῾Ο τελευταῖος χρόνος τῆς ζωῆς του
Στά χρόνια 1996-97 ὁ π. Κλεόπας αἰσθανόταν πάντοτε κουρασμένος. Παρ' ὅλα αὐτά ἦτο πρόθυμος στήν ὑποδοχή τῶν Χριστιανῶν καί προσκυνητῶν ἀπό ὅλη τήν Χώρα καί ἀπό τό ἐξωτερικό. 'Η μνήμη του καί ἡ φωνή του τόν βοηθοῦσαν ἀκόμη θετικά.'Ημποροῦσε νά παρηγορῆ τούς Πιστούς, τούς ἀσθενεῖς, τούς γέρους καί τά πνευματικά του παιδιά.
Περπατοῦσε μέ πολλή δυσκολία καί συνοδευόμενος ἀπό τούς μαθητάς του, τόσο στό κελλί, ὅσο καί ἔξω στήν ἐξοχή. 'Ενῶ στήν διπλανή αἴθουσα, ὅπου μιά καί πλέον δεκαετία ὡμιλοῦσε στούς ἀνθρώπους, δέν ἠμποροῦσε νά ὑπάγη, παρά λίγες φορές τό καλοκαίρι.
Γιά ἀλλαγή τόπου, τόν ἐσήκωναν οἱ Μοναχοί καί τόν ἔβγαζαν ἔξω στό μπαλκόνι τοῦ κελλιοῦ του καί ἐκεῖ οἱ Πιστοί συγκεντρώνοντο γύρω του καί ροφοῦσαν τά θεόπνευστα λόγια του.
'Ο Πατήρ ἦτο τώρα πολύ εὐαίσθητος στό φαγητό. Γευόταν πάρα πολύ λίγο κι ἀμέσως ἔλεγε: «'Αρκεῖ! 'Εχόρτασα! Δόξα στόν Θεό γιά ὅλα!»
Τήν ἱερά προσευχή ἔλεγε τακτικά, καθήμενος εἴτε στό σκαμνί, διότι δέν ἠμποροῦσε πλέον νά στέκεται στά πόδια του. Οἱ ὧρες προσευχῆς του ἦσαν οἱ ἑξῆς: Τό πρωῒ προσηύχετο ἀπό τίς 4 μέχρι τίς 8 καί κατόπιν ἐξεκουράζετο λίγο. Κατόπιν ἀπησχολεῖτο μέ τήν ἐξομολόγησι τῶν Μοναχῶν καί τῶν λαϊκῶν.
'Από τίς 4 τό ἀπόγευμα ἄρχιζε τόν κανόνα τῶν βραδυνῶν προσευχῶν του. Δηλαδή, ἐδιάβαζε τόν κανόνα τῆς μετανοίας, δύο-τρεῖς Κανόνες τῆς Θεοτόκου ἀπό τό Θεοτοκάριο, τήν Παράκλησι τῆς Παναγίας, τό Μικρό 'Απόδειπνο καί ἄλλα.
Τό βράδυ τόν ἔβγαζαν οἱ ἀδελφοί στό χαγιάτι, ὅπου προσευχόταν καί ἐθαύμαζε τήν φύσι, τήν ὁποίαν ἐστόλισε ὁ Δημιουργός μέ τόσες καλλονές. Μετά μία-δύο ὧρες ἀποσυρόταν στό κελλί του γιά ἀνάπαυσι γιά νά συνεχίση πάλι τό πρόγραμμά του τό πρωῒ.
Οἱ τελευταῖες ἡμέρες τοῦ π. Κλεόπα στήν γῆ
Οἱ ἡμέρες τῶν
μηνῶν Σεπτεμβρίου μέχρι καί Νοεμβρίου προεμήνυον τό ἐπικείμενο τέλος τοῦ
π. Κλεόπα! Τώρα ὡμιλοῦσε ὀλιγώτερο μέ τήν φωνή σβησμένη καί πάντοτε
ἐπανελάμβανε τά ἴδια λόγια: «'Από τώρα πηγαίνω στούς ἀδελφούς μου!. . .
», «'Αφῆστε με ν' ἀναχωρήσω γιά τούς ἀδελφούς μου!» Μετά πάλιν ἔλεγε:
«Πηγαίνω στόν Χριστό! Προσεύχεσθε γιά μένα τόν ἁμαρτωλό!»
Πρός τό
τέλος τοῦ μηνός Σεπτεμβρίου, κατά τήν δύσι τοῦ ἡλίου, ὁ π. Κλεόπας
ἐζήτησε νά τόν μεταφέρουν στό Κοιμητήριο νά ἰδῆ γιά τελευταία φορά τούς
τάφους τῶν ἀδελφῶν του, τόν τάφο τοῦ Γέροντός του π. 'Ιωαννικίου Μορόϊ,
τόν τάφο τοῦ Πνευματικοῦ π. Παϊσίου 'Ολάρου καί ἄλλων Πατέρων καί
Πνευματικῶν κοιμηθέτνων ἐκεῖ.
'Επροσκύνησε σ' ὅλους τούς τάφους
ὑποβασταζόμενος ἀπό τούς μαθητάς του. 'Ασπάσθηκε τόν Σταυρό τους καί
ἀπηύθυνε καί μία σύντομη εὐχή σ' αὐτούς: «Προσεύχεσθε καί γιά τόν π.
Κλεόπα τόν ἁμαρτωλό, διότι αὔριο, μεθαύριο θά συναντηθοῦμε μέ τόν
Χριστό!».
Κατόπιν σάν κατακλεῖδα ἔλεγε στήν Θεοτόκο:«Μητέρα τοῦ Κυρίου
μου, ἐλέησε ὅλους ἐμᾶς καί τούς Πατέρας αὐτοῦ τοῦ Κοιμητηρίου καί
προσεύχου ἐνώπιον τοῦ Θρόνου τῆς Παναγίας Τριάδος νά εὕρωμεν συγχώρησι
ἀπό τόν Δίκαιο Κριτή».
Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω
1999
9 Ὀκτωβρίου 2013
__________________________
Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Κλεόπας Ηλίε - Ιωαννίκιος Μπάλαν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.