Τό πρῶτο ταξίδι στήν Πετρούπολη. (Μέρος Ι')

Τό πρῶτο ταξίδι στήν Πετρούπολη. (Μέρος Ι')

Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Γύρισα στή Λαύρα μέ ἀνάμικτα συναισθήματα ἐνθουσιασμοῦ, χαρᾶς καὶ εὐγνωμοσύνης στό Θεό.  Σά νά εἶχα μόλις ξυπνήσει, μετά ἀπό ἕνα εὐχάριστο ὄνειρο.
Γύρω μου ἔσφυζε ἡ πρωτευουσιάνικη ζωή.  Βούιζαν τά τράμ, κροτάλιζαν οἱ ἀλογόμαξες, φώναζαν οἱ ἔμποροι.  Στό μουντό σούρουπο μόλις πού ξεχώριζαν τά ὡραῖα σπίτια τῶν πλουσίων, οἱ πύργοι τῶν ἀριστοκρατῶν, οἱ τροῦλοι τῶν ἐκκλησιῶν. Ἀλλά μπροστά στά δικά μου μάτια βρισκόταν συνέχεια ἡ σκυθρωπή καί μελαγχολική ἔρημος τῆς Καμτσάτκας μέ τή φτώχεια της, μέ τούς πρωτόγονους κατοίκους της....
Τήν ἴδια κιόλας μέρα ἐπισκέφθηκα τό μητροπολίτη Ἀντώνιο καί τόν ἐνημέρωσα γιά τήν ἐπίσκεψή μου στό παλάτι. Ὁ δεσπότης μέ ἄκουσε προσεκτικά. Ἔπειτα ἀναστέναξε μέ ἀνακούφιση καί εἶπε:
-Νά λοιπόν.... Δόξα τῷ Θεῷ!  Βλέπετε, π. Νέστορ, πόσο σᾶς εὐλόγησε ὁ Κύριος;  Πόσο καλά πῆγαν ὅλα; Μήν ξεχνᾶτε ὅμως, ὅτι ἡ ἀδελφότητά σας δέν ὑπάρχει ἀκόμα!  Γι’ αὐτό πρέπει νά πᾶτε στό Λουκιάνωφ καί ἐπίμονα νά τοῦ ζητήσετε νά φέρει στήν πρώτη συνεδρίαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τόν κανονισμό γιά τή συζήτηση καί ἔγκριση  Νά τοῦ πεῖτε ὅτι καί τά παράσημα ἀκόμα ἔχουν ἐγκριθεῖ ἀπό τό μονάρχη.
Ἐγώ θά σᾶς ὑποστηρίξω μέ ὅλες μου τίς δυνάμεις στή Σύνοδο. Ὁ Θεός βοηθός!
Σέ λίγες ἡμέρες, μιά ἀπό τις μεγαλύτερες ἐφημερίδες τῆς Πετρουπόλεως, ἡ «Νόβογιε Βρέμια» (Νέοι, Καιροί), δημοσίευσε στήν εἰδική στήλη τοῦ Γραφείου τῆς Αὐτοκρατορικῆς Αὐλῆς, ὅτι ὁ μονάρχης δέχθηκε σέ ἀκρόαση τόν ἱερομόναχο Νέστορα, ἱεραπόστολο στήν Καμτσάτκα....
Ἡ μικρή αὐτή δημοσίευση μέ γέμισε ἐλπίδες, γιατί φανέρωσε τήν ἐπισημότητα πού εἶχε δώσει ὁ τσάρος στή συνάντησή μας.  Κι αὐτό πιστοποιοῦσε πώς ἡ ὑπόθεση τῆς ἀδελφότητος θά ἐξελισσόταν θετικά.
Ὁ μητροπολίτης Ἀντώνιος μέ εἰδοποίησε ποιά μέρα θά συζητιόταν στή Σύνοδο τό καταστατικό.  Πρωί-πρωί βρισκόμουν ἐκεῖ. Ὁ πρῶτος ἄνθρωπος πού συνάντησα, ἦταν ὁ ἐπίτροπος Λουκιάνωφ.  Μόλις μέ εἶδε, τό πρόσωπό του ἀλλοιώθηκε.  Δέν πρόλαβα νά τόν χαιρετήσω, γιατί ἐκεῖνος, ἀντί γιά καλημέρα, βιάστηκε νά μοῦ φωνάξει μέ ὕφος ὑπεροπτικό καί περιφρονητικό:
-Νά τό θυμᾶστε καλά: Καμτσατικική Ἀδελφότητα δέν πρόκειται νά γίνει ποτέ!  Μπορεῖτε νά φύγετε ἀμέσως γιά τήν Καμτσάτκα!
Ἀπομακρύνθηκε μέ γοργά βήματα.  Μοῦ ἦταν ἀδύνατο νά ἐξηγήσω καί νά δικαιολογήσω τήν τόσο ἐχθρική στάση του. Παρά τήν ψυχρολουσία, πάντως, δέν ἔφυγα. Ὅσο συνεδρίαζε ἡ Σύνοδος, βημάτιζα μέ φανερή ταραχή πέρα-δῶθε στήν αἰθουσα ἀναμονῆς τοῦ συνοδικοῦ μεγάρου.

Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.212-222

Ἀναβάσεις

8 Αὐγούστου  2013

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα