Υπάρχει και τέταρτο Τέρας! Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Υπάρχει και τέταρτο Τέρας! 

Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Προηγήθηκε τελευταῖα, κάποιο μου κείμενο (ἀρ. φύλλου 1978, 07.06.13), μέ τίτλο: "Τά τρία τέρατα", χαρακτηρισμοί τῶν ἀπάνθρωπων ἰδεολογιῶν: τοῦ ναζισμοῦ, τοῦ φασισμοῦ καί τοῦ κομμουνισμοῦ.
Μελετώντας ὅμως, σκέψεις τοῦ γνωστοῦ Γέροντα τῆς Πάρου καί μακαριστοῦ ἀρχιμανδρίτη π. Φιλοθέου Ζερβάκου γιά τή σατανική βλασφημία, τότε ἀντιλήφθηκα πώς, ὑπάρχει καί τέταρτο "τέρας". Ἀλλ᾽ αὐτό τό "τέρας" μπορεῖ νά εἶναι... κάθε βλάσφημος.
Ἔλεγε λοιπόν ὁ Γέροντας π. Φιλόθεος: «Ὅποιος βλασφημεῖ τόν Θεό ἤ τόν Χριστό, τόν Τίμιο Σταυρό, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο ἤ τούς Ἁγίους, αὐτός δέν πρέπει νά ὀνομάζεται ἄνθρωπος, οὔτε θηρίο. Πρέπει νά ὀνομάζεται τέρας...»! Ἀκόμα καί στό βασιλιά Κωνσταντῖνο εἶχε στείλει ἐπιστολή γιά τό θέμα τῆς βλασφημίας στό στρατό, πού ἀγωνιζόταν στή Μ. Ἀσία, ἀλλ᾽ ἀδιαφόρησε...

Καί λίγους μῆνες πρίν τήν καταστροφή τῆς Μ. Ἀσίας, κάποιος γνωστός του ἀπ᾽ τή Σμύρνη, τοῦ εἶπε: – Νά γνωρίζεις, πάτερ Φιλόθεε, ὅτι σέ λίγες μέρες ὁ στρατός μας θά μπῆ στήν Κωνσταντινούπολη. – Γνωρίζω, τοῦ ἀπάντησα, ὅτι σέ λίγες μέρες θά βρίσκεται στήν Ἀθήνα, ἡττημένος καί καταδιωγμένος. – Μή εἶσαι, μοῦ λέγει, τόσο ἀπαισιόδοξος! – Δέν εἶμαι ἀπαισιόδοξος, τοῦ εἶπα, γιατί οἱ στρατιῶτες ἀντί νά ἐπικαλοῦνται τόν Θεό γιά βοήθεια, Τόν βλαστημοῦν.... – Καί στ᾽ ἀλήθεια, δέν καθυστέρησε νά γυρίσει ὁ στρατός μας, ἡττημένος καί καταδιωγμένος. «Τά ὀψώνια τῆς ἁμαρτίας θάνατος» (Ρωμ. στ΄ 23).
 Τά γεγονότα πιά, εἶναι σ᾽ ὅλους γνωστά καί τραγικά. Ὄχι μόνο γύρισαν -ὅσοι γύρισαν- στήν Ἀθήνα, ἀλλ᾽ ὁλόκληρος ὁ Ἑλληνισμός τῆς Μικρασίας βίωνε πιά τήν πικρότερη τραγωδία τῆς ζωῆς του. Αὐτή ὑπῆρξε καί ἡ μεγαλύτερη τραγωδία τοῦ Ἑλληνισμοῦ, μετά τήν Ἅλωση. Κάθε ἁμαρτία εἶναι προσβολή κατά τοῦ Θεοῦ, ἀλλ᾽ ἡ βλασφημία -χωρίς μετάνοια- «οὐκ ἀφεθήσεται οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι» (Ματθ. ιβ´ 32). Εἶναι ἀσυγχώρητη. Ἐάν ὅλα τά ἁμαρτήματα ἔχουν καί κάποια ἐλαφρυντικά, ἡ βλασφημία τοῦ Θεοῦ, τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Σταυροῦ, τῆς Παναγίας καί γενικά τῶν "ἱερῶν καί ὁσίων", ὅπως συνηθίζουμε νά λέμε συνοπτικά, δέν ἔχει, οὔτε μπορεῖ νά ἔχει ἐλαφρυντικά.

 Ὁ ἄνθρωπος ὁ βλάσφημος εἶναι χειρότερος καί ἀπό τό διάβολο, διότι "τά δαιμόνια πιστεύουσι καί φρίσσουσι" ( Ἰακ. β´ 19). Ὁ Σατανᾶς πιστεύει καί φρίσσει μπροστά στό ἄπειρο μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ, ἀλλά δέ βλαστημάει. Τή δουλειά του τήν κάνει ὁ ἄνθρωπος, πού γίνεται τό στόμα τοῦ Σατανᾶ. Τί νά πεῖ κανείς γιά τόν ἕλληνα βουλευτή πού εἰσηγήθηκε τελευταῖα τήν ἀποποινικοποίηση τῆς βλασφημίας; Φρῖξον ἥλιε! Ἐάν ὁ σατανᾶς εἶναι τό τέρας τῆς ἀβύσσου, ὁ βλάσφημος ἄνθρωπος εἶναι τό τέρας τοῦ πλανήτη μας. Ἄς προσευχόμαστε νά συνέλθουν.

Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1979  14 Ἰουνίου 2013