Ἡ σύναξη τῆς Ἐκκλησίας. Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος

Ἡ Ὀρθοδοξία μας

π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος

Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας

η) Ἡ σύναξη τῆς Ἐκκλησίας (σελ. 260-262)

Ἡ Ἐκκλησία δέν ἀποτελεῖται ἀπό ἐπί μέρους ἄτομα πού ζοῦν τή δική τους «θρησκευτική» ζωή, ἀνεξάρτητα ἀπό τήν κοινωνία τῶν ἀδελφῶν.   

Ὁ λαός τοῦ Θεοῦ συγκροτεῖ τό σῶμα μαζί μέ τόν Χριστό πού εἶναι ἡ κεφαλή.  Γιά νά εἶναι λοιπόν μιά θρησκευτική συνάθροιση Ἐκκλησία πρέπει νά ἔχει αὐτό τό οὐσιαστικό γνώρισμα τῆς ἑνότητας «μετά τοῦ Κυρίου καί μετά τῶν ἀδελφῶν».

Ὁ ἐκκλησιαστικός χαρακτήρας μιᾶς συνάθροισης δέν ἐξαρτᾶται ἀπό τόν ἀριθμό ἐκείνων πού εἶναι συναθροισμένοι.  Ἐξαρτᾶται κυρίως ἀπό τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ.  Ἡ παρουσία αὐτή ἐξασφαλίζεται ἀκόμη καί ἄν στή συνάθροιση παίρνουν μέρος δύο ἤ τρεῖς. Ὅμως πρέπει νά εἶναι συναθροισμένοι στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ (Ματθ. ιη΄ 20).

Ἀλλά πότε μιά συνάθροιση γίνεται στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ; Ὅταν πραγματοποιεῖται στό Πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ καί ἀποτελεῖ συνέχεια τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ, γιατί Αὑτός εἶναι ἡ συναγωγή «εἰς ἕν» τῶν «διεσκορπισμένων» τέκνων τοῦ  Θεοῦ» (Ἰω. ια΄ 52).  Αὑτός πού δέν συνάγει «μετά τοῦ Χριστοῦ», σκορπίζει (Ματθ. ιβ΄ 30. Λουκ. ια΄  23).

Μιά θρησκευτική συνάθροιση μπορεῖ νά ὀνομασθεῖ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μόνο ἄν ἔχει σάν ἀποτέλεσμα τήν ἑνότητα καί ὄχι τή διάσπαση τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος σπεύδει νά γράψει στούς Κορινθίους γεμάτος φροντίδες γιά τήν σωτηρία του: «Πρῶτα ἀκούω ὅτι συγκεντρώνεσθε ὡς Ἐκκλησία («συνερχομένων ὑμῶν ὡς Ἐκκλησία»), ὑπάρχουν μεταξύ σας διαιρέσεις» (Α΄ Κορ. ια΄ 18).

Εἶναι χαρακτηριστικό πώς ὁ ἀπόστολος Παῦλος δέν καταδικάζει μόνο ἐκείνους πού εἶχαν ἐκλέξει γιά θρησκευτικό ἀρχηγό τόν ἴδιο τόν Παῦλο ἤ τόν Ἀπολλώ ἤ τόν Κηφᾶ, ἀλλά καί ἐκείνους πού ὑποστηρίζαν πώς εἶναι ὀπαδοί τοῦ Χριστοῦ, χωρίς νά ἔχουν ἀγάπη καί ἑνότητα μέ τούς ἀδελφούς (Α΄ Κορ. α΄12). Ἡ θέση τοῦ ἀποστόλου πρός αὐτούς εἶναι σαφής: «Μεμέρισται ὁ Χριστός;» (Α΄ Κορ. α΄ 13).   

Δέν μπορεῖ κανείς νά εἶναι τοῦ Χριστοῦ ἄν δέν εἶναι ταυτόχρονα καί μέ τούς ἀδελφούς τοῦ Χριστοῦ.  Τό μεγαλύτερο ἔγκλημα μέσα στήν Ἐκκλησία εἶναι ἡ διαίρεση, τό σχίσμα.

Ὅταν μιλοῦμε γιά μία χριστιανική Ἐκκλησία, λόγου χάρη γιά τήν Ἐκκλησία τῆς Κορίνθου, δέν ἐννοῦμε ἀνθρώπινη ὀργάνωση.  Ἡ χριστιανική κοινότητα συγκροτεῖται μέ τή μυστική συμμετοχή τοῦ ἀνθρώπου στό ἀναστημένο καί θεωμένο σῶμα τοῦ Χριστοῦ, πού εἶναι ἡ κεφαλή ὁλόκληρου τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας. 

Πρόκειται γιά κοινότητα πού καθιέρωσε ὁ ἴδιος ὁ Θεός καί συγκροτεῖται μυστηριακά μέ τό ἅγιο βάπτισμα καί τή θεία εὐχαριστία (Α΄  Κορ. ιβ΄ 12-14, ι΄16. Ἐφεσ. δ΄ 4-6).

Ἡ σύναξη λοιπόν τῆς Ἐκκλησίας δέν εἶνα ἁπλῶς σύναξη ἀνθρώπων χριστιανῶν, ἀλλά ἡ σύναξη στήν ὁποία ἐκφράζεται ἡ πραγματικότητα τοῦ ἑνός σώματος τοῦ Χριστοῦ καί πραγματώνεται ἡ ἑνότητα τοῦ σώματος μέ τήν Κεφαλή. 

Ἀκόμη καί ἄν ἡ σύναξη αὐτή περιλαμβάνει μόνο δύο ἤ τρεῖς, εἶναι σύναξη τῆς Καθολικῆς ἐκκλησίας, ἀφοῦ ἐκεῖ βρίσκεται ὁ Χριστός, ἡ Κεφαλή τοῦ ὅλου σώματος.

            Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο :
              «Ἡ Ὀρθοδοξία μας».
                       Ἔτος 1994
                   σελίδες 260 -262

                Εκδόσεις  Διάλογος
Τῆς Ὑπηρεσίας Ἐνημερώσεως Διαλόγου καί Πολιτισμοῦ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν
σέ συνεργασία μέ τήν Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων διά τήν Προστασία
τοῦ Ἑλληνορθόδοξου Πολιτισμοῦ, τῆς Οἰκογενείας καί τοῦ Ἀτόμου.

      http://anavaseis.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα από το βιβλίο πατώντας  Η Ορθοδοξία μας