“Θὰ στὸ πληρώσει ὁ Θεός…”

Ὅταν ἤμουν πρόεδρος σὲ ἕνα  Ἵδρυμα, δημιουργήθηκε ἕνα σοβαρὸ πρόβλημα. Τὸ  Ἵδρυμα αὐτὸ ἔχει ἕνα οἰκόπεδο 11 στρέμματα καὶ κάτι κτίρια παλαιά.  Ὅταν ζοῦσε ἡ ἱδρύτρια πούλησε σὲ κάποιον ἑνάμισυ στρέμμα καὶ αὐτὸς ἔκτισε ἐκεῖ ἐργοστάσιο.

Τέσσερα χρόνια μετὰ τὴν ἵδρυση τοῦ φιλανθρωπικοῦ  Ἱδρύματος, ὁ ἐν λόγῳ κύριος πῆρε ἀπὸ τὸ οἰκόπεδο τοῦ  Ἱδρύματος, χωρὶς νὰ ρωτήσει κανέναν, ἕνα στρέμμα καὶ ἐγκατέστησε σ’ αὐτὸ ἕνα ἄγαλμα μὲ κάτι συντριβάνια.
Ὁ προηγούμενος πρόεδρος ἢ δὲν τὸ εἶδε ἢ δὲν ἐνδιαφέρθηκε.
Ἐγὼ ὅμως, ὅταν ἀνέλαβα πρόεδρος, ἔφερα τεχνίτη νὰ τὸ περιφράξω σύμφωνα μὲ τὰ νόμιμα ὅρια. Τότε ἐκεῖνος ἔκανε προσωρινὰ μέτρα καὶ ἰσχυρίσθηκε ὅτι αὐτὸ τὸ οἰκόπεδο τοῦ τὸ ἔδωσε ἡ ἱδρύτρια.
Ἡ ψευδομάρτυς διευθύντρια τοῦ εἶπε ὅτι ἦταν μπροστὰ ὅταν ἡ ἱδρύτρια τοῦ εἶπε τάχα, στὸ δωρίζω.
Σὲ ἐρώτηση τοῦ δικηγόρου τοῦ ἱδρύματος ποιὰ χρονολογία ἔγινε αὐτό, αὐτὴ εἶπε τὸ 1970. Ἡ πώληση εἶχε γίνει στὶς 12/12/66 καὶ στὶς 18/1/67 πέθανε ἡ ἱδρύτρια –σύμφωνα μὲ τὴν ληξιαρχικὴ πράξη θανάτου της.

Ὅταν ἦλθε ἐπὶ τόπου ἡ εἰρηνοδίκης, εἶπα στὸν δικηγόρο τοῦ ἀντιδίκου: «Πρόσεξε, διότι αὐτὸ ποὺ κάνεις εἶναι κακὸ καὶ θὰ στὸ πληρώσει ὁ Θεός, διότι τὸ  Ἵδρυμα εἶναι φιλανθρωπικὸ γιὰ ἄπορα κορίτσια κ.λπ.».

Τὴν ἄλλη μέρα πάω στὸν Γέροντα καὶ μοῦ λέει:
Ἦλθε χθὲς μία γυναίκα καὶ μοῦ ὁμολόγησε πὼς σὲ δικηγόρο ποὺ κοίταξε νὰ τὴν ἀδικήσει εἶπε: «Αὐτὸ ποὺ κάνεις θὰ στὸ πληρώσει ὁ Θεός». Ἐγὼ τῆς εἶπα πὼς αὐτὸ εἶναι κατάρα καὶ ἐὰν ἐξομολογιόσουν σὲ ἐμένα θὰ σοῦ ἔβανα κανόνα γιὰ δυὸ χρόνια νὰ μὴ μεταλάβεις. Κατάλαβες Γιάννη;
Τοῦ λέω: Γέροντα, αὐτὸ τὸ εἶπα στὸν δικηγόρο.
Ὁ Γέροντας δὲν μοῦ εἶπε τίποτε ἄλλο. Ἐσιώπησε.


Μαθητεύοντας στὸν Γέροντα Πορφύριο, σελ. 109


porphyrios.net