Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄ 1)«Ἡ ἀνησυχία τῶν νέων γιά τήν ἀποκατάσταση τους» 2) «Νά βοηθοῦμε τούς νέους νά ἀκολουθήσουν τήν κλίση τους»

Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 

ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

«Ἡ ἀνησυχία τῶν νέων γιά τήν ἀποκατάσταση τους»

 -Γέροντα, ἡ ἀνησυχία ἑνός νέου γιά τήν ἀποκατάστασή ὀφείλεται σέ ἀπιστία; 

-Ὄχι, πάντοτε. Συχνά, οἱ νέοι πού ἐνδιαφέρονται πῶς νά τακτοποιηθοῦν καλύτερα, ἀλλά καί νά βρίσκωνται κοντά στόν Θεό, ἀνησυχοῦν γιά τήν ἀποκατάστασή τους.
Αὐτό φανερώνει ὑγεία. Τό νά μή σκέφτεται ἕνας νέος καί νά μήν ἀνησυχῆ γιά τήν ἀποκατάσταση του, φανερώνει ἀδιάφορο ἄνθρωπο, καί ἑπόμενο εἶναι ὁ ἀδιάφορος νά εἶναι καί ἀνεπρόκοπος. Μόνο χρειάζεται νά προσέξουν αὐτή ἡ ἀνησυχία νά μήν ξεπερνάη τά ὅρια, γιατί ὁ διάβολος προσπαθεῖ νά τήν διαστρέψη, νά τήν κάνη ἀγωνία καί νά κρατᾶ τόν νοῦ τους σέ διαρκῆ σύγχυση.
Οἱ νέοι πρέπει νά ἐμπιστεύωνται τόν ἑαυτό τους στόν Θεό, γιά νά εἰρηνεύουν, γιατί ὁ Καλός Θεός σάν[2] στοργικός Πατέρας ἐνεργεῖ ἐκεῖ ὅπου ἐμεῖς ἀνθρωπίνως δέν μποροῦμε νά ἐνεργεῖ ἐκεῖ ὅπου ἐμεῖς ἀνθρωπίνως δέν μποροῦμε νά ἐνεργήσουμε.
Δέν χρειάζεται νά βιάζωνται καί νά παίρνουν ἀνώριμες ἀποφάσεις γιά τήν ζωή πού θά ἀκολουθήσουν. Γνωρίζω παιδιά πού ἀγωνιοῦν πολύ καί προσπαθοῦν νά λύσουν ὅλα τά προβλήματα συγχρόνως. Τελικά μπερδεύονται καί ἀφήνουν τίς σπουδές τους.

Ἐνῶ ἔχουν λ.χ. νά τελειώσουν τό πανεπιστήμιο, ἀνησυχοῦν ὑπερβολικά γιά τήν ἀποκατάστασή τους, ὁπότε καθυστεροῦν καί στίς σπουδές τους καί ὕστερα μπλέκονται χειρότερα. Δέν γίνονται ὅλα μαζί, οὔτε λύνονται ἔτσι τά προβλήματα.
Γιά νά βοηθηθοῦν, πρέπει νά κάνουν ἕνα καλό ξεκαθάρισμα μέσα τους καί νά βάλουν τά πράγματα σέ μιά σειρά.
Νά φροντίσουν πρῶτα νά πάρουν τό πτυχίο τους, ὕστερα γιά τήν δουλειά τους –τά ἀγόρια νά τελειώσουν καί τό στρατιωτικό- καί στήν συνέχεια, ὥριμα πλέον καί μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, ἤ νά κάνουν μιά καλή οἰκογένεια, ἄν ἔχουν ἀποφασίσει τήν ἔγγαμη ζωή, ἤ νά πᾶνε στό μοναστήρι πού θά διαλέξουν, ἄν ἔχουν ἀποφασίσει τόν Μοναχισμό.
Γι’ αὐτό λέω στούς νέους πού σπουδάζουν καί ἔχουν τέτοιες ἀνησυχίες, ἐφόσον δέν ἔχει ὡριμάσει μέσα τους τί θά κάνουν στήν ζωή τους, νά συνεχίσουν τίς σπουδές τους, καί ἐκεῖνο πού θά ὡριμάση μέσα τους ἀργότερα καί θά τούς ἀναπαύη, αὐτό νά κάνουν.
Ἄν ὑπάρχη καλή διάθεση, βοηθάει ὁ Θεός καί σιγά- σιγά θά ξεκαθαρίσουν ποιά ζωή εἶναι γι’ αὐτούς, ἡ ἔγγαμη ἤ ἡ ἄγαμη σέ μοναστήρι, καί θά νιώσουν ἀνάπαυση.

 «Νά βοηθοῦμε τούς νέους νά ἀκολουθήσουν τήν κλίση τους»

Κάθε ἄνθρωπος ἔχει τήν κλίση του. Ὁ Καλός Θεός ἔπλασε τόν ἄνθρωπο ἐλεύθερο. Ἔχει ἀρχοντιά· σέβεται τήν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρώπου καί ἀφήνει ἐλεύθερο τόν καθένα νά ἀκολουθήση τόν δρόμο πού τόν ἀναπαύει.
Δέν τούς βάζει ὅλους στήν ἴδια γραμμή μέ μιά στρατιωτική πειθαρχία. Γι’ αὐτό οἱ νέοι ἄς ἀφήσουν τόν ἑαυτό τους ἐλεύθερο στόν πνευματικό χῶρο τῆς ἐλευθερίας τοῦ Θεοῦ. Δέν βοηθιοῦνται, ἄν ἐξετάζουν ποιά ζωή ἀκολούθησε ἤ θά ἀκολουθήσει ὁ τάδε ἤ ὁ τάδε.
Σ’ αὐτό τό θέμα δέν πρέπει νά ἐπηρεάζωνται ἀπό κανένα. Οἱ γονεῖς πάλι, οἱ Πνευματικοί, οἱ ἐκπαιδευτικοί πρέπει νά βοηθοῦν τούς νέους νά διαλέγουν ὅποια ζωή εἶναι στά μέτρα τους καί νά ἀκολουθοῦν τήν πραγματική τους κλίση, χωρίς νά τούς ἐπηρεάζουν ἤ νά στραγγαλίζουν τήν κλίση τους.
Ἡ ἀπόφαση γιά τήν ζωή πού θά ἀκολουθήσουν πρέπει νά εἶναι δική τους. Ὅλοι οἱ ἄλλοι μόνον ἁπλές γνῶμες μποροῦμε νά ἐκφράσουμε καί τό μόνο δικαίωμα πού ἔχουμε εἶναι νά βοηθοῦμε τίς ψυχές νά βροῦν τόν δρόμο τους.
Μερικές φορές, ὅταν συζητάω μέ τούς νέους πού προβληματίζονται πάνω σ’ αὐτό τό θέμα, ἐνῶ βλέπω τή ζυγαριά πρός τό πού γέρνει, δέν τούς τό λέω, γιά νά μήν τούς ἐπηρεάσω. Ἐκεῖνο μόνον πού προσπαθῶ νά κάνω εἶναι νά τούς βοηθήσω, ὅπως μπορῶ, νά βροῦν τόν σωστό δρόμο καί τήν ἐσωτερική εἰρήνη· νά ἀφαιρέσω ἀπό αὐτό πού τούς ἀναπαύει, ὅ,τι βλαβερό ὑπάρχει, γιά νά ἀφήσω τό καλό, τό ἅγιο, ὥστε νά ζοῦν καί σ’ αὐτήν τήν ζωή χαρούμενα.
Εἰλιρκινά, ὅποια ζωή κι ἄν ἀκολουθήσει ἕνας νέος πού γνωρίζω, θά χαρῶ καί πάντα θά ἔχω τό ἴδιο ἐνδιαφέρον γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς του, φθάνει νά εἶναι κοντά στόν Χριστό, μέσα στήν Ἐκκλησία μας. Θά νιώθω ἀδελφός του, γιατί θά εἶναι παιδί τῆς μητέρας μας Ἐκκλησίας.
Φυσικά χαίρομαι ἰδιαίτερα τούς νέους πού ἀκολουθοῦν τήν μοναχική ζωή, γιατί ὄντως εἶναι σοφός αὐτός πού ἀκολουθεῖ αὐτήν τήν ἀγγελική ζωή, διότι ξεφεύγει τό ἀγκίστρι τοῦ διαβόλου πού ἔχει ὡς δόλωμα τόν κόσμο.
Δέν μπορεῖς ὅμως νά βάλης ὅλους τούς ἀνθρώπους στό ἴδιο καλούπι.
Βλέπεις, ὁ Χριστός δέν ἔδωσε σάν ἐντολή τόν Μοναχισμό –παρόλο πού εἶναι ὁ δρόμος τῆς τελειότητας-, γιατί δέν ἤθελε νά ἐπιβάλη σέ ὅλους βαρύ φορτίο. Γι’ αὐτό, ὅταν ὁ νεανίσκος Τόν ρώτησε πῶς θά σωθῆ[3], ὁ Χριστός ἀπάντησε: «Τήρησον τάς ἐντολάς»[4].
Καί ὅταν ἐκεῖνος εἶπε ὅτι τίς τηρεῖ[5] καί ρώτησε «τί ἔτι ὑστερῶ;»[6], ὁ Χριστός τοῦς εἶπε: «Ἕν σε ὑστερεῖ· εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε, ὅσα ἔχεις πώλησον καί δεῦρο ἀκολούθει μοι»[7].
Δηλαδή, ἄν ἔβρισκε κανέναν φιλότιμο, τότε τοῦ μιλοῦσε γιά τήν τελειότητα῾ δέν ἔβαζε θηλειά στόν κόσμο. Οὔτε δίδασκε τόν Μοναχισμό, γιατί θά ἔβαζε φωτιά καί ἴσως πολλοί θά ἔτρεχαν ἀδιάκριτα νά γίνουν μοναχοί καί θά γινόταν κακό.
Ἔρριξε μόνον τήν σπίθα καί, ὅταν ἦρθε ἡ κατάλληλη στιγμή, πρόβαλε ὁ Μοναχισμός. Ἔτσι καί ἐμεῖς δέν ἔχουμε δικαίωμα νά βιάζουμε τούς ἄλλους –μόνοι τους, ἐάν θέλουν, ἄς βιάσουν τόν ἑαυτό τους· μόνον τόν ἑαυτό μας ἔχουμε δικαίωμα νά βιάσουμε, καί αὐτον πάλι μέ διάκριση. Ἐγώ μέχρι τώρα σέ κανένα νέο δέν εἶπα οὔτε νά παντρευτῆ οὔτε νά γίνη καλόγερος.
Ἄν κάποιος μέ ρωτήσει, τοῦ λέω: «Νά κάνης αὐτό πού σέ ἀναπαύει, φθάνει νά εἶσαι κοντά στόν Χριστό». Καί ἄν μοῦ πῆ ὅτι δέν ἀναπαύεται στόν κόσμο, τότε τοῦ μιλάω γιά τόν Μοναχισμό, γιά νά τόν βοηθήσω νά βρῆ τόν δρόμο του.


2. Ὁ Γέροντας χρησιμοποιεῖ συνχά  σ’ αὐτά τίςπεριπτώσεις τό μόριο «σάν» ἀντί τοῦ μορίου «ὡς», πού εἶναι τό ὀρθό.
3.Βλ. Ματθ. 19,16· Μάρκ. 10,17 καί Λουκ. 18,18.
4.Ματθ. 19,17·  βλ. καί Μαρκ. 10,19 καί Λουκ. 18,20
5.Βλ. Ματθ. 19,20῾ Μαρκ. 10,20῾ Λουκ. 18,21.
6.Ματθ. 19,20
7.Μαρκ. 10,21῾ βλ. καί Ματθ. 19,21῾ καί Λουκ. 18,22.



Ἀπόσπασμα ἀπό τίς σελίδες 22-24 τοῦ βιβλίου:

            ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

                                 ΛΟΓΟΙ Δ΄    

                ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

                   ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

    «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

                ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ