Ανώτερος στρατιωτικός ραββίνος Eyal Qarim: "Ο βιασμός επιτρέπεται στον πόλεμο"

Το παρακάτω είναι άρθρο του Yossi Gurvitz από την εβραϊκή ανεξάρτητη (για άλλους αριστερή) ειδησεογραφική ιστοσελίδα ‘+972’. Ο 40χρονος Yossi Gurvitz, είναι Εβραίος δημοσιογράφος, blogger και φωτογράφος. Όπως λέει ο ίδιος μεγάλωσε σε ορθόδοξη ιουδαική οικογένεια, πήγε σε θρησκευτικό σχολείο, Yeshiva (Nehalim), αλλά στα 17 του χρόνια έγινε άθεος. Γράφει λοιπόν:

Απαντώντας σε ερώτηση αναγνώστη σχετικά με τη θέση της Τορά για το βιασμό σε καιρό πολέμου, ο συνταγματάρχης Eyal Qarim του Στρατιωτικού Ραββινάτου, έγραψε πριν από εννέα χρόνια ότι «οι απαγορεύσεις εναντίον της ανηθικότητας» αίρονται κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Είναι επιτρεπτό για έναν Εβραίο στρατιώτη να βιάσει μια γυναίκα κατά τη διάρκεια του πολέμου;
Το ερώτημα αυτό - με βάση την βιβλική μιτσβά της 'Eshet Yefat Toar' («μια κόσμια/όμορφη γυναίκα». Αυτό αναφέρεται στο Δευτερονόμιο 21:10, σύμφωνα με το οποίο εάν ένας Ισραηλίτης πολεμιστής έβλεπε ανάμεσα στους αιχμάλωτους εχθρούς του, μια γυναίκα και του φαινόταν "αρεστή στους οφθαλμούς του" μπορούσε να την πάρει και να την "κάνει γυναίκα του") - αναφέρθηκε πριν εννέα χρόνια (στα εβραϊκά) από το ραβίνο Eyal Qarim. Εκείνος που έθεσε το ερώτημα φαινόταν ανήσυχος και στενοχωρημένος, και ήθελε να μάθει αν η mitzvah (θρησκευτική πράξη) ισχύει για τους Ισραηλινούς στρατιώτες σήμερα.
Παραθέτω εδώ το ερώτημα που ρωτήθηκε:
«Επιτρέπεται στις μέρες μας [sic] σε ένα ισραηλινό στρατιώτη, για παράδειγμα, να βιάζει κορίτσια κατά τη διάρκεια μιας μάχης, ή είναι ένα τέτοιο πράγμα απαγορευμένο;»
Ο Ραβίνος Qarim (φωτογραφία) απάντησε ως εξής:
«Οι πόλεμοι του Ισραήλ [...] είναι πόλεμοι μιτσβά, οι οποίοι διαφέρουν από τους υπόλοιπους πολέμους που κάνουν τα έθνη μεταξύ τους. Δεδομένου ότι, ουσιαστικά, ένας πόλεμος δεν είναι ατομική υπόθεση, αλλά μάλλον πόλεμος εθνών στο σύνολό του, υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες η προσωπικότητα του ατόμου "διαγράφεται" προς όφελος του συνόλου. Και αντίστροφα: μερικές φορές θα ρισκάρεις μια μεγάλη στρατιωτική μονάδα προκειμένου να σωθεί ένα άτομο, όταν αυτό είναι απαραίτητο για σκοπούς ηθικούς. Μία από τις σημαντικές και κρίσιμες αξίες κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι η διατήρηση της μαχητικής ικανότητας του στρατού [...]
Όπως στον πόλεμο η απαγόρευση εναντίον της διακινδύνευσης της ζωή σου έχει αρθεί προς όφελος των άλλων, το ίδιο και οι απαγορεύσεις εναντίον της ανηθικότητας και των kashrut (διαιτητικοί νόμοι). Το κρασί που έχουν αγγίξει εθνικοί, η κατανάλωση του οποίου απαγορεύεται σε καιρό ειρήνης, επιτρέπεται σε πόλεμο, προκειμένου να διατηρηθεί το καλό πνεύμα των πολεμιστών. Η κατανάλωση απαγορευμένων τροφίμων επιτρέπεται σε πόλεμο (και μερικοί λένε, ακόμα και όταν είναι διαθέσιμα τρόφιμα 'kosher'), για τη διατήρηση της φυσικής κατάστασης των πολεμιστών, παρόλο που απαγορεύεται εν καιρώ ειρήνης.

Ακριβώς έτσι, ο πόλεμος αφαιρεί ορισμένες από τις απαγορεύσεις στις σεξουαλικές σχέσεις (gilui arayot στο αρχικό), ακόμη και αν η συνεύρεση με μια εθνική γυναίκα είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, επετράπη στη διάρκεια του πολέμου (σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους) λόγω κατανόησης της ταλαιπωρίας που υφίστανται οι πολεμιστές.
 Και δεδομένου ότι η επιτυχία ολόκληρου του πολέμου είναι ο στόχος μας, η Τορά επιτρέπεται στο άτομο να ικανοποιήσει την κακή επιθυμία του (yetzer ha'ra στο αρχικό), υπό τους όρους που αναφέρονται, για τους σκοπούς της επιτυχίας του συνόλου».

Στην συνέχεια ο Yossi Gurvitz κάνει κάποια σχόλια:  Σύμφωνα λοιπόν με τον Qarim, ο βιασμός των γυναικών κρατουμένων όχι μόνο επιτρέπεται, αλλά είναι απαραίτητος στον πόλεμο. Η επιτυχία του πολέμου στηρίζεται σ’ αυτόν.
Ακόμη και ο Τζένγκις Χαν, ο οποίος (σύμφωνα με την παράδοση), δήλωσε ότι το καλύτερο πράγμα στον κόσμο είναι "να συντρίβεις τους εχθρούς σου, να τους βλέπεις να πέφτουν στα πόδια σου - να παίρνεις τα άλογα και τα προϊόντα τους και να ακούς τον θρήνο των γυναικών τους. Αυτό είναι το καλύτερο "- ακόμα και ο ίδιος, ο οποίος… διακρίθηκε στους βιασμούς, δεν θεωρούσε ότι ο βιασμός είναι απαραίτητος για τον πόλεμο, μόνο ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Ο Στάλιν, επίσης, απέρριψε τις ενστάσεις σχετικά με τους βιασμούς που πραγματοποιούνταν μαζικά από τον Κόκκινο Στρατό, λέγοντας ότι "ένας στρατιώτης έχει ανάγκες," αλλά δεν τον έβλεπε ως ένα ουσιαστικό στοιχείο της στρατιωτικής ζωής.

Ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι εδώ ότι ο Qarim επικαλείται την συνήθη απολογητική σε όσους μιλούν για «εβραϊκή ηθική»: ισχυρίζεται ο πόλεμος είναι μια σύγκρουση μεταξύ των εθνών και όχι των ατόμων, και ότι το άτομο δεν έχει καμία σημασία στον πόλεμο.
Η γυναίκα που βιάζεται δεν είναι μια γυναίκα, δεν είναι ένα πρόσωπο, δεν έχει αισθήματα και αν αισθάνεται πόνο αυτό δεν έχει σημασία: αυτή δεν είναι μια γυναίκα ή ένα πρόσωπο, μόνο ένα άτομο της φυλής του εχθρού η οποία είχε την ατυχία να συλληφθεί.
Επιπλέον, ο Qarim λέει ότι ο βιασμός κατά τη διάρκεια του πολέμου είναι ανήθικο αν πραγματοποιείται από μια αντίπαλη φυλή - αλλά όλοι οι εβραϊκοί πόλεμοι είναι, εξ ορισμού, πόλεμοι μιτσβά (κατ’ εντολήν Θεού). Αν ο βιασμός μιας ανυπεράσπιστης κοπέλας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της «εβραϊκής ηθικής», δεν είναι δύσκολο να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι (αυτή η ηθική) είναι κατώτερη από όλα τα σύγχρονα συστήματα ηθικής.

greeknation.blogspot.com