«Συνοδοιπορία ἀγάπης». Πρωτοπρ. Διονυσίου Τάτση

«Συνοδοιπορία ἀγάπης»

Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση

Σὲ μερικὰ σημεῖα τῆς Πατρίδος μας καὶ ἰδιαίτερα στὰ νησιὰ τῶν Κυκλάδων, ὑπάρχουν Παπικοί, οἱ ὁποῖοι μὲ πολλοὺς καὶ ποικίλους τρόπους προσπαθοῦν νὰ μειώσουν τοὺςὈρθοδόξους καὶ νὰ ἐπικρατήσουν στὶς μικρὲς κοινωνίες.
Μὲ γνωστὴ τὴ δόλια τακτικὴ τῶν Παπικῶν σὲ ὅλες τους τὶς δραστηριότητες, οἱ κατὰ τόπους Μητροπολίτες πρέπει νὰ εἶναι πολὺ προσεκτικοὶ ἀπέναντί τους καὶ μὲ τὴ στάση τους νὰ δείχνουν ὅτι «μέγα χάσμα ἐστήρικται» μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Παπισμοῦ.
Εἶναι ἀπαράδεκτο, γιὰ τὰ μάτια τῶν κοσμικῶν καὶ ἀδιάφορων περὶ τὴν πίστη, οἱ Ὀρθόδοξοι Μητροπολίτες νὰ συμπλέουν μὲ τοὺς Παπικοὺς καὶ νὰ ἐμφανίζονται ἀπὸ κοινοῦ σὲ διάφορες ἐκδηλώσεις, δημιουργώντας ἐντυπώσεις, ποὺ καταφανῶς μειώνουν τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν ἐξισώνουν μὲ τὸν αἱρετικὸ παπισμό.
Ὅταν ἕνας Μητροπολίτης συνεργάζεται καὶ συνοδοιπορεῖ μὲ τοὺς Παπικοὺς τῆς περιοχῆς του, ἂς μὴ νομίζει ὅτι ἐπιτελεῖ σπουδαῖο ἔργο καὶ ἂς μὴ χαρακτηρίζει αὐτὸν τὸν συγχρωτισμό του μὲ τοὺς αἱρετικοὺς «συνοδοιπορία ἀγάπης».
Ἡ ἀγάπη μπορεῖ νὰ ἐκδηλώνεται μὲ πολλοὺς ἄλλους τρόπους, χωρὶς νὰ μειώνεται ἡ λάμψη τῆς Ὀρθοδοξίας. Καὶ δὲν πρέπει νὰ ξεχνοῦμε ὅτι ἡ ἀγάπη δὲν πρέπει νὰ καταργεῖ τὴν ὁμολογία τῆς Πίστεως, ποὺ πρέπει νὰ εἶναι τὸ κύριο γνώρισμα ἑνὸς Μητροπολίτου, ὁ ὁποῖος μάλιστα τυχαίνει νὰ ἔχει καὶ αἱρετικοὺς ἀνάμεσα στὸ ποίμνιό του.

Μπορεῖ νὰ ὑπάρξει συνοδοιπορία Ὀρθοδόξων καὶ Παπικῶν; Μποροῦν νὰ ἔχουν τὴν ἴδια κατεύθυνση; Ἆραγε ποῦ θὰ στοχεύουν;
Ὁ κοινὸς δρόμος προφανῶς ἔχει καὶ τὸ ἴδιο τέρμα. Δηλαδὴ καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι καὶ οἱ Παπικοὶ θὰ καταλήξουν στὸν παράδεισο; Ὑπάρχει ἡ ἀμοιβαία ἀγάπη;  Συγκινεῖ τοὺς Παπικοὺς ἡ Ὀρθοδοξία; Ἢμήπως μᾶς ἀνέχονται οἱ μεγαλόψυχοι ἀδελφοὶ «ἄχρι καιροῦ», περιμένοντας τὴν εὐκαιρία νὰ μᾶς πλήξουν καὶ στὴ συνέχεια νὰ μᾶς ὑποτάξουν;
Μήπως ἡ συνοδοιπορία εἶναι θεατρικὴ παράσταση; Μήπως εἶναι ὁμίχλη, γιὰ νὰ καλυφθοῦν οἱ οὐσιώδεις δογματικὲς διαφορές;
Μήπως ἡ συνοδοιπορία τῆς ἀγάπης προκαλεῖ σύγχυση στὸ λαὸ καὶ δημιουργεῖ τὴν ἐντύπωση ὅτι Ὀρθόδοξοι καὶ Παπικοὶ εἶναι τὸ ἴδιο καὶ δὲν πρέπει νὰ ὑπάρχει καχυποψία μεταξύ τους; Ὅσοι Μητροπολίτες ἐπιλέγουν «συνοδοιπορίες ἀγάπης» μὲ τοὺς αἱρετικοὺς νὰ εἶναι σίγουροι ὅτι ὁ δρόμος τους εἶναι ὀλισθηρὸς καὶ ἂς ἔχουν τὴν ψευδαίσθηση ὅτι εἶναι προοδευτικοί, ἀνοιχτόμυαλοι, σπουδαῖοι θεολόγοι καὶ ἐνάρετοι, ἀλλὰ καὶ ἄξιοι νὰ κατακτήσουν καὶ τὸν Ἀρχιεπισκοπικὸ θρόνο καὶ νὰ ὁδηγήσουν τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος σὲ νέα ἐποχή, πολὺ καλύτερη ἀπὸ τὴ σημερινή…

Κλείνοντας τοῦτο τὸ ἄρθρο, θέλω νὰ θυμίσω στοὺς ἀπρόσεκτους Μητροπολίτες, τί ἔλεγε ὁ Γέροντας Πορφύριος γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία σὲ σχέση μὲ τὶς ἄλλες θρησκεῖες:
«Μόνο ἡ θρησκεία τοῦ Χριστοῦ ἑνώνει καὶ πρέπει νὰ προσευχόμαστε νὰ ἔρθουνε ὅλοι σ᾽ αὐτή.Ἔτσι θὰ γίνει ἕνωση καὶ ὄχι μὲ τὸ νὰ πιστεύουμε ὅτι ὅλοι εἴμαστε τὸ ἴδιο καὶ ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι τὸ ἴδιο. Προσεύχομαι ὁ Θεὸς νὰ σᾶς δώσει φώτιση νὰ καταλάβετε ὅτι δὲν ἔχει σχέση ἡ Ὀρθοδοξία μας μὲ ἄλλες θρησκεῖες».

Ὀρθόδοξος Τύπος άρ. φύλ 1976  23 Μαΐου 2013