Ο άγιος Προφήτης Δανιήλ. Ἱστορίες Γέροντος Κλεόπα. Μέρος Α΄

Ο άγιος Προφήτης Δανιήλ

Ἱστορίες Γέροντος Κλεόπα - Βιβλίο Α΄

Μέρος Α΄ 

Έχετε ακούσει ποτέ για τον προφήτη Δανιήλ και τους τρεις νέους –τον Ανανία, τον Αζαρία και τον Μισαήλ- που βρέθηκαν αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα; Ήταν τρία γενναία παλικάρια, από βασιλικό γένος της Ιερουσαλήμ, που μεγάλωσαν στο παλάτι του βασιλιά Ιωακείμ.
 Είχαν μεταφερθεί αιχμάλωτοι στη Βαβυλώνα, αλλά εξαιτίας της βασιλικής καταγωγής τους, της ευφυΐας και της φυσικής ομορφιάς που τους διέκρινε, τους μετέφεραν στην αυλή του βασιλιά, για να διδαχθούν τα γράμματα και τη γλώσσα των Χαλδαίων.
 Ο Δανιήλ μάλιστα αξιώθηκε κάποια στιγμή να γίνει μεγάλος σύμβουλος του Ναβουχοδονόσορα.
  Ο βασιλιάς Ιωακείμ, ο οποίος ήταν ένθερμος λάτρης των ειδώλων, ήταν σαν ένα μαστίγιο του Θεού για να παιδεύει τους ανθρώπους της επικρατείας του.
Μεγαλύτερος βασιλιάς από αυτόν την εποχή εκείνη δεν υπήρχε. Εκατόν είκοσι επτά έθνη είχε υπό την εξουσία του!
Και στην τράπεζα του βασιλιά εκείνου μπορούσε να βρει κανείς τα πιο πλούσια και εκλεκτά φαγητά και ποτά. Όταν λοιπόν έφεραν αυτούς τους νέους στο παλάτι του, διέταξε να τους δώσουν να φάνε από το τραπέζι του.
Εκείνοι όμως αρνήθηκαν δηλώνοντας ότι θα προτιμούσαν να πεθάνουν, παρά να δοκιμάσουν από τα ειδωλόθυτα, από τα τρόφιμα δηλαδή που είχαν προσφερθεί προηγουμένως ως θυσία στους θεούς, δηλαδή στους δαίμονες.

   Ο μεγάλος υπηρέτης της τραπεζαρίας προσπάθησε να τους μεταπείσει:
-    Εάν δε φάτε κι εσείς από το τραπέζι του βασιλιά, θα αδυνατίσετε. Ο βασιλιάς τότε θα καταλάβει την αιτία και θα διατάξει να κόψουν και το δικό μου και το δικό σας το κεφάλι!
   Οι νέοι του είπαν το εξής:
-    Δώσε στους άλλους νέους από τα φαγητά και τα ποτά αυτά, κι άσε εμάς να τρώμε για δέκα μέρες φρούτα και καρπούς. Μετά βάλε μας απέναντί τους και δες εάν εκείνοι φαίνονται υγιέστεροι και δυνατότεροι από εμάς, που –στο μεταξύ- θα τρεφόμαστε μόνο με φρούτα και ξηρούς καρπούς.
   Ο υπηρέτης τελικά τους επέτρεψε να τρώνε από αυτά που ήθελαν. Και όταν παρουσιάστηκαν όλοι μαζί ενώπιον του βασιλιά, ο Δανιήλ, ο Ανανίας, ο Αζαρίας και ο Μισαήλ ήταν πράγματι πιο ακμαίοι από τους άλλους νέους, όπως ακούμε και στην ευχή των Κολλύβων, που αναγιγνώσκεται συχνά στην εκκλησία: «Κύριε, Εσύ που έθρεψες τους τρεις νέους και τον Δανιήλ με τους καρπούς των αγαθών Σου και φάνηκαν ωραιότεροι από τους άλλους, οι οποίοι τρέφονταν με πολλές άλλες απολαύσεις…».
   Αλλά γιατί ήταν ωραιότεροι; Διότι δεν ενισχύθηκαν από τα φαγητά και τα ποτά, αλλά από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, που προσέλκυσαν με την προσευχή και την καθαρότητα της ζωής τους. Έτσι ο Θεός χάρισε σ΄αυτούς τους νέους οξύνοια και σοφία, ενώ στο Δανιήλ έδωσε και το χάρισμα της ερμηνείας των ονείρων.
   Ο βασιλιάς λοιπόν τους ζήτησε να μείνουν μαζί του στο παλάτι. Εκείνοι δέχτηκαν και έκαναν μάλιστα και πολλά θαύματα, από τα οποία τώρα θα σας διηγηθώ μερικά.
   Κατά το 18ο έτος της βασιλείας του ο Ναβουχοδονόσορας έδωσε εντολή και κατασκεύασαν ένα τεράστιο χρυσό άγαλμα του εαυτού του, με ύψος εξήντα πήχεις, δηλαδή είκοσι εννέα μέτρα σχεδόν, και το τοποθέτησαν στην πεδιάδα Δέιρα, στη χώρα της Βαβυλώνας. Κατόπιν έστειλε αγγελιαφόρους σε όλο το βασίλειο, να ειδοποιήσουν τους ανθρώπους, για να πάνε όλοι να το προσκυνήσουν. Και πράγματι, ηγεμόνες, σύμβουλοι, τύραννοι, άρχοντες και υπηρέτες, πήγαν όλοι εκεί. Εν τω μεταξύ, δίπλα στο πελώριο αυτό κατασκεύασμα, έχτισαν και ένα φούρνο, για να ρίχνουν μέσα όποιον αρνείτο να εκτελέσει την εντολή του βασιλιά.
   Οι κήρυκες βροντοφώναζαν:
-    Έθνη και λαοί, όταν ακούσετε τον ήχο της σάλπιγγας, της φλογέρας, του λαούτου, του τυμπάνου και κάθε άλλου οργάνου, να πέσετε αμέσως στα γόνατα και να προσκυνήσετε το χρυσό άγαλμα του βασιλιά. Όποιος δεν το κάνει, θα ρίχνεται την ίδια στιγμή στην αναμμένη κάμινο!
   Η εντολή ήταν ξεκάθαρη και η τιμωρία που περίμενε τους απείθαρχους φοβερή. Μόλις λοιπόν άκουσαν οι άνθρωποι τον ήχο των μουσικών οργάνων, έπεσαν αμέσως και προσκύνησαν το χρυσό άγαλμα του Ναβουχοδονόσορα. Κάποιοι Χαλδαίοι όμως πλησίασαν τότε το βασιλιά και του κατήγγειλαν ότι ο Ανανίας, ο Αζαρίας και ο Μισαήλ δεν προσκύνησαν το άγαλμά του. Κι εκείνος τότε τους κάλεσε για να τους ρωτήσει εάν αυτό ήταν αλήθεια.
-    Ναι, βασιλιά, του απάντησαν οι νέοι. Έτσι ακριβώς είναι. Αγάλματα εμείς δεν προσκυνούμε. Ούτε τα είδωλα των θεών σου ούτε το είδωλο το δικό σου υπάρχει περίπτωση να προσκυνήσουμε ποτέ. Ο Θεός που υπηρετούμε εμείς είναι στους ουρανούς. Κι Αυτός έχει τη δύναμη να μας βγάλει από το καμίνι της φωτιάς και να μας γλιτώσει από τα χέρια σου, αν θέλει.
   Τα λόγια των νέων, όπως ήταν φυσικό, εξόργισαν το Ναβουχοδονόσορα.
-    Βάλτε αμέσως ξύλα και κάψτε την κάμινο επτά φορές περισσότερο από ό,τι συνήθως, μέχρι να κοκκινίσει ολόκληρη! Διέταξε αμέσως τους υπηρέτες του.
-    Κι εσείς, απευθυνόμενος σε κάποιους από τους δυνατούς άνδρες του, πάρτε τους και δέστε τους χειροπόδαρα! Και μόλις ετοιμαστεί η κάμινος, ρίξτε τους μέσα.
   Έτσι κι έγινε. Μόλις όμως τους έριξαν μέσα, η φλόγα της φωτιάς πετάχτηκε έξω από την κάμινο και έκαψε αυτούς που τους πρόδωσαν στο βασιλιά, ενώ οι τρεις νέοι στάθηκαν στο μέσον της καμίνου κι άρχισαν, περικυκλωμένοι από τις φλόγες, να δοξολογούν και να υμνούν τον Θεό!
   Οι συκοφάντες τους, που ήταν και υπηρέτες του βασιλιά, συνέχισαν να τροφοδοτούν τη φωτιά με ξύλα, πίσσα και κάρβουνα, έτσι που το ύψος της έφτασε τους σαράντα εννέα πήχεις. Φλόγες πετάγονταν πάνω και έξω από τη κάμινο καίγοντας όλους όσοι στέκονταν γύρω της. Ένας Άγγελος του Θεού όμως βρισκόταν στους νέους και σκόρπιζε τις φλόγες, μετατρέποντας τη φωτιά σε δροσιά. Κι έτσι, οι νέοι στέκονταν ολόχαροι στη μέση της καμίνου, ανάμεσα στις τεράστιες φλόγες, και, χωρίς να προβληματίζονται από τίποτε, υμνούσαν και δοξολογούσαν το Θεό:
   «Ευλογημένος είσαι, Κύριε και Θεέ των Πατέρων μας, Εσύ ο Υπερένδοξος και Υπερυψούμενος στους αιώνες. Διότι, όλα όσα έκανες, Κύριε, για εμάς, είναι δίκαια. Και τα έργα Σου είναι αληθινά. Και οι δρόμοι Σου αληθινοί…», έψαλλαν οι νέοι. (Όλες αυτές οι δοξολογίες των νέων μαζί με πολλές άλλες μπορείτε να τις βρείτε στην Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο του προφήτη Δανιήλ).
   Ακούγοντας ο Ναβουχοδονόσορας τους νέους να ψάλλουν, εξεπλάγη και πήγε πιο κοντά, για να δει καλύτερα.
-    Τρεις δεν ήταν οι νέοι που δέσαμε και ρίξαμε μέσα στην κάμινο; ρώτησε τους άρχοντες.
-    Ναι, βασιλιά, τρεις.
-    Κι εγώ γιατί βλέπω τέσσερις να περπατούν στον μέσον της καμίνου, σώοι και αβλαβείς; Μα… για κοιτάξτε λίγο τη μορφή αυτού του τέταρτου νέου… Είναι τόσο φωτεινός, που μοιάζει με θεό!
   Συνειδητοποιώντας ο Ναβουχοδονόσορας ότι αυτό που αντίκριζε ήταν κάτι που ξεπερνούσε τα ανθρώπινα μέτρα, πλησίασε στο στόμιο της καμίνου.
-    Δούλοι του Ύψιστου Θεού, βγείτε από τη φωτιά και ελάτε εδώ! φώναξε στους νέους.
   Εκείνοι υπάκουσαν και βγήκαν από τις φλόγες. Γύρω τους συγκεντρώθηκαν τοπάρχες και σωματοφύλακες του βασιλιά, που δεν μπορούσαν να καταλάβουν πώς ήταν δυνατό να μην καεί ούτε μια τρίχα από τα μαλλιά τους. Και επιπλέον, πώς γινόταν να μην έχουν τη χαρακτηριστική μυρωδιά του καμένου αλλά, αντίθετα, να αποπνέουν μια αλλιώτικη ευωδία.
   Συγκλονισμένος ο βασιλιάς, έπεσε και προσκύνησε τον Αληθινό Θεό αναπέμποντας δοξολογίες:
-    Ευλογημένος ο Θεός! Ο Ύψιστος Θεός! Έστειλε τον άγγελό Του στους δούλους Του, που είχαν όλες τις ελπίδες τους σ΄Αυτόν, και τους έσωσε!
   Μετά από λίγο σηκώθηκε και, απευθυνόμενος στο πλήθος του κόσμου που είχε μαζευτεί, ανακοίνωσε το εξής:
-    Από σήμερα όλοι εσείς, όλος ο λαός, όλα τα γένη και τα έθνη που βρίσκονται υπό την κυριαρχία μου να γνωρίζετε ότι όποιος τολμήσει να βλασφημήσει το Όνομα του αληθινού Θεού θα τιμωρείται με θάνατο και το σπίτι του θα λεηλατείται. Διότι άλλος Θεός, ο Οποίος να μπορεί πραγματικά να σώζει τους δούλους Του, δεν υπάρχει!
   Στη συνέχεια ο Ναβουχοδονόσορας τίμησε εξαιρετικά αυτούς τους τρεις νέους μακαρίζοντάς τους ενώπιον όλων γι΄αυτή την αξιοθαύμαστη και μέχρι θανάτου πίστη τους στον αληθινό Θεό.
   

Ἀπόσπασμα από τό βιβλίο   

Ἱστορίες Γέροντος Κλεόπα - Βιβλίο Α

Ἐκδόσεις  Σταμούλη - Ἄθως - παιδικά

σελ 61-75

Επιμέλεια κειμένου  Αναβάσεις

Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση μή τήν ὑποχρέωση ἀναφορᾶς τῆς πηγῆς

Ευχαριστούμε τον πατέρα Δαμασκηνό Γρηγοριάτη και τον γέροντα της Μονής Οσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη για την ευλογία και την άδεια δημοσίευσης.

Για να διαβάσετε τα υπόλοιπα πατήστε  Ιστορίες Γέροντος Κλεόπα