Τό φωτεινόν παράδειγμα τῶν Ἁγίων της Ἐκκλησίας μας.Πατερικαί διδαχαί

Τό φωτεινόν παράδειγμα τῶν Ἁγίων της Ἐκκλησίας μας

 Ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς γράφοντας γιὰ τοὺς ἁγίους σημείωνε «Οἱ ἅγιοι εἶναι οἱ περισσότερον τέλειοι χριστιανοί, διότι ἔχουν ἁγιασθῆ εἰς τὸ μέγιστον, κατὰ τὸ δυνατόν, βαθμὸν διὰ τῆς ἀσκήσεως τῆς πίστεως εἰς τὸν Ἀναστάντα καὶ αἰωνίως ζῶντα Κύριον Ἰησοῦν.
Πράγματι, αὐτοὶ εἶναι οἱ μοναδικοὶ καὶ ἀληθινοὶ ἀθάνατοι μέσα στὸ ἀνθρώπινο γένος, διότι μὲ ὅλον τὸ εἶναι των ζοῦν ἐν τῷ Ἀναστάντι καὶ διὰ τὸν Ἀναστάντα Χριστόν, καὶ οὐδεὶς θάνατος ἔχει ἐξουσίαν ἐπάνω των.
Ἡ ζωὴ των ὁλόκληρος εἶναι ἐκ τοῦ Χριστοῦ, καὶ δι᾽ αὐτὸ ὅλη εἶναι χριστό-ζωή· ἡ σκέψις των εἶναι χριστὸ-σκέψις· ἡ αἴσθησίς των χριστὸ-αἴσθησις. Ὅ,τι εἶναι ἰδικὸν των εἶναι πρῶτα τοῦ Χριστοῦ καὶ κατόπιν ἰδικὸν των.
Δι᾽ αὐτὸ οἱ Βίοι τῶν Ἁγίων δὲν εἶναι ἄλλο παρὰ ἡ ζωὴ τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἡ ἐπαναλαμβανομένη εἰς κάθε ἅγιον, ὀλίγον ἤ πολύ, κατὰ τοῦτον ἤ ἐκεῖνον τὸν τρόπον».1

Ὁ δὲ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης μιλώντας γιὰ τοὺς ἁγίους ἔλεγε: «Οἱ ἅγιοι τοῦ Θεοῦ εἶναι μεγάλοι ἔμποροι, ποὺ πλούτισαν συνά- ζοντας ὅλους τούς πνευματικοὺς θησαυρούς, ὅλες τὶς ἀρετές: πραότητα, ταπεινοφροσύνη, ἐγκράτεια, ὑπομονή, ζέουσα πίστη, ἐλπίδα, ἀγάπη.
Γι᾽ αὐτὸ τοὺς ζητοῦμε τὶς ἅγιες δεήσεις τους, ὅπως ὁ φτωχὸς ζητεῖ ἐλεημοσύνη ἀπὸ τὸν πλούσιο, γιὰ νὰ μᾶς βοηθήσουν στὴν πνευματική μας ἀνέχεια.
Γιὰ νὰ μᾶς διδάξουν πῶς νὰ προσευχόμαστε καὶ πῶς νὰ προοδεύουμε σὲ ὅλες τὶς εὐαγγελικὲς ἀρετές. Γιὰ νὰ μεσιτεύουν, μὲ τὴν παρρησία, ποὺ ἔχουν στὸ Θεό, ὥστε νὰ μᾶς ἀφεθοῦν οἱ ἁμαρτίες ποὺ κάμαμε ἕως τώρα καὶ νὰ προστατευθοῦμε ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες, ποὺ μᾶς περιμένουν στὸ μέλλον. Πηγαίνουμε στὰ καταστήματα τῶν γηΐνων ἐμπόρων, γιὰ νὰ ἀγοράσουμε τὶς πραμάτειές τους.
Πῶς νὰ μὴ ἀπευθυνθοῦμε καὶ στοὺς οὐράνιους ἐμπόρους μὲ θερμὴ προσευχή, σὰν μὲ ἄλλο ἀσήμι καὶ χρυσάφι; Πῶς νὰ μὴ τοὺς ζητήσουμε τὴ μεσιτεία τους ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ τὴν χαρίτωση τοῦ βίου μας; Εἶναι τόσο φυσικὸ νὰ τὸ κάνουμε αὐτό».2

Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς στὸν λόγο του εἰς τὴν Κυριακὴν τῶν Ἁγίων Πάντων λέει ὅτι «Σὲ ὅλον τὸν λαὸ του δίδει ὁ Θεὸς δύναμη καὶ κραταίωση, θαυμάζεται ὅμως μόνο διὰ τῶν ἁγίων του. Ὅπως δηλαδὴ ὁ ἥλιος χύνει ἀπὸ ἐπάνω πλουσίως τὶς ἀκτίνες σὲ ὅλους, τὶς βλέπουν δὲ μόνο ὅσοι ἔχουν ὀφθαλμούς, καὶ αὐτοὺς μάλιστα ὄχι κλειστοὺς· ἔτσι καὶ ὁ Θεὸς ἀπὸ ἐπάνω χορηγεῖ πλούσια τὴν βοήθειά του σὲ ὅλους, διότι αὐτὸς εἶναι ἡ ἀεν- νάως βρύουσα σωστικὴ καὶ φωτιστικὴ πηγὴ τοῦ ἐλέους καὶ τῆς ἀγαθότητος.
Ἀπολαύουν δὲ τὴν ἀπὸ ἐκεῖ χάρη καὶ δύναμη γιὰ τὴν ἐνέργεια τῆς ἀρετῆς καὶ τελείωση ἤ καὶ γιὰ τὴν ἐπίδειξη τῶν θαυμάτων, ὄχι γενικῶς ὅλοι, ἀλλὰ ὅσοι ἔχουν ἀγαθὴ προαίρεση καὶ ἐπιδεικνύουν μὲ ἔργα τὴν πρὸς Θεὸν ἀγάπη καὶ πίστη, καὶ τὰ μὲν φαῦλα ἀποστρέφονται τελείως, κρατοῦν δὲ μὲ σταθερότητα τὰ προστάγματα τοῦ Θεοῦ».3

Ὁ δὲ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μιλώντας γιὰ τοὺς ἐναρέτους ἀνθρώπους λέει: «Ὑπάρχει βεβαίως καὶ ὁ πνευματικὸς καθρέπτης καὶ μάλιστα πολὺ καλύτερος ἀπὸ τὸν ἄλλον καὶ χρησιμώτερος. Διότι δὲν δείχνει μόνον ἂν ἔχασε τὴν ὀμορφιά της ἡ ψυχή, ἀλλά, ἂν θέλουμε τῆς δίδει καὶ κάλλος ἀπίστευτον.
Ὁ καθρέπτης αὐτὸς εἶναι ἡ μνήμη τῶν ἐναρέτων ἀνθρώπων καὶ ἡ ἱστορία τῆς ἀναμαρτήτου ζωῆς τους, ἡ ἀνάγνωση τῶν Γραφῶν, οἱ νόμοι, τοὺς ὁποίους μᾶς ἔδωσε ὁ Θεός. Ἂν θελήσης νὰ ρίψης ἕνα βλέμμα εἰς τὰς εἰκόνας τῶν ἁγίων ἐκείνων, θὰ ἀντιληφθῆς τὴν ἀσχήμιαν τοῦ χαρακτῆρος σου καί, ὅταν τὴν ἀντιληφθῆς δὲν θὰ χρειασθῆ πλέον τίποτε ἄλλο, διὰ νὰ ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὴν ἀσχήμιαν αὐτήν. Μᾶς εἶναι ὠφέλιμος ὁ καθρέπτης καὶ κάμνει εὔκολην τὴν βελτίωση». 4

Ὁ γέροντας Παΐσιος μιλώντας γιὰ τοὺς ἁγίους ἔλεγε: «Οἱ ἅγιοι πῶς ἁγίασαν; Εἶχαν στραφῆ στὸν ἑαυτό τους καὶ ἔβλεπαν μόνον τὰ δικά τους πάθη. Μὲ τὴν αὐτοκριτικὴ καὶ τὴν αὐτομεμψία, ποὺ εἶχαν, ἔπεσαν τὰ λέπια ἀπὸ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τους καὶ ἔφθασαν νὰ βλέπουν καθαρὰ καὶ βαθειά. Ἔβλεπαν τὸν ἑαυτὸ τους κάτω ἀπὸ ὅλους τούς ἀνθρώπους καὶ ὅλους τούς θεωροῦσαν καλύτερους ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους.
Τὰ δικά τους σφάλμα- τα τὰ ἔβλεπαν μεγάλα καὶ τὰ σφάλματα τῶν ἄλλων πολὺ μικρά, γιατί ἔβλε- παν μὲ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς των καὶ ὄχι μὲ τὰ γήινα μάτια».5


 Ὑποσημειώσεις:
1.Ἄνθρωπος καὶ Θεάνθρωπος, Ἀρχιμ. Ἰουστίνου Πόποβιτς σελ. 80
2. Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης, Ἡ ἐν Χριστῷ ζωή μου σελ. 248
3. Γρηγ. Παλαμᾶ Ε.Π.Ε. τόμ. 10 σελ. 131
4. Ἰ. Χρυσοστόμου Ε.Π.Ε. τόμ. 9 σέλ. 143
5. Γέροντος Παϊσίου Ἁγιορείτου λόγοι τόμ. Ε΄ σελ. 110

 Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1981  28 Ἰουνίου 2013