ 1821. Τήν περίοδο ἐκρήξεως τοῦ πολέμου στούς βαλκανικούς λαούς μέ τίς ἐνέργειες τῆς Φιλικῆς Ἐταιρείας, οἱ τοῦρκοι ἐνόμισαν ὅτι σ᾿ αὐτή τήν Μονή ἐκρύβοντο ἐπαναστάτες. Πολιόρκησαν λοιπόν τό φρούριο-τήν Μονή-μπῆκαν κατόπιν μέσα, ἔβαλαν φωτιά, ἐλεηλάτησαν τά πάντα καί ἔσφαξαν 100 λαϊκούς καί 40 περίπου μοναχούς.

Τό γεγονός αὐτό ἀποτελεῖ γιά τήν νεώτερη ἱστορία τῆς Ρουμανίας, μία ἀπό τίς μελανώτερες σελίδες της, πού ἐκφράζει τήν βαρβαρότητα τῶν τούρκων. Στόν τόπο, ὅπου ἐμαρτύρησαν καί ἐτάφησαν οἱ μάρτυρες αὐτοί μοναχοί, ἐνίοτε ἐξέρχεται εὐωδία ἀπό τά λείψανά τους, καθώς μᾶς ἐπληροφόρησαν πατέρες ἐκεῖ τῆς Μονῆς.
Σήμερα ἡ Μονή ἀριθμεῖ περί τούς 70 μοναχούς, οἱ ὁποῖοι ποιμαίνονται ἀπό τόν ἀρχιμ. π. Βίκτωρα.

Ἑορτή  Γεννήσεως τῆς Παναγίας μας,
Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης
Ἱερά Μονή τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου
ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ. 2010

***

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας :  Ἀναμνήσεις ἀπό τον π.Ἰωαννίκιο Μπάλαν

Διαβάστε καί:

Θαυμαστή εμφάνιση κηλίδων αίματος στον τόπο που μοναχοί σφαγιάστηκαν από τους Τουρκους μετά τη μάχη με τον Γεωργάκη Ολύμπιο (Μονή Σέκου,1821)