Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. Βοήθεια στὰ παραστρατημένα παιδιὰ

Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
 "ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

Κεφάλαιο 3ον

Ἡ εὐθύνη τῶν γονέων γιὰ τὴν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν

Βοήθεια στὰ παραστρατημένα παιδιὰ

Στὸ σπίτι εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ὑπάρχη ἀτμόσφαιρα ἀγάπης καὶ εἰρήνης.  Τὸ παιδί, ἄν πάρη λίγη ἀγάπη ἀπὸ τὸ σπίτι, καὶ νὰ ξεφύγη κάποια στιγμή, θὰ δῆ ὅτι δὲν βρίσκει ἀλλοῦ ἀγάπη, ἀλλὰ μόνον ὑποκρισία, καὶ θὰ γυρίση πίσω. Ἄν ὅμως θυμᾶται ἄσχημες σκηνὲς μέσα στὸ σπίτι, μαλώματα καὶ ἀντιδικίες, πῶς νὰ τοῦ κάνη καρδιὰ νὰ γυρίση πίσω;
-Γέροντα, ὅταν τὸ παιδὶ φύγη ἀπὸ τὸ σπίτι, τί πρέπει νὰ κάνουν οἱ γονεῖς;
-Νὰ προσπαθοῦν νὰ διατηρήσουν μιὰ ἐπαφῆ μαζί του, ὥστε, ὅταν συνέλθη, νὰ μπορέση νὰ ἐπιστρέψη στὸ σπίτι.  Νὰ τοῦ μιλήσουν μὲ τὸ καλό, νὰ τὸ προβληματίσουν, γιὰ νὰ τὸ βοηθήσουν. Ἄν λ.χ. τὸ παιδὶ ξενυχτάη, νὰ τοῦ πῆ ἡ μητέρα: «Ἔλα ἐδῶ, παιδάκι μου. Ἄν ἤσουν ἐσὺ στὴν θέση μου καὶ ἀργοῦσαν τὰ παιδιά σου νὰ γυρίσουν τὸ βράδυ στὸ σπίτι, θὰ μποροῦσες νὰ μὴν ἀνησυχῆς;»
Καὶ ἡ πιὸ σοβαρὴ πτώση τῶν παιδιῶν δὲν πρέπει νὰ φέρνη σὲ ἀπόγνωση τοὺς γονεῖς, γιατὶ στὴν ἐποχή μας ἡ ἁμαρτία ἔγινε μόδα.
Νὰ ἔχουν δὲ πάντοτε ὑπ’ ὅψιν τους καὶ τὸ ἑξῆς: Τὰ παιδιὰ τῆς ἐποχῆς μας θὰ ἔχουν  καὶ ἐλαφρυντικὰ γιὰ τὶς ἀταξίες ποὺ κάνουν.  Τὸ ἑπτὰ-βαθμὸς διαγωγῆς τῆς σημερινῆς ἐποχῆς -ἔχει τὴν ἀξία τοῦ δέκα, τοῦ ἄριστα, τῆς δικῆς μας ἐποχῆς.
  Φυσικὰ οἱ γονεῖς θὰ προσπαθοῦν νὰ βοηθοῦν τὰ παιδιὰ τους, ἀλλὰ νὰ μὴν ἀνησυχοῦν ὑπερβολικά.  Τὰ παιδιὰ θὰ βάλουν μυαλὸ ἀργότερα.  Τώρα μπορεῖ νὰ μὴν καταλαβαίνουν τὸ καλό, γιατὶ τὸ μυαλό τους δὲν ὡρίμασε. Εἶναι θολὸ καὶ δὲν ἔχουν τὴν διαύγεια νὰ διακρίνουν τὸν κίνδυνο ποὺ διατρέχουν καὶ τὴν ἀνεπανόρθωτη ζημιὰ ποὺ μποροῦν νὰ πάθουν.

Καλὸ εἶναι οἱ γονεῖς νὰ δείχνουν στὸ παιδὶ ὅτι στενοχωριοῦνται γιὰ τὶς ἀταξίες ποὺ κάνει, ἀλλὰ νὰ μὴν τὸ πιέζουν καὶ νὰ προσεύχονται.
 Ἡ προσευχὴ ποὺ γίνεται μὲ πόνο φέρνει θετικὰ ἀποτελέσματα. Ἄν πάλι τὸ παιδὶ κάνη κάποιο σφάλμα πολὺ σοβαρό, τότε οἱ γονεῖς νὰ ἐπέμβουν μὲ τρόπο.  Ἄν δὲν εἶναι σοβαρό, ἄς τὸ παραβλέψουν λίγο, γιὰ νὰ μὴν ἐρεθίσουν τὸ παιδὶ καὶ χειροτερέψουν τὴν κατάσταση του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ ἀπομακρυνθῆ ἀπὸ κοντά τους.  Μόνο νὰ προσεύχονται στὸν Χριστὸ καὶ στὴν Παναγία νὰ τὸ προστατεύει.
Ἡ προσευχὴ τῶν γονέων, ἰδίως τῆς μάνας, ἐπειδῆ εἶναι καρδιακὴ ἔχει πόνο, πολὺ εἰσακούεται. Ὅταν ἤμουν στὴν Σκήτη τῶν Ἰβήρων, ἦρθε τυχαίως ἕνας νεαρὸς καὶ μὲ βρῆκε.  Γύριζε στὴν Χαλκιδική, βρῆκε μιὰ παρέα μὲ προσκυνητὲς ποὺ ἔρχονταν στὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ ἦρθε καὶ αὐτὸς μαζί τους στὸ Κελλί.
 Πὰ-πά, ἦταν ἄθεος, βλάσφημος, ἀναιδέστατος!  Εἶχε μιὰ δαιμονικὴ ἐξυπνάδα καὶ δὲν πίστευε τίποτε.  Τοὺς ἔβριζε ὅλους, μικροὺς-μεγάλους. Ἀπὸ’ δῶ -ἀπὸ’ κεῖ τὸν ἔφερα, ἦρθε σὲ ἕναν λογαρισμό· τὸν κούρεψα κιόλας, γιατὶ εἶχε κάτι μακριὰ μαλλιά!..... «Κοίταξε τοῦ λέω, ἄς εἶναι καλὰ ἡ μάνα σου.  Οἱ προσευχές της σὲ κουβάλησαν ἐδῶ». «Ναὶ, Πάτερ, μοῦ λέει.  Γύριζα στὴ Χαλκιδικὴ καὶ οὔτε κι ἐγὼ δὲν κατάλαβα πῶς ἦρθα ἐδῶ». «Ἄν τὸ μάθη ἡ μάνα σου ποὺ ἦρθες στὸ Ἅγιο Ὄρος, τοῦ λέω, καὶ δὲ δῆ ἔτσι κουρεμένο, τί χαρὰ θὰ κάνη!». «Ποῦ τὸ κατάλαβες, Πάτερ; μοῦ λέει.  Πράγματι, χαρὰ ποὺ θὰ κάνη ἡ μάνα μου νὰ μὲ δῆ ἔτσι ἀλλαγμένο!». Ὁ Θεὸς τὸν τύλιξε ἀπὸ’ δῶ, τὸν τύλιξε ἀπὸ’ κεῖ καὶ τὸν πῆγε στὸν ......μάστορα!  Πόση προσευχὴ θὰ ἔκανε ἡ καημένη ἡ μάνα του!

Ἀπόσπασμα ἀπό τίς σελίδες 105-107 τοῦ βιβλίου:

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
                       ΛΟΓΟΙ Δ΄  
        ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
          ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
       ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ