Ἡ οἰκογένεια ὡς πρωταρχικός βασικός πυρήνας τοῦ Ἑλληνισμού. Λάμπρος Σκόντζος. (Κείμενο και βίντεο)

Ἡ οἰκογένεια ὡς πρωταρχικός βασικός πυρήνας τοῦ Ἑλληνισμού

Λάμπρος Κ. Σκόντζος Θε­ο­λό­γος–Κα­θη­γη­τής

Ὁ κό­σμος στὶς μέ­ρες μας βι­ώ­νει μί­α πρω­το­φα­νῆ καὶ θα­να­τη­φό­ρα κρί­ση, ἡ ὁ­ποί­α ὑ­πέ­βο­σκε τὶς τε­λευ­ταῖ­ες δε­κα­ε­τί­ες. Ἁ­πλὰ νοι­ώ­σα­με ἐν­το­νό­τε­ρα τε­λευ­ταῖ­α μί­α ἀ­πὸ τὶς πτυ­χές της: Τὴν Παγ­κό­σμια οἰ­κο­νο­μι­κὴ κα­τάρ­ρευ­ση. Ὅ­σοι ἔ­χου­με τὴ δυ­να­τό­τη­τα νὰ δοῦ­με βα­θύ­τε­ρα τὰ τε­κται­νό­με­να καὶ νὰ ἀ­ξι­ο­λο­γή­σου­με τὴν πο­ρεί­α τῆς ἀν­θρω­πό­τη­τας, δι­α­βλέ­που­με μί­α ἄ­νευ προ­η­γου­μέ­νου με­τάλ­λα­ξη τῶν κοι­νω­νι­κῶν δο­μῶν, μί­α πρω­τό­γνω­ρη κα­τάρ­ρευ­ση ἀ­ξι­ῶν καὶ μί­α πρω­το­φα­νῆ Ἐ­θνι­κὴ ἰ­σο­πέ­δω­ση.

Ἡ «Νέ­α Τά­ξη Πραγ­μά­των», φρι­κι­α­στι­κὸ τέ­κνο τῆς δι­α­βό­η­της «Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς», ἐγ­και­νί­α­σε μί­α νέ­α πο­ρεί­α γιὰ τὴν ἀν­θρω­πό­τη­τα, φορ­μα­ρι­σμέ­νη στὶς νε­ο­ε­πο­χί­τι­κες ἀρ­χὲς καὶ ἐ­πι­δι­ώ­ξεις. Προ­αι­ώ­νι­ες καὶ πα­ναν­θρώ­πι­νες ἀ­ξί­ες, οἱ ὁ­ποῖ­ες εἶ­χαν ἐ­πι­ζή­σει στὸ διά­βα τῶν αἰ­ώ­νων καὶ εἶ­χαν δι­α­μορ­φώ­σει τὸν παγ­κό­σμιο πο­λι­τι­σμό, κα­τα­συ­κο­φαν­τή­θη­καν ὡς ἀ­να­χρο­νι­στι­κὰ κα­τά­λοι­πα τοῦ πα­ρελ­θόν­τος καὶ τέ­θη­καν στὸ πε­ρι­θώ­ριο. Ὅ­σοι ἐ­πι­μέ­νου­με νὰ τὶς δε­χό­μα­στε καὶ νὰ ἀν­τι­στε­κό­μα­στε στὶς νε­ο­τα­ξί­τι­κες ἐ­πι­τα­γὲς χα­ρα­κτη­ρι­ζό­μα­στε ὀ­πι­σθο­δρο­μι­κοί, ἀν­τι­δρα­στι­κοὶ καὶ γε­νι­κὰ ἐ­χθροί τῆς προ­ό­δου τῆς ἀν­θρω­πό­τη­τας.
Ἡ παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­ση ὡς ὁ­δο­στρω­τή­ρας με­γα­τό­νων τεί­νει νὰ ἰ­σο­πε­δώ­ση κά­θε ἐ­θνι­κὴ ἰ­δι­αι­τε­ρό­τη­τα καὶ νὰ φέ­ρη μί­α πα­γε­ρὴ ὁ­μοι­ο­μορ­φί­α σὲ ὅ­λη τὴν ἀν­θρω­πό­τη­τα, δι­ό­τι οἱ ἐ­θνι­κὲς ἰ­δι­αι­τε­ρό­τη­τες τῶν λα­ῶν λει­τουρ­γοῦν ὡς ἰ­σχυ­ρὲς τρο­χο­πέ­δες στὰ κα­τα­κτη­τι­κὰ σχέ­δια τῶν σκο­τει­νῶν κύ­κλων ποὺ κρύ­βον­ται πί­σω ἀ­πὸ τὴ σύγ­χρο­νης μορ­φῆς ἰμ­πε­ρι­α­λι­στι­κὴ τα­κτι­κή. Χτυ­πών­τας τὴν ἰ­δι­αι­τε­ρό­τη­τα καὶ τοὺς συ­νε­κτι­κοὺς δε­σμοὺς τῶν λα­ῶν, ἐ­πι­τυγ­χά­νουν νὰ ἀμ­βλύ­νουν τὶς ἀν­τι­στά­σεις τους καὶ νὰ τοὺς στοι­βά­ξουν ἔ­τσι στὴν παγ­κο­σμι­ο­ποι­η­μέ­νη ὁ­μοι­ο­μορ­φί­α. Γνω­ρί­ζουν κάλ­λι­στα πὼς μό­νο ὁ­μο­γε­νο­ποι­η­μέ­νοι οἱ λα­οί, ξε­κομ­μέ­νοι ἀ­πὸ τὶς ρί­ζες τους, τὴν ἐ­θνι­κή τους συ­νεί­δη­ση, τὴν ἰ­δι­αί­τε­ρη κουλ­τού­ρα τους, τὸν πο­λι­τι­σμό τους, τὴ γλώσ­σα τους, τὴ θρη­σκευ­τι­κή τους πί­στη, τὶς συ­νή­θει­ές τους, μπο­ροῦν νὰ μποῦν στὰ κα­λού­πια τὰ δι­κά τους, νὰ ὑ­πο­τα­χτοῦν εὔ­κο­λα στὸ νέ­ο παγ­κό­σμιο στά­τους, ποὺ θέ­λουν νὰ δη­μι­ουρ­γή­σουν καὶ νὰ ἑ­δραι­ώ­σουν.

Ἐ­μεῖς οἱ Ἕλ­λη­νες εἴ­μα­στε λα­ὸς ποὺ δύ­σκο­λα σκύ­βου­με τὸ κε­φά­λι καὶ δὲ θὰ πει­θαρ­χή­σου­με εὔ­κο­λα στὶς βλέ­ψεις τῶν «με­γά­λων» γιὰ τὴ δη­μι­ουρ­γί­α τοῦ παγ­κό­σμιου κρά­τους. Αὐ­τὸ ὀ­φεί­λε­ται στοὺς ἰ­σχυ­ρό­τα­τους δε­σμούς μας μὲ τὶς ἀ­ξί­ες ποὺ βι­ώ­νου­με, ὅ­πως εἶ­ναι ἡ Ὀρ­θό­δο­ξη πί­στη μας, ἡ πο­λι­τι­σμι­κή μας κλη­ρο­νο­μι­ά, ἡ γλώσ­σα μας, ἡ ἐ­λευ­θε­ρο­φρο­σύ­νη μας, ἡ παι­δεί­α μας. Γι᾿ αὐ­τὸ πα­σχί­ζουν νὰ ἀ­πο­κο­ποῦ­με ἀ­πὸ τὶς ἀ­ξί­ες αὐ­τὲς ὥ­στε νὰ καμ­φθοῦν οἱ ἀν­τι­στά­σεις μας.

Θὰ στα­θοῦ­με ὅ­μως σὲ μί­α ἑλ­λη­νι­κὴ ἀ­ξί­α, ἡ ὁ­ποί­α παί­ζει πρω­τεύ­ον­τα ρό­λο στὴν ἑλ­λη­νι­κὴ κοι­νω­νί­α καὶ ἡ ὁ­ποί­α ἦ­ταν καὶ εἶ­ναι ἀ­πὸ τοὺς σπου­δαι­ό­τε­ρους συν­δε­τι­κοὺς δε­σμούς της καὶ ὁ κύ­ριος πυ­ρή­νας τοῦ Ἔ­θνους μας. Πρό­κει­ται γιὰ τὸν ὑ­πέρ­τα­το θε­σμὸ τῆς οἰ­κο­γέ­νειας, ἡ ὁ­ποί­α βάλ­λε­ται μὲ ἰ­δι­αί­τε­ρη σφο­δρό­τη­τα καὶ ἄρ­χι­σε δυ­στυ­χῶς ἡ κα­τε­δά­φι­σή της ἐ­δῶ καὶ χρό­νια. Δὲν εἶ­ναι κα­θό­λου ὑ­περ­βο­λὴ νὰ ὑ­πο­στη­ρί­ξου­με πὼς ἡ ἑλ­λη­νι­κὴ οἰ­κο­γέ­νεια εἶ­ναι πρό­τυ­πο σὲ ὅ­λο τὸν κό­σμο, δι­ό­τι βι­ώ­νει ἀ­ξί­ες προ­αι­ώ­νι­ες, ἀ­ξί­ες μὲ δι­α­χρο­νι­κὸ κύ­ρος, οἱ ὁ­ποῖ­ες χά­νον­ται στὸ ἀ­πώ­τε­ρο πα­ρελ­θόν.
Πι­στεύ­ου­με ἀ­κρά­δαν­τα ὅ­τι τὸ δι­α­χρο­νι­κὸ ἑλ­λη­νι­κὸ με­γα­λεῖ­ο ὀ­φεί­λε­ται σὲ με­γά­λο βαθ­μὸ στὸ θε­σμὸ τῆς ἑλ­λη­νι­κῆς οἰ­κο­γέ­νειας.
Ἡ ἑλ­λη­νι­κὴ οἰ­κο­γέ­νεια ἔ­χει ἀ­δι­ά­κο­πη συ­νέ­χεια ἀ­πὸ τὸ ἀ­πώ­τε­ρο πα­ρελ­θὸν ὡς τὰ σή­με­ρα καὶ βι­ώ­νει τὶς ἴ­δι­ες ἀ­ξί­ες, φα­νε­ρώ­νον­τας πε­ρί­τρα­να τὸ ἀ­δι­ά­κο­πο τοῦ Ἑλ­λη­νι­σμοῦ, ἀ­πὸ τὴ γέ­νε­σή του ὡς τὶς μέ­ρες μας, στέλ­νον­τας ἕ­να ἠ­χη­ρὸ μή­νυ­μα σὲ ὅ­λους ἐ­κεί­νους ποὺ ἀμ­φι­σβη­τοῦν τὴ δι­α­χρο­νι­κὴ ἑ­νό­τη­τα τοῦ Γέ­νους μας.
Θέ­λου­με νὰ πλη­ρο­φο­ρή­σου­με ὅ­λους τούς κα­κό­βου­λους πα­ρα­χα­ρά­κτες τῆς Ἱστο­ρί­ας, ὅ­τι ὑ­πάρ­χου­με, καὶ μα­ζί μας ὑ­πάρ­χει σύσ­σω­μο τὸ Ἔ­θνος μας, φυ­λά­γον­τας Θερ­μο­πύ­λες.

Οἱ ἐ­πι­στῆ­μες τῆς ἀν­θρω­πο­λο­γί­ας, τῆς ἐ­θνο­λο­γί­ας, τῆς κοι­νω­νι­ο­λο­γί­ας καὶ τῆς ἀρ­χαι­ο­λο­γί­ας μᾶς βε­βαι­ώ­νουν ὅ­τι ὁ θε­σμὸς τῆς οἰ­κο­γέ­νειας εἶ­ναι σύμ­φυ­τος μὲ αὐ­τὴ τὴν ἴ­δια τὴν ὕ­παρ­ξη τοῦ ἀν­θρώ­που, δι­ό­τι αὐ­τὴ ὑ­πῆρ­ξε ἡ μή­τρα, ὅ­που μέ­σα σ᾿ αὐ­τὴ ἔρ­χε­ται στὸν κό­σμο καὶ ὑ­πάρ­χουν οἱ προ­ϋ­πο­θέ­σεις γιὰ τὴν ἐ­πι­βί­ω­σή του.
Μι­κρὴ ση­μα­σί­α ἔ­χει ἂν ἦ­ταν πα­τρι­αρ­χι­κὴ ἢ μη­τρι­αρ­χι­κὴ ἤ προ­ϊ­στο­ρι­κὴ οἰ­κο­γέ­νεια. Ση­μα­σί­α ἔ­χει ὅ­τι οἱ δε­σμοὶ αἵ­μα­τος ἢ ἀγ­χι­στεί­ας, πού ἕ­νω­ναν τὰ μέ­λη τῆς οἰ­κο­γέ­νειας ἦ­ταν ἰ­σχυ­ρὲς καὶ ὅ­τι αὐ­τὴ ἀ­πο­τε­λοῦ­σε τὴν πρω­ταρ­χι­κὴ κοι­νω­νι­κὴ ὁ­μά­δα. Πολ­λὲς οἰ­κο­γέ­νει­ες τοῦ ἰ­δί­ου οἰ­κο­γε­νεια­κοῦ δέν­δρου ἀ­πο­τε­λοῦ­σαν εὑρύ­τε­ρες ὁ­μά­δες, τὶς πα­τρι­ὲς καὶ τὰ γέ­νη.

Ἀρ­χαι­ο­λο­γι­κὲς ἀ­να­κα­λύ­ψεις προ­ϊ­στο­ρι­κῶν οἰ­κι­σμῶν στὸν ἑλ­λη­νι­κὸ χῶ­ρο, ὅ­πως τοῦ Σέ­σκλου, τοῦ Δι­σπη­λιοῦ, τῶν Λι­με­να­ρί­ων, τῆς Πα­λαι­ο­σκά­λας, κ.ἄ. ἀ­πο­δει­κνύ­ουν ξε­κά­θα­ρα τὴν ὕ­παρ­ξη οἰ­κο­γε­νει­ῶν καὶ μά­λι­στα ὀρ­γα­νω­μέ­νων. Ἔ­χουν βρε­θεῖ ἐ­ρεί­πια με­μο­νω­μέ­νων οἰ­κι­ῶν, οἱ ὁ­ποῖ­ες μαρ­τυ­ροῦν τὴν οἴ­κη­ση οἰ­κο­γε­νει­ῶν. Αὐ­τὸ συμ­πε­ραί­νε­ται καὶ ἀ­πὸ τὰ σκεύη­ καὶ τὰ ἄλ­λα εὑ­ρή­μα­τα. Ἐν­δι­α­φέ­ρον ἔ­χει ὅ­τι o­ἱ οἰ­κο­γέ­νει­ες αὐ­τὲς δι­έ­πον­ταν ἀ­πὸ θρη­σκευ­τι­κοὺς κα­νό­νες. Φαί­νε­ται πὼς ἀ­πὸ τὴν προ­ϊ­στο­ρι­κὴ ἐ­πο­χὴ τέ­θη­καν τὰ θε­μέ­λια γιὰ τὴν καλ­λι­έρ­γεια ἀ­ξι­ῶν, σὲ αὐ­τές, οἱ ὁ­ποῖ­ες θὰ αὐ­ξά­νον­ται καὶ θὰ ἀ­να­πτύσ­σον­ται μὲ τὸ πέ­ρα­σμα τοῦ χρό­νου. Ἀ­ψευ­δὴς μάρ­τυ­ρας οἱ μυ­θο­λο­γι­κὲς δι­η­γή­σεις, οἱ ὁ­ποῖ­ες χά­νον­ται στὰ βά­θη τῆς προ­ϊ­στο­ρί­ας.


Ἐνωμένη Ρωμηωσύνη