Στό μεταίχμιο δύο ἐποχῶν. (Μέρος Δ'). Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

 Στό μεταίχμιο δύο ἐποχῶν. (Μέρος Δ')
 Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Πρίν ἐπιστρέψω στήν Καμτσάτκα, φρόντισα γιά τήν ἀσφαλή ἐπιστροφή τῆς μητέρας μου στό Κύρωφ. Ἀνάμεσα στ’ ἄλλα, παρακάλεσα τόν προϊστάμενο τοῦ τελωνείου τοῦ Βλαντιβοστόκ νά ἐλέγξει καί νά σφραγίσει μέ μολύβι τή βαλίτσα της, γιά νά μήν ταλαιπωρηθεῖ μέ πρόσθετους ἐλέγχους στούς ἐνδιάμεσος σταθμούς.
 Ὁ προϊστάμενος πρόθυμα δέχθηκε νά μᾶς ἐξυπηρετήσει. Τηλεφώνησε στήν ὑπηρεσία ἐλέγχου ἀποσκευῶν νά στείλει ἕνα ὑπάλληλο στό σπίτι, νά ἐλέγξει τή βαλίτσα, νά τή σφραγίσει καί νά χορηγήσει στή μητέρα μου ἕνα σχετικό πιστοποιητικό. Ἔτσι κι ἔγινε.
Ἀργότερα ὅμως ἔλαβε ἕνα γράμμα ἀπό τή μητέρα, μέ τό ὁποῖο πληροφορήθηκα γιά μιά ἀπροσδόκητη καί εὐτράπελη πλευρά τοῦ θέματος. Νά τί ἔγινε ἀκριβῶς.
Ὅταν ἕνας ἐλεγκτής τοῦ τελωνείου μπῆκε στό τραῖνο, πρίν ἀπό τήν ἀναχώρησή του, γιά τόν καθιερωμένο ἔλεγχο, ἡ μητέρα ἔβγαλε καί τοῦ ἔδειξε τό πιστοποιητικό σφραγίσεως τῆς βαλίτσας.
Μέχρι τότε ἐκείνη δέν εἶχε ρίξει οὔτε μιά ματιά στό πιστοποιητικό. Ὁ τελωνειακός τό πῆρε καί ἄρχισε νά τό διαβάζει. Στό πρόσωπό του ἀμέσως ζωγραφίστηκε μιά ἔκφραση ἀπορίας καί δυσπιστίας.  Σήκωσε τά μάτια του ἀπό τό χαρτί καί κοίταξε καχύποπτα τή μητέρα μου.
-Ἐσεῖς ποιά εἶστε; τή ρώτησε.
-Εἶμαι ἡ Ἀντωνίνα Ἀνισίμοβνα, μητέρα τοῦ ἐπισκόπου Νέστορος, πού χειροτονήθηκε πρόσφατα ἐδῶ, στήν πόλη σας.
Μεσολάβησε ἕνα μικρό διάστημα σιωπῆς. Ἡ μητέρα ἀνησύχησε ὅτι κάτι δέν πήγαινε καλά. Τήν ἀνησυχία της ὅμως διέλυσαν τά γέλια τοῦ τελωνειακοῦ.
-Διαβάστε τί γράφει ἐδῶ! τῆς εἶπε, προτείνοντας της τό πσιτποποιητικό.
Ἐκείνη τό πῆρε καί τό κοίταξε τότε γιά πρώτη φορά. Κοκκίνησε ὅταν διάβασε τήν πρώτη ἀράδα, ἀλλά μετά γέλασε κι αὐτή.  Νά τί ἔγραφε:
«Ἡ βαλίτσα τῆς αὐτῆς πανιερότητος τῆς δεσποτίνας κυρίας Νεστόροβνας, ἐλέγχθηκε καί σφραγίστηκε στό τελωνεῖο τοῦ Βλαντιβοστόκ.  Δέν περιέχει πράγματα ἀπαγορευμένα ἤ ὑποκείμενα σέ φόρο (Ὑπογραφή τοῦ ὑπαλλήλου)».
Ὦ, ἀγράμματη Ρωσία!.....

*  *  *

Ἀναχώρησα μέ πλοῖο ἀπό τό Βλαντιβοστόκ μαζί μέ τόν ἀρχιεπίσκοπο Ἰαπωνίας Σέργιο, πού θά πήγαινε στό Χακοντάτε, στή νησί Χοκάιντο, γιά νά ἐγκαινιάσει τό νεόδμητο ὀρθόδοξο ναό τοῦ ἁγίου Νικολάου.
Μετά ἀπό παράκλησή του, τόν ἀκολούθησα ὥς ἐκεῖ καί τελέσαμε μαζί τά ἐγκαίνια.
Εἶχε συγκεντρωθεῖ μεγάλο πλῆθος ὀρθοδόξων ἰαπώνων μέ τίς οἰκογένειές τους,στούς ὁποίους καί μίλησα μετά τήν τελετή. Ἤμουν συγκινημένος, γιατί θυμήθηκα –καί διηγήθηκα στούς πιστούς- τήν πρώτη καί ὀδυνηρή γνωριμία μου μέ τό νησί καί τήν πόλη, στά 1907, τότε πού ταξίδευα γιά τήν Καμτσάτκα μέ τό σαπιοκάραβο «Ἀμούρ».
Φοβερός τυφώνας εἶχε πλήξει τότε τήν περιοχή καί εἶχε προκαλέσει πυρκαγιά, πού ἀποτέφρωσε τά περισσότερα κτίρια τοῦ Χακοντάτε. Ἀνάμεσα σ’ αὐτά καί τόν ὀρθόδοξο ναό.  Καί νά!  Μετά ἀπό ἐννέα χρόνια, ὁ Θεός μέ ἀξίωνε, σάν ἐπίσκοπο τώρα, νά ἐγκαινιάζω τόν καινούργιο ναό τοῦ τόπου.
Ἀνταλλάχθηκαν προσφωνήσεις καί ἐκφωνήθηκαν λόγοι ἀπό πολλούς.
 Στή μνήμη μου ὅμως ἔμεινε ἔντονα μόνο τό μικρό λογύδριο, πού ἐκφώνησε μέ χαριτωμένο αὐθορμητισμό ἕνα δεκάχρονο ἀγοαράκι. Πήδησε ξαφνικά, μέ τήν παιδική σβελτάδα, πάνω στήν ἐξέδρα, ἔκανε βαθειά ὑπόκλιση, καί εἶπε μέ δυνατή φωνή καί ἐπίσημο ὕφος:
-Εἶδα σήμερα νά καθαγιάζεται ἀπό τούς ἀρχιερεῖς, κυρίους Σέργιο καί Νέστορα, ὁ νέος ὡραῖος καί μεγάλος ναός μας.  Τόν ἔχτισαν οἱ ἰάπωνες χριστιανοί μέ τίς προσφορές τους. Ἐγώ εἶμαι μικρός ἀκόμα καί δέν ἔχω δικά μου χρήματα.
Ὅταν μεγαλώσω καί ἔχω δική μου δουλειά, σᾶς ὑπόσχομαι ὅτι θά προσφέρω ἀπό τά κέρδη μου στό ναό μας. Σᾶς βεβαιώνω ὅλους μέ εἰλικρίνεια, ὅτι θά ἐκπληρώσω τήν ὑπόσχεσή μου.  Πρός τό παρόν, τό μερίδιό μου τό πρόσφεραν οἱ γονεῖς μου. Ὀνομάζονται Νικόλαος Τιαγινούτσι.

   Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.265-274

Ἀναβάσεις

  Ὀκτωβρίου 2013

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα