Τό δεύτερο ταξίδι στὴν Πετρούπολη. (Μέρος Α')

 Τό δεύτερο ταξίδι στὴν Πετρούπολη. (Μέρος Α')

 Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Δέν κατάλαβα πῶς πέρασε ἕνας ἀκόμα χρόνος ἀγώνα καί ἀγωνίας στόν ἀγρό τοῦ Κυρίου. Οἱ ἀδιάκοπες μετακινήσεις –τό χειμώνα μέ τά ἕλκηθρα στά βάθη τῆς παγωμένης χερσονήσου, τό καλοκαίρι μέ πλοιάριο κατά μῆκος τῶν ἀκτῶν της-,  οἱ ἐναλλασσόμενες ἐντυπώσεις, οἱ χαρές καί οἱ πίκρες τῆς ἱεραποστολῆς, ἡ καθημερινή ἀναστροφή μέ τούς ἀνθρώπους καί τά προβλήματά τους, ὅλ’ αὐτά ἔκαναν τίς ἡμέρες, τίς ἑβδομάδες καί τούς μῆνες νά κυλοῦν γοργά.
Ἔφτασε λοιπόν ὁ καιρός τοῦ δευτέρου ταξιδιοῦ μου στήν Πετρούπολη, γιά τήν ἐπίσημη ἀνάληψη ἀπό τόν διάδοχο Ἀλέξιο τῆς προστασίας τῆς ἀδελφότητος.  Τώρα εἶχα δωρεάν εἰσιστήριο πρώτης θέσεως γιά ὅλες τίς σιδηροδορμικές γραμμές τῆς χώρας.
Στήν πρωτεύουσα κατέλυσα πάλι στή Λαύρα τοῦ ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νέφσκυ.
Μόλις τακτοποίησα τά πράγματά μου, παρουσιάστηκα στό μητροπολίτη Ἀντώνιο. Ἐκεῖνος μέ πληροφόρησε ὅτι ὁ κυβερνητικός ἐπίτροπος στή Σύνοδο εἶχε ἀλλάξει.  Τή θέση του Ι.Σ. Λουκιάνωφ εἶχε καταλάβει ὁ Β.Κ. Σάμπλερ. Ὁ δεσπότης μοῦ συνέστησε νά τόν ἐπισκεφθῶ στό γραφεῖο του, στή Σύνοδο, ἤ στό σπίτι του, στή λεωφόρο Αἰκατερίνοφσκυ, ἐνθαρρύνοντας με μέ τίς θετικές πληροφορίες γιά τό πρόσωπό του.
Πρωί-πρωί τήν ἄλλη μέρα ἀνέβαινα τίς σκάλες τῆς ἀρχοντικῆς κατοικίας τοῦ Σάμπλερ. Ἤθελα νά τόν προλάβω πρίν φύγει γιά τή Σύνοδο. Τήν ὥρα ἐκείνη κατέβαινε κάποιος ἡλικιωμένος κύριος, μέ ἱλαρό πρόσωπο καί λευκά γένια. Ἔμοιαζε νά εἶναι ἀξιωματοῦχος, γιατί φοροῦσε χρυσοκέντητη στολή, φορτωμένη μέ ἄστρα καί παράσημα.
-Πού πηγαίνετε, πάτερ; μέ ρώτησε εὐγενικά.
-Ζητῶ τόν ἐξοχώτατο κυβερνητικό ἐπίτροπο στήν Ἱερά Σύνοδο, τόν κύριο Σάμπλερ.
-Ποιός εἶστε; ἐνδιαφέρθηκε νά μάθει ὁ ἄγνωστος ἀριστοκράτης.
Συστήθηκα, καί ἐξήγησα μέ δύο λόγια τό λόγο τῆς ἐπισκέψεώς μου.
-Ὤ, χαίρομαι πού σᾶς γνωρίζω, π. Νέστορ. Ἔχω ἀκούσει πολλά γιά σᾶς καί τήν ἱεραποστολή σας στήν Καμτσάτκα.  Μόνο πού ἤρθατε σέ ὥρα ἀκατάλληλη.  Φεύγω γιά τά ἀνάκτορα...  Ξέρετε, εἶμαι ὁ κυβερνητικός ἐπίτροπος Σάμπλερ!
Μέ ἀγκάλιασε ἐγκάρδια καί μέ ἀσπάστηκε τρεῖς φορές.
-Σᾶς ζητῶ συγνώμη, συνέχισε. Ἔχω συνάντηση μέ τόν τσάρο.  Μέ τήν εὐκαιρία, θά τοῦ ἀναγγείλω καί τήν ἄφιξή σας στήν Πετρούπολη.  Μοῦ εἶχε πεῖ ὅτι σᾶς περίμενε αὐτές τίς ἡμέρες. Ἀλλά, σᾶς παρακαλῶ, νά ἔρθετε νά μέ βρεῖτε σήμερα τό βράδυ... –κοντοστάθηκε, διστάζοντας νά συνεχίζει-... στίς δώδεκα τά μεσάνυχτα!..... Δυστυχῶς δέν θά εὐκαιρήσω νωρίτερα.  Τό πρόγραμμά μου εἶναι γεμάτο... Λοιπόν, τί λέτε; Μπορεῖτε;
Καί βέβαια μποροῦσα. Ἡ ἀγάπη καί ἡ ἐγκαρδιότητά του μέ εἶχαν συγκινήσει.

   Μητροπολίτου Κυροβογκράντ καί Νικολάεφ Νέστορος

Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα

Ἀπόδοση ἀπό τά ρωσικά

Ἔκδοση Τρίτη

Ἱερά Μονή Παρακλήτου Ωρωπός Ἀττικῆς 2001

σελ.223-252

Ἀναβάσεις

21 Αὐγούστου  2013

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ἀναμνήσεις ἀπό τήν Καμτσάτκα