"Τα παιδιά του Θεού" μια διεθνής παραθρησκευτική οργάνωσις

«Η οικογένεια» Ἢ «Τα παιδιά του Θεού»

Μία διεθνὴς παραθρησκευτική ὀργάνωσις

 Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτωρος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Πρόκειται γιά παραθρησκευτική ὀργάνωση, πού δημιουργήθηκε τό 1968 στίς Η.Π.Α ἀπό όν David Berg καί σύντομα διαδόθηκε στόν Εὐρωπαϊκό χῶρο καί ἀλλοῦ μέ ἀρχική ὀνομασία Τά παιδιά τοῦ Θεοῦ”. Τά πρῶτα μέλη τῆς ὀργάνωσης προσηλυτίστηκαν ἀπό τό χῶρο τῶν Xίππις στήν Καλιφόρνια καί στή Φλώριδα καί ὕστερα στήν Εὐρώπη. Τό 1978 λόγῳ διοικητικῶν προβλημάτων, κακοδιαχείρισης καί δυσλειτουργιῶν, ἡ ὀργάνωση ἔλαβε τό νομα “Ἡ Οἰκογένεια”.
Ἱδρυτής τῶν “Παιδιῶν τοῦ Θεοῦ” ὑπῆρξε ὁ David Berg, πού εἶχε γεννηθεῖ στίς 18 -2-1919 στό Oakland τῆς Καλιφόρνιας. Ἀρχικά ἦταν πάστορας μιᾶς προτεστα τικῆς κοινότητας, μέχρι πού τοῦ ἀποκάλυψε ὁ Θεός, κατά τούς ἰσχυρισμούς του, τό νέο ἔργο του.
Ὅσο ζοῦσε (1919-1994), ἀλλά καί σήμερα, ἀποτελεῖ γιά τήν ὀργάνωση τήν ὕψιστη αὐθεντία. Ὀνομάστηκε “Μὼ” καί “Moses David”, καθώς θεωροῦσε τόν ἑαυτό του σύγχρονο Μωυσῆ, πού τόν εἶχε ἐπιλέξει ὁ Θεός «ὡς ἀγωγό του», γιά νά γνωστοποιήσει τό θέλημά του τούς ἔσχατους καιρούς 1.
Διακήρυττε ὅτι ἀποτελεῖ τόν ἀπό τό Θεό ἀπεσταλμένο προφήτη τῶν ἔσχατων ἡμερῶν, γιʼ αὐτό ἡ σωτηρία εἶναι ἐφικτή μόνο μέσῳ αὐτοῦ.
Οἱ ἀπόψεις καί οἱ προτροπές του τή δεκαετία τοῦ 1970 ἔγι- ναν ἀντικείμενο ποινικῆς δίωξης στίς Η.Π.Α. Ἀπό όν ἴδιο εἶχε μάλιστα ὑπάρξει καί μιά ψευδοπροφητεία, ὅτι οἱ Η.Π.Α θά καταστρέφονταν ό 1974.
Ὁ David Berg εἶχε δαιμονοποιήσει κάθε τί τό ὁποῖο βρισκόταν ἔξω ἀπό τήν ὄργάνωσή του. Ἀπαιτοῦσε ὁλοκληρωτική ὑπακοή σʼ αὐτόν καί ἀπομόνωση ἀπό τόν ὑπόλοιπο κόσμο. Μόνη ἐξαίρεση ἐνδοκοσμικῆς παρουσίας ἀποτελοῦσαν οἱ προσπάθειες τῶν μελῶν νά διαδώσουν τίς ἰδέες τῆς κίνησης [2] .
 Ἡ κίνηση ἔχει αὐστηρή ἱεραρχι-κή δομή [3] . Τά μέλη ζοῦν σέ κοινότητες. Ὁ ἱδρυτής τῆς κίνησης ἐπικοινωνοῦσε καί ἔδινε κατευθύνσεις τούς ὀπαδούς του μέσῳ ἐπιστολῶν, γνωστές ὡς “ΜΟ-Ἐπιστολές”, [4] μέ διαβαθμισμένους ἀποδέκτες κάθε φορά. Ἡ μελέτη τῶν ἐπι- στολῶν-κειμένων τοῦ David Berg ἀποτελεῖ ποχρεωτικοῦ χαρακτήρα ἐνασχόληση καί καθῆκον γιά τά μέλη τῆς παραθρησκευτικῆς κίνησης [5] .
Ὁ David Berg ἀποτελεῖ γιά τά μέλη τῆς ὀργάνωσης “καθοδηγητικό φῶς”. Στίς ἀπαρχές της ἡ κίνηση ἐπέτρεπε, ἐπίσης, τήν ἐλεγχόμενη καί περιορισμένη χρήση ναρκωτικῶν οὐσιῶν. Ἡ ἔνταξη στήν κίνηση σήμαινε καί τή συλλογή καί προσφορά στήν ὀργάνωση τόσο χρηματικῶν ποσῶν ἤ καί περιουσιακῶν στοιχείων. Ἰδιαίτερο γνώρισμα, ὅμως, τῆς ὀργάνωσης ἦταν ἡ προτροπή στά γυναικεῖα μέλη της, στίς γυναῖκες ἤ τά νεαρά κορίτσια νά χρησιμοποιοῦν ἀδιακρίτως τίς σεξουαλικές σχέσεις μέ πρόσχημα τήν ἀγάπη καί τελικό σκοπό τόν προσηλυτισμό νέων μελῶν στήν κίνηση [6] .
Ἡ ἐν λόγῳ πρακτική ἀποτυπωνόταν καί σέ εἰδικά φυλλάδια, κόμικ, κείμενα τῆς ὀργάνωσης κ.ἄ . Ἀπό τόν ἱδρυτή τῆς κίνησης ὅσο καί ἀπό τά μέλη της πολλές φορές γινόταν ἐπίκληση ἤ ἀναφορά σέ βιβλικά πρόσωπα ἤ χωρία, γιά λόγους ξεκάθαρα προσχηματικούς καί προπαγάνδας. Γιά τόν David Berg οἱ χριστιανικές “ἐκκλησίες” ἀποτελοῦν συλλήβδην τρόπους εἰσόδου τῶν ἀνθρώπων τό χῶρο τῆς κόλασης. Μόνη ὁδός σωτηρίας ἀποτελοῦσε ἡ ὀργάνωσή του.
Ἡ ἐν λόγῳ αραθρησκευτική κίνηση δέν ἔχει καμμία οὐσιαστική ἤ ἀξιολογική συσχέτιση μέ κάθε τι τό χριστιανικό. Τοῦτο ἐπιβεβαιώνεται καί ἀπό ἀπόψεις τοῦ Μῶ, ὅπως π.χ: “Οἱ περισσότεροι πνευματισταί εἶναι Γυναῖκες καί πολλές ἀπʼ αὐτές εἶναι γεμᾶτες μέ τή δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὑπάρχουν καί μερικοί σπουδαῖοι ἄνδρες μέντιουμ, ἀλλά τά περισσότερα μέντιουμ τά τελευταῖα χρόνια εἶναι γυναῖκες” [8]. Ἀλλά καί στό κόμικ τῆς ὀργάνωσης μέ ἀριθμό 95 (ἑλλην. ἔκδοση) ἀναφέρεται: “Τό νά κατέχεστε ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι μιά μορφή ετενσάρκωσης!”.
Ἡ παρουσία τῆς κινήσεως εἰς τήν Ἑλλάδα Στήν Ἑλλάδα παρουσιάστηκε ἀρχικῶς τό 1973. Τό 1976 ἀναγνωρίστηκε ὡς σωματεῖο, πού ὡς σκοπό εἶχε, ὅπως ήλωναν στό καταστατικό του, τήν πνευματική καλλιέργεια τῆς νεολαίας καί τήν καθοδήγησή της στά χριστιανικά πιστεύω καί ἰδεώδη.
Στά πλαίσια τῆς ἐνημέρωσης καί τῆς διαφύλαξης τοῦ ὀρθοδόξου πληρώματος ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀναφέρθηκε στήν ἐν λόγῳ παραθρησκευτική κίνηση μέ τήν 2187/18 – 4 –1978 Ἐγκύκλιό της 9. Σήμερα δραστηριοποιεῖται συνήθως μέ τήν ὀνομασία «Ἡ Οἰκογένεια» ἤ «Οἰκογένεια τῆς Ἀγάπης».

Σημειώσεις:

1 . Βλ. Georg Hirsch, Die Kinder Gottes.Psychospirituelle Analyse der Entstehung, Lehre und religiösen Praxis einer Sekte, Hamburg 2002, σ. 14.

2 .Ἰδιαιτέρως ποκαλυπτικά γιά τή δομή, τίς ἀντιλήψεις καί τή ζωή ἐντός τῆς ὀργάνωσης εἶναι ὅσα ἀναφέρει ἡ Elisabeth Sutter, ἕνα πρώην μέλος, μέ δεκαετῆ παραμονή ἐντός τῆς ὀργάνωσης. λ. Elisabeth Sutter, Die Fäden zog ein Fremder.Aus den Innenleben einer Sekte. Zehn Jahre ei den “Kinder Gottes” und der lange Weg bis zum Ausstieg, Basel 2004.

3 . Βλ. Moses David, he MO- Letters, Vol 3 (ed. Children of God), 1976, σ. 3005.

4 . Βλ. Moses David, The MO- etters, Vol 3, 301 - 400, (ed. Children of God) , 1976 .

5 . Βλ. Stephen A. Kent, Brainwashing nd re-indoctrination programs in the Chlidern of God/ The Family, στό CSJ 17 (2) 2000, σσ. 6 8.

6 .Ἐκτενῶς βλ .Stephen A. Kent, Lustful prophet: A psychosexual historical study of the hlidern of god’s leader, David Berg, στό CSJ 11 (2) 1994, σσ. 323- 360. Γιά τήν πρακτική αὐτή ῆς κίνησης ἔχει ὑπάρξει καί ποινική καταδίκη της στή Γαλλία. Βλ. Γ. Κρίππα, Αἱρέ- σεις καί αραθρησκεῖες, 1998, σ.13.

7 . Χαρακτηριστικές εἶναι καί οἱ ἐπιστολές τοῦ ἱδρυτῆ τῆς κίνησης: Νο 258, 306, 326Β, 332C, κ.ἄ.

8 . Βλ. Ἐπιστολή τοῦ Μῶ. “Πνευματικές πικοινωνίες”,Σεπτέμβριος 1975, Γ.Κ-Νο 341, ἔκδ. Ἀπό τά Παιδιά τοῦ Θεοῦ, 1976. 9
. Βλ. ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ, Αἱ Συνοδικαί Ἐγκύκλιοι ,τόμος Ε΄ (1972-1981), 2001, σσ. 560-562.

πηγή: Ορθόδοξος Τύπς 22 Ιουνίου 2012
impantokratoros.gr