Ανοιχτή επιστολή προς καθηγητές Θεολογικής ΑΠΘ σχετικά με το χωρίο Πράξεις Αποστόλων 20: 28 και τους διαλόγους

Ανοιχτή επιστολή προς καθηγητές Θεολογικής ΑΠΘ σχετικά με το χωρίο Πράξεις Αποστόλων 20: 28 και τους διαλόγους

Η συγκεκριμένη ανοιχτή επιστολή αποτελεί απάντηση στην από 30/3/2012  επιστολή ομάδας καθηγητών του Τμήματος Θεολογίας του Α.Π.Θ. με την οποία καταδικάζουν την στάση Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος για την άρνησή τους στους οικουμενιστικούς -διαχριστιανικούς/διαθρησκειακούς διαλόγους.(βλέπε εδώ)

Αξιοσέβαστοι κ. καθηγητές της Θεολογικής σχολής του ΑΠΘ,
ανέγνωσα την επιστολή που στείλατε προς την Εκκλησία της Ελλάδος, σχετικά με το ζήτημα των διαχριστιανικών και διαθρησκευτικών διαλόγων.Ξεκινάτε την επιστολή σας με μια αναφορά   στο χωρίο των Πράξεων των Αποστόλων, κεφάλαιο 20, εδάφιο 28.

Το παραθέτω αυτούσιο, με την σημείωση ότι μιλάει για “επισκόπους” που είναι οι “πρεσβύτεροι” της Εφέσου, αφού τα πρώτα χρόνια, όπως γνωρίζετε καλύτερα από μένα, οι δύο όροι ταυτίζονται, ενώ – σύμφωνα με τις ερμηνείες,  οι διάδοχοι των Αποστόλων ήταν οι “προφήτες” και αυτοί ονομάστηκαν αργότερα “Επίσκοποι” με τη σημερινή έννοια του όρου, οπότε και διαχωρίστηκαν από τους πρεσβυτέρους – ιερείς.
Ξεκινώ, όμως, λίγο παραπάνω, για να έχουμε εικόνα όλου του χωρίου.
17ἀπὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμψας εἰς Ἔφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας. 18ὡς δὲ παρεγένοντο πρὸς αὐτὸν εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἐπίστασθε, ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἀφ’ ἧς ἐπέβην εἰς τὴν Ἀσίαν, πῶς μεθ’ ὑμῶν τὸν πάντα χρόνον ἐγενόμην, 19δουλεύων τῷ κυρίῳ μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ δακρύων καὶ πειρασμῶν τῶν συμβάντων μοι ἐν ταῖς ἐπιβουλαῖς τῶν Ἰουδαίων, 20ὡς οὐδὲν ὑπεστειλάμην τῶν συμφερόντων τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι ὑμῖν καὶ διδάξαι ὑμᾶς δημοσίᾳ καὶ κατ’ οἴκους, 21διαμαρτυρόμενος Ἰουδαίοις τε καὶ Ἕλλησιν τὴν εἰς θεὸν μετάνοιαν καὶ πίστιν εἰς τὸν κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν. 22καὶ νῦν ἰδοὺ δεδεμένος ἐγὼ τῷ πνεύματι πορεύομαι εἰς Ἰερουσαλήμ τὰ ἐν αὐτῇ συναντήσοντά ἐμοὶ / μοι μὴ εἰδώς, 23πλὴν ὅτι τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον κατὰ πόλιν διαμαρτύρεταί μοι λέγον ὅτι δεσμὰ καὶ θλίψεις με μένουσιν. 24ἀλλ’ οὐδενὸς λόγου ποιοῦμαι τὴν ψυχὴν τιμίαν ἐμαυτῷ ὡς τελειώσω / τελειῶσαι τὸν δρόμον μου καὶ τὴν διακονίαν ἣν ἔλαβον παρὰ τοῦ κυρίου Ἰησοῦ, διαμαρτύρασθαι τὸ εὐαγγέλιον τῆς χάριτος τοῦ θεοῦ.

25Καὶ νῦν ἰδοὺ ἐγὼ οἶδα ὅτι οὐκέτι ὄψεσθε τὸ πρόσωπόν μου ὑμεῖς πάντες ἐν οἷς διῆλθον κηρύσσων τὴν βασιλείαν. 26διότι μαρτύρομαι ὑμῖν ἐν τῇ σήμερον ἡμέρᾳ ὅτι καθαρός εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος πάντων· 27οὐ γὰρ ὑπεστειλάμην τοῦ μὴ ἀναγγεῖλαι πᾶσαν τὴν βουλὴν τοῦ θεοῦ ὑμῖν. 28προσέχετε ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον ἔθετο ἐπισκόπους ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ αἵματος τοῦ ἰδίου. 29ἐγὼ οἶδα ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου, 30καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω ἑαυτῶν / αὐτῶν. 31διὸ γρηγορεῖτε μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον. 32καὶ τὰ νῦν παρατίθεμαι ὑμᾶς τῷ κυρίῳ / θεῷ καὶ τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ τῷ δυναμένῳ οἰκοδομῆσαι καὶ δοῦναι τὴν κληρονομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν.
( http://whnac.biblos.com/acts/20.htm )

Όπως, σαφέστατα, τονίζει ο Απόστολος Παύλος προς τους πρεσβυτέρους της Εφέσου, το κύριο διακόνημα του ήταν το Αποστολικό έργο, το κήρυγμα του Ευαγγελίου, η καινή Κτίση, σε όλα τα έθνη ( πρβλ. Ματθ,28: 19-20 ). Παράλληλα, μαζί με το Αποστολικό έργο, οι Απόστολοι και οι διάδοχοί τους έλαβαν τη χάρη της τέλεσης έγκυρων Μυστηρίων, που οδηγούν στη σωτηρία  ( Ιωάννη, κεφ. 6:40-60, Ματθ 18:18  ).

Η προειδοποίηση του Αποστόλου Παύλου, όμως, προς τους πρεσβυτέρους της Εφέσου αναφέρεται – ρητά – στη προστασία του ποιμνίου από “λύκους βαρείς”, δηλαδή τις αιρέσεις, που θα έπεφταν πάνω στη ΜΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ( και το χωρίο αυτό μιλάει για την ΕΚΚΛΗΣΙΑ του Θεού ), την οποία φρόντισε με το δικό του ΑΙΜΑ ! Οι διεστραμμένοι άνθρωποι που αποσπούν το ποίμνιο, ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ;  Ποιοι είναι εκείνοι οι οποίοι, με διεστραμμένο πνεύμα, οικειοποιήθηκαν το ρόλο του Ιησού Χριστού και άρχισαν να δημιουργούν “εκκλησίες” , χωρίς Μυστήρια, αλλά μόνο θεατρικές παραστάσεις Μυστηρίων και άναρθρες κραυγές ;
 Ποιοι είναι εκείνοι, οι διεστραμμένοι άνθρωποι, οι οποίοι παραχαράσσουν τα χωρία της Γραφής και την ερμηνεύουν όπως θέλουν, με αποτέλεσμα τη Βαβέλ των 33.000 αιρέσεων που δημιουργήθηκε μετά τη θρησκευτική μεταρρύθμιση του Λούθηρου ;

Ποιοι αποσπούν το ποίμνιο ;  Πως μπόρεσαν να δημιουργήσουν προγεφυρώματα στην Ορθόδοξη Ελλάδα, στη Κύπρο, στις άλλες ορθόδοξες χώρες, οι μάρτυρες του Ιεχωβά, οι αντβεντιστές, οι μορμόνοι και οι πεντηκοστιανοί ;  Δεν βρήκαν έδαφος πάνω στην ατομική ερμηνεία της Γραφής, των ευαγγελικών και των άλλων δυτικών ομολογιών, βαπτιστών, μεθοδιστών, καλβινιστών κλπ ; Και που ήταν  και που είναι οι Επίσκοποι να προστατεύσουν το ποίμνιο ;   
Ξοδεύουν ( πολλοί από αυτούς ),  ατελείωτες ώρες για διαχριστιανικούς και διαθρησκευτικούς διαλόγους, ξοδεύουν ατελείωτες ώρες για ανούσιες ενδοεκκλησιαστικές διενέξεις , και έρχονται ετερόδοξοι και αλλόθρησκοι και αρπάζουν το ποίμνιο , για το οποία έδωσε το αίμα Του ο Χριστός.

 Μήπως γνωρίζετε πόσες ουνίτικες “εκκλησίες” περιμένουν στη Δύση τους Ορθόδοξους Χριστιανούς της Ανατολικής Ευρώπης ;  Την ίδια ώρα που διαλέγονται μαζί μας, “αρπάζουν” το ποίμνιο ! Δεν θέλω να κάνω γενικεύσεις και αυτό δεν αφορά όλους τους ετερόδοξους πάστορες ή ιερείς, αλλά η κύρια γραμμή είναι αυτή.

Παραθέτοντας το χωρίο αυτό, λοιπόν, στην επιστολή σας αυτή, ουσιαστικά αναδεικνύεται το κυριότερο ρόλο του Επισκόπου που είναι η ( ιερ ) -  ΑΠΟΣΤΟΛΗ , η προστασία από τις αιρέσεις, και ταυτόχρονα η έγκυρη τέλεση αληθινών Μυστηρίων και όχι θεατρικών αναπαραστάσεων. Προφανώς, λοιπόν, το χωρίο αυτό δεν μπορεί να εννοεί τους Μητροπολίτες Πειραιώς και Κυθήρων, αλλά εκείνους με τους οποίους συνδιαλέγεται  η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, που δημιούργησαν δικές τους “εκκλησίες” , χωρίς να έχουν αυτό το δικαίωμα, και που “αρπάζουν” το ποίμνιο !

Εκείνα τα μείζονα ζητήματα που θα έπρεπε να απασχολούν την Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία είναι :

1) Με ποιους τρόπους θα “συναγωνιστούμε”  τους ετερόδοξους και τους αλλόθρησκους στο τομέα της Ιεραποστολής; Με ποιο τρόπο θα επιτελέσουμε το Αποστολικό έργο που έδωσαν οι Απόστολοι στους Επισκόπους και τους συνεργάτες τους;

2) Με ποιους τρόπους θα προστατεύσουμε το ποίμνιο, όπως τονίζει ο Απόστολος Παύλος, από αιρέσεις και παραθρησκείες και ψεύτικες θρησκείες ;

Το ερώτημα είναι γιατί να διαλεγόμεθα μόνο με τις ηγεσίες των ετεροδόξων και αλλοθρήσκων και να μη διαλεγόμεθα και με τα μέλη των διαφόρων ομολογιών, δίνοντας την Ορθόδοξη μαρτυρία ; Με τα μέλη των άλλων χριστιανικών ομολογιών δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα και τα περισσότερα από αυτά αγαπούν αληθινά τον Θεό, άσχετα  αν αγνοούν το πλήρωμα της αλήθειας που δόθηκε στην Εκκλησία ! Πονούμε όταν δεν μετέχουν στο Κοινό Ποτήριο της Εκκλησίας μας, πονούμε όταν βλέπουμε το ζήλο τους, αλλά βλέπουμε και την άρνηση των Μυστηρίων που έδωσε ο Θεός στην Εκκλησία για τη σωτηρία του κόσμου ! Ο πόνος αυτός, όμως, δεν μετουσιώνεται ούτε σε μαρτυρία της Ορθοδοξίας προς αυτούς, ούτε σε διάλογο με αυτούς, ούτε σε διεξοδική ενημέρωση για τη φύση της Ορθόδοξης πίστης !

Και πως, άραγε, θα μπορούσε να γίνει αυτό, όταν εμείς δεν διαθέτουμε ούτε ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ σε όλες τις γλώσσες, όπου θα γίνεται ορθόδοξη και πατερική ερμηνεία της Αγίας Γραφής και κατήχηση ;

Και , πως άραγε, θα μπορούσε να γίνει αυτό, όταν οι πολυετείς διάλογοι με όλα τα χριστιανικά δόγματα δεν έχουν οδηγήσει πουθενά;  Τη στιγμή που στη Δύση και στην Αφρική οι αγγλικανοί εγκαταλείπουν την ομολογία τους, γιατί άλλοι πηγαίνουν στον Πάπα ( πχ 700 αγγλικανικές ενορίες στην Ιρλανδία ) και άλλοι μένουν μετέωροι και δεν έρχονται στην Ορθόδοξη Εκκλησία;
 Γιατί χιλιάδες μέλη των χριστολογικών αιρέσεων του 4ου αιώνα ( Νεστοριανοί και Μονοφυσίτες ) εντάσσονται στο ρωμαιοκαθολικό δόγμα και δεν βρίσκουν την Ορθόδοξη πίστη και Εκκλησία ;  Τι φταίει ;  Που είναι οι καρποί των διαχριστιανικών διαλόγων για την Ορθόδοξη Εκκλησία ;

Κανείς δεν αρνείται τον διάλογο, αρκεί να φέρει καρπούς και αποτελέσματα. Ποια είναι τα αποτελέσματα; Ναι, με τους ετερόδοξους μπορούμε να συνεργαστούμε σε κοινωνικές δράσεις ή στην φιλανθρωπία, όπως και με άλλες θρησκείες, αλλά πως μπορούμε να διαλεγόμαστε  ες  αεί για δογματικά θέματα, χωρίς ΚΑΜΙΑ πρόοδο;
Πως μπορούμε να δεχθούμε ότι μπορεί ο οποιοσδήποτε να ιδρύει δική του εκκλησία, όπως και πότε θέλει ;  Πως μπορούμε να δεχθούμε ότι τα Μυστήρια της Εκκλησίας μας είναι το ίδιο με τις αναμνήσεις και τις θεατρικές αναπαραστάσεις μυστηρίων των περισσότερων ετερόδοξων ομολογιών, προτεσταντικής νοοτροπίας ; Πως μπορούμε να δεχθούμε ότι το Άγιο Πνεύμα κατεβαίνει, αρκεί να ουρλιάζει κάποιος σε “άγνωστες γλώσσες”;

Τι θα πούμε σε εκείνους τους ανθρώπους που αλλάζουν 5 και 10 φορές χριστιανική ομολογία σε όλη τους τη ζωή και ξανα”βαπτίζονται” από ομολογία σε ομολογία, και τρέχουν από αίρεση σε αίρεση ;  Μείνετε στις ομολογίες σας, γιατί είμαστε το “ίδιο” ; Και είναι τραγικό, άνθρωποι να αποφοιτούν από Θεολογικές σχολές, και να μην μπορούν να συζητήσουν αξιοπρεπώς με έναν αιρετικό πχ πεντηκοστιανό ή μάρτυρα του Ιεχωβά !

Επανερχόμαστε στο αρχικό ερώτημα : Πως θα προστατεύσουμε το ποίμνιο; 
Στη Θέρμη Θεσσαλονίκης, υπάρχει μια “ορθόδοξη” χριστιανική αποστολική αδελφότητα “Η Μεταμόρφωση”.  Μέλη της ζητούσαν από ιερείς να κάνουν κύκλους Αγίας Γραφής στις ορθόδοξες ενορίες ! Οι δικές μας ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, μιλούσαν για πρώην μέλη των Καλών Νέων, που δημιούργησαν νέα κίνηση! 
Μπήκαμε στην ιστοσελίδα τους και ανακαλύψαμε ότι στο συνέδριο γυναικών μίλησε μια “προφήτιδα”, πεντηκοστιανής προέλευσης, Ομιλήτρια: Christine Althoff Westhoff ! Μια ομιλήτρια και στην Full Gospel church του Λιβάνου !

Προσέχετε εαυτοίς και παντί τω ποιμνίῳ …

Το πρόβλημα, λοιπόν, της Εκκλησίας δεν είναι ούτε ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ούτε άλλος Μητροπολίτης. Το ζήτημα είναι πως θα κηρύξουμε σε 5 δισ. ανθρώπους τον Ιησού Χριστό, πως θα δώσουμε την ορθόδοξη μαρτυρία στους ετερόδοξους που δεν έχουν ούτε Μυστήρια, ούτε ησυχασμό, πως θα προστατεύσουμε το ποίμνιο από τους “βαρείς λύκους”  που το αρπάζουν.
Αυτό θα έπρεπε να απασχολεί, όχι τις “θρησκειολογικές”  θεολογικές σχολές ,( αν και οι ετερόδοξοι έχουν φτιάξει δεκάδες θεολογικά κολλέγια, από τα οποία αποφοιτούν εκατοντάδες, χιλιάδες “μισσιονάριοι”  για να εξαπλώνουν σε όλα τα κράτη τις διδασκαλίες τους ) , αλλά τις Ορθόδοξες Θεολογικές Σχολές, τα Πατριαρχεία, τις Μητροπόλεις , τις ενορίες, όλα τα μέλη της Εκκλησίας μας.

Και το ερώτημα είναι :  πως συμβαίνει οι άλλες ομολογίες να έχουν δεκάδες χιλιάδες ( ή και εκατοντάδες χιλιάδες ) “ιεραποστόλους” και εμείς, οι υπεράνω δογμάτων και Μυστηρίων, Ορθόδοξοι να έχουν ( όλους κι όλους ) 40-50 ιεραποστόλους σε όλα τα κράτη, και σε μερικά καθόλου;
  Ναι, οι ετερόδοξοι ( ρωμαιοκαθολικοί και προτεστάντες και πεντηκοστιανοί ) κάνουν διαχριστιανικούς διαλόγους, αλλά κάνουν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ και “ιεραποστολικό” έργο και προσπαθούν να προστατεύσουν τα μέλη τους από άλλες “αιρέσεις” και έχουν και σχολές “ιεραποστόλων” . Εμείς τι κάνουμε;  Και οι μουσουλμάνοι και οι βουδιστές έχουν ολόκληρες σχολές που διαδίδουν τη πίστη τους σε όλο το κόσμο. Εμείς τι κάνουμε;  
Όχι μόνο δεν κάνουμε συστηματική ιεραποστολή στους έξω, αλλά δεν κάνουμε ούτε στοιχειώδη κατήχηση στους βαπτισμένους Ορθόδοξους ! Όχι μόνο δεν έχουμε “εργάτες του Ευαγγελίου” αλλά και “δάκνουμε”  ο ένας τον άλλον Ορθόδοξο, με διάφορες νομικίστικες και κανονιστικές διενέξεις ! Αδυνατούμε να συνεργαστούμε μεταξύ μας ως Ορθόδοξοι σε θέματα Ιεραποστολής και Αντιαιρετικής Ενημέρωσης , αλλά με τους ετερόδοξους συνομιλούμε άνετα ! 
Πως μπορούμε να φανούμε αξιόπιστοι στα μάτια των ετεροδόξων, όταν διαβάζουν όσα απασχολούν τα ορθόδοξα Πατριαρχεία και τις ορθόδοξες αυτοκεφάλες και αυτόνομες εκκλησίες, αλλά και τις ενδοεκκλησιαστικές διαμάχες  ;

Με την επιστολή μου αυτή, θα ήθελα να σας κάνω κοινωνούς και των δικών μας απόψεων, πάνω στα θέματα των διαλόγων και των άλλων ζητημάτων., τα οποία απασχολούν τα μέλη της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Εσείς, ως επιστήμονες της Θεολογίας, βεβαίως και έχετε χρέος να ερευνάτε την “θεολογία” των άλλων, ως επιστήμη, και να συζητάτε και να ανταλλάσετε απόψεις.
Η Εκκλησία του Χριστού, όμως, έχει αυτό το έργο, ως πρώτιστο;
  Και, εν πάση περιπτώσει, αν είστε τόσο ανεκτικοί απέναντι στις αιρέσεις και στις άλλες θρησκείες , γιατί να μην είστε το ίδιο ανεκτικοί απέναντι στους Ορθόδοξους επισκόπους, ιερείς και λαϊκούς που έχουν τις ενστάσεις τους πάνω στα θέματα των “διαλόγων” ; Γιατί δύο μέτρα και δύο σταθμά;  Και γιατί θα πρέπει να δεχθούμε ως “αντιπρόσωπο του Θεού” τον Πάπα της Ρώμης, τη στιγμή που ως “αντιπρόσωπος του Θεού” εμφανίζεται και το “Κυβερνών Σώμα των μαρτύρων του Ιεχωβά” ( δηλαδή το Διοικητικό Συμβούλιο της εκδοτικής εταιρίας Σκοπιά )  ή ο κάθε αυτόκλητος “προφήτης” των πεντηκοστιανών αιρέσεων ;  Τι μπορεί να προσφέρει στην Εκκλησία του Χριστού ένας Πάπας ή ένας πεντηκοστιανός “προφήτης”  που αποθεώνονται από χιλιάδες ανθρώπους ως Star , σε σχέση με τη ταπεινή Βηθλεέμ , τη ταπεινή Γενησαρέτ, το σπίτι του Ιωσήφ και το ταπεινωτικό Σταυρό ;

Ολοκληρώνω τις φτωχές μου σκέψεις , με το χωρίο που σας ανέφερα :

“προσέχετε ουν εαυτοίς καὶ παντὶ τω ποιμνίῳ εν ω υμας το Πνεύμα το Αγιον εθετο επισκόπους, ποιμαίνειν την Εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού, ην περιεποιήσατο δια του ιδίου αίματος”

Αυτές τις μέρες απέξω απ’  όλα τα σπίτια των Ορθοδόξων Χριστιανών βρίσκονται οι “μάρτυρες του Ιεχωβά” , οι οποίοι θα ισχυριστούν ότι το Άγιο Πνεύμα είναι η ενεργός δύναμη του Θεού, κάτι σαν ηλεκτρική ενέργεια ! Θα πουν στους ανθρώπους ότι ο Ιησούς Χριστός είναι άγγελος, και μάλιστα ο αρχάγγελος Μιχαήλ ! Θα τους δώσουν τη μετάφραση του νέου κόσμου, όπου στο παραπάνω χωρίο, για να μη φανεί ότι ο Θεός έδωσε το Αίμα Του για την Εκκλησία, προσθέτουν τη φράση ” του ιδίου αίματος του Υιού” !
Θα καλέσουν το κόσμο σε μια σύναξη και θα τους πουν ότι μόνο 12.000 “άγιοι” μάρτυρες του Ιεχωβά μπορεί να κοινωνούν και θα πάνε στον Ουρανό, ενώ όλοι οι υπόλοιποι “Ιεχωβάδες” θα μείνουν για 1000 χρόνια στη γη και μετά αιώνια, αρκεί να μοιράζουν τη Σκοπιά και το Ξύπνα !
Οι μεγάλοι Θεολόγοι και Απολογητές του 4ου αιώνα πολέμησαν τις χριστολογικές αιρέσεις της εποχής. Εμείς, ως απλοί ορθόδοξοι πιστοί, περιμένουμε από τους Ορθόδοξους Θεολόγους των Θεολογικών Σχολών να “πολεμήσουν πνευματικά” τις πλάνες των “χριστιανικών αιρέσεων” του 19ου αιώνα και του 20αιώνα, να ασχοληθούν με το “ποίμνιο”της ΜΙΑΣ Εκκλησίας, “ην περιποιήσατο δια του ιδίου αίματος” και να το προστατεύσουν από “λύκους βαρείς” !

Ελπίζουμε να κατανοήσετε και τις δικές μας αγωνίες για τους συνανθρώπους μας, υπέρ ων Χριστός απέθανε και Ανέστη!

Καλό Ανάσταση και καλό Πάσχα !
ierapostoli.wordpress.com