Ὁ Γάμος καί ἡ πτώση. Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ Γάμος δέν ὑπῆρχε πρό τῆς πτώσεως τῶν Πρωτοπλάστων στόν Παράδεισο

Οἱ ἔγγαμοι καλοῦνται καί πρέπει νά ἁγιασθοῦν καί νά ξεπεράσουν τήν σαρκικότητα, τήν φιληδονία, τήν φιλαργυρία καί τήν φιλοδοξία.

Εἶναι σαφής ἡ διδασκαλία τῶν Ἁγίων Πατέρων ὅτι ὁ τρόπος συλλήψεως, κυοφορίας καί γεννήσεως τοῦ ἀνθρώπου, ἀποτελοῦν τούς δερμάτινους χιτῶνες πού φόρεσε ὁ Ἀδάμ μετά τήν πτώση.

Ὁ Γάμος δέν ὑπῆρχε πρίν τήν πτώση. Εἶναι κάτι πού εὐλόγησε ὁ Θεός μετά τήν πτώση. Δηλ. εἶναι μία παραχώρηση τοῦ Θεοῦ στήν ἀνθρώπινη ἀδυναμία, ἀρρώστια, ἐμπάθεια, ἡ ὁποία εἰσῆλθε στήν ἀνθρώπινη φύση μετά τήν πτώση^[1].

Εἶναι ἀναμφισβήτητο ὅτι ὅλοι ἄγαμοι καί ἔγγαμοι καλούμαστε νά ξεπεράσουμε τήν ἐμπαθή μας κατάσταση καί νά πλησιάσουμε, τό κατά δύναμιν, στήν τέλεια καί ἄπειρη Ἁγνότητα τοῦ Χριστοῦ μας.Τό πόσο ἁγνούς μᾶς θέλει ὅλους ὁ Θεός φαίνεται ἀπό τήν ἐντολή πού μᾶς ἔδωσε στήν ἐπί τοῦ Ὄρους Ὁμιλία Του: «Καθένας πού θά ρίξει τό βλέμμα του πονηρά σέ γυναίκα (καί φυσικά ἀντίστοιχα ἠ γυναίκα σέ ἄντρα) μέ σκοπό νά τήν ἐπιθυμήσει, ἤδη ἔκανε μοιχεία στήν καρδιά του» δηλ. ἁμάρτησε θανάσιμα^[2]. Ζητεῖται δηλ. ἀπό ὅλους καθαρότητα, ὄχι μόνο στό σῶμα, ἀλλά καί στίς αἰσθήσεις, στή γλῶσσα, στίς ἐπιθυμίες, στούς λογισμούς καί στήν καρδία.

Ὁ Γάμος εἶναι «συγγνώμη πάθους». Ὁ κόσμος (ΟΛΟΙ ΜΑΣ) πρέπει νά μεταβεῖ στήν τελειότητα πού εἶναι ἡ ἁγνεία (Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος).

Γράφει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος: «Ὁ γάμος εἶναι συγγνώμη πάθους».(Ὁ Γάμος) Εἶχε τά πρωτεῖα στόν καιρό τοῦ νόμου καί τῶν σκιῶν· ὅταν ὁ κόσμος ἦταν σέ νηπιακή πνευματική κατάσταση. Ἀλλά ὅταν ξεπεράστηκε τό γράμμα, ἀντ' αὐτοῦ εἰσῆλθε τό πνεῦμα. Τότε ἔπαθε ὁ Χριστός ἐν σαρκί. Τότε ἔλαμψε ἡ ἁγνότητα συντέμνουσα τόν κόσμο. «Ἐκεῖ (στήν ἁγνότητα τοῦ Χριστοῦ) πρέπει νά μεταβεῖ ὁ κόσμος καί νά συνανέλθει μέ τόν Χριστό»[3].

Γι' αυτό ἡ Ἐκκλησία μας, πού θέλει νά θεραπεύσει τήν ἀνθρώπινη ψυχή ὥρισε ἐγκράτεια μέσα στόν Γάμο. Ἡ ἐγκράτεια στή σαρκική σχέση εἶναι ἐπιβεβλημένη στίς ἡμέρες πού ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει ὁρίσει ὡς ἡμέρες νηστείας. Ἐπίσης εἶναι ἐπιβεβλημένη ὅταν ὁ Χριστιανός προετοιμάζεται γιά νά μετάσχει στήν Θεία Εὐχαριστία.

Ἡ νόμιμη ἡδονή στό Γάμο δέν αὐτονομεῖται, ἀλλά πάντα συνδέεται μέ τήν παιδοποιΐα.

Ὁ ἰδανικός καί σύμφωνος μέ τό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας στόχος πρός τόν ὁποῖο ὁφείλουν νά κατευθύνονται οἱ πιστοί, εἶναι ἡ ὑπερνίκηση τοῦ σαρκικοῦ φρονήματος. Ὅπως ἀπό τούς ἀγάμους (σ' αὐτούς περιλαμβάνονται καί οἱ μνηστευμένοι) ἀπαιτεῖται ἡ καθολική ἁγνότητα, ἔτσι καί ἀπό τούς ἐγγάμους ἀπαιτεῖται ὁ ἀπόλυτος σεβασμός τῆς συνδέσεως τῶν σαρκικῶν σχέσεων μέ τήν τεκνογονία[4].

Γι' αυτό καί πολλοί Χριστιανοί σύζυγοι μετά τήν ἀπόκτηση μερικῶν παιδιῶν ζοῦν σάν ἀδέλφια, ἐντείνοντας τήν πνευματική τους ζωή καί ὑπερνικώντας τό σαρκικό φρόνημα. Αὐτό κατανοεῖται, ὅταν ληφθεῖ ὑπόψη ὅτι καί ἡ νόμιμη στόν γάμο ἡδονή δέν παύει νά ἀποτελεῖ σαρκικό στοιχεῖο[5].

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/07/blog-post_2133.html

---

[1]Πρβλ. http://www.gonia.gr/gonia.php?article=1977&PHPSESSID=6529eda2f1aed42dfa90e62829132807

[2]Ματθ. 5, 27-28. « Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη͵ Οὐ μοιχεύσεις. Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν, ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ»

[3]Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, Ἔπη ἠθικά, Πρός Παρθένους παραινετικός, ΕΠΕ, τ. 9, σελ. 110-113, PG 37, 632 , ΤLG,Work #060 634.7 to Work #060 635.8 Αἰνείσθω σοι καὶ γάμος͵ πρὸ γάμου δ΄ ἀφθορία· Γάμος συγγνώμη πάθους͵ ἁγνεία δὲ λαμπρότης· Γάμος πατὴρ ἁγίων͵ ἁγνεία δὲ λατρεία. Ταύτην καὶ τότε καιροῖς ἐτίμων τοῖς εὐθέτοις͵ Ἀδὰμ ἐν παραδείσῳ. Μωσὴς ἐν ὄρει Σινᾶ͵ Λειτουργῶν ὁ Ζαχαρίας͵ ὁ πατὴρ τοῦ Προδρόμου. 635 Γάμος καὶ παρθενίας ῥίζα τῆς Θεῷ φίλης͵ Ἀλλ΄ ἔστιν ὁμῶς σαρκὸς καὶ βράσματος δουλεία. Ὅτ΄ ἦν νόμος͵ καὶ σκιαὶ͵ καὶ πρόσκαιροι λατρεῖαι͵ Τότ΄ εἶχε πρῶτα καὶ γάμος͵ ὡς ἔτι νηπιώδης· Ὅτε δ΄ ὑπεξῆλθε τὸ γράμμα͵ τὸ πνεῦμ΄ ἀντεισήχθη͵ Καὶ Χριστὸς ἔπαθε σαρκὶ͵ προελθὼν ἐκ Παρθένου͵ Τότ΄ ἐξέλαμψεν ἁγνεία συντέμνουσα τὸν κόσμον͵ Ὃν ἐκεῖ δεῖ μεταβῆναι Χριστῷ συνανελθόντι».

[4] Ἁγ. Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ: Κεφάλαια περί ἀγάπης 2,17,PG90,989ΑΒ, Κακία ἐστίν ἡ ἐσφαλμένη κρίσις τῶν νοημάτων, ᾗ ἐπακολουθεῖ ἡ παράχρησις τῶν πραγμάτων. Οἷον ὡς ἐπί τῆς γυναικός, ἡ ὀρθή κρίσις τῆς συνουσίας ὁ σκοπός ἐστι τῆς παιδοποιίας. Ὁ οὖν εἰς τήν ἡδονήν ἀποβλεψάμενος ἐσφάλη περί τήν κρίσιν, τό μή καλόν ὡς καλόν ἡγησάμενος. Ὁ γοῦν τοιοῦτος παραχρῆται γυναικί συνουσιαζόμενος.

[5] Ἁγ. Γρηγορίου Παλαμᾶ, Ὑπέρ τῶν ἱερῶς ἡσυχαζόντων 1,1,22 ἔκδ. Π. Χρήστου, Γρηγορίου Παλαμᾶ Συγγράμματα, τόμ. 1, σ. 385: Ὡς γάρ ἡ ἐπί παιδοποιΐᾳ κατά τούς νομίμους τῶν γάμων ἡδονή θεῖον Θεοῦ δῶρον ἥκιστ' ἄν κληθείῃ, σαρκικόν γάρ καί φύσεως, ἀλλ' οὐ χάριτος τό δῶρον, καίτοι τήν φύσιν ὁ Θεός ἐποίησεν.

Διαβᾶστε ἀκόμη:

• Ἡ σωτηρία καί τό Μυστήριο τοῦ Γάμου
• Ἠ ἁγνότητα καί ἡ ἄσκηση στόν Γάμο.
• Γιατί ο Θεός επέτρεψε την πτώση του ανθρώπου;
• 1) Πῶς γίνεται ἕνας γάμος εὐλογημένος; 2) Προσευχή γιά τήν ἑνότητα καί τόν ἁγιασμό τῆς οἰκογένειας
• Ἡ ταπείνωση, ἡ θυσία καί ἡ ἐξαγνισμένη ἀγάπη ὡς συστατικά τοῦ ἐπιτυχημένου Γάμου