Ἄλλα πατερικά φύλλα

Ἄλλα πατερικά φύλλα

 Περιστατικά ἀπό τήν ζωή φυλακισμένων Ρουμάνων Μαρτύρων καί ὁμολογητῶν τοῦ 20οῦ αἰῶνος

Ἰωάννης Ἰανωλίδε

Δέν ἦταν ἡ μοναδική φορά πού ὁ Βαλέριος μοῦ εἶπε τέτοια ὑψηλά βιώματα. Μιά ἄλλη ἡμέρα, ὄχι κοντά στά Χριστούγεννα, μέ παρακάλεσε ξανά νά τόν ἀκούσω καί μοῦ εἶπε:
- Χθές ἀργά τήν νύχτα προσευχόμουν. Ἔνοιωθα παρηγορημένος ἀπό τήν χάρη τοῦ Θεοῦ καί χαιρόμουνα μυστικά γιά τό δῶρο πού μοῦ εἶχε δοθεῖ. Ἤμουν ἄγρυπνος, ἐνσυνείδητος καί εὐτυχής.
 Ξαφνικά ἔνοιωσα ὅτι κάτι ἐξαίσιο νά γίνεται μέσα μου, ἔξω ἀπό τήν θέλησή μου.
Ἀρχίζοντας ἀπό τίς ἄκρες τοῦ σώματός μου, ἡ ψυχή ἄρχισε νά μέ ἐγκαταλείπει. Ὄχι μόνο δέν φοβόμουν, ἀλλά ἤξερα ὅτι δέν ἦταν θάνατος καί ὅσο ἡ ψυχή ἐγκατέλειπε τό σῶμα, τόσο ἡ ἐσωτερική μου χαρά αὔξανε.
Ἡ ψυχή ἀνέβηκε σιγά-σιγά πρός τό στῆθος, τό λαιμό, τό κεφάλι.
Αἰσθανόμουν εὐτυχής, καθαρός, πεφωτισμένος ἀπό ἕνα ἅγιο φῶς. Ποτέ ὁ νοῦς μου δέν ἦταν τόσο ἀνοιχτός σάν τότε. Ἤξερα  ὅτι ὁ Κύριος εἶναι μαζί μου. Ἤμουν εὐτυχής διότι εἶμαι στήν προστασία Του. Ὁ χρόνος τάχα εἶχε διασταλεῖ. Δέν ἔνοιωθα πιά τόν πόνο τοῦ σώματος μου.
Κοιτοῦσα τό σῶμα μου χωρίς νά τό  ἐπιθυμῶ καί χωρίς νά τό  ἀποβάλλω. Ἡ ζωή καί ἡ ὕλη μοῦ φαίνονταν θαύματα. Ἡ ψυχή προσέγγισε γρήγορα στό στόμα καί βγῆκε ἀπό τό σῶμα. Ἤξερα ἐκείνη τήν στιγμή ὅτι μπορῶ νά πάω ὁπουδήποτε θέλω, χωρίς τό ἐμπόδιο τῆς ὕλης.
Ἦταν κάτι τό ὑπέροχο! Μέ πλημμύρισε μιά ἀνεκδιήγητη χαρά. Ὁ πρῶτος μου λογισμός ἦταν νά πάω νά ἰδῶ τήν οἰκογένεια μου, ἀλλά θυμήθηκα τίς συμβουλές τῶν Ἁγίων Πατέρων ἀπό τό Γεροντικό, πού διατάζουν «νά μήν ἐπαφίεσαι στήν ἐνέργεια τῶν πνευμάτων ἐκτός ἄν κάνεις ὑπακοή, γιά νά μήν σέ ξεγελάσει ὁ διάβολος καί σέ πλανήσει. Θυμήθηκα τόν ἐρημίτη πού ἔβλεπε τόν δαίμονα σάν ἄγγελο φωτός.
 Ὁ γέρος εἶχε βγεῖ ἀπό τήν ὑπακοή πρός τόν ἡγούμενο του καί νόμιζε ὅτι καθοδηγεῖται ἀπό τόν ἴδιο τόν Θεό, ἐνῶ οἱ ἄλλοι μοναχοί εἶναι πεισματάρηδες. Τότε ὁ φαινόμενος ἄγγελος τοῦ εἶπε νά καλέσει τούς ἀδελφούς στό πηγάδι ἀπό τήν αὐλή  τοῦ μοναστηριοῦ γιά νά τούς δείξει τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ.
Λοιπόν, τά μεσάνυχτα ἐπῆγαν ὅλοι στό πηγάδι.
Ὁ φωτεινός ἄγγελος ἐμφανίστηκε καί, μπαίνοντας στό πηγάδι, εἶπε στόν ἐρημίτη: «Πήδα στό πηγάδι κι ἐγώ θά σέ βγάλω σῶο μπροστά τους, γιά νά δοῦν ὅτι εἶσαι ἅγιος! Ὁ γέρος πήδηξε καί πέθανε σάν ἕνας ἀλητήριος. Λοιπόν, ἐνθυμούμενος  ἐγώ ὅλα αὐτά, φοβήθηκα νά μήν πλανηθῶ καί ἀποφάσισα νά γυρίσω στό σῶμα. Τώρα, ἰδού, ὑποβάλλομαι στήν ὑπακοή. Πές μου τί νά κάνω καί ἀκριβῶς ἔτσι θά κάνω!
Ἀκούγοντάς τον, ἔφριξα. Ζήτησα τρεῖς ἡμέρες γιά νά προσεύχομαι. Μετά ἀπό αὐτές τίς ἡμέρες ἐπῆγα σ΄ αὐτόν καί τοῦ εἶπα:
- Πιστεύω ὅτι εἶναι ἡ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ! Ἡ ταπείνωσή σου εἶναι ἐγγύηση τῆς ἀλήθειας καί τοῦ καλοῦ. Ἐσύ κάνεις ὑπακοή σέ μένα, ἀλλά δέν ἔχω τέτοια βιώματα, δέν ἔχω ποιόν νά συμβουλευτῶ, οὔτε πνευματικά βιβλία νά μελετῶ. Αἰσθάνομαι ἀνάξιος γιά τέτοια τιμή καί φοβοῦμαι γι᾿ αὐτή τήν εὐθύνη.
Δέν ἀμφιβάλλω γιά τά θαύματα, ἀλλά δέν νομίζω ὅτι εἶναι ἀπαραίτητα γιά τήν σωτηρία μας. Δοξάζω τόν Θεό γιά ὅλα πού γίνονται μέ μᾶς, μέ σένα μέσω Αὐτοῦ! Ἡ συμβουλή μου εἶναι νά προσέχεις. Εἶναι καλά, ὅπως ἔκανες. Νά μήν προχωρήσουμε πολύ μέ τίς προοπτικές πού ἀνοίγονται σ΄ αὐτό τό ἐπίπεδο, διότι δέν εἴμαστε ἔμπειροι. Νά ἀποφεύγουμε  τούς πειρασμούς!
Ὁ Βαλέριος μέ ἀφουγκράστηκε καί δέχτηκε ὅλα ὅσα τοῦ εἶπα, χωρίς  καμμιά λύπη, ἀμφιβολία ἤ ἀντίδραση. Παρέμεινε ἤρεμος καί σύμφωνος μέ τήν ἀπόφασή μου καί ἀκριβῶς γι᾿αὐτή τἠν ταπείνωσή του μέ ἐμπιστεύτηκε γιά τήν θεϊκή κατάσταση τήν ὁποία ζοῦσε.

  Ἀναβάσεις

10 Σεπτεμβρίου 2013
 ________________________________________________

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ρουμάνοι Μάρτρυρες του 20ου αιώνα