Τό περιστέρι καί ἡ σπίθα. Ἐμπειρίες νεοφώτιστων ὀρθόδοξων Ἀφρικανῶν.

Τό περιστέρι καί ἡ σπίθα

 Ἐμπειρίες νεοφώτιστων ὀρθόδοξων Ἀφρικανῶν

Φωτ.αρχείο π.Δαμασκηνού Γρηγοριάτου

Ἀνάμεσα στούς κληρικούς καί ἐργάτες τῆς Ἱεραποστολῆς Κολουέζι ἐργάζεται καί ὁ παπᾶ Λάζαρος. Διακρίνεται γιά τήν πολλή ὑπακοή του, τήν ταπείνωσι καί τήν ἐργατικότητα.
Κάποια ἡμέρα τόν πλησίασα καί τοῦ ἔκαμα τήν ἐρώτησι:

   - Πάτερ Λάζαρε, πῶς ἔγινες ὀρθόδοξος;

 -Ἐγώ, πάτερ, μέχρι τό 1983 ἤμουν ἀβάπτιστος. Ἄκουσα γιά τήν προτεσταντική κοινότητα τῶν Μεθοδιστῶν καί πῆγα κατ᾿ ἀρχήν σ᾿ αὐτούς.
Ἄκουσα τά μαθήματά τους, ἀλλά στήν πρότασί τους νά πάρω τό δικό τους βάπτισμα, ἡ ψυχή μου ἀντιδροῦσε. Μετά πῆγα στούς Πεντηκοστιανούς, ἀλλ᾿ ἔφυγα κι ἀπ᾿ ἐκεῖ γιά τόν ἴδιο λόγο. Πουθενά δέν ἀναπαυόταν ἡ ψυχή μου.
Κάποια ἡμέρα περνώντας ἀπέξω ἀπό τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ὁ λογισμός μου μέ παρεκίνησε νά μπῶ μέσα. Αἰσθάνθηκα χαρά καί ἐσωτερική εἰρήνη. Μιά φωνή μέσα μου μέ πληροφοροῦσε ὅτι «αὐτή εἶναι ἡ Ἐκκλησία που ζητεῖς». Πράγματι, ἀνεζήτησα τόν ἱερέα. Τότε ἦταν ὁ π. Κοσμᾶς.
Ἄκουσα κατηχητικά μαθήματα καί μετά ἀπό ἕνα χρόνο μαζί μέ ἄλλους ἀδελφούς βαπτίσθηκα. Ὅταν βγῆκα ἀπό τό βαπτιστήριο εἶδα μέ τά μάτια μου ἕνα περιστέρι νά πετᾶ πάνω ἀπό τά κεφάλια τῶν νεοφωτίστων ἀδελφῶν. Τό εἶδαν καί ἄλλοι ἀδελφοί. Ὁ π. Κοσμᾶς μᾶς ἐξήγησε ὅτι τό περιστέρι συμβολίζει τήν κάθοδο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅπως συνέβη καί στήν Βάπτισι τοῦ Χριστοῦ στόν Ἰορδάνη ποταμό.

 - Καί πῶς ἔγινες διάκονος;

 - Ὁ π. Κοσμᾶς μέ πρότεινε στόν Δεσπότη μας, τόν κ. Τιμόθεο, γιά ν᾿ ἀναλάβω αὐτή τήν ὑψηλή διακονία. Θυμᾶμαι τά ἑξῆς περιστατικά. Ὅταν ἔσκυψα τό κεφάλι μου μπροστά στό Ἅγιο Θυσιαστήριο καί ὁ Δεσπότης ἔβαλε τό χέρι του ἐπάνω μου κι ἄρχισε νά διαβάζει τήν εὐχή, ἄναψε μέσα στήν καρδιά μου μιά φλόγα κεριοῦ.
Εἶχα τότε πολλή χαρά καί παρακαλοῦσα τόν Χριστό νά μή σβήσει αὐτή ἡ φλόγα ἀπό μέσα μου. Σέ λίγο καιρό λιγόστεψε. Παρακάλεσα τόν Χριστό νά μή μοῦ σβήσει τελείως. Μιά φωνή μέσα μου μέ παρηγόρησε λέγοντάς μου ὅτι θά μείνη πάντοτε μία μικρή σπίθα. Αὐτή τήν σπίθα τήν αἰσθάνομαι ἄλλοτε νά μεγαλώνει μέσα μου κι ἄλλοτε νά μικραίνει.

 ***

Το κείμενο προέρχεται από τα αρχεία του πατρός Δαμασκηνού Γρηγοριάτου, από την ιεραποστολή του Κογκό, τον οποίον και ευχαριστούμε θερμά για την παραχώρηση των αρχείων, όπως επίσης ευχαριστούμε και τον γέροντα της Μονής Οσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη για την ευλογία και την άδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις