Ἡ ὑπακοή

Ἡ ὑπακοή

 Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

 Τούς τελευταίους μῆνες τοῦ ἔτους 1951 νόμιζα ὅτι ὁ Βαλέριος θά πέθαινε. Ἀδυνάτιζε συνεχῶς, ἦταν καταβεβλημένος, δέν μποροῦσε πιά νά φάει. Ἦταν διάφανος. Ὑπέφερε φοβερά καί συνεχῶς. Ἀλλά δέν ξέρω μέ ποιό θαῦμα δέχτηκε ἕνα δέμα ἀπό τήν οἰκογένεια του, μέσα στό ὁποῖο ἦταν καί 18 γραμμάρια στρεπτομυκίνης.
Εἶχε δεχτεῖ καί κάτι ἀσπρόρουχα, ἕνα πουλόβερ καί ἕνα σακκάκι, ἀλλά το σακκάκι ἦταν μικρό, σάν παιδικό. Ὁ Βαλέριος μοῦ εἶπε:
- Ἄρα γε μέ τί θυσίες μπόρεσαν οἱ πτωχές καί μοναχές ἀδελφές μου νά βροῦν στρεπτομυκίνη; Αὐτές δέν ξέρουν ὅτι δέν ἔχω πολύ καιρό νά ζήσω. Ἡ πορεία μου σταματάει ἐδῶ.
Τίποτε δέν μπορεῖ νά μέ σώσει τώρα, τουλάχιστον μέ τίς ἐδῶ συνθῆκες. Δέν ἔχουμε  κάποιο σημεῖο ὅτι τό τέλος τῶν θλίψεών μας καί δέν νομίζω ὅτι ἐγώ θά μπορέσω  πλέον νά φτάσω ἐκεῖ.
Γι᾿ αὐτό θά ἤθελα νά σώσουμε τήν ζωή ἑνός πού ἔχει τήν πιθανότητα νά ζήσει. Τό κάνω αὐτό μέ ὅλη τήν ψυχική μου ἐλευθερία καί χωρίς λύπη. Σᾶς παρακαλῶ νά διαλέξετε τόν ἀσθενῆ πού χρειάζεται τά 18 γραμμάρια στρεπτομυκίνης.
- Αὐτό δέν γίνεται! Τοῦ ἀπαντήσαμε κατηγορηματικά.  Σέ σένα στάλθηκαν καί ἐσύ θά κάνεις αὐτές τίς ἐνέσεις. Εἶναι μιά ὑποχρέωση, ἄσχετα ἀπό τά ἀποτελέσματα.
Ἀκολούθησαν πολλές ἡμέρες ἀντιφατικῶν συζητήσεων σ΄ αὐτό τό θέμα. Τελικά, βλέποντας ὅτι δέν πορεύομαι μ΄ αὐτόν, τοῦ εἶπα:
- Θά κάνεις ὑπακοή! Εἶπες τήν σκέψη σου, ἀλλά δέν ἔχεις τήν ἐλευθερία ν᾿ ἀποφασίσεις ἐκτός ἀπό ἐμᾶς. Στό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, τῆς οἰκογένειάς σου καί διά λόγους ὑπακοῆς σ᾿ ἐμᾶς, θά κάνεις τήν ἔνεσι στρεπτομυκίνης!
Καί τήν ἔκανε. Σύντομα αὐτός συνῆλθε καλούτσικα. Χαιρόμασταν ὅλοι γύρω του. Εἶχε ἀρχίσει νά συνθέτει μερικά ποιήματα-διαθήκη, διότι ἤθελε νά ξέρουν οἱ νέοι τά γενόμενα στίς φυλακές αὐτοῦ τοῦ αἰῶνα. Μπόρεσε, λοιπόν, νά συνεχίζει τούς στίχους του.

    Ἀναβάσεις

    6 Σεπτεμβρίου 2013

 ________________________________________________

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ρουμάνοι Μάρτρυρες του 20ου αιώνα