Κυριακή 2 Σεπτεμβρίου 2012
Η παρακμή της ελληνικής κοινωνίας σε μία φωτογραφία
Αν κάποιος θα ήθελε να αποτυπώσει την παρακμή της ελληνικής κοινωνίας ή τουλάχιστον μέρος αυτής αρκεί να δει την παρακάτω φωτογραφία. Ο άνθρωπος αυτός εκτέλεσε εν ψυχρώ έναν οικογενειάρχη, ο οποίος υποτίθεται ότι ανήκε στον μέσο απλό άνθρωπο που οι ομοϊδεάτες του υπερασπίζονται κατά τα λεγόμενά τους.
Για να καλύψουν το τραγικό λάθος τους βάφτισαν τον δολοφονημένο οικογενειάρχη ρουφιάνο και πίστεψαν ότι καθάρισαν με ένα απλό "λάσπωμα" στο θύμα. Αν όντως είναι έτσι γιατί δεν έχουν δώσει τα σχετικά στοιχεία που διαθέτουν για να αποκαλούν το θύμα ρουφιάνο. Τα άτομα αυτά γνωρίζουν ότι δυστυχώς υπάρχουν πολλά κορόιδα έτοιμα να τους ακολουθήσουν αρκεί να βρουν ένα ιδεολογικό "αμπαλάζ" και να έχουν έτοιμες απαντήσεις (χωρίς επιχειρήματα, σλόγκαν θέλουν να ακούνε) για ότι και αν κάνουν.
Το μεγάλο πρόβλημα για την κοινωνίας μας είναι ότι οι περισσότεροι αδιαφορούν για κινήσεις όπως η ανάρτηση αυτού του πανό που αποδεικνύει πόσο λίγο οι πολίτες σήμερα ενδιαφέρονται για την κατεύθυνση προς την οποία οδηγούμαστε. Όταν μία ομάδα ανθρώπων αναρτά ένα πανό που δοξάζει ένα δολοφόνο και οι υπόλοιποι πολίτες δεν αντιδρούν τότε κάτι δεν πάει καλά.
Από την άλλη πλευρά ο φασισμός είναι ριζοσπαστική αυταρχική εθνικιστική πολιτική ιδεολογία και μαζικό κίνημα, αν στην εθνικιστική βάλουμε διεθνιστική αυτόματα έχουμε τον Αναρχοφασιμό, ο οποίος έχει πολλούς οπαδούς στη χώρα μας και αρκετό "σπρώξιμο" από μερίδα των ΜΜΕ καθότι αναφέρονται ως "νεαροί αντιεξουσιαστές" που είναι εύηχο και όχι ως ακροαριστερούς ή αναρχοφασίστες .
Η Νέα Τάξη Πραγμάτων θέλει να καταστρέψει τα έθνη κάτι που και ο αναρχοφασισμός επιδιώκει και διατυμπανίζει σε κάθε ευκαιρία. Τα συμπεράσματα δικά σας.
http://www.defencenet.gr/defence/index.php?option=com_content&task=view&id=52517&Itemid=170
Η γνωμη μου ειναι οτι, εχουμε απομακρυνθεί οι
ΑπάντησηΔιαγραφήανθρωποι από τόν θεό, καί αντί μπροστά σέ αυτή
τήν ασχημη κρίση, στήν οποία εχουμε μπλέξει, θά επρεπε νά ειμαστε ενωμένοι, σάν λαός λυπάμαι πού
τό λέω, αλλά εχουμε ενα από τά πιό ασχημα ελαττώ-
ματα, τήν ζηλωφθονία αναμεταξύ μας. Θά αναφερθώ σέ
ένα ανέκδοτο, κάποιος σέ κάποιο χωριό ειχε κατσί
κες καί κατάφερνε νά βγάζει τό καθημε-
ρινό του ''ψωμί'' όπως λέμε, καί υπήρχε καί κάποιος συγχωριανός του, ό οποίος πεινούσε.
Τότε τού λέει αυτός που ειχε τίς κατσίκες, πάρε
μία σού τήν κάνω δώρο, γιά νά εχεις καί εσύ νά
επιβιώσεις, καί τού απαντάει ό αλλος, οχι δέν
θέλω, αντιθέτως θέλω νά ψωφίσουν οί κατσίκες
σου καί νά πεινάσεις καί εσύ. Δυστυχώς υπάρχουν
καί σήμερα παρόμοιες περιπτώσεις, δηλαδή άντί να είμαστε ενωμένεοι τρώγόμαστε μεταξύ μας