ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄
Περί θλίψεων, πόνων και κόπων
Περί θλίψεων, πόνων και κόπων
Όσον και εάν υποφέρωμεν, έρχεται ο καιρός που θα παύσουν τα πάντα και θα αναπαυθή έκαστος αναλόγως του κόπου του. Θλίβεσαι; Πονείς; Κλαίεις από την βίαν των θλιβερών; Κουράζεσαι; θάρσει, δια των τοιούτων αποκτάται η βασιλεία του Θεού. Εάν όμως ανάπαυσιν έχης κατά πάντα, και τον Θεόν ου μέμνησαι, τότε θλίβου, διότι βαδίζεις έξω από τον δρόμον, που οδηγεί προς τον Θεόν.
Ημείς ουχ ούτως, διότι πάντοτε αι θλίψεις, αι ασθένειαι, τα βάσανα, μας κουράζουν, ώστε να βδελυσσώμεθα τούτον τον κόσμον και να επι ν πρώτος Αυτός τον περιεπάτησε. Εις τας θλίψεις επαναπαύεται ο Θεός. Εις τας ανέσεις ο διάβολος, ο αίτιος όλων των κακών. Όσον και εάν πολεμούμεθα, μίαν ημέραν θα λήξουν και ο κόπος του καθενός θα ανταμειφθεί.
« Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε», μας λέγει ο Κύριος. Μα ποίος ηθέλησε να βαδίση τον ανηφορικόν Γολγοθά και δεν εκοπίασε, δεν ίδρωσε και δεν εγονάτησε πολλάκις από το βάρος του σταυρού, που του έδωσε ο Θεός; Ουδείς. Όλοι όσοι ηγίασαν και κατόπιν με την σειράν των όλοι οι σωζόμενοι, όλοι διήλθον το καμίνι των θλίψεων, άλλος ασθένειαν, άλλος αγώνα κατά των παθών κ.λ.π., δηλαδή όλον τον κατάλογον των κατά Θεόν λυπηρών, ώστε όλοι να έχουν το δικαίωμα της αιωνίου αναπαύσεως.
Δια τούτο μας αφήνει ο Θεός να υποφέρωμεν διαφόρους πόνους, ενίοτε και μέχρις απογνώσεως, ίνα λάβωμεν και ημείς μέρος εις την αιωνίαν ανάπαυσιν. Μακάριοι όσοι θα τύχουν της αιωνίου αναπαύσεως! Θα ξεκουρασθούν από τα βάσανα της ζωής, «δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο παράδεισος».
27 ) Επιστολή
Ω, πόσον ευεργετικώς επεμβαίνει ο Θεός και Πατήρ δια του πόνου εις το παιδί Του, τον άνθρωπον! Εάν ήξευρεν ο άνθρωπος την ψυχικήν ωφέλειαν που δίδουν οι πόνοι, θα ηύχετο εις όλην του την ζωήν να υποφέρη ποικίλους πόνους, ίνα κατατίθεται εις την τράπεζαν του Θεού, εις την άνω πόλιν,
χρήμα πνευματικόν, χρήμα πόνων, ίνα χρήμα μακαριότητος λάβη, εν καιρώ που θα λαμβάνουν όλαι αι ψυχαί τους μισθούς, των κόπων και πόνων και θλίψεων.
28)Επιστολή
Έχε υπομονήν, παιδί μου, εις την δοκιμασίαν που σου στέλλει η αγαθότης του Θεού, προς μεγαλυτέραν ωφέλειαν εις την ψυχήν σου. Πρέπει να έχης χαράν, διότι φαίνεται το ενδιαφέρον του
Θεού δια μεγαλυτέραν πνευματικήν πρόοδον, κυρίως προς την ταπείνωσιν. Πολλάκις η υπερηφάνεια του ανθρώπου γίνεται αιτία να δίδη ο Θεός κανένα πατρικό «μπάτσο», όπως περιπατώμεν ασφαλέστερα εις την ταπείνωσιν και τούτο είναι κάλλιστον δείγμα, πόσον ενδιαφέρεται ο Θεός δια τας ψυχάς μας.
Υπομονή λοιπόν παιδί μου. Σταυρός και αυτός, σήκωσέ τον δια την αγάπην του Κυρίου, ομοίασέ Του, ίνα σου δώση την αγάπην Του, διότι λέγει: « Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνός εστιν ο αγαπών με» ( Ματθ. 14,21 ). Μία εκ των εντολών Του είναι και η υπακοή δια τον Γολγοθά, με τον Σταυρόν εις τους ώμους. Μακάριος όστις σηκώνει πειρασμόν, ότι δόκιμος γενόμενος λήψεται τον στέφανον της αιωνίου ζωής.
29 ) Επιστολή
Παιδί μου, όσον και αν σπείρεται με αγκάθια ο δρόμος της ζωής μας, ο Χριστός μας, μας καλεί και μας περιμένει, να τον περιπατήσωμεν, εφ’ όσον πρώτος Αυτός τον περιεπάτησε. Εις τας θλίψεις επαναπαύεται ο Θεός. Εις τας ανέσεις ο διάβολος, ο αίτιος όλων των κακών. Όσον και εάν πολεμούμεθα, μίαν ημέραν θα λήξου και ο κόπος του καθενός θα ανταμειφθεί.
« Εν τω κόσμω θλίψιν έξετε», μας λέγει ο Κύριος. Μα ποίος ηθέλησε να βαδίση τον ανηφορικόν Γολγοθά και δεν εκοπίασε, δεν ίδρωσε και δεν εγονάτησε πολλάκις από το βάρος του σταυρού, που του έδωσε ο Θεός; Ουδείς. Όλοι όσοι ηγίασαν και κατόπιν με την σειράν των όλοι οι σωζόμενοι, όλοι διήλθον το καμίνι των θλίψεων, άλλος ασθένειαν, άλλος αγώνα κατά των παθών κ.λ.π., δηλαδή όλον τον κατάλογον των κατά Θεόν λυπηρών, ώστε όλοι να έχουν το δικαίωμα της αιωνίου αναπαύσεως.
Δια τούτο μας αφήνει ο Θεός να υποφέρωμεν διαφόρους πόνους, ενίοτε και μέχρις απογνώσεως, ίνα λάβωμεν και ημείς μέρος εις την αιωνίαν ανάπαυσιν. Μακάριοι όσοι θα τύχουν της αιωνίου αναπαύσεως! Θα ξεκουρασθούν από τα βάσανα της ζωής, «δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο παράδεισος».
30 ) Επιστολή
Παιδευόμεθα, ίνα γίνωμεν άξιοι των ουρανών, μας παιδεύει ο ουράνιος Πατήρ παντοιοτρόπως, ίνα μορφωθή εν ημίν πνευματικός χαρακτήρ, ίνα ομοιάσωμεν ως τέκνα προς τον Πατέρα τον ουράνιον, πρέπει να φέρωμεν χαρακτηριστικά, που να φανερώνουν την γνησιότητά μας προς τον Θεόν. Να διακρινώμεθα εν υπομονή, εν πραότητι, εν αγάπη, εν φιλαδελφία κ.λ.π., χαρακτηριστικά των τέκνων του Θεού, που μέλλουν να κληρονομήσουν με τον Χριστόν, τον άπειρον πνευματικόν πλούτον του ουρανίου Πατρός. Ανδρίζου, παιδί μου, εις τον αγώνα, δια πολλών θλίψεων θα ανέλθωμεν εις τον ουρανόν, ο δρόμος της σωτηρίας μας είναι σπαρμένος με αγκάθια και πονούμεν και ματώνομεν, αλλά υπομονή και θα έλθη η ώρα η ευλογημένη, που οι πόνοι και τα αίματα θα γράψουν τα ονόματά μας εις την βίβλον της ζωής! Τότε θα ευλογούμεν τον Θεόν, που με την άπειρον σοφίαν εύρε τον πόνον και τας θλίψεις ως μέσα μεγάλης σωτηρίας. Μη κουρασθής να φωνάζης τον Χριστόν, εάν θέλης να αγιασθή το στόμα σου. Δια τους πειρασμούς που βλέπεις εις τον ύπνον σου, μη τους σκέπτεσαι, αλλά καταφρόνησέ τους, διότι δεν έχουν αυτά καμμίαν ουσίαν, όταν τους καταφρονής, δεν έρχονται να σε πειράξουν.
31 ) Επιστολή
Ευλογημένο μου παιδί… Χαρά και ειρήνη εις την ψυχούλα σου. Οι πειρασμοί πάντα ωφελούν, όταν τους υπομένωμεν. Φεύγοντας οι πειρασμοί, αφήνουν οπίσω των την πείραν εις τον πειρασθέντα και καρπόν ανάλογον με την υπομονήν και την επιδεξιότητα, που έδειξε εις την πάλην. Εφ’ όσον ουκ έστιν άλλη οδός που σώζει, πάρεξ οι πειρασμοί, άράγε τι πρέπει να κάμνωμεν; Υπομονήν μέχρις αίματος. Έτσι ηγωνίσθησαν και οι πατέρες μας και ηγίασαν. Και εις ημάς αρμόζουν οι πειρασμοί, όπως ταπεινωθώμεν, αν και είμεθα φύσει ταπεινοί, δηλαδή είμεθα από χώμα φτιαγμένοι και τα έργα μας και αυτά είναι δίκην σκυβάλων και αχύρων. Μη λησμονής, παιδί μου, εκείνο, που είπε το μυρίπνοον στόμα του Ιησού. « Θλίψιν έξετε εν τω κόσμω, θαρσείτε, εγώ γαρ νενίκηκα τον κόσμον» ( Ιωάν. 16,33 ).
Άρα και όποιος έχει τον Χριστόν μαζί του, θα νικήση τον κόσμον των παθών του. Μη σε τρομάζη το μέγεθος των πειρασμών, αλλά πρόσεχε να μη σε κλέπτη ύπουλα ο εχθρός εις τους λογισμούς και δεν τους καταλαβαίνεις και παραχωρείσαι έτι να σε πιέζουν οι κακοί λογισμοί. Μία είναι πάντως η αλήθεια, η αγιωτάτη ταπείνωσις είναι το σωτηριωδέστατον φάρμακον. Ταπεινώσου εν πάσι και χωρίς ελαχίστην αμφιβολίαν θα τύχης οπωσδήποτε της τελείας ελευθερίας ή ικανοποιητικής ελευθερίας των παθών.
32 ) Επιστολή
Κάμνε υπομονήν εις όλα, όσα σου έρχονται, λέγε την ευχήν και βίαζε εις τα πνευματικά τον εαυτόν σου. Δια των θλίψεων θα σωθώμεν, χωρίς κόπον δεν αποκτώνται τα αγαθά, όσα και εάν υποφέρωμεν, τίποτε δεν είναι απέναντι των αιωνίων αγαθών, που μας έχει ετοιμάσει ο Θεός. Πάντοτε να ελπίζης και ποτέ να μην απογινώσκης τον εαυτόν σου, όσον και αν τον βλέπης αδιόρθωτον. Διότι βλέποντες τα τραύματά μας, μόλις κατορθώνομεν να ταπεινωθώμεν και πόσον μάλλον εάν είμεθα και κάτι.
33 ) Επιστολή
Το ολίγον της θλίψεως, παιδί μου, που γίνεται εν τη στερήσει των ηδέων του κόσμου, κατεργάζεται αιώνιον βάρος δόξης! Δριμύς ο χειμών των λογισμών της αμαρτίας, αλλά γλυκύς ο παράδεισος του Θεού. Ανήφορος ο δρομίσκος προς τον Γολγοθά, αλλά κατόπιν, όταν τον ζωοδόχον τάφον καταλάβωμεν και τον χαροποιόν άγγελον ίδωμεν, όστις θα μηνύση την ανάστασιν της ψυχής μας, και όταν αγαλλομένω ποδί τους ουρανούς εισπεράσωμεν, όπου θα συμμετάσχωμεν εις το κροτούμενον αιώνιον Πάσχα των αγνών ψυχών, εις την άνω Ιερουσαλήμ, τότε λοιπόν θα τρυγάται ο αθάνατος καρπός των σημερινών κόπων.
Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ
Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας Αργυρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.