Ἀπάντησις Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφεὶμ στὸν "Καθολικὸ Ἀρχιεπίσκοπο Αἰγαίου," Νικόλαο

Ἀπάντησις Μητροπολίτου Πειραιῶς Σεραφεὶμ στὸν «Καθολικὸ Ἀρχιεπίσκοπο Νάξου, Τήνου, Ἄνδρου, Μυκόνου & Μητροπολίτη παντὸς Αἰγαίου» κ.Νικόλαο 

Ἀγαπητέ κ. Νικόλαε,
Εἰλικρινῶς θλίβομαι βαθύτατα πού δέν μπορῶ νά Σᾶς ἀποκαλέσω «ἀδελφέ κ. Νικόλαε» καί γι’ αὐτό ἔχω τήν μαρτυρία τῆς συνειδήσεώς μου ὅτι δέν εὐθύνομαι διότι δέν ἔχομε τήν ἰδία πίστη καί οὔτε κοινωνοῦμε στό ἴδιο Ποτήριο καί ἡ ὑπαιτιότης γι’ αὐτό δέν ἀνήκει στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Ἡ ἀπάντησίς Σας στό ἀνακοινωθέν μου πού ἀφοροῦσε Ἡμερίδα τῆς «Ἀρχιεπισκοπῆς τῶν ἐν Ἀθήναις Ρωμαιοκαθολικῶν» ὑπό τόν τίτλο: «Β΄ Οἰκουμενική Σύνοδος τοῦ Βατικανοῦ. 50 χρόνια πίστης καί ἐλπίδας» ἔλαβε ἀσφαλῶς ὑπ’ ὄψιν τό δημοσίευμα τῆς ἐξαιρέτου ἱστοδελίδος Ρομφαία πού ὅμως δέν ἐδημοσιεύθη πλῆρες μέ προφανές ἀποτέλεσμα νά μήν ἀντιληφθεῖτε τήν ἀξιόλογη γνώση μου γιά τό ὑπό ἐξέτασιν θέμα.
Μέ ἔχετε καί ἑτέρα φορά κατηγορήσει ὅτι «ἐνῶ δέν γνωρίζω τήν Καθολική Ἐκκλησία προσπαθῶ νά τήν κάνω ἀρνητικά γνωστή στούς μή καθολικούς πού θά ἤθελαν ἀντικειμενικά νά τήν γνωρίσουν».
Σᾶς εἶχα ἀπαντήσει τότε βέβαια μέ τήν κατάθεση τῶν συγκεκριμένων χωρίων, θεμάτων καί σελίδων τῆς κυκλοφορηθείσης ἀπό τίς ἐκδόσεις ΚΑΚΤΟΣ καί τό Βατικανό ἐπισήμου ΚΑΤΗΧΗΣΕΩΣ τῆς «Καθολικῆς Ἐκκλησίας».
Ὅμως Ἐσεῖς ἐμμένετε στήν ἄποψή Σας ὅτι δέν γνωρίζω τήν «Καθολική Ἐκκλησία» καί μέ αὐτόν τόν τρόπο ἀναπόδραστα θέτετε τό ἐρώτημα: Ἐφ΄ ὅσον κατά τεκμήριον γνωρίζω γραφή καί ἀνάγνωση καί ἐφ’ ὅσον ἔχει κυκλοφορηθῆ ἐπισήμως ἡ πίστι τῆς θρησκευτικῆς Σας κοινότητος, ὑπάρχουν ἄραγε ἄλλα κρύφια δόγματα πού δέν δημοσιοποιοῦνται οὕτως ὥστε προδήλως νά τά ἀγνοῶ;
Συνεπῶς νομίζω ἀγαπητέ κ. Νικόλαε ὅτι ἁπλῶς ὑπεκφεύγετε ἀπό τήν σκληρή πραγματικότητα ἤ ὅτι ἐντρέπεσθε γιά τήν νόθευσιν καί τήν παραχάραξιν τῆς ἐπί 10 αἰώνας κοινῆς μας πίστεως τήν ὁποίαν διεκήρυξαν καί ἐδογμάτισαν 8 Οἰκουμενικές Σύνοδοι πού ἦσαν πλήρως ἀποδεκταί ἀπό τό τότε Ὀρθόδοξο Πατριαρχεῖο τῆς παλαιᾶς Ρώμης καί τῆς Δύσεως.
Ἡ τελευταῖα μάλιστα Σύνοδος τοῦ 880 πού κατεδίκασε οὐσίᾳ τήν αἵρεση τοῦ filioque ἀπεκήρυξε ὡς ληστρική τήν ψευδοογδόη Οἰκουμενική Σύνοδο τοῦ 870 πού Ἐσεῖς δυστυχῶς ἀναγνωρίζετε καί μάλιστα μέ τήν ἀπόλυτη συναίνεση καί συνευδοκία τοῦ τότε Ὀρθοδόξου Πάπα Ρώμης, ὄντως ἁγίου, Ἰωάννου τοῦ Η΄.

«Ἀδελφικῶς» μέ χαρακτηρίζετε ἐμπαθῆ, ὑποκειμενικό, σκληρό, προσβλητικό, ἀσεβῆ καί ἀντιχριστιανό, ἐπιθετικό, ὑποκειμενικό καί ἀρνητικό καί ἐν τέλει ὅτι χρησιμοποιῶ τό ἀλάθητο γιά τόν ἑαυτό μου, ἀλλά ἀγαπητέ κ. Νικόλαε δέν ὁμιλῶ ποτέ ἐξ ἰδίας ἀντιλήψεως γνώσεως καί ἐμπειρίας ὡς ἀδαέστατος πού εἶμαι ἀλλά μεταφέρω τάς θέσεις καί τάς διδαχάς τῶν ἁγίων καί θεοφόρων Πατέρων τῶν θεωμένων καί μετόχων καί κοινωνῶν τῆς Θείας Φύσεως (Β΄ Πετρ. α΄4) δηλ. τῶν θείων ἀκτίστων ἐνεργειῶν πού Σεῖς καί πάλι ἀρνεῖσθε.

Ἀπό τό κείμενό Σας ἀποδεικνύετε ὅτι δέν διαβάζετε καί καλῶς διότι μέ αἰτιᾶσθε ὅτι ἐγώ ἀποκαλῶ τόν ἐκπεσόντα Ἐπίσκοπο Ρώμης «Εὐρωπαϊκό Δία» ἀλλά ἀγαπητέ κ. Νικόλαε αὐτό ὑποστηρίζει ὁ Ὅσιος καί Θεοφόρος καί Οἰκουμενικός Διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Ἅγιος Ἰουστῖνος (Πόποβιτς) σέ κείμενό Του πού ἁπλῶς παρέθεσα ἐντός εἰσαγωγικῶν καί ξέρετε ὁ Ὅσιος Ἰουστῖνος καί θαυματουργεῖ καί εὐωδιάζει καί ἀκόμη μάθετε ὅτι δέν ὑπάρχει  Ἁγιότης τῶν ἀνθρώπων καί Ἁγιότης τοῦ Θεοῦ ἀλλά μόνον Ἁγιότης τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ἄκτιστη ἐνέργεια καί ἰδιότητά Του, στήν ὁποία μετέχομε οἱ ἄνθρωποι κατά χάριν κατά τήν δεκτικότητά μας.

Πλανᾶσθε κ. Νικόλαε ἐάν νομίζετε ὅτι δέν Σᾶς ἀγαπῶ καί Σᾶς καί ὅλους τούς κοινωνούς τῆς θρησκευτικῆς Σας κοινότητος. Σᾶς ἀγαπῶ περισσότερο ἀπό ὅτι ἐσεῖς οἱ ἴδιοι ἀγαπᾶτε τόν ἑαυτό σας διότι πειρῶμαι νά Σᾶς ὑποδεικνύω τήν τραγική Σας πλάνη ἡ ὁποία θά Σᾶς ἀποστερήσει τήν σωτηρία καί θά καταστήσει ἄχρηστη τήν πολυετή προσπάθειά Σας ἐνώπιον Θεοῦ.
Καί δέν θά πρέπει νά ἐνθαρύνεσθε ἀπό τό ἀριθμητικό μέγεθος τῆς κοινότητός Σας διότι ἐνώπιον τοῦ παναγίου Θεοῦ δἐν εἶναι μέγεθος ἐνδοκοσμικῆς ἀριθμητικῆς ἡ πλειοψηφία ἀλλά κοινωνίας μέ τήν ἀλήθεια πού δέν εἶναι ἰδεοληψία ἤ ὑποκειμενική προσέγγισις τῆς πραγματικότος ἀλλά πρόσωπο, ὁ Χριστός, ὁ Σωτήρ τοῦ κόσμου πού διεσάλπισε «ἐγώ εἰμί ἀλήθεια καί ἡ ὁδός καί ἡ ζωή» καί ἑπομένως ἡ ἀλήθεια καί ἕνας εἶναι ἡ πλειοψηφία ὅπως ἔχει ἀποδειχθεῖ πλειστάκις στήν μακραίωνη ἐκκλησιαστική ἱστορία (πβλ. ληστρικάς συνόδους Ἱερείας καί Φεράρας-Φλωρεντίας).

Συνεχίζετε ἀμεταπτώτως ἀγαπητέ κ. Νικόλαε νά παρερμηνεύετε τό χωρίο Ἰωάννου ιζ΄11 «ἵνα ὦσι ἕν καθώς ἡμεῖς» καί αὐτό δυστυχῶς ἀποδεικνύει τήν ἀμεταμέλητο ἐμμονή Σας στήν στρέβλωση τῶν θείων λογίων καί ἀσφαλῶς γνωρίζετε ὅτι τό πίπτειν ἀνθρώπινον, τό μετανοεῖν θεῖον, τό ἐμμένειν σατανικόν.

Θά ἦταν πολύ χρήσιμο ἀγαπητέ κ. Νικόλαε νά ἐρωτοῦσατε τόν συναδελφόν Σας ἀγαπητόν κ. Ἰωάννην Σπιτιέρην γιατί ὁ κενός χῶρος στόν ἐν Κερκύρᾳ πανίερο Ναό τοῦ ἁγ. Σπυρίδωνος δίπλα ἀπό τό ἀδιάφθορο, ἀδιαλώβητο, χαριτόβρυτο καί εὐωδιάζον σκήνωμά Του;
Θά Σᾶς πληροφοροῦσε τότε ὅτι αὐτός ὁ χῶρος ἐπρόκειτο νά χρησιμοποιηθῆ ἀπό τόν Ἐνετό Διοικητή τῆς Κερκύρας Ἀνδρέα Πιζάνι γιά νά ἀνεγερθῆ ἀλτάριο τῆς θρησκευτικῆς Σας κοινωνίας ἀλλά συνέβη τό φρικῶδες θαῦμα τῆς 12/11/1716 πού ἀνέτρεψε πλήρως τά σχέδια τοῦ ἡγεμόνα Πιζάνι, τοῦ Δομηνικανοῦ συμβούλου του καί τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ «κλήρου» ὅπως μπορεῖτε νά διαβάσετε στό ἐξαίρετο ἔργο τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου Παρίου «Οὐρανοῦ κρίσις» Λειψία Σαξωνίας 1805.
Τό γεγονός αὐτό θά ἔπρεπε νά ἔχει συγκλονίσει τήν θρησκευτική Σας κοινότητα καί θά ἔπρεπε νά τήν ἔχει ἐπανατροχιάσει στήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, διότι ὁ κενός χῶρος τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγ. Σπυρίδωνος στήν Κέρκυρα βοᾶ γιά τήν φρικώδη παρέμβαση τοῦ Παναγίου Θεοῦ διά τοῦ Ἁγίου Του.

Περαίνων Σᾶς δηλώνω ἀγαπητέ κ. Νικόλαε ὅτι προτιμῶ νά συντάσσομαι πλήρως καί ἄχρι θανάτου μέ τούς ἐν Καντάρᾳ τῆς Κύπρου Ἁγίους 13 Ὁσιάθλους Πατέρας πού ἐκάησαν ἀπό τούς ὁμοπίστους Σας διότι ἠρνοῦντο τά ἄζυμα, μέ τούς 800.000 Σέρβους Νεομάρτυρας πού δολοφόνησαν οἱ Οὐστάσι τοῦ Ἄντε Πάβελιτς μέ ἠθικό αὐτουργό καί μέντορα τόν ψευδοάγιο τῆς Κοινότητός Σας Καρδινάλιο τοῦ Ζάγκρεμπ Ἀλουΐσιο Στέπινατς, μέ τούς 88 θεοφόρους καί ὁσιάθλους Πατέρας τούς ἐν Ἁγίῳ Ὄρει ὑπό τῶν Λατινοφρόνων Αὐτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγο καί Πατριάρχη Κων/πόλεως Ἰωάννη Βέκκο καέντας, πνιγέντας καί ἀποκεφαλισθέντας διότι ἠρνοῦντο τήν ψευδοένωση τῆς ληστρικῆς Συνόδου τῆς Λυῶνος, μέ τόν Ἅγιο ἔνδοξο ἱερομάρτυρα Ἀθανάσιο τόν Λιθουανό πού φρικωδῶς δολοφόνησαν οἱ ὁμόπιστοί Σας Οὐνῖτες τῆς Πολωνίας καί πού πέταξαν σέ βόθρο τό σκήνωμά του καί πού μετά 17 ἔτη ἀνεσύρθη, ἀδιαλώβητο, ἀδιάφθορο, εὐωδιάζον καί θαυματουργοῦν, μέ τόν ἱερό Σπυρίδωνα πολιοῦχο τήν πόλεώς μας πού ἀπέτρεψε τήν πήξη ἀλταρίου στόν πανίερό Ναό Του καί τέλος μέ τούς Ἁγίους καί Θεοφόρους Πατέρας τῶν ἁγίων ἐννέα Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας δηλ. μέ τόν ζῶντα καί πανάγιον Θεόν καί ὄχι μέ τόν ὁποιοδήποτε «ἐπαγγελματία» τῆς πίστεως διά τόν ὁποῖον «πορισμός ἡ εὐσέβεια».  

Μετά τιμῆς καί ἀγάπης
Ο  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ